Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Izabela Głowacka-Damaszko

Protokolant:Rafał Wyrwa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2013 r. w J.

odwołania H. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 29 czerwca 2012 r., znak: (...)

w sprawie H. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o świadczenie przedemerytalne

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 29 czerwca 2012 r., znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni H. P.prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 01 czerwca 2012 r.;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz wnioskodawczyni kwotę 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII U 1019/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni H. P. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 29.06.2012r. odmawiającej prawa do świadczenia przedemerytalnego. Uzasadniając podała, iż formalnie pomiędzy nią a pracodawcą zawarta została umowa zlecenie, jednakże w rzeczywistości sporna umowa była umową o pracę, o czym świadczy charakter pracy, czas jej wykonywania i zwierzchnictwo nad powierzonymi obowiązkami.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o jego oddalenie, ponieważ wnioskodawczyni ostatnio nie pozostawała w stosunku pracy lecz w stosunku zlecenia. Organ rentowy wskazał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004r., nr 120, poz. 1252).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Bezspornie wnioskodawczyni H. P. ur. (...), udokumentowała 35-letni okres składkowy i nieskładkowy, od dnia 02.11.2011r. zarejestrowana jest jako bezrobotna, pobierała zasiłek dla bezrobotnych w okresie od 10.11.2011r. do 10.11.2012r., nigdy nie odmówiła podjęcia pracy zaproponowanej przez Urząd Pracy.

W dniu 14.06.2012r. H. P. złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o świadczenie przedemerytalne.

Decyzją z dnia 29.06.2012r. odmówiono wnioskodawczyni prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ przed zarejestrowaniem w Urzędzie Pracy ostatnie ubezpieczenie emerytalne i rentowe, jakiemu podlegała wnioskodawczyni nie wynikało ze stosunku pracy, ponieważ było to ubezpieczenie z tytułu umowy zlecenia. Ze względu na charakter tej umowy brak jest możliwości zastosowania zasady rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Dowód: wniosek o świadczenie przedemerytalne z dn. 14.06.2012r. – k. 1 akt ZUS,

decyzja odmowna z dn. 29.06.2012r. – k. 20 akt ZUS.

W dniu 01.11.2009r. pomiędzy wnioskodawczynią a P. M. (1)w J.zawarta została umowa zatytułowana umowa zlecenie nr (...). Umowa zawarta została na czas nieokreślony. P. M. (1)prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą – hurtownię (...). W ramach zawartej umowy wnioskodawczyni wykonywała pracę codziennie od godz. 7.00 do godz. 15.00. Do obowiązków wnioskodawczyni należało wystawianie faktur oraz prowadzenie dokumentacji. Charakter zawartej umowy spełniał znamiona umowy o pracę. Pracodawca każdego dnia wyznaczał zakres czynności, które pracownicy zobowiązani byli do wykonania. Przyczyną ustania zatrudnienia była likwidacja hurtowni. Wyrokiem Sądu Rejonowego w J.z dnia 04.09.2012r. sygn. akt (...)ustalono, że H. P.była zatrudniona u P. M. (1)w okresie od 01.11.2009r. do 31.10.2011r. w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W dniu 27.09.2012r. wnioskodawczyni otrzymała świadectwo pracy zawierające zapis, iż stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem z przyczyn zakładu – likwidacja firmy, art. 30§1 pkt. 2 kp.

Dowód: umowa zlecenie z dn. 01.11.2009r. – k. 6-7,

wyrok SR w J.o sygn. IV P201/12 – k.33,

świadectwo pracy z dn. 27.09.2012r. – k. 34,

zeznania świadka P. M. – 00:12:29 e-protokół.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. z 2004r., nr 120, poz. 1252) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz.U. z 2004r., nr 99, póz. 1001 ze zm.), w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy: - posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący, co najmniej 40 lat dla mężczyzny, - nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna, - w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych

- złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez Powiatowy Urząd Pracy dokumentu poświadczającego 6 – miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie, co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Świadczenie przedemerytalne, jak wynika z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy, przysługuje osobom dotkniętym likwidacją lub upadłością zakładu pracy, likwidacją stanowiska pracy lub niewypłacalnością pracodawcy oraz tracącym prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego o wieloletnim stażu i wieku zbliżonym do emerytalnego. Świadczenia te związane są zatem nie tylko z zaistnieniem okoliczności związanej z utratą źródła utrzymania, ale także uzależnione od posiadania określonego okresu składkowego i nieskładkowego, a ich źródłem finansowania jest budżet państwa. Nie jest to świadczenie z ubezpieczenia społecznego, ale ma charakter zbliżony do renty socjalnej, świadczeń rodzinnych czy z pomocy społecznej (vide uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2006 r. sygn. akt II UZP 8/2006).

