Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Mariusz Wiązek

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej– nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2013r. (data wpływu), sygn. akt V Ds. 100/12 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec K. T.

na podstawie art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 24 kwietnia 2013 roku, tj. na okres kolejnych trzech miesięcy tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Śródmieścia z dnia 27 października 2012 roku, sygn. akt V Kp 1630/12 wobec K. T. z domu S., córki W. i E. z domu M., urodzonej w dniu (...) w Ś., podejrzanej o to, że:

1.  w dniu 27 września 2012r. we W. w mieszkaniu przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z O. T. z zamiarem bezpośrednim dokonała pozbawienia życia G. T. w ten sposób, że dusząc go za szyję i powodując rozległe wielomiejscowe obrażenia szyi pod postacią podbiegnięć krwawych tkanek miękkich w rzucie krtani, podbiegnięcia krwawego i złamania kości gnykowej i chrząstki tarczowatej, podbiegnie krwawych na tylnej ścianie gardła i w tkankach miękkich pokrywających kręgosłup szyjny, rozsianych podbiegnięć krwawych w obrębie języka, doprowadzili do nagłej i gwałtownej śmierci poprzez uduszenie gwałtowne w mechanizmie zagardlenia,

tj. o czyn z art. 148 § 1 k.k.,

2.  w okresie od 27 września 2012r. we W. do dnia 29 września 2012r. działając w warunkach czynu ciągłego, wspólnie i w porozumieniu z O. T. dokonali znieważenia zwłok G. T. w ten sposób, że O. T. używając ręcznej piły dokonał rozkawałkowania ciała G. T., dzieląc je na 7 poszczególnych części, a następnie razem z nim, pakowała je do worków i toreb, po czym przewoziła na ulicę (...) a stamtąd taczkami w okolice ulicy (...), gdzie złożyli je do trzech wykopanych dołów, a następnie zasypali,

tj. o czyn z art. 262§ 1 k.k.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 27 października 2012 roku, sygn. akt V Kp 1630/12 Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia zastosował wobec K. T. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzaną zarzucanych jej przestępstw zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Do chwili obecnej nie wystąpiły żadne okoliczności uzasadniające uchylenie bądź zmianę stosowanego wobec podejrzanej środka zapobiegawczego. Zebrany dotychczas w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci zeznań świadka R. K., zeznań świadka M. T., wyjaśnień współpodejrzanego O. T., wyniki oględzin miejsca zdarzenia, wyniki oględzin miejsca ujawnienia zwłok, wyniki wizji lokalnych, a częściowo także wyjaśnienia podejrzanego K. T. wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzaną zarzucany jej czynów. Wobec powyższego zachodzi ogólna podstawa stosowania środków zapobiegawczych opisana w art. 249 § 1 k.p.k.

Nie ustała także, uprawniająca do stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, obawa matactwa procesowego ze strony podejrzanej oraz nakłaniania przez nią innych osób do złożenia fałszywych zeznań lub nieprawdziwych wyjaśnień. Podkreślić należy, że współpodejrzanym w niniejszej sprawie jest syn podejrzanej, silnie związany z nią emocjonalnie. Relacja ta może rzutować na zachowania procesowe współpodejrzanych. Nie bez znaczenia jest także fakt, iż planowane jest przesłuchanie dobrze znanej podejrzanym osoby, która może mieć istotną wiedzę odnośnie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego postępowania.

Co szczególnie istotne, z dotychczas zebranych w sprawie dowodów wynika, że po popełnieniu zarzucanego im czynu podejrzani podjęli działania zmierzające do ukrycia śladów przestępstwa. W. O. T. z inicjatywy i pod nadzorem podejrzanej K. T. rozczłonkował ciało denata i schował do kilku worków i toreb podróżnych, a następnie wywozili je w różne miejsca na terenie W. i tam zakopali, ponadto wyrzucili do rzeki jego telefon komórkowy i laptop. Podejrzana K. T. przy użyciu specjalnie zakupionych do tego celu środków umyła mieszkanie, w którym dokonano rozczłonkowania zwłok, przestawiła wieszak by zamaskować ślady krwi, wyprała odzież ubrudzoną krwią. Skoro podejrzani podjęli tego rodzaju zachowania w przeszłości, realną jest obawa, że w razie postawania na wolności podejmą kolejne działania zmierzające do bezprawnego utrudniania prowadzonego przeciwko nim postępowania.

