Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 292/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli (spr.)

Sędzia Robert Bednarczyk

Sędzia Tomasz Skowron

Protokolant Monika Mazur

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze: Radosława Magazowskiego

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2023 r.

sprawy D. M. ur. (...) w J.

s. W., A. z domu S.

skazanego wyrokiem łącznym

na skutek apelacji wniesionych przez skazanego i obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K 1650/22

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec skazanego D. M. w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec niego karę łączną w pkt. I część dyspozytywnej wyroku do 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. B. 240 złotych w tym podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych
za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

1W UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 292/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K 1650/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

--------------

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Apelacja obrońcy skazanego

1.naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 4 § 1 k.k. art. 85 k.k. i art. 81 ustawy z dnia 19.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID – 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID – 19 poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i połączenie wyrokiem łącznym wyroków opisanych w pkt 1, 2 i 3 części wstępnej wyroku co w konsekwencji miało wpływ na orzeczenie wobec skazanego kary łącznej w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności podczas gdy skoro jeden z wyroków uprawomocnił się przed 24.06.2020 r. tj. wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Wydział II Karny z dnia 13.11.2019 r. II K 918/19 zaś pozostałe wyroki po 24.06.2020 r., wobec czego Sąd I instancji winien przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. rozważyć które przepisy dotyczące wymiaru kary łącznej obowiązujące przed czy po 24.06.2020 r. będą względniejsze dla skazanego, co w realiach niniejszej sprawy wskazuje, że względniejsze dla skazanego będą przepisy dotyczące wymiaru kary łącznej obowiązujące przed 24.06.2020 r., a więc wyrokiem łącznym należy objąć wyroki opisane w pkt. 3 i 4 części wstępnej wyroku, tj. wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Wydział II Karny z dnia 26.04.2021 r. sygn. akt II K 113/20, wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Wydział II Karny z dnia 8.10.2021 r. sygn. akt II K 374/21 zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wydział VI Karny Odwoławczy sygn. akt VI Ka 709/21, co uzasadnia wymierzenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji z uwagi na bliskość podmiotową, przedmiotową i czasową popełnionych przestępstw, jak również z uwagi na pozytywną opinii skazanego i wymierzenie skazanemu w wyroku łącznym kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na uznaniu że dla prawidłowego przebiegu resocjalizacji skazanego D. M. należy mu wymierzyć karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że skazanemu należało wymierzyć karę łączną przy zastosowaniu zasady zbliżonej do pełnej absorpcji mając na uwadze pozytywną opinię o skazanym oraz bliskość przedmiotową, podmiotową i czasową przestępstw objętych wyrokami podlegającymi łączeniu;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

3.rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary w wymiarze 3 lat z uwagi na fakt, że Sąd I instancji nie uwzględnił w należytym stopniu okoliczności zaistniałych po popełnieniu przez skazanego analizowanych czynów, a zwłaszcza pozytywnej opinii o skazanym, w sposób niewłaściwy dokonał ustaleń w zakresie bliskości przedmiotowej, podmiotowej i czasowej popełnionych przestępstw, co przemawia za orzeczeniem wobec skazanego kary łącznej objętej wyrokiem łącznym na zasadzie zbliżonej do pełnej absorpcji i wymiaru kary 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Apelacja skazanego

4.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na obrazie prawa materialnego a to przepisu art. 85a k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i kierowanie się przy wymierzeniu kary łącznej przede wszystkim prewencją indywidualną ogólną ,podczas gdy zgodnie z naruszonym przepisem Sąd przy wymierzaniu kary łącznej winien przede wszystkim szczegółowo i wszechstronnie kierować się zachowaniem i opinią o osobie po popełnieniu przestępstwa, funkcjonowaniem w warunkach zakładu karnego, warunkami osobistymi i rodzinnymi, względami przedmiotowo - podmiotowymi a ponadto kierować się całą gamą przepisów o wyroku łącznym w których postuluje się między innymi przepisy o wyroku łącznym które nie prowadzą do tworzenia nieuzasadnionych różnic między orzekaniem kary łącznej w trybie podstawowym tak jakby wszystkie przestępstwa były osądzane w trybie podstawowym ( przy orzekaniu w jednym postępowaniu ) i w trybie wyroku łącznego, a zachowanie skazanego nie można dzielić na poszczególne fragmenty i z mocy ustawy traktować należy przepisane działania jako jeden czyn popełniony w danym okresie ( wyr. SN 25062008; IV KK 41/08 OSNwSK 2008, Nr 1 poz.1304 ) tym bardziej że pogląd ten Sąd powinien odnieść do czynu ciągłego, jak również ciągu przestępstw gdzie niedopuszczalne byłoby dzielenie już osądzonego ciągu przestępstw na fragmenty w celu późniejszego połączenia w różnych karach łącznych;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

