Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Podgórska – Sułecka

Protokolant: Aneta Sobiepanek

przy udziale Prokuratora: Radosława Jancewicza

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 04.06, 11.06, 10.07.2014 r.

sprawy M. D. s. P. i T. z d. M., ur. (...) w P.

skazanego:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi IX Wydział Karny z dnia 7 marca 2005 r., sygn. akt IX K 1671/04 (prawomocnym z dniem 30 września 2005 r.) za czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 91 kk, popełniony w okresie od 10 sierpnia 1998 r. do 24 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za czyn z art. 297 § 1 kk, popełniony w dniu 5 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie III Wydział Karny z dnia 12 stycznia 2007 r., sygn. akt III K 3648/06 (prawomocnym z dniem 5 listopada 2007 r.) za czyn z art. 280 § 1 kk, popełniony w dniu 18 stycznia 2006 r., na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na mocy art. 33 § 1 i 2 kk karę 100 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 10 zł., na poczet której na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 3 listopada 2006 r. do dnia 22 grudnia 2006 r. Następnie postanowieniem z dnia 12 stycznia 2007 r. zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 grudnia 2006 r. do dnia 12 stycznia 2007 r. Postanowieniem z dnia 13 listopada 2008 r. rozstrzygnięto wątpliwości co do obliczenia kary poprzez zaliczenie na poczet kary pozbawienia wolności od dnia 3 listopada 2006 r. do dnia 12 stycznia 2007 r. Kara pozbawienia wolności została wykonana do dnia 31 grudnia 2010 r.

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt V K 773/08 ( prawomocnym z dniem 27 lutego 2009 r.) za czyn z art. 310 § 2 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony 13 lutego 1999 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Ponadto na mocy art. 33 § 1 i 2 kk obok kary pozbawienia wolności, orzeczono karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych. Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 25 dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę. Kara zastępcza została wykonana w dniu 25.01.2011 r.

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 23 czerwca 2010 r., sygn. akt V 380/10 (prawomocnym z dniem 30 czerwca 2010 r.) za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 310 § 2 kk w zw. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 310 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, popełniony w dniu 13 lutego 1999 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście V Wydział Karny z dnia 22 kwietnia 2011 r., sygn. akt V K 682/08 (prawomocnym z dniem 29 kwietnia 2011 r.) za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony w dniu 19 lutego 1998 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Ponadto na mocy art. 33 § 1 i 2 kk obok kary pozbawienia wolności, orzeczono karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych na poczet, której na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono okres zatrzymania skazanego w dniu 20 lutego 1998 r. Postanowieniem z dnia 29 marca 2012 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 49 dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę. Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

6.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie IV Wydział Karny z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt IV K 547/12 (prawomocnym z dniem 28 marca 2013 r.) za czyn z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk w zw. z art. 58 dkk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełniony w okresie od początku roku 1997 do końca stycznia 1998 r., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 58 dkk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełniony na przestrzeni roku 1997, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 66 dkk i art. 67 § 1 dkk orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat, na poczet, której zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 16 sierpnia 2012 roku do 11 lutego 2013 r. Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2013 r. wyjaśniono wątpliwości dotyczące okresu zaliczenia tymczasowego aresztowania, zaliczając skazanemu okres od dnia 16 sierpnia 2012 roku do 3 stycznia 2013 r. oraz okres jego zatrzymania w sprawie w dniach 18 września 1997 r. oraz 19 i 20 stycznia 1998 r.

orzeka:

I.  rozwiązuje orzeczenia o karach łącznych orzeczonych w wyrokach ze spraw IX K 1671/04 i IV K 547/12;

II.  na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86§1 kk w zw. z art. 87 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami ze spraw: V K 380/10, V K 682/08, IV K 547/12 oraz kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokiem ze sprawy IX K 1671/04 i wymierza wobec skazanego M. D. karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 577 kpk, art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach:

a.  IV K 547/12 w dniach: od 16.08.2012 r. do 03.01.2013 r., 18.09.1997 r., 19.01.1998 r., 20.01.1998 r.;

b.  V K 380/10 w dniach od 03.01.2013 r. do 10.07.2014 r.

przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równoważny jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych niniejszym wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania;

V.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. (1) kwotę 144,00 (stu czterdziestu czterech) zł wraz z podatkiem od towarów i usług, tytułem nieopłaconego wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego;

VII.  zwalnia skazanego od zapłaty kosztów procesu, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. D. został skazany prawomocnymi wyrokami:

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi IX Wydział Karny z dnia 7 marca 2005 r., sygn. akt IX K 1671/04 (prawomocnym z dniem 30 września 2005 r.) za czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 91 kk, popełniony w okresie od 10 sierpnia 1998 r. do 24 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za czyn z art. 297 § 1 kk, popełniony w dniu 5 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

8.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie III Wydział Karny z dnia 12 stycznia 2007 r., sygn. akt III K 3648/06 (prawomocnym z dniem 5 listopada 2007 r.) za czyn z art. 280 § 1 kk, popełniony w dniu 18 stycznia 2006 r., na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na mocy art. 33 § 1 i 2 kk karę 100 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 10 zł., na poczet której na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 3 listopada 2006 r. do dnia 22 grudnia 2006 r. Następnie postanowieniem z dnia 12 stycznia 2007 r. zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 grudnia 2006 r. do dnia 12 stycznia 2007 r. Postanowieniem z dnia 13 listopada 2008 r. rozstrzygnięto wątpliwości co do obliczenia kary poprzez zaliczenie na poczet kary pozbawienia wolności od dnia 3 listopada 2006 r. do dnia 12 stycznia 2007 r. Kara pozbawienia wolności została wykonana do dnia 31 grudnia 2010 r.

9.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt V K 773/08 ( prawomocnym z dniem 27 lutego 2009 r.) za czyn z art. 310 § 2 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony 13 lutego 1999 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Ponadto na mocy art. 33 § 1 i 2 kk obok kary pozbawienia wolności, orzeczono karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych. Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 25 dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę. Kara zastępcza została wykonana w dniu 25.01.2011 r.

10.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 23 czerwca 2010 r., sygn. akt V 380/10 (prawomocnym z dniem 30 czerwca 2010 r.) za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 310 § 2 kk w zw. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 310 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, popełniony w dniu 13 lutego 1999 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

11.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście V Wydział Karny z dnia 22 kwietnia 2011 r., sygn. akt V K 682/08 (prawomocnym z dniem 29 kwietnia 2011 r.) za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony w dniu 19 lutego 1998 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby. Ponadto na mocy art. 33 § 1 i 2 kk obok kary pozbawienia wolności, orzeczono karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych na poczet, której na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono okres zatrzymania skazanego w dniu 20 lutego 1998 r. Postanowieniem z dnia 29 marca 2012 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 49 dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę. Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

12.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie IV Wydział Karny z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt IV K 547/12 (prawomocnym z dniem 28 marca 2013 r.) za czyn z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk w zw. z art. 58 dkk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełniony w okresie od początku roku 1997 do końca stycznia 1998 r., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 58 dkk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełniony na przestrzeni roku 1997, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 66 dkk i art. 67 § 1 dkk orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat, na poczet, której zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 16 sierpnia 2012 roku do 11 lutego 2013 r. Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2013 r. wyjaśniono wątpliwości dotyczące okresu zaliczenia tymczasowego aresztowania, zaliczając skazanemu okres od dnia 16 sierpnia 2012 roku do 3 stycznia 2013 r. oraz okres jego zatrzymania w sprawie w dniach 18 września 1997 r. oraz 19 i 20 stycznia 1998 r.

Skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego sprawy:

sygn. akt V K 682/08; sygn. akt V K 380/10; sygn. akt IV K 547/12 oraz innych wyroków, które zostały wobec niego orzeczone z jak najkorzystniejszym dla niego orzeczeniem.

