Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w Wydziale VII Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Urlińska

Protokolant: Agnieszka Michałowska

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014r.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej --

sprawy

K. W. (1) , ur. (...) w B., s. M. i M. z d. S.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 22 czerwca 2013r. w O. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził B. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 135 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy kupna sprzedaży biletu na koncert R. i nie dostarczając jej tego biletu,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.,

II. w lipcu 2013r. w O. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził R. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 100 zł poprzez wprowadzenie ww w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się ze zobowiązania dostarczenia pokrzywdzonej 2 biletów na mecz piłki siatkowej organizowany w katowickim (...) oraz tożsamości oferenta,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.,

I.  Oskarżonego K. W. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanych mu czynów z tym tylko, iż uznaje że dopuścił się ich działając w warunkach określonego w art. 91§1 kk ciągu przestępstw tj czynu z art. 286§1kk w zw z art. 91§1 kk i za to z mocy art. 286§1kk w zw z art. 91§1 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Na podstawie art. 46§1 kk orzeka środek karny obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 100 złotych na rzecz R. D.

III.  Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.

Sygn. akt VII K 1421/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. W. (1) mieszkał w O., na ul. (...). Mężczyzna w okresie co najmniej od czerwca 2013r. posługiwał się numerem (...). Natomiast od dnia 2 stycznia 2012r. posługiwał się numerem konta bankowego (...).

(dowód : okoliczność bezsporna i umowa rachunku k. 37-38)

W okresie tym K. W. (1) wyszukiwał w sieci internet osób zainteresowanych kupnem biletów na różnego rodzaju imprezy, a następnie oferował im ich sprzedaż przy jednoczesnym wprowadzaniu ich w błąd co do swojej tożsamości oraz faktycznego dysponowania wyżej wymienionymi biletami.

I tak w nieokreślonym dniu czerwca 2013r. małoletnia K. R. wystawiła na portalu internetowym (...) ogłoszenie, w którego treści wyraziła chęć zakupu biletu na koncert R.. Występ miał odbyć się w dniu 07 lipca 2013r. w ramach corocznego (...). K. R. jako sposób kontaktu podała numer telefonu komórkowego: (...).

Na powyższe ogłoszenie w dniu 22 czerwca 2013r. odpowiedział K. W. (1). Mężczyzna wysyłał smsa, w którym podał, że posiada na sprzedaż dwa bilety na opisany powyżej koncert.

Następnie wymienione osoby za pomocą wiadomości sms dokonały uzgodnień co do istotnych warunków sprzedaży. Na mocy powyższego uzgodnione zostało, że wymieniona małoletnia dokona przelewu kwoty 135 zł tytułem zaliczki na dane: K. N., ul. (...), (...)-(...) N., nr konta bankowego (...). Przelew ten - na wyraźne życzenie oskarżonego - miał odbyć się za pomocą strony internetowej pośredniczącej w dokonaniu przelewów: (...), która gwarantowała niemal natychmiastowe zaksięgowanie kwoty na koncie oskarżonego.

Małoletnia K. R. poprosiła o dokonanie przelewu swoją koleżankę I. Z.. Dziewczyna za pomocą swojego konta internetowego tego samego dnia dokonała wpłaty umówionej kwoty zaliczki na konto podane przez oskarżonego w treści wiadomości sms.

Transakcję zarejestrowano pod numerem (...)- (...).

Po pewnym czasie K. W. (1) poinformował małoletnią K. R., że otrzymał inną ofertę sprzedaży biletów, w której zaoferowano mu wyższą kwotę tytułem ceny, w związku z czym sprzedał bilety innej osobie. W przedmiotowej wiadomości zapewnił jednak, że zwróci kwotę wpłaconą tytułem zaliczki. Odwlekał jednak termin zwrotu środków pieniężnych, a kiedy matka małoletniej B. R. poinformowała go o tym, że zamierza złożyć zawiadomienie o przestępstwie do odpowiedniej jednostki Policji wskazał, że pieniędzy nie zwróci.

