Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 05-06-2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Piotr Jarmundowicz

Protokolant: Błażej Łój

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05-06-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko Szpitalowi (...) w T.

przy udziale interwenienta ubocznego (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu poniesionymi przez stronę pozwaną i interwenienta ubocznego.

Sygn. akt: I C 4/10

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do tutejszego Sądu w dniu 05.01.2010 r. powód P. W. domagał się zasądzenia od strony pozwanej Szpitala(...) w T. kwoty 76 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10.05.2009 r. a także ustalenia odpowiedzialności pozwanego szpitala na przyszłość za wszelkie ujemne następstwa mogące powstać u powoda w przyszłości pozostające w bezpośrednim związku przyczynowym z poniesiona szkodą. Powód domagał się także zasądzenia na jego rzecz poniesionych przez niego kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 02.05.2009 r. upadł z podestu tarasu na schody, na skutek czego doznał silnego urazu głowy, urazu szyi oraz kolana prawego. Pogotowie (...) przewiozło go do pozwanego szpitalna na Oddział (...) ( (...)). Zgodnie z badaniem fizykalnym wykonanym przy przyjęciu w (...), powód cierpiał na bóle głowy oraz kręgosłupa szyjnego. Następnie z oddziału (...) powód został przekazany do Oddziału (...) celem dalszego leczenia. Wykonano u niego zdjęcie rentgenowskie czaszki i kręgosłupa szyjnego oraz badanie tomografii komputerowej głowy. W opisie badania rentgenowskiego kręgosłupa szyjnego opisano m.in. zniesienie lordozy szyjnej. Nie opisano natomiast jakichkolwiek złamań kręgów kręgosłupa szyjnego. Dodatkowo zdiagnozowano złamanie rzepki prawej oraz złamanie kości czaszki. Rany głowy zszyto i operacyjnie zespolono złamanie rzepki. Powód zwrócił dalej uwagę, że w karcie intensywnego nadzoru w dniu 03.05.2009 r. o godz. 8.00 i 18.00 dokonano m.in. wpisów: „ból karku" podkreślając, że przez cały okres pobytu w szpitalu skarżył się na bóle kręgosłupa szyjnego. Skargi te były jednak przez personel pozwanego bagatelizowane. Powód został wypisany do domu w dniu 09.09.2009 r. w stanie ogólnym dobrym z zaleceniami utrzymania unieruchomienia gipsowego prawego kolana na okres 6 tygodni od daty zabiegu operacyjnego. Ponieważ podczas pobytu powód nie był ubezpieczony w ZUS ubezpieczeniem zdrowotnym, to strona pozwana obciążyła go rachunkiem na kwotę 1275 zł, który został uregulowany w całości. Powód opisał dalej, że z powodu utrzymujących się i narastających dolegliwości bólowych ze strony kręgosłupa szyjnego z towarzyszącymi zaburzeniami czucia w zakresie lewej kończyny górnej, we własnym zakresie i na własny rachunek wykonał w dniu 28.06.2009 r. badanie tomografii komputerowej kręgosłupa szyjnego. W wykonanym badaniu uwidoczniono złamanie zęba i trzonu obrotnika ze stenozą kanału kręgowego do 5 mm po lewej i 10 mm pośrodkowo. Powód został następnie w trybie pilnym skierowany do Szpitalnego Oddziału (...) Szpitala im. (...) we W. i tego samego dnia przyjęto go do Oddziału (...). W dniu 22.06.2009 r. założono wyciąg bezpośredni za czaszkę a dnia 27.06.2009 r. powód był operowany neurochirurgicznie. Podczas operacji nastawiono kręgi szyjne oraz wykonano stabilizację kręgów implantami oraz zastosowano przeszczep kostny z biodra celem uzupełnienia ubytku kostnego. W wykonanym po zabiegu operacyjnym w dniu 28.06.2009 r. kontrolnym badaniu tomografii komputerowej kręgosłupa szyjnego opisywano utrzymujące się przemieszczenie zęba kręgu obrotnika do przodu o 1 cm. Powód przebywał na leczeniu szpitalnym we W. od 17.06.2009 r. do 04.07.2009 r. Powód wywodził dalej, że pracownicy strony pozwanej dopuścili się szeregu zaniedbań i zbagatelizowali zgłaszane przez niego dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego. Jego zdaniem, strona pozwana, będąc profesjonalistą, winna dochować wszelkiej staranności i poszerzyć diagnostykę przynajmniej o dokonanie zdjęcia rentgenowskiego kręgosłupa szyjnego celowanego na ząb obrotnika, a w szczególności, wobec dolegliwości powoda, winna wykonać tomografię komputerową kręgosłupa szyjnego. Rozszerzenie diagnostyki kręgosłupa było celowe także w powiązaniu z wywiadem zebranym od powoda i opisywanymi dolegliwościami oraz zmianami uwidocznionymi w RTG kręgosłupa szyjnego pod postacią odprostowania lordozy szyjnej. Strona pozwana nie wykonała tych badań, wobec czego, w opinii powoda, niewątpliwie doszło do zaniedbań. Powołując się na poglądy wyrażone w orzecznictwie, powód wskazał, że w jego sytuacji doszło do rażącego zaniedbania ze strony lekarzy specjalistów ortopedii, co powoduje iż pozwanemu szpitalowi należy przypisać winę za powstałą szkodę na osobie. Wyjaśnił na koniec, że powstała u niego szkoda polega na tym, iż gdyby od razu zdiagnozowano rozległy uraz kręgosłupa szyjnego, powód byłby natychmiast operowany, a przynajmniej podjęte byłyby działania w celu uniknięcia dalszych powikłań pourazowych. Pozwana nie tylko nie zdiagnozowała urazu kręgosłupa szyjnego, ale także nie zaleciła powodowi stosowania unieruchomienia kręgosłupa szyjnego w kołnierzu ortopedycznym. Zdaniem powoda, doprowadziło to do dalszych zmian w jego organizmie poprzez przesunięcie zęba obrotnika i następcze zwężenie kanału kręgowego. To z kolei spowodowało narastanie dolegliwości bólowych oraz powstanie objawów neurologicznych tj. zaburzenia czucia w zakresie kończyny górnej lewej. Istnieje w związku z tym bezpośredni związek pomiędzy winą pozwanego szpitala (rażące zaniedbanie) a powstaniem szkody u powoda. Powód oszacował swoje odszkodowanie na kwotę 76 000 zł, która to w jego ocenie nie była kwotą wygórowaną ze względu na rozmiar cierpień, jakich doznał a także wprowadzenie go w stan niepewności co do zdrowia oraz wobec powstania powikłań na skutek opóźnionego o ponad 1 miesiąc celowanego leczenia kręgosłupa szyjnego. W jego opinii, ze względu na charakter szkody, nie można wykluczyć pogorszenia się stanu jego zdrowia w związku zaniedbaniami ze strony pozwanego szpitala. W związku z powyższym należy uznać za uzasadnione roszczenia o ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za negatywne następstwa mogące powstać w zdrowiu powoda w przyszłości, a pozostające w bezpośrednim związku przyczynowym z poniesioną szkodą.

W odpowiedzi na pozew wniesionej w dniu 01.02.2010 r. strona pozwana Szpital (...) w T. domagał się oddalenia powództwa w całości, zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania a także zawiadomienia (...) S.A. w W. o toczącym się procesie i wezwania do udziału w sprawie.

W uzasadnieniu strona pozwana podała chronologiczny przebieg zdarzeń związany z leczeniem powoda wskazując, że powód został wypisany do domu w stanie ogólnym i miejscowym dobrym - w pełnym kontakcie logicznym, bez odchyleń w badaniu neurologicznym. Zalecono mu także przyjmowanie stosownych leków i dalsze leczenie, m.in. w Poradni (...). Zdaniem pozwanego szpitala, twierdzenia powoda o rażącym zaniedbaniu ze strony pracowników szpitala w procesie jego leczenia są nieuprawnione. Szpital stwierdził, że w trakcie jego hospitalizacji wykonano m.in. RTG kręgosłupa szyjnego, przeprowadzono konsultacje neurologiczne i inne badania celem ustalenia czy doszło do zmian neurologicznych. Założono mu również kołnierz ortopedyczny. Podkreśliła, że podawane przez powoda podczas pobytu w szpitalu dolegliwości, wykonane badania oraz przeprowadzone konsultacje neurologiczne w dniach 3, 6 i 8 maja 2009 r. nie wskazywały na możliwość złamania zęba obrotnika. Zdaniem strony pozwanej, informacje podane przez powoda w pozwie odnośnie odczuwania przez cały okres pobytu w szpitalu bólów kręgosłupa szyjnego i braku czucia w lewej kończynie górnej, jak też zgłaszania ich personelowi szpitala są nieprawdziwe. Z dokumentacji medycznej wynikało bowiem, że powód podawał dolegliwości bólowe w okolicach kręgosłupa szyjnego tylko w pierwszej dobie po przyjęciu, co zostało odnotowane w karcie intensywnego nadzoru w dniu 03.05.2009 r. i w późniejszych dniach nie zgłaszał w tym zakresie żadnych dolegliwości bólowych, ani też nie zgłaszał zaburzeń czucia w lewej kończynie górnej. Każda taka informacja ze strony pacjenta jest zapisywana w historii choroby i raportach pielęgniarskich. Powód nie informował o dolegliwościach również i w trakcie przeprowadzanych badań przez lekarza neurologa. Strona pozwana dodała, że już po wypisie ze szpitala powód dwukrotnie na Izbie Przyjęć przechodził badania kontrolne, podczas których również nie zgłaszał żadnych dolegliwości bólowych ze strony kręgosłupa szyjnego oraz braku czucia w kończynie górnej. Zdaniem pozwanego szpitala brak stwierdzonych złamań w opisie RTG oraz objawów klinicznych zgłaszanych przez niego w trakcie tygodniowej hospitalizacji i obserwacji poszpitalnej nie dawały podstawy do dalszej diagnostyki. W jego ocenie, pracownicy w swoim postępowaniu przez cały okres pobytu powoda w szpitalu dołożyli wszelkich starań dla prowadzenia prawidłowego i właściwego leczenia i opieki medycznej, przez co nie uchybili sztuce lekarskiej, procedurom diagnostycznym i leczniczym przewidzianym standardami medycyny. Stwierdził też, że podjęte działania medyczne były prawidłowe, a pracownicy Szpitala nie przyczynili się w żaden sposób do pogorszenia stanu zdrowia powoda. Zaznaczył dalej, że twierdzenia powoda, że przesunięcie zęba obrotnika i następstwa w postaci zwężenia kanału kręgowego nie znajdują odzwierciedlenia w medycynie praktycznej, a są jedynie błędnym domniemaniem powoda. Zarzuciła także, że z treści karty informacyjnej Oddziału (...) (...) Szpitala (...) we W., zawierającej opis z przeprowadzonych w tej jednostce TK kręgosłupa szyjnego powoda przed zabiegiem spondylodezy szyjnej i po zabiegu, wynika jednoznacznie, że w trakcie zabiegu dokonano jedynie stabilizacji zęba obrotnika, a nie zniesienia jego przemieszczenia. Szpital zarzucił również, że do złamania zęba obrotnika mogło dojść w okresie późniejszy, tj. już po wyjściu powoda ze Szpitala w dniu 09.05.2009 r.

Zdaniem szpitala powód nie wykazał związku przyczynowego pomiędzy rażącym zaniedbaniem pracowników szpitala, a powstałą u niego ewentualnie szkodą. Nadto nie zostały przedstawione dowody zarówno na poparcie roszczenia i na jego wysokość. Wobec braku spełnienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej, roszczenie powoda szpital ocenił jako bezpodstawne.

W piśmie procesowym z dnia 19.02.2010 r. powód, podtrzymując stanowisko wyrażone w pozwie, wskazał, że jego stan upojenia alkoholowego w jakim został przyjęty do szpitala nie ma znaczenia dla przedmiotowej sprawy. Zarzucał, że pozwany szpital powinien rozszerzyć diagnostykę w związku ze zgłaszanymi przez niego przez cały okres pobytu dolegliwościami w zakresie bólu kręgosłupa. Zaprzeczył także, by do złamania zęba obrotnika mogło dojść w późniejszym okresie.

