Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 499/13

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2013 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Starosta

Sędziowie SO Irena Dobosiewicz (spr.)

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...)Agencji (...)w W.

przeciwko dłużnikowi E. W.

o nadanie klauzuli wykonalności

w przedmiocie skargi wierzyciela na orzeczenie referendarza sądowego

na skutek zażalenia wierzyciela na zarządzenie Sędziego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z

dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt XII Co 2723/13,

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt. II Cz 499/13

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 29 maja 2013r. Sędzia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zwróciła wierzycielowi - (...) Agencji (...) w W. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2011r. sygn. akt. I OSK 1171/11 - co do punktu 2 wyroku tj. orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Wniosek wierzyciela został najpierw zwrócony zarządzeniem referendarza sądowego. Referendarz wskazał, że wniosek, złożony przez radcę prawnego, nie został opłacony, albowiem nie przedstawiono dowodu uiszczenia należnej opłaty sądowej w kwocie 50 zł. Powołał się referendarz na przepis art. 71 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. /Dz.U Nr 167, poz. 1398 ze zm./ w zw. z art. 130 2§1 kpc.

W skardze na orzeczenie to, skarżący domagał się rozpoznania wniosku i nadania klauzuli wykonalności zgodnie z żądaniem oraz orzeczenia o kosztach postępowania przez zasądzenie ich od dłużnika. Zarzucił naruszenie art. 71 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przez przyjęcie, że wyrok naczelnego Sądu Administracyjnego nie jest orzeczeniem sądu i podlega tym samym opłacie w kwocie 50 zł.

Przewodniczący, rozpoznając skargę na orzeczenie referendarza, podzielił stanowisko, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zalicza się do „innych tytułów egzekucyjnych" /art. 71 ust.l przywołanej ustawy/, nie jest natomiast tytułem pochodzącym od sądu, bo do tych zaliczyć należy tytuły egzekucyjne pochodzące od sądów powszechnych i Sądu Najwyższego.

i

W zażaleniu wierzyciel domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia i nadania klauzuli wykonalności wskazanemu we wniosku oraz zasądzenia od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania za obie instancje wraz z opłatą od pełnomocnika.

Zarzucił naruszenie przepisu art. 71 pkt.l ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. przez przyjęcie, że wyrok NSA nie jest orzeczeniem sądu, wobec czego wniosek o nadanie temu wyrokowi klauzuli wykonalności, w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania podlega opłacie w kwocie 50 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako zasadne podlegało uwzględnieniu, a zaskarżone zarządzenie winno było zostać uchylone.

Sąd Okręgowy w składzie orzekającym w sprawie stwierdza, że doszło do naruszenia przepisu art. 71 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, przez przyjęcie, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - tu: w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania podlega opłacie stałej w kwocie 50 zł.

Przewodniczący dokonując zwrotu wniosku, przyjął, że jest to „inny tytuł egzekucyjny", o którym mowa w art. 777§ 1 pkt 3-6 kpc, a nie orzeczenie sądu, o czym mowa w pkt 1 art. 777§1 kpc.

Jest to pogląd nie do przyjęcia, błędny, nie znajdujący odzwierciedlenia w orzecznictwie czy doktrynie. Jest to również rażąco sprzeczne z ustawą zasadniczą, gdy zważy się na treść art. 175 Konstytucji, stanowiącym w ust.l, że wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe.

Wobec tego, że zaskarżone orzeczenie dotyczyło zwrotu wniosku a nie jego oddalenia, a więc nie było merytoryczne, dlatego też, Sąd Okręgowy

2

uchylił zaskarżone orzeczenie na mocy art. 386§1 kpc w zw. z art. 397§2 kpc i art. 13 §2 kpc.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem