Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 41/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Małgorzata Pindral

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014r.

sprawy K. R.

oskarżonego z art. 279 § 1 kk i art. 287 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. akt II K 896/13

zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. R. w ten sposób, że przyjmuje, iż czyn oskarżonego stanowi wypadek mniejszej wagi, kwalifikację prawną czynu uzupełnia o art. 283 kk i jako podstawę wymiaru kary przyjmuje art. 283 kk w zw. z art. 11§3 kk;

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 41/14

UZASADNIENIE

K. R. został oskarżony o to, że:

w dniu 25 stycznia 2013r. w J.woj. (...)działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając w krótkich odstępach czasu dokonał kradzieży z włamaniem pieniędzy z bankomatu w ten sposób, że bez upoważnienia uprawnionej osoby wpływając na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych, posługując się uprzednio zabraną w celu przywłaszczenia bez wiedzy użytkownika kartą bankomatową wydaną przez Bank (...)na nazwisko P. M.oraz uzyskaną bezprawnie informację o kodzie numerycznym PINdokonał kolejno trzykrotnej wypłaty pieniędzy z bankomatu Banku (...)przy ul. (...)w kwocie łącznej 1.750,00 złotych czym działał na szkodę M. P.i Banku (...), tj. o czyn z art.279§1kk w zw. z art.287§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 27 listopada 2013r. sygn. akt IIK 896/13:

oskarżonego K. R. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279§1kk w zw. z art.287§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk i za to na podstawie art. 279§1kk w zw. z art. 11§3kk wymierzył mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 69§1 i 2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego K. R. warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 5 lat,

na podstawie art. 33§2kk orzekł wobec oskarżonego K. R. karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

na podstawie art. 72§1 pkt 4kk zobowiązał oskarżonego do wykonywania stałej pracy zarobkowej,

na podstawie art. 627 kpk, art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego K. R. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 420 złotych opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, zaskarżył orzeczenie w całości w zakresie winy i kary na korzyść oskarżonego K. R.. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego, to jest art. 283kk – poprzez jego niezastosowanie i wymierzenie oskarżonemu na podstawie art.279§1kk w zw. z art. 11§3kk kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w tym przepisie, w sytuacji gdy jedynie przy przyjęciu wypadku mniejszej wagi z art. 283kk możliwe było wymierzenie oskarżonemu na podstawie art. 283kk i w zw. z art. 11§3kk kary 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Stawiając powyższy zarzut prokurator wniósł o:

zmianę punktu I części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku poprzez:

uzupełnienie opisu czynu przypisanego K. R. o zmianę wypadku mniejszej wagi z art. 283kk,

przyjęcie, iż przypisany występek wyczerpuje znamiona art. 279§1kk w zw. z art.283kk i art. 287§1kk w zw. z art.11§2kk w zw. z art.12kk,

wskazanie jako podstawy wymiaru orzeczonej kary art. 283kk i w zw. z art.11§3kk,

utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy w pozostałym zakresie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Sąd I instancji - omyłkowo, jak sam przyznał w pisemnym uzasadnieniu wyroku (k.88) – w opisie czynu nie zawarł sformułowania iż stanowi on wypadek mniejszej wagi, a w kwalifikacji prawnej i co za tym idzie w podstawie wymiaru kary nie przyjął art.283kk mimo, że ewidentnie , o czym świadczy chociażby wymiar kary czyn z przyjęciem takiej kwalifikacji prawnej został oskarżonemu przypisany. Uchybienie to wymagało wyeliminowania przez Sąd Odwoławczy.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. R. w ten sposób, że przyjął, iż czyn oskarżonego stanowi wypadek mniejszej wagi, kwalifikację prawną czynu uzupełnił o art. 283 kk i jako podstawę wymiaru kary przyjął art. 283kk w zw. z art. 11§3kk. W pozostałej części zaskarżony wyrok Sąd Okręgowy utrzymał w mocy.

Na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 634 kpk mając na uwadze względy słuszności Sąd Okręgowy zwalił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13