5.rażąca niewspółmierność orzeczonej kary 3 lat pozbawienia wolności albowiem Sąd Rejonowy przy wymierzaniu kary łącznej uznał iż okoliczności sprawy przemawiają za zastosowaniem bardziej rygorystycznej kary podczas gdy z okoliczności sprawy i z prawidłowo zebranego materiału dowodowego wynika, że Sąd I instancji powinien zastosować w możliwie największym zakresie zasadę absorpcji kar i wymierzyć karę łączną w dolnej granicy;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

6.obraza przepisu art. 443 k.p.k. która zakazuje pogorszenia sytuacji oskarżonego – skazanego a to mając na uwadze fakt że w sprawie został wydany wcześniej wyrok łączny z dnia 2 lipca 2021 r. sygn. akt II K 66/21 obejmujący wyroki : SR w Lubinie z dnia 13.11.2019 r. sygn. akt II K 918/19, SR w Jeleniej Górze z dn. 10.09.2020 r. sygn. akt 396/20, SR w Jeleniej Górze II K 113/20, został wydany wyrok łączny w rażącej wysokości 3 lat pozbawienia wolności przy uwzględnieniu że węzłem łączącym została objęta nowa kara 1 roku w sprawie II K 113/20 i nawet przy zachowaniu przez Sąd zasady kumulacji kara występowała w wysokości 2 lata i 10 miesięcy a co za tym idzie niższa o 2 miesiące;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

7. obraza przepisu art. 438 pkt 2 k.p.k., jeżeli mogła mieć wpływ na treść orzeczenia polegająca na treść orzeczenia polegająca na: a. błędnej ocenie wykazu wyroku SR w Jeleniej Górze w sprawie sygn. akt II K 374 który został zmieniony przez S.O. w Jeleniej Górze w dniu 28.09.2022 r. sygn. akt VI Ka 709/21, obniżony do 1 roku pozbawienia wolności w czasie gdy wyroku łącznym uwzględniona jest kara w pierwotnej postaci wymiarze 1 rok i 6 miesięcy, b. błędnej ocenie wykazu wyroku w sprawie ( II K 119/20 ) II K 113/20 zresztą kary objętej wyrokiem łącznym w wysokości 8 miesięcy pozbawienia wolności gdy w rzeczywistości wysokość kary to 1 rok pozbawienia wolności, c. nieprawidłowy sposób łączenia kar jednostkowych polegający na połączeniu wyroków w sprawach: SR w Lubiniu sygn. akt II K 918/19 z dnia 13 listopada 2019 r.. SR w Jeleniej Górze z dnia 10 września 2020 r. sygn. akt II K 396/20, SR dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 26 kwietnia 2021 r. sygn. akt II K 113/20 w czasie gdy istniały dwa warianty przy uwzględnieniu nowelizacji przepisów ustawy obowiązującej od 1.07.2015 r. do 23.06.2020 r. a w którym to czasie nastąpiło popełnienie czynów i nastąpiło skazanie przez sądy we wszystkich sprawach objętych opisem wstępnym w treści wyroku łącznego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1, 6 i 7

Zarzuty te, w których skarżący kwestionowali zastosowane przez Sąd I instancji przepisy prawa materialnego dotyczące orzekania kary łącznej w kontekście zmiany stanu prawnego w latach 2015 – 2020 r. i stosowania art. 4 § 1 k.k. ( w osobiście sporządzonej apelacji skazanego nieskładnie i nietrafnie sformułowano zarzuty jako obrazę prawa procesowego, w istocie jednak dotyczą one tej samej kwestii co zarzut 1 apelacji obrońcy ), Sąd Okręgowy uznał za niezasadne.

