Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maria Ćwik-Kulczycka

Protokolant: Katarzyna Możejko

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy – Renaty Adamkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 roku

sprawy karnej S. W. (1)

urodzonego (...) w Ś., syna A. i E. z domu S.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 07 października 2009 roku w sprawie VI K 935/09, za czyn z art. 278§1 i 3 kk popełniony w dniu 10 maja 2009 roku na karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 05 maja 2010 roku w sprawie VI K 427/10 za czyn z art. 278§1 kk popełniony w dniu 14 lutego 2009 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat, którą zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 31 maja 2011 roku sygnatura akt VI Ko 465/11 oraz grzywnę w wysokości 10 (dziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

3.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 14 lutego 2011 roku w sprawie VI K 1428/10 za czyn z art. 178a §1 kk popełniony w dniu 27 listopada 2010 roku na karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

4.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 28 listopada 2011 roku w sprawie VI K 783/11 za czyn z art. 178a§4 kk art. 244kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w dniu 01 lipca 2011 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby, którą zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 23 stycznia 2014 roku w sprawie sygn. akt VI Ko 83/14,

5.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 02 grudnia 2013 roku w sprawie VI K 703/13 za czyn z art. 178a §4 kk popełniony w dniu 13 września 2013 roku na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

6.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16 stycznia 2014 roku w sprawie VI K 807/13 za czyn z art. 178a §4kk popełniony w dniu 24 października 2013 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego S. W. (1) wyrokami opisanymi w punktach 5 i 6 części wstępnej wyroku łącznego i wymierza mu karę łączną 10 (dziesięciu) pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej przez niego kary w sprawie VI K 703/13,

III.  w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu,

IV.  zasądza ze Skarbu Państwa na rzecz adw. A. P. kwotę 147,60 zł tytułem zwrotu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia skazanego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów postępowania oraz od uiszczenia opłaty.

Sygn. akt VI K 157/14

Uzasadnienie do wyroku łącznego

W dniu 17 marca 2014 roku do Sądu Rejonowego w Świdnicy wpłynął wniosek skazanego S. W. (1) o wydanie wyroku łącznego obejmującego sprawy o sygnaturach akt VIK 427/10, VI K 783/11, VI K 703/13, VI K 807/13 i VI K 860/13. Kolejną prośbę o wydanie wyroku łącznego skazany wniósł do tut. Sądu w dniu 4 kwietnia 2014 roku nie wskazując w niej wyroków, które mogłyby podlegać połączeniu. W dniu 11 kwietnia 2014 roku ponownie wniósł o wydanie wyroku łącznego z uwzględnieniem sprawy o sygnaturze II K 252/11.

Sąd z urzędu wziął pod uwagę wszystkie dotychczasowe skazania S. W. (1) i tak:

Przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w dniu 07 października 2009 roku w sprawie sygn. akt VI K 935/09 zapadł wyrok którym za czyn z art. 278§1 i 3 kk popełniony w dniu 10 maja 2009 roku S. W. (1) skazany został na karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.

Następny wyrok zapadł przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w dniu 05 maja 2010 roku w sprawie sygn. akt VI K 427/10, którym za czyn z art. 278§1 kk popełniony w dniu 14 lutego 2009 roku wymierzono karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat, którą zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 31 maja 2011 roku sygnatura akt VI Ko 465/11 oraz grzywnę w wysokości 10 (dziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych.

Kolejny wyrok wobec skazanego S. W. (1) zapadł w dniu 14 lutego 2011 roku w sprawie VI K 1428/10 za czyn z art. 178a§1 kk popełniony w dniu 27 listopada 2010 roku na karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 28 listopada 2011 roku w sprawie VI K 783/11 za czyn z art. 178a§4 kk, art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w dniu 01 lipca 2011 roku S. W. (1) skazany został na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby, którą zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 23 stycznia 2014 roku w sprawie sygnatura akt VI Ko 83/14.

Następny wyrok wobec skazanego zapadł przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w dniu 02 grudnia 2013 roku w sprawie VI K 703/13 za czyn z art. 178a§4 kk popełniony w dniu 13 września 2013 roku, za który wymierzono karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

W dniu 16 stycznia 2014 roku Sąd Rejonowy w Świdnicy w sprawie VI K 807/13 skazał S. W. (1) za czyn z art. 178a§4 kk popełniony w dniu 24 października 2013 roku na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód:

- akta SR w Świdnicy VI K 935/09

- akta SR w Świdnicy VI K 427/10

- akta SR w Świdnicy VI K 1428/10

- akta SR w Świdnicy II K 703/13

- akta SR w Świdnicy VI K 807/13

- dane o karalności k -28-29

Zachowanie S. W. (1) w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności jest poprawne. Odbywa on karę w systemie zwykłym. Nie zanotowano zachowań agresywnych, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie jest członkiem subkultury więziennej. W stosunku do przełożonych zachowuje się regulaminowo. Od dnia osadzenia w Zakładzie Karnym w Z. tj. od 06 marca 2014 roku dwukrotnie był nagradzany regulaminowo za wykonywanie prac porządkowych. Nie był karany dyscyplinarnie. Obecnie jest zgłoszony do (...) i oczekuje podjęcia pracy. Angażuje się do prac na terenie pawilonu mieszkalnego. Czas wolny spędza na oglądaniu TV, spacerach
i zajęciach własnych. Wyraża krytyczny stosunek do popełnionych przez siebie przestępstw. Nie uczestniczy w systemie przepustowym; kontakty zewnętrzne
w postaci widzeń i telefoniczne utrzymuje z konkubiną oraz koleżanką. S. W. (1) uczestniczy w spotkaniach z psychologiem, dotyczących uzależnienia alkoholowego. Jest kawalerem, nie posiada dzieci. Ma wykształcenie gimnazjalne
i nie posiada wyuczonego zawodu.

Dowód:

- opinia o osadzonym z Zakładu Karnego w Z. k- 35v

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 569 § 1 kpk wydanie wyroku łącznego jest możliwe wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Przepis art. 85 kk z kolei, pozwala na orzeczenie kary łącznej wtedy, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju. Przestępstwa, za które dana osoba została prawomocnie skazana, pozostawać muszą w zbiegu realnym. Czyny objęte wyrokami, które podlegać mają łączeniu, popełnione być muszą w całości zanim zapadł chronologicznie pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok (vide wyrok SN z dnia 25 czerwca 2008r., IV KK 41/08).

Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sytuacji spełnienia warunków, o których mowa powyżej ma charakter merytoryczny i wiąże się
z ukształtowaniem na nowo kary z wyroków podlegających połączeniu, a zatem na nowo kreuje prawomocne skazanie. Z uwagi na fakt, iż kara łączna stanowi odrębną karę zastępującą wszystkie wymierzone kary jednostkowe za pozostające w zbiegu przestępstwa, konieczne jest ustawowe określenie granic wymiaru tej kary, a ściślej mówiąc ustawowe przesądzenie górnej i dolnej granicy, w ramach których Sąd dokona wymiaru kary łącznej.

Warunki do orzeczenia kary łącznej na gruncie rozpoznawanej sprawy spełniały wymienione poniżej wyroki:

- Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 02 grudnia 2013 roku w sprawie VI K 703/13 za czyn z art. 178a§4 kk popełniony w dniu 13 września 2013 roku za który orzeczono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16 stycznia 2014 roku w sprawie VI K 807/13 za czyn z art. 178a§4 kk popełniony w dniu 24 października 2013 roku za który wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Ustalając wymiar kary łącznej orzeczonej wobec S. W. (1) w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, czyli cele wychowawcze i zapobiegawcze, które mają być osiągnięte wobec sprawcy oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto Sąd miał na względzie to,
że zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk, można wymierzyć karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji), jak również istnieje możliwość wymierzenia kary
w wysokości pomiędzy tymi granicznymi wartościami (zasada asperacji) nie przekraczając jednak 15 lat pozbawienia wolności.

Za podstawę wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności w rozpoznawanej sprawie Sąd przyjął zasadę kumulacji. W ocenie Sądu posłużenie się zasadą pełnej absorpcji, stanowiłoby niczym nieuzasadnione uprzywilejowanie skazanego. Stanowisko takie jest uzasadnione, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, iż naruszenie przez skazanego porządku prawnego nie miało charakteru incydentalnego. Mimo wcześniejszych skazań - za czyny z art. 178a§1 kk i art. 178a§4 kk - S. W. (1) nadal dopuszczał się popełniania kolejnych przestępstw. Okoliczność ta musi być oceniona negatywnie przy ocenie przesłanek wpływających na wymiar kar w wyroku łącznym (vide wyrok SA w Katowicach
z dnia 25 lutego 2011r., II AKa 438/10).

Fakt, iż S. W. (2) pomimo uprzednich skazań ponownie dopuścił się takich samych przestępstw popełnionych pod wpływem alkoholu stanowił podstawę do zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady kumulacji. Sąd uznał, że tylko taki wymiar kary może być przestrogą dla S. W. (1) przed dalszym dopuszczaniem się przez niego takich samych przestępstw. Skazany musi mieć świadomość, iż popełniając przestępstwo z art. 178a§1 lub/i 4 kk naraża na niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia nie tylko siebie, ale tez i innych uczestników ruchu drogowego. Nagminność tego rodzaju przestępstw musi spotkać się ze strony Sądu z surowością w wymiarze kary, zwłaszcza że dotychczas wymierzone kary najwyraźniej nie spełniły roli ani wychowawczej, ani nawet odstraszającej. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, nie ma podstaw do tego, aby obniżać wymiar kary skazanemu tylko dlatego, że popełnił dwa przestępstwa takie same, w krótkich odstępach czasu. Jest to okoliczność wskazująca na wysoki stopień demoralizacji S. W. (1), który w ocenie Sądu nie zasługuje na zastosowanie zasady absorpcji, nawet asperacji nawet jeśli deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych czynów, a jego zachowanie w warunkach więziennych nie budzi zastrzeżeń.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres odbytej przez niego kary w sprawie VI K 703/13.

W zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

Z uwagi na sytuację majątkową skazanego i brak zatrudnienia w warunkach izolacyjnych, Sąd zdecydował o zwolnieniu go od ponoszenia kosztów sądowych
w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa oraz od uiszczenia opłaty.