W piśmie z dnia 24.02.2010 r. strona pozwana również podtrzymała wyrażone w odpowiedzi na pozew stanowisko wskazując, że zawarła w dniu 31.12.2008 r. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakładu opieki zdrowotnej, w ramach której (...) S.A. udzielił ochrony ubezpieczeniowej.

W piśmie z dnia 14.04.2010 r. powód sprecyzował, że w zakres żądania wchodzą następujące kwoty: 1833,61 zł z tytułu odszkodowania związanego z kosztami jego leczenia, hospitalizacji, wykonania zdjęć rtg i tomografu komputerowego oraz 74 166,39 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zarzucał, że w wyniku błędnej diagnozy lekarzy dokonanej w chwili zgłoszenia się do pozwanego szpitala i lekceważenia podawanych przez nich dolegliwości, jest obecnie osobą ze stwierdzoną niepełnosprawnością.

W dniu 19.04.2010 r. do sprawy, jako interwenient uboczny, przystąpił (...) S.A. w W.. W piśmie procesowym wnosił o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa prawnego podkreślając, że powód został przyjęty do placówki szpitalnej w godzinach nocnych w stanie upojenia alkoholowego. Jego zdaniem pracownicy szpitala wykonali wszystkie konieczne w takich sytuacjach badania i przeprowadzili właściwą diagnostykę.

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymały wcześniej wyrażone stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód P. W. w dniu 02.05.2009 r. ok. godz. 21.30 spadł z podestu tarasu na schody z wysokości ok. 3 m. Świadkowie wypadku wezwali pogotowie ratunkowe, po czym powód został przewieziony do Szpitalnego Oddziału (...) strony pozwanej - Szpitala (...) w T.. U powoda wykonano następujące badania obrazowe:

- rtg czaszki, w którym stwierdzono: w rzucie kości ciemieniowej lewej linijne przejaśnienie, szczelina złamania,

- rtg kręgosłupa szyjnego, w którym stwierdzono: na zdjęciu bocznym uwidoczniono kręgi (...). Zniesienie lordozy. Utkanie kostne kręgów zmian pourazowych nie wykazuje w uwidocznionym odcinku kręgosłupa,

- TK głowy, w którym stwierdzono: tkanki mózgu o typowej strukturze i gęstości. Badanie nie wykazuje krwawienia, procesu kompresyjnego lub rozrostowego wewnątrzczaszkowego. Układ komorowy w normie. Struktury tylnej jamy bez uchwytnych zmian. Szczelina złamania obrębie lewej kości ciemieniowej, bez przemieszczeń.

- rtg stawu kolanowego prawego, w którym stwierdzono wieloodłamowe złamanie rzepki prawej.

U powoda oznaczono także poziom etanolu we krwi na 3,68 promila.

Rany głowy zaopatrzono chirurgicznie po czym powód został przewieziony na Oddział (...) pozwanego szpitala. W prowadzonej dla powoda karcie intensywnego nadzoru opisywano szczegółowo, oprócz parametrów życiowych, także stan źrenic i możliwość nawiązania z powodem logicznego kontaktu. W pierwszych dwóch dniach od przyjęcia powód zgłaszał ból głowy i karku.

W dniu 07.05.2009 r. u powoda wykonano zabieg operacyjny repozycji z metalosyntezą złamanej rzepki prawej. W trakcie pobytu na Oddziale powód był trzykrotnie konsultowany neurologicznie w dniach: 03.05.2009 r., 06.05.2009 r. i 08.05.2009 r. i nie podawał objawów bólowych ze strony kręgosłupa szyjnego.

W dniu 09.05.2009 r. powód został wypisany do domu. W epikryzie z leczenia odnotowano m.in. „ wypisany do domu w stanie ogólnym (w pełnym kontakcie logicznym, bez odchyleń w badaniu neurologicznym) i miejscowym dobrym (...)". Ostatecznie u powoda rozpoznano: ranę tłuczoną głowy; złamanie kości ciemieniowej lewej; wstrząśnienie mózgu; wieloodłamowe złamanie rzepki prawej i upojenie alkoholowe. Zalecono dalsze leczenie w warunkach ambulatoryjnych.

Ponieważ powód nie był objęty ubezpieczeniem chorobowym, w dniu 08.05.2009 r. strona pozwana, z tytułu zrealizowanych świadczeń medycznych obciążyła go fakturą VAT nr (...) na kwotę 1275 zł. Powód uregulował zobowiązanie w całości.

Dowód:

- dokumentacja medyczna – k. 8 – 20, 24 - 26, 41 - 46, 49,

- zaświadczenie – k. 22, 116

- dowód KP i faktura VAT nr (...) – k. 21, 114, 115, 117,

- rachunek – k. 118,

- zeznania świadka A. M. – k. 99 - 100,

- zeznania świadka P. B. – k. 100 - 102,

- zeznania świadka K. K. – k. 102 - 103,

- zeznania świadka E. B. – k. 212 - 213,

- zeznania świadka E. J. (1) – k. 213 - 215,

- zeznania świadka A. D. – k. 281 - 283,

- zeznania świadka P. Ś. – k. 283 - 284,

- zeznania świadka T. P. – k.319 - 321,

- zeznania świadka A. G. – k. 258 - 259,

- zeznania świadka J. R. – k. 259 - 260,

- zeznania świadka J. Z. – k. 260,

- zeznania świadka M. P. – k. 313 - 314,

- zeznania świadka E. W. – k. 178 - 180,

- zeznania świadka S. W. – k. 180 - 181,

- zeznania świadka A. W. – k. 181 - 183,

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej i urazowo ortopedycznej dr n. med. K. C. – k. 345 - 349,

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii lek. med. J. W. – k. 378 - 382, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013 r. 03:22 – 12:10,

- opinia biegłego sądowego z zakresu radiologii dr n.med. D. B. (1) – k. 435 — 437, opinia uzupełniająca – k. 494 - 496, 532,

- opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii lek. med. S. G. – k. 521 - 525, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013 r. 12:15 – 35:40,

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C. – k. 609 - 614, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 05.06.2014 r. 01:32 - 21:30

W dniu 13.05.2009 r. powód zgłosił się ponownie do Szpitalnego Oddziału (...) strony pozwanej z powodu bólu kończyny dolnej i zwyżek temperatury. Powód był wtedy konsultowany przez lekarza ortopedę. Przeprowadzono wtedy punkcję stawu kolanowego ewakuując krwiak. Powód nie zgłaszał dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego.