W swojej apelacji obrońca zaproponował w miejsce połączonych w zaskarżonym wyroku kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt 1, 2 i 3 części wstępnej połączenie – przy zastosowaniu art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 19.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVI 19 – kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami z pkt 3 i 4 części wstępnej tj. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 26.04.2021 r. sygn. akt II K 113/20 ( w zarzucie apelacji, zapewne omyłkowo, wskazanego jako wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze ) i wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. sygn. akt II K 374/21 zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 28.09.2022 r. sygn. akt VI Ka 709/21 ( k. 68 – 72 ). Takie połączenie kar byłoby korzystne dla skazanego, jako że kary pozbawienia wolności orzeczone tymi dwoma wyrokami nie zostały dotychczas wykonane, podczas gdy kara pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 2.07.2021 r. w sprawie II K 66/21 obejmująca kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Lubinie z dn. 13.11.2019 r. sygn. akt II K 918/19 i Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.09.2020 r. sygn. akt II K 396/20 ( pkt 1 i 2 części wstępnej ) została wykonana w dniu 23.12.2022 r., przed wydaniem zaskarżonego wyroku ( k. 104 ). Połączeniu kar w sposób w jaki domagała się obrońca stoi jednakże na przeszkodzie art. 81 ust. 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy z dnia 19.06.2020 r., cytowany zresztą w apelacji. Zgodnie z nim przepisy rozdziału IX kodeksu karnego dotyczącego łączenia kar i środków karnych, w brzmieniu dotychczasowym ( czyli obowiązującym do 24.06.2020 r. – data wejścia w życie ustawy ) stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy, zaś przepisy te w brzmieniu nadanym powyższą ustawą stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie ustawy. Dla Sądu Okręgowego nie ulega wątpliwości, że przepisy te nie wyłączają stosowania art. 4 § 1 k.k. gdy tylko jedna z kar których połączenie Sąd rozważa została prawomocnie orzeczona przed dniem 24.06.2020 r., co wynika także z powołanego przez skarżącą orzecznictwa Sądu Najwyższego, tyle że sytuacji tej nie sposób odnosić do wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie z dn. 13.11.2019 r. sygn. akt II K 918/19, jako ze kara pozbawienia wolności orzeczona w tej sprawie została wykonana w ramach wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 2.07.2021 r. sygn. akt II K 66/21. Oczywistym jest przecież, że w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1.07.2015 r. do 24.06. 2020 r. możliwe było łączenie w ramach wyroku łącznego tylko kar podlegających wykonaniu, a nie już wykonanych. Kary pozbawienia wolności których połączenie skarżąca domaga się tj. orzeczone wyrokami z dnia 26.04.2021 r. ( II K 113/20 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej ) i z dnia 8.10.2021 r. ( II K 374/21 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze ) ze względu na daty prawomocnego orzeczenia mogą być rozważane wyłącznie w kontekście stanu prawnego obowiązującego od 24.06.2020 r. Przy tym stanie prawnym pierwsza kara pozbawienia wolności podlegająca rozważaniu orzeczona została wskazywanym wyżej wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubinie z dnia 13.11.2019 r. sygn. akt II K 918/19, z którą nie łączy się kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze II K 374/21 za przestępstwa popełnione od 5 do 15.05.2020 r. Słusznie wskazał na powyższe Sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok.

W osobiście sporządzonej apelacji skazany D. M. wskazał dwa „warianty” łączenia kar inne niż w zaskarżonym wyroku, które jego zdaniem powinny być rozważone przy wydaniu wyroku łącznego w niniejszej sprawie. Pierwszy z nich jest tożsamy z zaproponowanym w apelacji obrońcy i omówiony został powyżej. Druga propozycja to połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.09.2020 r. sygn. akt II K 396/20, wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 26.04.2021 r. sygn. akt II K 113/20 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. sygn. akt II K 374/21. Takie łączenie kar byłoby jednak sprzeczne z interpretacją przepisów o karze łącznej obowiązującą do 1.07.2015 r., aktualną także w stanie prawnym po 24.06.2020 r., wynikającą z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25.02.2005 r. I KZP 36/04 OSNKW 2005/2/13; LEX nr 143197. Przypomnieć należy, ze w myśl tej uchwały Sąd nie może dobierać swobodnie skazań podlegających łączeniu ( np. kierować się wyłącznie tym aby łączenie było korzystne dla skazanego ) i pominąć części z nich ale ma łączyć kary orzeczone za przestępstwa które pozostają w pierwszym chronologicznie zbiegu. W niniejszej sprawie pierwszym chronologicznie w zbiegu jest skazanie w sprawie II K 918/19 Sądu Rejonowego w Lubinie wyrokiem z dnia 13.11.2019 r. którym wymierzona kara pozbawienia wolności łączy się z karami pozbawienia wolności wymierzonymi wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.09.2020 r. w sprawie II K 396/20 i wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 26.04.2021 r. w sprawie II K 113/20, nie łączy się zaś z karą pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. sygn. akt II K 374/21, jako że przestępstwa w tej sprawie popełnione zostały w dniach od 5 do 15 maja 2020 r., o czym była już mowa powyżej.