Sąd orzekający zważył, iż nabycie prawa do świadczenia przedemerytalnego jest uzależnione od łącznego spełnienia wszystkich wymienionych warunków. Takie stanowisko przyjął również Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 5 czerwca 2007r., w którym stwierdził, że osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie wszystkie przesłanki prawne z art. 2 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. nr 120, poz. 1252).

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 04r. Nr 99, poz. 1001) w art. 2 pkt 29 jako „przyczyny dotyczące zakładu pracy” wskazuje: w wypadku pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników – przyczyny niedotyczące pracowników; w pozostałych wypadkach – ogłoszenie upadłości pracodawcy, jego likwidację lub likwidację stanowiska pracy. „Przyczyny dotyczące zakładu pracy” w rozumieniu powołanego przepisu to także śmierć pracodawcy lub – gdy przepisy szczególne tak stanowią – przejęcie zakładu pracy przez innego pracodawcę. Przytoczone regulacje dowodzą, że prawo do świadczenia przedemerytalnego przyznaje się w sytuacjach, gdy ustanie stosunku pracy nastąpiło w całkowitym oderwaniu od woli pracownika i – co więcej – w zasadzie tylko w wypadku, gdy po stronie pracodawcy występuje obiektywna przyczyna braku możliwości kontynuowania zatrudnienia lub wypłaty wynagrodzenia za pracę.

Sąd biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy ustalił i ocenił, że wnioskodawczyni wykazała ponad 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych, posiada status osoby bezrobotnej, pobierającej zasiłek dla bezrobotnych przez okres 6 miesięcy, w trakcie którego nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji zatrudnienia.

W ocenie organu rentowego wnioskodawczyni nie spełnia warunków do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ nie udokumentowała 6-miesiecznego okresu zatrudnienia u ostatniego pracodawcy na podstawie umowy o pracę, jako że ostatnim okresem ubezpieczenia było zatrudnienie z tytułu umowy zlecenia.

W świetle przytoczonej powyżej podstawy prawnej, na gruncie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd zważył, że wnioskodawczyni w spornym okresie zatrudniona była w oparciu o umowę o pracę. Do takiej konkluzji Sąd doszedł po szczegółowej analizie dowodu z zeznań świadka P. M. (1), które to z kolei zeznania znalazły potwierdzenie w dokumentacji zgromadzonej w toku niniejszego procesu, a w szczególności w świadectwie pracy z dnia 27.09.2012r. wydanym przez pracodawcę po wydaniu wyroku Sądu Rejonowego w J. z dn. 04.09.2012r. [sygn. akt IV P 201/12]. Świadek zeznał, iż zatrudniał wnioskodawczynię. Stosunek pracy nastąpił po zawarciu umowy zlecenia na czas nieokreślony, aczkolwiek w rzeczywistości pełnione przez wnioskodawczynię obowiązki pracownicze odpowiadały swoim charakterem umowie o pracę. Świadek oświadczył, że ubezpieczona codziennie pracowała w określonych stałych godzinach pracy, tj. w godzinach 7.00-15.00, ponadto każdego dnia wyznaczał pracownikom zakres czynności do zrealizowania. Sąd ocenił nadto, że stosunek pracy ustał z przyczyn ekonomicznych pracodawcy, bowiem jak wynika z zeznań świadka, zlikwidowano oddział hurtowni (...), wobec czego podstawą rozwiązania umowy o pracę z H. P.był przepis art. 30§1 pkt. 2 kp.

Reasumując powyższe rozważania Sąd uznał, iż przepisy ustawy o świadczeniach przedemerytalnych opisują dwie grupy przesłanek. Pierwsza, oznaczona w treści art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy odnosi się do opisu stanu zamkniętego przed złożeniem wniosku i sprowadza się do sytuacji oznaczającej utratę zatrudnienia, w której osoba do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów o promocji zatrudnienia:

- posiada u tegoż pracodawcy staż pracy nie krótszy niż 6 miesięcy;

- posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet.

Z kolei druga grupa przesłanek dotyczy sytuacji bezpośrednio poprzedzającej złożenie wniosku i łączy się ze statusem osoby bezrobotnej (art. 2 ust.3 cyt. ustawy), które to warunki wnioskodawczyni wypełniła, a które nie były kwestionowane przez stronę pozwaną.

W przedmiotowej sprawie udowodniono, iż w dniu 31.10.2011r. doszło do rozwiązania stosunku pracy łączącego H. P. z P. M. (1) z przyczyn nie dotyczących pracownika - likwidacja stanowiska pracy (art. 30 § 1 pkt 2 k.p.) i w tejże dacie H. P. pozostawała w wyżej opisanym stosunku pracy od dwóch lat, dysponując równocześnie okresem uprawniającym do emerytury wynoszącym ponad 35 lat.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd zważył, że w dacie wydania zaskarżonej decyzji ubezpieczona spełniała warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego, dlatego też na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzeczono jak w sentencji.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego oparte zostało o art. 98 § 1 kpc w zw. z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ).