Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 786/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący : Sędzia SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: P. S.

przeciwko: J. K.

o: zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 16 lipca 2013 roku, sygn. akt I C 4519/12 upr.

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca786/13

UZASADNIENIE

Apelacja nie jest zasadna. Sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym zgodnie z art. 505¹ i nast. k.p.c. i dotyczyła zwrotu 4.500 zł wynagrodzenia adwokata za pomoc prawną świadczoną powodowi, który domagał się jej zwrotu w następstwie wypowiedzenia umowy o pomoc prawną w ramach umowy zlecenia (art. 734 k.c.)

Sąd Rejonowy przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie przesłuchania świadków oraz stron, dokonał oceny tych zeznań i ostatecznie dał wiarę pozwanemu i wskazanym przez niego świadkom, odmawiając wiarygodności zeznaniom powoda i jego świadka, co do istotnych okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności wskazał, dlaczego dał wiarę jednym dowodom oraz dlaczego odmówił wiarygodności dowodom drugiej strony.

Zgodnie z art. 505⁹ §1 k.p.c. apelację w postępowaniu uproszczonym można oprzeć na zarzutach:

1)naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,

2)naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.

Powód w apelacji przedstawił swoją wersję zdarzeń i jednocześnie zawarł szereg uwag i stwierdzeń, co stronniczości i niezgodności z prawdą zeznań świadków wskazanych przez pozwanego, przytaczając pod adresem pozwanego słowa obraźliwe oraz wskazujące na stronniczość Sądu.

Tak sformułowana apelacja nie może odnieść pożądanego przez powoda skutku.

Zarzut przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów, o jakiej mowa w art. 233 §1 k.p.c. nie może sprowadzać się jedynie do przedstawienia własnych ustaleń w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, ale na wykazaniu, że ustalenia poczynione przez Sąd pozostają w sprzeczności z podstawowymi zasadami logiki, prawidłowego rozumowania, kojarzenia faktów oraz są sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. (Wyrok S.N. z dnia 07.01.2005 roku, IV CK 387/04, Lex nr 177263; Wyrok S.N. z dnia 16.12.2005 roku, III CK 314/05, Lex nr 172176) .

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27.9.2002 roku w sprawie o sygn. II CKN 817/00 (publ. Lex nr 56906) wyraził pogląd, że jeżeli z określonego materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów (art. 233 §1 k.p.c.) i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych, to przeprowadzona przez Sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy apelację jako niezasadną oddalił. (art. 385 k.p.c.)

II Ca 786/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE