Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SO Andrzej Jaracz

Sędziowie: SO Sławomir Przykucki

SO Renata Rzepecka- Gawrysiak (spr.)

Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Iskrzycka

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. Wacława Jona

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2014 r. sprawy

I. K.

oskarżonego z art. 178a§2 kk i art. 244 kk przy zast. art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kołobrzegu

z dnia 27 lutego 2014 r. sygn. akt II K 1173/13

1.  uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej czynu z art. 244 kk (punkt III) i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Kołobrzegu do ponownego rozpoznania,

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

3.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt: V Ka 250/14

UZASADNIENIE

I. K. został oskarżony o to, że:

w dniu 31 sierpnia 2013 roku w K. na drodze publicznej przy ul. (...) kierował rowerem znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazany przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu sygn. akt IIW 637/12 zakazem prowadzenia rowerów, wózków rowerowych oraz wszelkich pojazdów mechanicznych jednośladowych od dnia 13.11.2012 r. do 13.09.2013 r.,

tj. o czyn z art. 178a§2 kk i art. 244 kk przy zast. art. 11 §2 kk.

Sąd Rejonowy w Kołobrzegu wyrokiem z dnia 27 lutego 2014r. sygn. akt II K 1173/13:

I.  uznał oskarżonego I. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w oskarżeniu, z tą zmianą, iż przyjmuje, że stanowi on wykroczenie z art. 87§la kw i za to na podstawie art. 87§la kw skazał go na karę grzywny w wysokości 500,00 złotych,

II.  na podstawie art. 87§4 kw w zw. z art. 29§1 i 2 kw orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia rowerów na okres roku,

III.  uznał oskarżonego I. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w oskarżeniu, stanowiącego przestępstwo z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk przy zast. art. 58§3 kk w zw. z art. 34§ 1 i §2 kk i art. 35§1 kk skazał go na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym,

IV.  na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator.

Na podstawie art. 425 kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego I. K..

Na podstawie art. 427 kpk i art.438 pkt.2 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego określonego w art. 413§2pkt 1 kpk mającą wpływ na treść orzeczenia a polegającą na zaniechaniu w punkcie I wyroku dokładnego określenia przypisanego oskarżonemu czynu z art. 87 § l a kw, co sprawia, że opis czynu nie zawiera znamiona ustawowych zachowania oskarżonego.

Powołując się na art. 437 § 1 kpk wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Kołobrzegu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesiona w tej sprawie apelacja prokuratora pomimo błędnego zarzutu i wniosku, spowodowała konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku w części dotyczącej czynu z art. 244 kk.

Słusznie wskazuje apelujący, że wyrok sądu pierwszej instancji nie jest czytelny, jednak wbrew twierdzeniom apelującego ta wada wyroku nie odnosi się do czynu z art. 87 § 1a kw , lecz czynu z art. 244 kk. W odniesieniu do przypisanego oskarżonemu w punkcie I sentencji wyroku wykroczenia z art. 87 § 1a kw, opis czynu zawiera wszystkie ustawowe znamiona tego wykroczenia. Nie wiadomo zatem czego domaga się apelujący w tym zakresie. Tymczasem , gdy idzie o czyn z art. 244kk to opis czynu zarzucanego i w konsekwencji przypisanego nie zawiera wszystkich ustawowych znamion przestępstwa z art. 244 kk. W opisie tym zabrakło stwierdzenia, że oskarżony, kierując rowerem nie stosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kołobrzegu z dnia 24.10.2012r. sygn. II W 637/12 zakazu prowadzenia rowerów, wózków rowerowych oraz wszelkich pojazdów mechanicznych jednośladowych obowiązującego w okresie od 13.11.2012r. do 13.09.2013r. Uchybienie to stano obrazę prawa procesowego tj. przepisu art. 413 § 2 pkt 1 kpk, mającą wpływ na treść orzeczenia

Wobec tego, że wyrok sądu pierwszej instancji został zaskarżony na niekorzyść oskarżonego w całości, jednak apelujący nie postawił zarzutu obrazy art. 244 kk, wyrok ten może zostać wzruszony jedynie w trybie przepisu art. 440 kpk . Utrzymanie w mocy zaskarżonego wyroku w części dotyczącej czynu z art. 244 kk byłoby rażąco niesprawiedliwe, gdyż z ustaleń faktycznych w sposób oczywisty wynika, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona tego typu czynu zabronionego. Zmiana wyroku przez sąd odwoławczy nie jest możliwa w tym trybie, gdyż byłaby to zmiana na niekorzyść oskarżonego.

Sąd odwoławczy obowiązany jest uchylić zaskarżony wyrok na niekorzyść oskarżonego, w oparciu o apelację wniesioną w tym właśnie kierunku, poza jej granicami i podniesionymi tak zarzutami, jako , że jest on rażąco niesprawiedliwy z punktu widzenia interesu wymiaru sprawiedliwości . Interes ten polega na tym, żeby osoba , której wykazano sprawstwo i winę , poniosła odpowiedzialność karną. Nie ma w tej sytuacji podstaw do uniewinnienia oskarżonego od popełnienia czynu z art. 244 kk z uwagi na obrazę prawa materialnego , albowiem w takiej sytuacji to nie ustalone zachowanie zostało błędnie zakwalifikowane z określonego przepisu, lecz jedynie w opisie czynu zabrakło niezbędnych elementów , które wynikają jednak z dokonanych przez sąd pierwszej instancji ustaleń faktycznych. Pogląd taki, który podziela sąd odwoławczy , wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 06.06.2013r. sygn. IV KK 402/12 i ma on zastosowanie w niniejszej sprawie.

W takiej sytuacji, wobec zaskarżenia wyroku w całości na niekorzyść oskarżonego możliwe jest jedynie uchylenie wyroku w części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 437 § 2 kpk w zw. z art. 440 kpk uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej czynu z art. 244 kk ( pkt III) i w tym zakresie sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Kołobrzegu do ponownego rozpoznania. W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy z uwagi na niezasadność apelacji prokuratora.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze postanowiono na podstawie art. 636 § 1 kpk.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy sąd orzekający zbada czy oskarżony swoim zachowaniem opisanym jak w oskarżeniu wyczerpał nadto znamiona czynu z art. 244 kk i przy pozytywnych wnioskach przypisze oskarżonemu czyn zawierający w swym opisie wszystkie ustawowe znamiona tego typu czynu zabronionego.