Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 24 lipca 2014r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 11 kwietnia 2014r. znak: 470000/603/MW/00010497

w sprawie S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek macierzyński

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. i przyznaje wnioskodawczyni S. P. prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający dodatkowemu urlopowi macierzyńskiemu od dnia 05 stycznia 2014r. do 15 lutego 2014r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od dnia 16 lutego 2014r. do 16 sierpnia 2014r.

Sygn. akt X U 359/14

UZASADNIENIE

Ubezpieczony, S. P., wniosła odwołanie od decyzji organu rentowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., z dnia 11 kwietnia 2014 r. znak (...) odmawiającej jej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający dodatkowemu urlopowi macierzyńskiemu od 5 stycznia 2014 r. do 15 lutego 2014 r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 16 lutego 2014 r. do 16 sierpnia 2014 r. i domagała się jej zmiany poprzez przyznanie jej przedmiotowych świadczeń.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona podniosła, iż wniosek o sporne świadczenia złożyła na ręce kierownika sklepu w S., który był uprzednio wraz z nim wypełniony. Jednocześnie została zapewniona, że złożyła dokumenty uprawniające ją do rocznego zasiłku macierzyńskiego. Kierownik sklepu twierdzi, że przekazał wniosek do kadr skąd miał on trafić do ZUS. W styczniu 2014 r. zorientowała się, że świadczenia wypłacane przez ZUS po 20 tygodniach zostały wstrzymane. Wówczas dowiedziała się, że w oddziale ZUS nie ma żadnego jej wniosku w sprawie spornych świadczeń. Dlatego też w dniu 27 stycznia 2014 r. złożyła w oddziale ZUS stosowne oświadczenie oraz wypełniła wniosek o przedłużenie świadczeń (k. 2-v. 3).

*

Organ rentowy – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., w odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej, wniósł o jego oddalenie, z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy zarzucił, iż ubezpieczona w okresie od 10 czerwca 2011 r. do 18 sierpnia 2013 r. podlegała ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu zatrudnienia w firmie (...) S.A. z siedzibą w K..

W dniu (...) urodziła dziecko i z tego tytułu pobierała zasiłek macierzyński za okres od 18 sierpnia 2013 r. do 4 stycznia 2014 r. Ponieważ jak ustalono z płatnikiem składek, ubezpieczona nie wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego – tym samym nie było podstaw do wypłaty spornych świadczeń (k. 4-v. 4).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona, S. P., w okresie od 10 czerwca 2011 r. do 18 sierpnia 2013 r. była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w (...) S.A. z siedzibą w K.. Pracę wykonywała w sklepie (...) w S..

W dniu 18 sierpnia 2013 r. ubezpieczona urodziła dziecko i po porodzie około 22-23 sierpnia 2013 r. przyszła do sklepu, gdzie przekazała pracownikowi sklepu – (...) zwolnienie lekarskie, akt urodzenia dziecka oraz wypis ze szpitala. Jednocześnie będąc w sklepie ubezpieczona wypełniła gotowy druk - wniosek o urlop macierzyński, który był rozpisany na cały rok, tj. pierwsze 26 tygodni urlopu macierzyńskiego plus dodatkowy urlop rodzicielski. Wniosek o urlop macierzyński zostały przeskanowany przez M. J. do kadr, a oryginał wysłany do archiwum.

W styczniu 2014 r. ubezpieczona zauważyła, iż wypłacany jej przez organ rentowy zasiłek macierzyński po 20 tygodniach został wstrzymany i wówczas dowiedziała się, iż do oddziału ZUS nie trafił żaden jej wniosek w sprawie dodatkowego urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego.

Po próbie wyjaśnienia sytuacji z pracodawcą, ubezpieczona pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. zwróciła się z prośbą do organu rentowego o przywrócenie jej prawa do zasiłku macierzyńskiego oraz rodzicielskiego i równocześnie złożyła wniosek o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za dodatkowy okres od 5 stycznia 2014 r. do 15 lutego 2014 r., tj. 6 tygodni oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 16 lutego 2014 r. do 16 sierpnia 2014 r., tj. 26 tygodni.

Organ rentowy wypłacił ubezpieczonej zasiłek macierzyński za okres od 18 sierpnia 2013 r. do 4 stycznia 2014 r.

Dowody:



zeznania świadka M. J. – karta 11,



przesłuchanie ubezpieczonej S. P. – karta 11,



pismo ubezpieczonej z 27.01.2014 r. – w aktach ZUS,



wniosek ubezpieczonej z 27.01.2014 r. – w aktach ZUS,

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2014 r. znak (...), organ rentowy na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 29 ust. 1 pkt 1 i ust. 5, art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa, odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający dodatkowemu urlopowi macierzyńskiemu od 5 stycznia 2014 r. do 15 lutego 2014 r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 16 lutego 2014 r. do 16 sierpnia 2014 r.

Dowody:



decyzja organu rentowego z 11.04.2014 r. w aktach ZUS.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne, Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jako zasadne, zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. (tj. z 2014 r., poz. 159) o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zw. dalej ustawą zasiłkową, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko.