Z treści opinii o skazanym wystawionej przez Dyrektora Zakładu Karnego w Ż. z dnia 13 maja 2014 r. wynika, że skazany w warunkach izolacji przebywa od dnia 17 sierpnia 2012 r., początkowo w Areszcie Śledczym W. S. a od 28 marca 2013 r. w Zakładzie Karnym w Ż.. Zachowanie skazanego oceniono w opinii jako poprawne, skazany nie był karany dyscyplinarnie, ale był trzy razy nagradzany regulaminowo. Ponadto wskazano, iż skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej, w gronie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Jednocześnie stopień demoralizacji skazanego oceniono jako umiarkowany. W opinii wskazano także, iż skazany jest zdiagnozowany jako osoba uzależniona od alkoholu i ma wyznaczony termin przyjęcia do oddziału terapeutycznego dla uzależnionych od alkoholu w Areszcie Śledczym W. – M. w terminie 21.10.2014 r.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dokumentów z akt spraw o sygnaturach:

IX K 1671/04, a w szczególności:

- wyrok nakazowy z dnia 07.03.2005r. k. 19-20

- dokumenty z akt sprawy IV Wo 243/06

III K 3648/06, a w szczególności:

- wyrok z 12.01.2007r. k. 103

- wyrok k. 161

- postanowienie k. 183

- obliczenie kary k. 187

- zawiadomienie o zwolnieniu k. 194

V K 773/08, a w szczególności:

- zawiadomienie o zwolnieniu 25.01.2011r. (dot. kary zastępczej)

- wyrok z dnia 20.02.2009r. k. 133-134

- postanowienie k. 172

V K 380/10, a w szczególności:

- wyrok z dnia 23.06.2010r. k. 276-277

- dokumenty z akt sprawy III Ko 987/12, a w szczególności

- postanowienie z dnia 25.10.2012r. k. 15

- dokumenty z akt sprawy Doz IV 77/12

V K 682/08, a w szczególności:

- wyrok z dnia 22.04.2011r. k. 257-258

- dokumenty z akt sprawy III Ko 991/12 a w szczególności:

- postanowienie z dnia 25.10.2012r. k. 19

- dokumenty z akt sprawy III Ko 1518/11

- dokumenty z akt sprawy Doz IV 283/11

IV K 547/12, a w szczególności:

- wyrok z 11.02.2013r. k. 586-607

- postanowienie k. 700

- obliczenie kary k. 837

III K 135/14, a w szczególności:

- dane o karalności k. 19-20, 56-58

- opinia k. 34, 67

- pismo z (...) k. 43-47

- pismo z SR dla Warszawy Śródmieścia dot. sprawy V K 773/08 z dnia 03.06.2014r.

-pismo Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe IX 1671/04 z dnia 25.06.2014r, które to ww. dokumenty Sąd ocenił jako odpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy, wobec braku jakichkolwiek wątpliwości co do ich prawdziwości, tym bardziej że żadna ze stron ich nie zakwestionowała.

Sad zważył, co następuje:

przepis art. 85 kk stanowi, że jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, choćby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Art. 87 kk stanowi natomiast, iż w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

W stosunku do skazanego zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego i połączenia w nim kar pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności w jednej grupie.

Wobec skazanego orzeczono następujące kary w sprawach, co do których zachodziły przesłanki z art. 569 § 1 kpk:

- w sprawie o sygn. akt V K 380/10 za czyn popełniony w dniu 13 lutego 1999 r., na karę 2lat pozbawienia wolności. Wyrok z dnia 23.06.2010 r.;

- w sprawie o sygn. akt V K 682/08 za czyn popełniony w dniu 19 lutego 1998 r., na karę roku pozbawienia wolności. Wyrok z dnia 22.04.2011 r.;

- w sprawie o sygn. akt IV K 547/12 za czyn popełniony w okresie od początku roku 1997 do końca stycznia 1998 r. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn popełniony na przestrzeni roku 1997, na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok z dnia 11.02.2013 r.;