W dniu 14.05.2009 r. powód zgłosił się na prywatną wizytę do lek. med. T. P., który z powodu opisywanych przez niego bólu karku, zlecił wykonanie zdjęcia rtg kręgosłupa szyjnego. Badanie to powód wykonał w dniu 18.05.2009 r. Stwierdzono w nim, że na zdjęciach czynnościowych kręgosłup szyjny bez zmian. Za wykonane badanie zapłacił, zgodnie z fakturą nr (...), kwotę 50 zł.

W dniu 01.06.2009 r. powód był prywatnie konsultowany przez lekarza neurologa, który odnotował m. in. bóle kręgosłupa szyjnego oraz przedmiotowo: bólowe ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, bez objawów neurologicznych (...)". Zalecono leki przeciwbólowe. W trakcie ponownej wizyty w dniu 05.06.2009 r. lekarz neurolog odnotował nadal utrzymujące się bóle kręgosłupa szyjnego. Stan neurologiczny stacjonarny. Lekarz skierował powoda na badania obrazowe kręgosłupa szyjnego.

Dowód:

- dokumentacja medyczna – k. 41 - 46, 49,

- dowód KP i faktura VAT nr (...) – k. 21, 114, 115, 117,

- rachunek – k. 118,

- zeznania świadka A. M. – k. 99 - 100,

- zeznania świadka P. B. – k. 100 - 102,

- zeznania świadka K. K. – k. 102 - 103,

- zeznania świadka E. B. – k. 212 - 213,

- zeznania świadka E. J. (1) – k. 213 - 215,

- zeznania świadka A. D. – k. 281 - 283,

- zeznania świadka P. Ś. – k. 283 - 284,

- zeznania świadka T. P. – k.319 - 321,

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej i urazowo ortopedycznej dr n. med. K. C. – k. 345 - 349,

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii lek. med. J. W. – k. 378 - 382, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013 r. 03:22 – 12:10,

- opinia biegłego sądowego z zakresu radiologii dr n.med. D. B. (1) – k. 435 - 437, opinia uzupełniająca – k. 494 - 496, 532,

- opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii lek. med. S. G. – k. 521 - 525, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013 r. 12:15 – 35:40,

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C. – k. 609 - 614, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 05.06.2014 r. 01:32 - 21:30,

W dniu 17.06.2009 r. powód zrealizował prywatnie badanie TK kręgosłupa szyjnego, w którym stwierdzono złamanie zęba obrotnika typu (...) z przemieszczeniem ku przodowi o 1 cm ze zwężeniem kanału kręgowego. Powód w trybie pilnym zgłosił się na ostry dyżur neurologiczny (...) Szpitala (...) we W. podając dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego. Po ponownym wykonaniu badania TK kręgosłupa szyjnego, również stwierdzono złamanie zęba obrotnika typu (...) oraz że jest on przemieszczony ku przodowi o ok. 1 cm wraz z kręgiem (...) co powodowało zwężenie kanału kręgowego do 5 mm po stronie lewej i 10 mm pośrodkowo. Ponadto stwierdzono złamanie trzonu (...). Szczelina złamania biegła skośnie w dół od podstawy zęba obrotnika przez prawy wyrostek poprzeczny i jego otwór powodując zwężenie prawego otworu międzykręgowego. Innych zmian urazowych nie stwierdzono.

W dniu 22.06.2009 r. u powoda założono wyciąg bezpośredni za czaszkę a w dniu 27.06.2009 r. powód był operowany. Wykonano laminektomię kręgu (...) ze stabilizacją tylną (...) systemem S. firmy (...) oraz przeszczepem kostnym z biodra.

W dniu 28.06.2009 r. u powoda wykonano kontrolne badanie TK kręgosłupa szyjnego, podczas którego stwierdzono: badanie wykonano od podstawy czaszki do górnej powierzchni (...). Stan po stabilizacji (...). Złamanie zęba oraz trzonu (...). Przemieszczenie zęba obrotnika do przodu o ok. 1,0 cm. W świetle kanału kręgowego nie wykazano obecności elementów stabilizacyjnych. Nieznaczne uwypuklenie (ok. 0,3 cm) przedniej części śruby stabilizacyjnej przed łuk przedni kręgu szczytowego po stronie prawej. W częściach miękkich karku, na poziomie zabiegu, widoczne są drobne skupiska gazu oraz niewielkie ogniska gęstości części kostnych. Drobne skupiska gazu w świetle kanału kręgowego od poziomu (...).

W dniu 04.07.2009 r. powód został wypisany do domu. W epikryzie karty informacyjnej z leczenia w w/w Oddziale odnotowano m. in.: „36-letni mężczyzna został przyjęty do tut. Oddziału po wykonaniu badania TK kręgosłupa szyjnego w którym uwidoczniono złamanie zęba i trzonu obrotnika ze stenozą kanału kręgowego do 5 mm po lewej oraz 10 mm pośrodkowo. Zanotowano, że przy przyjęciu pacjent był w kontakcie logicznym słownym, zorientowany, opisywał umiarkowany ból pogranicza szyjno - czaszkowego bez promieniowania. Bez neurologicznych objawów ogniskowych, ruchomość, czucie w kończynach zachowane. Kontrolne badanie TK wykazało zadowalające ustawienie implantów. Przebieg pooperacyjny bez powikłań, rana wygojona, szwy zdjęto. Pacjent samodzielny, w stanie neurologicznym jak przy przyjęciu wypisany do domu z zaleceniem utrzymania kołnierza szyjnego przez 3 - 4 miesiące. Wskazane kontrolne TK kręgosłupa szyjnego za 3 miesiące i kontrola neurochirurgiczna po wykonaniu badania (...)”. Zalecono również dalsze leczenie w trybie ambulatoryjnym.

W dniu 16.07.2009 r. powód był konsultowany przez lekarza ortopedę.

W dniu 01.09.2009 r. powód był konsultowany przez lekarza neurologa.

W dniu 08.04.2010 r. powód był ponownie konsultowany przez lekarza ortopedę.

W dniu 09.04.2010 r. powód był konsultowany przez lekarza neurochirurga.

W dniu 22.06.2010 r. dr n. med. T. H. ponownie opisał badanie rtg kręgosłupa szyjnego wykonane na żądanie powoda w dniu 18.05.2009 r. W opisie odnotował: zdjęcia czynnościowe kręgosłupa szyjnego w projekcji bocznej. W badaniu rtg widoczne jest przemieszczenie do przodu zęba obrotnika względem trzonu kręgu (...) wraz z trzonem (...) i czaszką. Widoczne przemieszczenie na zdjęciu w projekcji zgięciowej do przodu dochodzi do 12 mm, odgięciowej 10 mm. Cechy złamania i podwichnięcia zęba obrotnika. Pozostałe części kostne kręgosłupa szyjnego zmian pourazowych nie wykazują. Brak zdjęć w projekcji a-p „

Dowód:

- dokumentacja medyczna – k. 61 - 75, 113, 119, 192 - 198,

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej i urazowo ortopedycznej dr n. med. K. C. – k. 345 - 349,

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii lek. med. J. W. – k. 378 - 382, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013r. 03:22 – 12:10,

- opinia biegłego sądowego z zakresu radiologii dr n.med. D. B. (1) – k. 435 — 437, opinia uzupełniająca – k. 494 - 496, 532,

- opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii lek. med. S. G. – k. 521 - 525, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 14.11.2013 r. 12:15 – 35:40,

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C. – k. 609 - 614, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 05.06.2014 r. 01:32 - 21:30

- zeznania świadka A. M. – k. 99 - 100,

- zeznania świadka P. B. – k. 100 - 102,

- zeznania świadka K. K. – k. 102 - 103,

- zeznania świadka E. B. – k. 212 - 213,

- zeznania świadka E. J. (1) – k. 213 - 215,

- zeznania świadka A. D. – k. 281 - 283,

- zeznania świadka P. Ś. – k. 283 - 284,

- zeznania świadka T. P. – k.319 - 321,

- zeznania świadka A. G. – k. 258 - 259,

- zeznania świadka J. R. – k. 259 - 260,

- zeznania świadka J. Z. – k. 260,

- zeznania świadka E. W. – k. 178 - 180,

- zeznania świadka S. W. – k. 180 - 181,

- zeznania świadka A. W. – k. 181 - 183,

- zeznania świadka M. P. – k. 313 - 314,

Obecnie powód zgłasza bóle karku i szyi promieniujące do kończyny górnej prawej, bóle głowy okolicy potylicznej. Powód jest pod kontrolą neurologa. Nie przyjmuje leków i nie rehabilituje się.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C. – k. 609 - 614, ustna opinia uzupełniająca – e protokół z dnia 05.06.2014 r. 01:32 - 21:30

W czasie, kiedy powód był leczony w Szpitalu (...) w T., placówka ta miała zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w następstwie działania lub zaniechania ubezpieczonego w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej, podczas udzielania świadczeń opieki zdrowotnej z (...) S.A. z siedzibą w W..

(okoliczność bezsporna)

Opisany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonej do sprawy dokumentacji medycznej, która stanowiła o rozmiarze doznanych obrażeń przez powoda w skutek wypadku z dnia 02.05.2009 r. a także o przebiegu jego leczenia i podjętych przez lekarzy zatrudnionych u strony pozwanej badań i diagnostyki.

Bardzo istotnym elementem w ustaleniu stanu faktycznego stanowiły opinie biegłych sądowych z zakresu chirurgii ogólnej i urazowo ortopedycznej dr n. med. K. C., z zakresu neurologii lek. med. J. W., z zakresu ortopedii i traumatologii lek. med. S. G. oraz z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C.. W ocenie Sądu biegli, w ramach swoich specjalności wyrazili opinie jednoznaczne, co należycie i poprawnie pod względem logicznym uzasadnili, odwołując się do wiedzy specjalnej z zakresu medycyny. Sporządzając opinie biegli uwzględnili dokumentację medyczną powoda znajdującą się w aktach sprawy, a swoje wnioski sformułowali także na podstawie osobistego badania powoda. W szczegółach zaś, Sąd miał na uwadze to, że wszystkie kwestie, których dotyczyły zastrzeżenia i wątpliwości powoda zostały w ocenie Sądu w sposób rzetelny, logiczny i przekonujący wyjaśnione w pisemnych i ustnych opiniach uzupełniających. Podkreślić należy, że wymienieni wyżej biegli w tożsamy sposób ocenili stan powoda po przywiezieniu go na izbę przyjęć, podawane przez niego dolegliwości i związane z nimi wskazania do dalszych badań i diagnostyki a także rozmiar doznanych przez powoda obrażeń (stan po złamaniu zęba obrotnika kręgu(...) i złamaniu rzepki kolana prawego). W kategoryczny sposób biegli wypowiadali także tezy, że przy braku manifestacji u powoda objawów klinicznych, nie było wskazań do rozszerzenia diagnostyki radiologicznej. Pogłębiona analiza tych okoliczności nastąpi w dalszej części uzasadnienia.