Z treści zarzutu ad 7 wynika, że skazany zarzucił ponadto nieprawidłowy opis wyroków w sprawach II K 113/20 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej i II K 374/21 w Jeleniej Górze w części wstępnej zaskarżonego wyroku w zakresie wymiaru kary pozbawienia wolności, co spowodowane jest jednak jedynie oczywistymi omyłkami pisarskimi. Oczywista omyłka pisarska co do wymiaru kary w sprawie II K 113/20 sprostowana została postanowieniem Sądu I instancji z dnia 1.03.2023 r. które doręczone zostało skazanemu ( k.118 ), zaś w sprawie II K 374/21 istotnie Sąd ten w opisie nie uwzględnił że wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 28.09.2022 r. w sprawie VI Ka 709/21 m.in. w zakresie wymiaru kary pozbawienia wolności którą ostatecznie orzeczono w wymiarze 1 roku ( k.77 – 79 ). Omyłka ta nie ma jednak istotnego znaczenia w sprawie jako że kara ta w zaskarżonym wyroku łącznym nie podlegała łączeniu. Omyłka owa może być sprostowana przez Sąd Rejonowy w każdym czasie.

Ad. 2, 3, 4, 5

Zarzuty te zawarte w obydwu apelacjach, choć skarżący powołują się na różne podstawy odwoławcze, w istocie dotyczą rażącej niewspółmierności kary łącznej orzeczonej w zaskarżonym wyroku. W części zarzuty te były zasadne.

Wydając zaskarżony wyrok łączny Sąd Rejonowy mógł orzec karę łączną w wymiarze od 1 roku i 9 miesięcy ( powyżej najwyższej kary orzeczonej za poszczególne przestępstwo ) do 3 lat i 4 miesięcy ( suma kar jednostkowych ). Wymierzenie skazanemu w zaskarżonym wyroku kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, a więc blisko zasady całkowitej kumulacji jest rażąco surowe, zważywszy chociażby na postępy poczynione przez skazanego w resocjalizacji, co wynika z opinii o skazanym z zakładu karnego, gdzie stwierdzono m.in. że skazany pracuje, dobrze wywiązuje się ze swoich obowiązków, ukończył program readaptacyjny z zakresu profilaktyki uzależnień, jest krytyczny w stosunku do popełnionych przestępstw ( k. 104 – 105 ). W ocenie Sądu Okręgowego takie postawy należy premiować. Zdaniem Sądu Okręgowego orzeczoną karę łączną należało obniżyć do 2 lat i 8 miesięcy jako adekwatną do powyższych okoliczności.

Wniosek

1.zmiana zaskarżonego wyroku w pkt. I części dyspozytywnej i na podstawie art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 81 ustawy z dnia 19.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID – 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID – 19 w zw. z art. 4 § 1 k.k. połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych w pkt. 3 i 4 części wstępnej wyroku i wymierzenie skazanemu kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności ( apelacja obrońcy );

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.zmiana zaskarżonego wyroku w pkt. I części dyspozytywnej poprzez orzeczenie wobec skazanego D. M. kary łącznej pozbawienia wolności z zastosowaniem zasady zbliżonej do pełnej absorpcji tj w wymiarze 1 roku ni 9 miesięcy pozbawienia wolności ( apelacja obrońcy );

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

3.zmiana zaskarżonego wyroku poprzez połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 26.04.2021 r. w sprawie II K 113/20 i Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. w sprawie II K 374/21 i wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji ( apelacja skazanego );

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4.zmiana zaskarżonego wyroku poprzez połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.09.2020 r. w sprawie II K 396/20, Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 26.04.2021 r. w sprawie II K 113/20 i Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 8.10.2021 r. w sprawie II K 374/21 i wydanie wyroku łącznego w dolnej granicy z uwzględnieniem zasady absorpcji w wysokości między 1 rok i 9 miesięcy do 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej wnioski dotyczące sposobu łączenia kar innego niż w zaskarżonym wyroku, z zastosowaniem przepisów o karze łącznej obowiązujących przed dniem 24.06.2020 r. były niezasadne, wniosek co do rażącej surowości wymierzonej kary łącznej był częściowo zasadny, brak było podstaw do wymierzenia kary na zasadzie całkowitej absorpcji, jednakże zachodziły podstawy do obniżenia kary łącznej pozbawienia wolności do 2 lat i 8 miesięcy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok wobec skazanego D. M. w znacznej części tj. wyłączywszy rozstrzygnięcie dotyczące wymiaru kary łącznej z pkt. I części dyspozytywnej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy w powyższej części.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec skazanego D. M. w ten sposób że obniżył orzeczoną wobec niego karę łączną w pkt. I części dyspozytywnej wyroku do 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej zaskarżony wyrok należało zmienić w sposób wskazany powyżej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

1.Na podstawie art. 29 ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. B. 240 zł, w tym podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

2.Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy mając na uwadze sytuację materialną skazanego przebywającego obecnie w zakładzie karnym zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

skazany

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana