V Pz 26/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2014
-
Osoba publikująca:Elżbieta Smektała
-
Korektor:Elżbieta Smektała
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VPz 26/14
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2014 roku
Sąd Okręgowy w Legnicy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Jacek Wilga
Sędziowie: SSO Krzysztof Główczyński
SSO Andrzej Marek
po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 roku w Legnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa G. D.
przeciwko Zespołowi Szkół (...) w L.
o odszkodowanie
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Lubinie
z dnia 25 marca 2014 roku
sygn. akt IV P 637/13
postanawia:
- uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 25 marca 2014 roku Sąd Rejonowy w Lubinie zawiesił na podstawie art. 177 §1 pkt 3 postępowanie w sprawie.
W uzasadnieniu wskazał, iż przedmiotem postępowania jest żądanie odszkodowania w związku z nieuzasadnionym odwołaniem ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół (...) w L..
Wojewoda (...) rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 6.02.2014 roku stwierdził nieważność uchwały Zarządu Powiatu w przedmiocie odwołania, a decyzja Wojewody została zaskarżona do Sądu Administracyjnego.
W ocenie Sądu Rejonowego prawomocne rozstrzygnięcie co do ważności podjętej uchwały Zarządu Powiatu w przedmiocie odwołania powódki ze stanowiska dyrektora jest istotne dla dalszego toku postępowania w sprawie niniejszej. Sąd Administracyjny badać będzie bowiem zgodność z prawem podjętej decyzji o odwołaniu dyrektora szkoły również pod kątem zgodności z art. 38 ustawy o systemie oświaty. Ewentualne stwierdzenie nieprawidłowości będzie miało wpływ na ustalenie prawidłowości odwołania powódki ze stanowiska.
Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Rejonowy na podstawie art. 177 §1 pkt 3 kpc postanowił zawiesić postępowanie.
Postanowienie powyższe zaskarżyła zażaleniem powódka. Zarzuciła naruszenie art. 177 §1 pkt 3 kpc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i domagała się jego uchylenia.
Argumentowała, iż przesądzenie o ważności uchwały Zarządu Powiatu w L. w sprawie odwołania powódki ze stanowiska dyrektora nie stanowi prejudykatu dla przedmiotowego postępowania. W postępowaniu tym Sąd Pracy jest kompetentny do samodzielnego ustalenia czy powódka została odwołana z zajmowanego stanowiska niezgodne z przepisami prawa, a w konsekwencji czy uprawniona jest do odszkodowania.
Sąd Okręgowy zważył:
Zażalenie jest zasadne.
Zawieszenie postępowania ze względu na prejudycjalne znaczenie decyzji administracyjnej następuje wtedy, gdy sąd – z uwagi na niedopuszczalność drogi sądowej – nie może w sposób wiążący rozstrzygać kwestii należących do drogi administracyjnej, a brak jest prejudycjalnej decyzji organu administracji publicznej lub organu samorządu. Takie znaczenie dla postępowania sądowego może mieć jedynie ostateczna decyzja administracyjna, czyli taka od której nie służy odwołanie w toku instancji (art. 16 §1 zd. 1 kpa) – por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2009 roku (II CSK 501/08).
Odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego ma charakter kompetencji władczej, związanej z wykonywaniem publicznoprawnych zadań w zakresie oświaty, określonych w przepisach mających charakter publicznoprawny. Personalny charakter aktu odwołania z funkcji kierowniczej nie stanowi zatem o jego cywilnoprawnym charakterze, gdyż obsada stanowiska kierowniczego w szkole jest formą zarządzania szkołą publiczną, a zarządzanie szkołą wchodzi w zakres administracji publicznej. Okoliczność, że akt taki wywołuje konsekwencje w sferze prawa pracy, ma jedynie ten skutek, że osoba odwołana może własnego interesu prawnego w sferze stosunków pracowniczych dochodzić przed sądem pracy (por. uchwała składu siedmiu sędziów NSA z 16 XII 1996, OPS, ONSA 1997 nr 2, poz. 48).
Tak więc sprawa w przedmiocie odwołania nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły jest sprawą z zakresu administracji publicznej, a decyzja w tym zakresie podlega kontroli pod względem zgodności z prawem w postępowaniu administracyjnym. Sąd Administracyjny może jednak jedynie stwierdzić wadliwość tej decyzji – decyzji podmiotu trzeciego (nie pracodawcy). Nie określa natomiast zasad odpowiedzialności za tę decyzję. Nie przesądza o konkretnym roszczeniu majątkowym i o jego rodzaju. Aby dochodzić roszczeń tego typu roszczenia trzeba skierować na drogę cywilno – prawną.
Dyrektor szkoły może zatem skorzystać z dwóch trybów postępowania w razie odwołania go z funkcji. Może bowiem skarżyć owe odwołanie na drodze administracyjnej, ale może też wystąpić na drogę procesu przed sądem pracy z roszczeniem o odszkodowanie za wadliwe zwolnienie go z funkcji. (por. wyrok z uzasadnienie Sądu Najwyższego z dnia 26 lipca 2011 roku, IPK 23/11).
Postępowania te nie są wobec siebie konkurencyjne, nie wykluczają się wzajemnie i mogą toczyć się równolegle.
W razie skorzystania przez odwołanego dyrektora z drogi postępowania cywilnego przed sądem pracy sąd ten w procesie przeciwko pracodawcy (nie zaś organowi podejmującemu decyzję w przedmiocie odwołania) ma legitymację do samodzielnej oceny legalności lub zasadności decyzji organu odwoławczego w zakresie zgłoszonych roszczeń pracowniczych powstałych na skutek odwołania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2003 roku, IPK 74/02).
Przyznanie kompetencji w tym zakresie sądowi pracy oznacza, iż rozstrzygnięcie przed sądem administracyjnym o zgodności z prawem decyzji o odwołaniu nie stanowi prejudykatu dla sądu pracy. W takiej zaś sytuacji zbędne w sprawie było zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 §1 pkt 3 kpc.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 397 §2 kpc w zw. art. 386 §1 kpc orzeczono jak na wstępie.