Ponadto nie przesądzając w żaden sposób o winie i sprawstwie K. T. – należy zważyć, iż prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzaną zarzucanych jej czynów, przy uwzględnieniu doniosłości zbrodni z art. 148 § 1 k.k. zagrożonej karą do 15 lat, 25 lat albo dożywotniego pozbawienia wolności, uzasadnia twierdzenie o realności wymierzenia podejrzanej surowej kary pozbawienia wolności o jakiej mowa w art. 258 § 2 k.p.k. Okoliczność ta, zgodnie z dominującymi aktualnie poglądami judykatury, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 249 § 1 i art. 257 § 1 k.p.k. i przy braku przesłanek negatywnych określonych w art. 259 § 1 i 2 k.p.k., stanowi samodzielną przesłankę szczególną stosowania tego środka zapobiegawczego (por. uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 19 stycznia 2012r., I KZP 18/11, OSNKW 2012/1/1, LEX nr 1102081, Biul.SN 2012/1/12). Grożąca podejrzanej surowa kara dodatkowo uzasadnia przekonanie, iż podejrzana przebywając na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niej postępowanie karne w szczególności ukrywać się przed organami ścigania. Obawa ta jawi się jako realna gdy zważy się na okoliczność, iż podejrzana ma jedynie tymczasowe miejsce zameldowania.

W ocenie Sądu jedynie przedłużenie wobec wymienionej izolacyjnego środka zapobiegawczego, jakim jest tymczasowe aresztowanie, pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok prowadzonego postępowania karnego, a tym samym uniemożliwić podejrzanej podjęcie jakikolwiek ewentualnych prób bezprawnych działań mogących je destabilizować.

W toku śledztwa przeprowadzono liczne czasochłonne czynności procesowe, w szczególności przesłuchano świadków, pozyskano opinie biegłych, przeprowadzono czynności z udziałem podejrzanych, w tym wizję lokalną, przeprowadzono oględziny, zabezpieczono dowody rzeczowe, przeprowadzono przeszukania, uzyskano bilingi połączeń. W celu prawidłowego zakończenia postępowania przygotowawczego należy kontynuować podjęte działania . Przede wszystkim konieczne jest uzyskanie opinii dotyczącej sekcji zwłok G. T., opinii mechanoskopijnej, uzupełniającej opinii z zakresu medycyny sądowej, przesłuchanie kolejnych świadków, uzyskanie dokumentacji z portali społecznościowych, dokumentacji ubezpieczeniowej, dokumentacji medycznej. Niezbędne jest też uzyskanie opinii psychologicznych i psychiatrycznych dotyczących podejrzanych, a także wywiadów kuratorskich i analizy kryminalnej połączeń. Przy uwzględnieniu wyników powyższych czynności konieczne może się okazać dokonanie uzupełnienia stawianych podejrzanym zarzutów i przeprowadzenie czynności procesowych z ich udziałem. Następnie należy wykonać końcowe czynności śledztwa z udziałem podejrzanych i ich obrońców.

Zważyć należy, iż w stosunku do podejrzanej nie zachodzą warunki uzasadniające odstąpienie od stosowania przedmiotowego środka zapobiegawczego, określone w art. 259 § 1 k.p.k. W toku postępowania nie podnoszono zresztą żadnych miarodajnych okoliczności przemawiających za odstąpieniem od stosowania tymczasowego aresztowania, co zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą obciąża stronę która domaga się zastosowania powyższego przepisu (por. postanowienie SA w Krakowie II AKz 144/06, KZS 2006/5/40, postanowienie SA w Lublinie II AKa 470/09). Podkreślić należy, że naturalne jest, iż tymczasowe aresztowanie łączy się z dolegliwością dla osoby, wobec której jest stosowane lub jej rodziny, jednak odstąpienie od tymczasowego aresztowania na podstawie art. 259 § 1 k.p.k. może nastąpić gdy stosowanie go zagraża poważnie i rzeczywiście życiu i zdrowiu aresztowanego lub egzystencji jego najbliższych, lecz nie wtedy gdy powoduje jakiekolwiek niewygody, zwłaszcza gdy można im zaradzić. W kontekście powyższego podkreślić należy, że warunki egzystencji podejrzanej i jej dziecka są zabezpieczone, bowiem podejrzana wraz z noworodkiem przebywa we właściwej jednostce penitencjarnej (por. postanowienie SN z 30.08.2005r., WZ 62/2005, OSNKW 2005/1568, postanowienie SA w Katowicach z 16.01.2008r., II AKz 33/08, postanowienie SA we Wrocławiu z 10.12.1997r., II AKz 280/97, KZS 1997/11-12/60, postanowienie SA w Krakowie z 19.10.2006r., AKz 393/06, KZS 2006/11/31).

Mając zatem na uwadze, iż środki zapobiegawcze o mniej dolegliwym charakterze niż środek zastosowany, mógłby nie wypełnić swej roli, tj. nie zabezpieczyć w sposób prawidłowy toczącego się postępowania, Sąd – działając na podstawie powołanych przepisów – orzekł jak na wstępie.