Natomiast w świetle art. 29 ust. 5 ustawy zasiłkowej, zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu rodzicielskiego, z zastrzeżeniem ust. 6.

Organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do spornych świadczeń albowiem ubezpieczona nie złożyła wniosku o wypłatę przedmiotowych świadczeń.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynik, iż stosunek pracy ubezpieczonej ustał z dniem porodu, tj. 28 sierpnia 2013 r. i od 29 sierpnia 2013 r. nie miała już statusu pracownika, zatem zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2012 r., poz. 444 ze zm.) dowodami stanowiącymi podstawę do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego były:

- w przypadku dodatkowego urlopu macierzyńskiego, wniosek ubezpieczonej złożony płatnikowi zasiłku macierzyńskiego przed terminem rozpoczęcia korzystania z tego zasiłku za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego albo dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego (§ 18 pkt 2 rozporządzenia);

- w przypadku zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego, wniosek ubezpieczonej złożony płatnikowi zasiłku macierzyńskiego przed terminem rozpoczęcia korzystania z tego zasiłku za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu rodzicielskiego (§ 18a pkt 3 rozporządzenia).

Ponadto postępowanie dowodowe wykazało, iż prawo do zasiłku macierzyńskiego dla ubezpieczonej ustało z dniem 4 stycznia 2014 r., natomiast stosowne wnioski o wypłatę przedmiotowych świadczeń złożyła płatnikowi spornych zasiłków – organowi rentowemu w dniu 27 stycznia 2014 r.

Jednakże jak wynika z zeznań świadka M. J. oraz samej ubezpieczonej, którym Sąd dał wiarę, w parę dni po porodzie i rozwiązaniu stosunku pracy, tj. około 22-23 sierpnia 2013 r. ubezpieczona przyszła do sklepu, gdzie była zatrudniona do dnia porodu i przekazała pracownikowi sklepu – (...) między innymi zwolnienie lekarskie, akt urodzenia dziecka oraz wypis ze szpitala. Jednocześnie będąc w sklepie ubezpieczona wypełniła gotowy druk - wniosek o urlop macierzyński, który był rozpisany na cały rok, tj. pierwsze 26 tygodni urlopu macierzyńskiego plus dodatkowy urlop rodzicielski. Jednakże pracodawca nie przekazała tego wniosku organowi rentowemu o czym ubezpieczona nie wiedział i przez co tkwiła w mylnym przekonaniu, iż sporne świadczenia będą jej wypłacone przez organ rentowy. Ubezpieczona gdy tylko zorientowała się, iż jej wniosek nie został przekazany przez pracodawcę do organu rentowego, niezwłocznie podjęła wszelkie kroki w celu uzyskania prawa do spornych świadczeń i w ocenie Sądu, nie może ponosić negatywnych skutków nie przekazania przez pracodawcę do organu rentowego jej wniosku o przyznanie zasiłku macierzyńskiego za dodatkowy okres od 5 stycznia 2014 r. do 15 lutego 2014 r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 16 lutego 2014 r. do 16 sierpnia 2014 r.

Nie ulega wątpliwości, iż zamiarem ubezpieczonej było skorzystanie bezpośrednio po urlopie macierzyńskim z przysługujących jej świadczeń z tytułu dodatkowego urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego czego wola było właśnie wypełnienie stosownego wniosku przedłożonego pracodawcy.

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy zasiłkowej, roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego, wyrównawczego, macierzyńskiego oraz opiekuńczego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od ostatniego dnia okresu, za który zasiłek przysługuje.

Natomiast w myśl art. 67 ust. 3 ustawy zasiłkowej, jeżeli niezgłoszenie roszczenia o wypłatę zasiłku nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby uprawnionej, termin 6 miesięcy liczy się od dnia, w którym ustała przeszkoda uniemożliwiająca zgłoszenie roszczenia.

W okolicznościach niniejszej sprawy, w ocenie Sądu, w świetle przeprowadzonych rozważań, do nie wypłacenia spornych świadczeń doszło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonej, a prawo do ich wypłaty nie uległo przedawnieniu.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd dał wiarę przedstawionym w sprawie dowodom z dokumentacji ZUS, jako że żadna ze stron w toku postępowania nie podważyła skutecznie ich autentyczności i wiarygodności.

Oceny zeznań świadka M. J. oraz ubezpieczonej S. P., Sąd dokonał w kontekście całego zebranego w sprawie materiału dowodowego. W ocenie Sądu, zeznania te należało uznać za wiarygodne, gdyż były logiczne i spójne ze sobą. Nadto, świadek M. J. składał zeznania po odebraniu przyrzeczenia w sposób zdecydowany i pewny, nie mając żadnych wątpliwości co do złożonego przez ubezpieczoną wniosku.

Biorąc pod uwagę, dokonane powyżej ustalenia i przeprowadzone rozważania, Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej S. P. prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający dodatkowemu urlopowi macierzyńskiemu od dnia 5 stycznia 2014 r. do 15 lutego 2014 r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od dnia 16 lutego 2014 r. do 16 sierpnia 2014 r.