Dokonując ustalenia stanu faktycznego Sąd miał również na uwadze treść opinii biegłego sądowego z zakresu radiologii dr n. med D. B. (2) i opisywane przez niego uwagi dotyczące konieczności wykonania badania czaszki w projekcjach AP, bok i T., i badania kręgosłupa w projekcji bocznej i AP z otwartymi ustami w celu dokładnego uwidocznienia zęba obrotnika. Stanowisko biegłego było jednak odosobnione i nie uwzględniało szeregu okoliczności zaistniałych w procesie leczenia powoda. Należy podkreślić w szczególności, że biegły nie wyraził kategorycznego stanowiska czy opis badania radiologicznego z dnia 02.05.2009 r. daje podstawy do przyjęcia, że doszło do powstania niestabilności czy też złamania kręgu (...) i przemieszczenia kręgu (...) ku przodowi. Przyznał jednocześnie w opiniach uzupełniających, że w przedstawionych badaniach dotyczących odcinka szyjnego kręgosłupa słabo widoczne są objawy złamania zęba obrotnika i przemieszczenia go ku przodowi czy też złamania trzonu kręgu (...). Niezależnie od tego Sąd dopatrzył się sprzeczności w zakresie jego sugestii, że widoczne zniesienie lordozy szyjnej, przemieszczenie kręgu szczytowego ku przodowi sugerowało złamanie zęba obrotnika ze zwichnięciem kręgu i należało wykonać badanie w projekcji AP z otwartymi ustami celowane na ząb obrotnika. W następnej opinii biegły podaje, że jednocześnie zniesienie fizjologicznej lordozy szyjnej nie jest charakterystyczne dla złamania zęba obrotnika. Biegły w sposób bardzo lakoniczny odniósł się także do możliwości wykonania badania kręgosłupa (w szczególności celowanego na ząb obrotnika) z otwartymi ustami u osoby nieprzytomnej czy też w stanie upojenia alkoholowego. Mimo wyciągniętych wniosków sugerujących zastosowanie nieodpowiedniej diagnostyki biegły wskazał jednocześnie, odnosząc się do pytania zadanego przez interwenienta ubocznego, że opóźnienie leczenia nie spowodowało zwiększenia uszczerbku na zdrowiu powoda oraz potwierdził, że przemieszczony ząb obrotnika powyżej 10 mm może spowodować uszkodzenie rdzenia kręgowego i następczą tetraplegię (niedowład czterokończynowy) lub zgon. Okoliczności te powodują, że wnioski biegłego należy ocenić nie inaczej jak niepełne. Należy także podkreślić, że biegły sądowy w momencie sporządzenia opinii miał dostęp do dokumentacji medycznej zgromadzonej w całym procesie leczenia powoda i znał wyniki badań jednoznacznie stwierdzających złamanie kręgów szyjnych. Biegły był zatem bezsprzecznie w zupełnie innej sytuacji, niż lekarze dokonujący oceny stanu zdrowia powoda w momencie jego przyjęcia. Okoliczność ta powodowała, że mógł on skupić się na objawach nawet w bardzo niewielkim stopniu sugerujących na złamanie kręgu (...). Nadto, z uwagi na posiadaną przez niego specjalizację w zakresie radiologii, biegły całkowicie pominął w opiniach okoliczności towarzyszące tj. podawane przez powoda dolegliwości: natężenie bólu karku (ocenianego przez innych biegłych jako bólu o średnim natężeniu) a także braku objawów neurologicznych i niedowładów kończyn, które to wykluczały na początkowym etapie leczenia powoda prowadzenie diagnostyki w kierunku ewentualnego złamania kręgów szyjnych.

Sąd nie znalazł przy tym podstaw do przeprowadzenia dowodu z opinii instytutu naukowo - badawczego zgłaszanego przez pełnomocnika powoda. Wobec jednoznacznych wniosków wynikających z opinii biegłych sądowych: z zakresu chirurgii ogólnej i urazowo - ortopedycznej dr n. med. K. C., z zakresu neurologii lek. med. J. W., z zakresu ortopedii i traumatologii lek. med. S. G. oraz z zakresu neurochirurgii i neurotraumatologii lek. med. J. C., nie było konieczności przeprowadzenia kolejnego dowodu, który nie tylko znacznie przedłużyłby postępowanie ale także wymagałby poniesienia dodatkowych kosztów przez Skarb Państwa.

W stanie faktycznym Sąd uwzględnił również zeznania przesłuchiwanych w sprawie świadków w osobach lekarzy A. M., P. B., K. K., E. B., E. J. (2), A. D. P. Ś., T. P., personelu pielęgniarskiego A. G., J. R. i J. Z., którym dał wiarę w zasadzie w całości uznając je za istotne dla ustalenia chronologicznego przebiegu zdarzeń i procesu leczenia i tym samym dla rozstrzygnięcia sprawy. Relacje świadków były bowiem wiarygodne, spójne i logiczne, a nadto znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów – dokumentacji medycznej. Sąd wziął również pod uwagę zeznania świadków E. W., S. W., A. W. i M. P. jednakże w zakresie, w jakiej odnoszą się one do przebiegu badania leczenia i zgłaszanych przez powoda dolegliwości Sąd częściowo nie dał im wiary, z uwagi na okoliczność braku ich specjalistycznej wiedzy dotyczącej prawidłowości podejmowanych przez lekarzy czynności.

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód P. W. domagał się zasądzenia od strony pozwanej Szpitala(...) w T. kwoty 76 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10.05.2009 r. a także ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za wszelkie ujemne następstwa mogące powstać u powoda w przyszłości i pozostające w związku przyczynowym z poniesioną przez niego szkodą. Dochodzona kwota obejmowała należność w wysokości 1833,61 zł z tytułu odszkodowania związanego z kosztami jego leczenia, hospitalizacji, wykonania zdjęć rtg i tomografu komputerowego oraz 74 166,39 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Powód zarzucał, że w wyniku błędnej diagnozy lekarzy zatrudnionych u strony pozwanej dokonanej w chwili zgłoszenia się do placówki szpitalnej i lekceważenia podawanych przez nich dolegliwości, jest obecnie osobą ze stwierdzoną niepełnosprawnością.

W odpowiedzi na pozew oraz w toku postępowania pozwany szpital konsekwentnie kwestionował podstawy swojej odpowiedzialności wskazując, że wszelka diagnostyka i badania powoda przeprowadzone zostały prawidłowo.

Bezsporna w niniejszej sprawie była okoliczność objęcia opieką medyczną powoda w pozwanej placówce szpitalnej w okresie od 02.05. – 09.05.2009 r. i przeprowadzenie szeregu badań diagnostycznych. Nie był także kwestionowany dalszy proces leczenia powoda w Szpitalu im. (...) we W. i wykonanie operacji neurochirurgicznej nastawiania kręgów szyjnych i ich stabilizacji implantami z zastosowaniem przeszczepu kostnego z biodra celem uzupełniania ubytku kostnego.

W ocenie Sądu, strona pozwana co do zasady ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną za skutki działań lub zaniechań personelu medycznego w procesie leczenia pacjentów tejże jednostki na podstawie art. 430 k.c. Odpowiedzialność szpitala jest w tym przypadku odpowiedzialnością za czyn cudzy. Zgodnie z powołanym przepisem, kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności. Odpowiedzialność zwierzchnika za działanie podwładnego oparta jest na zasadzie ryzyka. Przesłanką odpowiedzialności przełożonego jest wyrządzenie szkody z winy podwładnego, przy czym do wykazania tej okoliczności konieczne jest wykazanie istnienie tak zwanej winy bezimiennej, jeśli tylko poszkodowany wykaże, że szkoda była wynikiem zachowania osoby podlegającej określonemu zwierzchnictwu i wykonującej określoną czynność dla powierzającego i w jego interesie. Dla stwierdzenia odpowiedzialności szpitala w niniejszej sprawie zasadnicze znaczenie ma zatem ocena postępowania personelu medycznego szpitala.

W tym miejscu zważyć należy, że wina w art. 430 k.c. została użyta w tym samym znaczeniu co w art. 415 k.c. Na gruncie prawa cywilnego winę można przypisać podmiotowi prawa, kiedy istnieją podstawy do negatywnej oceny jego zachowania z punktu widzenia zarówno obiektywnego, jak i subiektywnego. W obszarze deliktów prawa cywilnego rozróżnia się dwie postaci winy – umyślną i nieumyślną. Przy winie umyślnej sprawca ma świadomość szkodliwego skutku swojego działania i przewiduje jego nastąpienie, celowo do niego zmierza. Przy winie nieumyślnej sprawca przewiduje możliwość wystąpienia szkodliwego skutku, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że zdoła go uniknąć albo nie przewiduje możliwości jego nastąpienia, choć powinien i może je przewidywać. W obu formach winy nieumyślnej mamy do czynienia z niedbalstwem. Niedbalstwo polega nie niedołożeniu należytej staranności w stosunkach danego rodzaju staranności, niezbędnej do uniknięcia skutku, którego sprawca nie chciał wywołać.

Przepis art. 4 ustawy z 05.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi, że lekarz ma obowiązek wykonywać zawód zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Naruszenie powyższych zasad może przybrać w szczególności postać błędu lekarskiego, polegającego bądź to na błędnym zdiagnozowaniu lub zakwalifikowaniu pacjenta do zabiegu (błąd diagnostyczny), bądź też na nieprawidłowym, niezgodnym ze sztuką lekarską wykonaniu zabiegu lub leczeniu (błąd wykonawczy). Z kolei ustawa z 06.11.2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewiduje, że pacjentowi przysługuje między innymi prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej (art. 6 ust. 1), udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym (art. 8 zd. 1), jak również prawo do informacji o swoim stanie zdrowia (art. 9 ust. 1). W myśl natomiast art. 4 ust. 1 tejże ustawy w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 k.c. Błędy diagnostyki i terapii, opieszałość w podejmowaniu czynności, zaniechania wykonania badań, przeoczenia nieprawidłowości przy dokonywanych zabiegach i niedostateczne pouczenie pacjenta o ryzyku związanym ze stanem jego zdrowia, stanowią podstawę odpowiedzialności osób wykonujących zawód medyczny z tytułu czynu niedozwolonego.

Reasumując powyższe rozważania, w rozpoznawanej sprawie istota sporu sprowadzała się zatem do ustalenia przesłanek odpowiedzialności cywilnej pozwanego szpitala (...)w T. poprzez wykazanie, że doszło do zaniedbania bądź popełnienia błędu przez personel medyczny tej placówki, który sprawując opiekę nad powodem popełnił błąd w diagnostyce i leczeniu powoda.

Dokonując analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że brak jest w niniejszej sprawie jakichkolwiek podstaw do uznania, że w trakcie leczenia powoda takie nieprawidłowości wystąpiły. Materiał dowodowy wskazuje bowiem, że powód w dniu 02.05.2009 r. został przywieziony w stanie upojenia alkoholowego (3,68 promila) do szpitala strony pozwanej w godzinach nocnych po upadku z wysokości około 3 m na betonowy podest. W Szpitalnym Oddziale (...) został zbadany przez neurologa, który nie stwierdził obecności objawów świadczących o uszkodzeniu układu nerwowego. Wykonano u niego badania obrazowe w tym: rtg. czaszki, rtg. kręgosłupa szyjnego, rtg. stawu kolanowego prawego a także TK głowy. W dniu 07.05.2009 r. wykonano u powoda zabieg operacyjny złamanej rzepki prawej. Podkreślić należy dalej, że w trakcie pobytu w placówce strony pozwanej powód był trzykrotnie konsultowany neurologicznie w dniach: 03.05.2009 r., 06.05.2009 r. i 08.05.2009 r. a dnia 09.05.2009 r. wypisano go do domu zalecając dalsze leczenie w warunkach ambulatoryjnych. Podczas pobytu w szpitalu pracownicy strony pozwanej prowadzili dla powoda m.in. kartę intensywnego nadzoru, w której opisywano szereg parametrów życiowych a także możliwość nawiązywania z nim logicznego kontaktu i stan źrenic. Z notatek personelu pielęgniarskiego wynikało, że następnego dnia pod wypadku, mimo zakazu „wstał z łóżka do toalety” a także że zgłaszał w pierwszych dwóch dniach bóle karku. Z powodu utrzymywania się dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego, w dniu 18.05.2009 r. powód wykonał badanie rtg. kręgosłupa szyjnego (zdjęcie czynnościowe). Ponadto w dniach: 01.06.2009 r. i 05.06.2009 r. powód był konsultowany przez lekarza neurologa, który nie stwierdził odchyleń w stanie neurologicznym. W dniu 17.06.2009 r., po wykonanym prywatnie badaniu TK kręgosłupa szyjnego, powód został przyjęty do Oddziału (...) (...) Szpitala (...) we W.. W wykonanym ponownie w szpitalu badaniu TK kręgosłupa szyjnego potwierdzono złamanie zęba obrotnika z przemieszczeniem. W związku z diagnozą powód był w dniu 27.06.2009 r. operowany - wykonano laminektomię (...) ze stabilizacją tylną (...) systemem S. firmy (...) oraz przeszczepem kostnym z biodra. Później powód był leczony w trybie ambulatoryjnym.