- w sprawie o sygn. akt IX K 1671/04 za czyn popełniony w okresie od 10 sierpnia 1998 r. do 24 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za czyn popełniony w dniu 5 listopada 1998 r., na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Odnośnie pozostałych wyroków opisanych wcześniej, układ dat popełnienia poszczególnych przestępstw oraz dat wydania wyroków dotyczących tych czynów tworzy konfigurację, w której niemożliwe jest w świetle przepisu artykułu 85 kk połączenie kar i wydanie wyroku łącznego obejmującego ww. skazania

Kierując się treścią przepisu art. 85 kk, art. 86§1 kk oraz art. 87 kk, a także biorąc za podstawę kary wymierzone z osobna za wszystkie pozostające w realnym zbiegu przestępstwa przypisane skazanemu, Sąd wymierzył mu łączna karę 5 lat pozbawienia wolności.

Na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zgodnie z przepisami art. 577 kpk i art. 63 §1 kk zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach:

- IV K 547/12 w dniach: od 16.08.2012 r. do 03.01.2013 r., 18.09.1997 r., 19.01.1998 r., 20.01.1998 r.;

- V K 380/10 w dniach od 03.01.2013 r. do 10.07.2014 r.

przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności równoważny jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając powyższą karę łączną pozbawienia wolności uznał, iż decydujące znaczenie winien mieć tu wzgląd na prewencyjne jej oddziaływanie i to zarówno w znaczeniu prewencji ogólnej, jak i indywidualnej. W ocenie Sądu ze względu na cele prewencji indywidualnej, należało odstąpić od wymiaru kar łącznych na zasadzie kumulacji, ponieważ w ocenie Sądu kumulacja kar w wypadku skazanego przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. Podkreślić zaś należy, że „Priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zasada asperacji, zaś kara łączna, orzeczona na zasadzie absorpcji lub kumulacji - wyjątkiem. Żaden automatyzm w wymiarze kary nie może zasługiwać na aprobatę, gdyż zasada kumulacji byłaby formą odpłaty, zaś zasada absorpcji - formą nagrody.” (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2005 r., II AKa 06/20050).

Obie też prewencje w przedmiotowej sprawie uzasadniają niestosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary pozbawienia wolności. Przede wszystkim popełnienie przez skazanego wielu przestępstw, w tak krótkich odstępach czasu, a także popełnianie przez skazanego przestępstw naruszających różne dobra prawne – jest negatywnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary surowszej od wynikającej z zasady absorpcji. Dotychczasowe zachowanie skazanego wskazywało na ewidentny brak krytycyzmu wobec własnego postępowania, jak też demonstracyjne wręcz pokazanie przez skazanego, iż kolejne postępowania sądowe wobec niego, zakończone wyrokami skazującymi, nie stanowiły dla skazanego żadnego hamulca od popełniania kolejnych przestępstw. Sąd przy wymiarze łącznej kary pozbawienia wolności wziął również pod uwagę pozytywną opinię z zakładu karnego oraz sytuacje rodzinną skazanego. Toteż przy kształtowaniu kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zastosował zasadę asperacji.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że kara łączna nie może stanowić dla skazanego premii wynikającej z faktu popełnienia większej ilości przestępstw i prowadzić do zupełnej rezygnacji z niektórych kar, a do takiej sytuacji doszłoby gdyby wymierzyć skazanemu karę według zasady absorpcji lub w wymiarze niższym niż orzeczono w niniejszej sprawie. Orzeczona kara powinna wpłynąć na zaistnienie pozytywnych zmian w zachowaniu skazanego oraz jego trybie życia. W związku z powyższym przy kształtowaniu kary łącznej pozbawienia wolności, Sąd zastosował zasadę asperacji.

Zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r.) zasądzono na rzecz obrońcy skazanego adw. A. D. (2) kwotę 144,00 zł, tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego wraz z uwzględnieniem podatku od towarów i usług.

Kosztami postępowania Sąd obciążył Skarb Państwa, mając na uwadze sytuację oskarżonego, który nadal jest pozbawiony wolności.