Opisane wyżej okoliczności wskazują, że stronie pozwanej nie można przypisać błędu w diagnostyce i leczeniu powoda. Sąd, opierając się na opiniach biegłych sądowych stwierdza, że zachowano wszelką staranność w diagnozowaniu powoda. Podkreślania wymaga okoliczność, że z uwagi na stan powoda (nietrzeźwość) a także doznane przez niego obrażenia i opisywane dolegliwości bólowe i ich natężenie, wykonano odpowiednie badania obrazowe, z wszelkimi możliwymi ujęciami radiologicznymi. Ich wyniki, wskazujące na brak zmian urazowych (opis badania lekarza radiologa) oraz przebieg badania neurologicznego, podczas którego nie stwierdzono żadnych uchybień w stanie neurologicznym powoda tj. cech niedowładów, asymetrii odruchów, występowania zaburzeń ciała, ujemnych objawów piramidowych, wykluczały podjęcie dalszej diagnostyki w kierunku złamania kręgów. Powód, w dalszym procesie leczenia szpitalnego u strony pozwanej był wielokrotnie konsultowany neurologicznie i żaden z lekarzy nie stwierdził charakterystycznych objawów złamania obrotnika – nie wystąpiły u niego zaburzenia ze strony układu nerwowego wynikające z uszkodzenia rdzenia i ciasnoty kanału kręgowego. Okoliczności te powodowały brak uzasadnienia medycznego do rozszerzenia diagnostyki obrazowej o TK kręgosłupa szyjnego w maju 2009r. w trakcie hospitalizacji powoda u strony pozwanej.

Należy podkreślić dalej za treścią opinii biegłych sądowych, że w złamaniach dotyczących dwóch górnych kręgów szyjnych: kręgu szczytowego i obrotowego, występują zawsze: silny ból okolicy podpotylicznej, przymusowe ustawienie głowy i szyi ze wzmożonym odruchowym bolesnym obustronnym kurczem przykręgosłupowych mięśni szyi a przy każdej próbie zmiany położenia głowy poszkodowany przytrzymuje głowę rękami. Biegli zwracali uwagę, że powód uskarżał się na ból kręgosłupa zlokalizowany głównie w części podpotylicznej i karku i miał pewne ograniczone bólem ruchy głowy tak, jak np. po urazie sekretnym samochodowym. Jednak , z powodu braku m.in. objawów neurologicznych i innych groźnych symptomów, nie było podstaw do zlecania kolejnych badań.

Biegły sądowy lek. med. J. C. podkreślał także, że na żadnym etapie diagnostyki powoda nie było sytuacji, w której znalazłby się on w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia czy też pilnego przeprowadzenia zabiegu operacyjnego. Argumentując swoje stanowisko biegły powołał się na chronologię zdarzeń, w szczególności daty i częstotliwość przeprowadzonych w szpitalu oraz z własnej inicjatywy powoda badań. Biegły wskazał, że 16 dni po wypadku powód wykonał badanie rtg kręgosłupa, które nie stwierdziło żadnych zmian w jego zakresie a po upływie 1,5 miesiąca (17.06.2009 r.) wykonał prywatnie badanie obrazowe TK kręgosłupa szyjnego, które wykazało złamanie kręgów. W trybie pilnym powód zgłosił się do placówki szpitalnej we W. i tam, dopiero w dniu 22.06.2009 r. tj. pięć dni od przyjęcia (co jest sytuacją wyjątkową) przeprowadzono u niego wyciąg bezpośredni czaszki a w dniu 27.06.2009 r. powód przeszedł zabieg operacyjny.

Koniecznym jest także podkreślenie, że ustalony przez biegłych uszczerbek na zdrowiu (5 – 15 %) nie ma ewidentnego związku z odroczeniem leczenia operacyjnego o prawie 7 tygodni. Biegli jednogłośnie byli przekonani, że stwierdzane obecnie znaczne upośledzenie ruchomości głowy i bóle przeciążeniowe karku są wyłącznie skutkiem przebytego upadku z wysokości i złamania zęba obrotnika. Nawet natychmiastowa operacja kręgosłupa szyjnego zaraz po upadku na twarde podłoże, nie mogłaby spowodować wyleczenia. Z punktu widzenia funkcjonalnego wynik operacji jest dobry, mimo iż skutkuje umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.

Biegli podkreślali, że w procesie leczenia powoda w pozwanej placówce szpitalnej, nie można się doszukać zaniedbania proceduralnego. Lekarze zastosowali w procesie leczenia powoda opracowane od lat i typowe procedury medyczne i lecznicze. Przypadek powoda i opisywane przez niego objawy znaczenie odbiegały od opisów podręcznikowych i ogólnie przyjętych reguł medycznych. Biegły sądowy z zakresu neurologii również był zdania, że przy prawidłowym stanie podmiotowym powoda, bez stwierdzenia cech niedowładów, asymetrii odruchów, występowania zaburzeń ciała, ujemnych objawów piramidowych, wskazane jest wykonanie rtg kręgosłupa szyjnego. Badanie takie zostało u powoda wykonane i nie istniały przesłanki nakazujące pogłębienie diagnostyki.

Mając na uwadze powyższe, za słuszny należy uznać wniosek biegłych, zgodnie z którym w aktach sprawy brak jest dowodów na popełnienie błędu w diagnozie i leczeniu powoda. Z tych wszystkich względów Sąd roszczenia powoda oddalił, o czym orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Sąd wskazuje jeszcze, że w sytuacji nieuwzględnienia powództwa co do samej zasady, w ocenie Sądu zbędne było dokonywanie szczegółowych ustaleń oraz czynienie rozważań w zakresie rozmiaru i wysokości krzywdy doznanej przez powoda, następstw dla jego zdrowia związanych z leczeniem czy też okoliczności rzutujących na wysokość żądanego zadośćuczynienia i odszkodowania. Sąd nie analizował w związku z tym również zasadności żądania w zakresie ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za wszelkie ujemne następstwa mogące powstać u powoda w przyszłości.

W punkcie II sentencji wyroku, z uwagi na sytuację materialno – finansową powoda, charakter sprawy oraz cierpienia jakich niewątpliwie doznał w związku z procesem leczenia, Sąd, na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążył go kosztami postępowania poniesionymi przez pozwany szpital i interwenienta ubocznego.