Ostatecznie zwrócił zaliczkę po przeprowadzeniu pierwszej rozprawy w sprawie tj. dnia 25 marca 2014r.

(dowód: zeznania świadka B. R. k. 2, 169v,-170, potwierdzenie wykonania przelewu k. 4, informacja (...) sp. z o.o. k. 20-21, dane telekomunikacyjne k. 24-33, informacja od (...) S.A. k. 35, 92, zestawienie operacji za okres 22.06.2013 -25.06.2013 k. 36-36v, umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego k. 37-39v, informacja o podmiocie prowadzącym rachunek k. 73, umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego k. 93-95v, płyta c-d k. 96, wyjaśnienia oskarżonego k. 115)

W lipcu 2013r. pokrzywdzona R. D. umieściła na portalu internetowym (...)ofertę kupna biletów na mecz piłki siatkowej, który miał odbyć się w (...) spodku.

W dniu 02 lipca 2013r. na ogłoszenie to za pomocą smsa odpowiedział K. W. (1). Wymieniony posługiwał się następującymi danymi: K. N., zamieszkały (...), ul. (...).

Zaoferował on sprzedaż dwóch biletów na opisany powyżej mecz za cenę 200 zł. Strony umowy uzgodniły, że pokrzywdzona dokona przelewu kwoty 100 zł, natomiast brakującą kwotę doślę po otrzymaniu biletów.

W dniu 02 lipca 2013r. z konta ojca partnera pokrzywdzonej – B. M. przelano na konto K. W. (1) o numerze (...) kwotę 100 zł.

Transakcja ta również została dokonana za pośrednictwem portalu (...) i zarejestrowano ją pod numerem (...).

Jeszcze tego samego dnia K. W. (1) wysłał kolejne wiadomości sms w których potwierdził otrzymanie przelewu oraz zapewnił kupującą, że zakupione bilety zostaną wysłane jutro popołudniu bądź w czwartek rano. Poprosił także o przelanie drugiej części brakującej kwoty kupna biletów.

Po otrzymaniu negatywnej odpowiedzi od pokrzywdzonej mężczyzna poinformował R. D., że ma innego kupca na bilety, który dokona płatności całej kwoty w związku z czym bilety zostaną sprzedane nowemu nabywcy, a pokrzywdzona otrzyma zwrot kwoty przelewu. W kolejnej wiadomości zapewnił on kupującą, że dokonał zwrotu pieniędzy przy pomocy przelewu pocztowego, w związku z czym otrzyma je w terminie 14 dni.

W dniu 10 lipca 2013r. R. D., która uprzednio za pośrednictwem sieci internet uzyskała informację o tym, że osoba posługująca się danymi podanymi przez K. W. (1) nie wywiązuje się ze składanych ofert poinformowała go, że złoży zawiadomienie o przestępstwie na policję.

Mężczyzna wskazał wówczas pokrzywdzonej, że otrzymane pieniądze wydał i musi poczekać jakiś czas. Pokrzywdzona licząc, że otrzyma zwrot gotówki wyznaczyła mu termin do dnia 15 lipca 2013r. o czym poinformowała go za pomocą smsa. W odpowiedzi K. W. (1) wskazał, że może złożyć zawiadomienie, gdyż nie zamierza dokonać zwrotu pieniędzy.

Ostatecznie R. D. nie otrzymała ani zakupionego towaru ani zwrotu środków pieniężnych.

(dowód: zeznania świadka R. D. k. 63v, 67v-68, potwierdzenie wykonania przelewu k. 72, informacja (...) sp. z o.o. k. 98, informacja od (...) S.A. k. 92, umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego k. 37-39v, fotografie sms k. 69-71, informacja o podmiocie prowadzącym rachunek k. 73, wydruk strony internetowej k. 76,77, informacje uzyskane od (...) S.A. k. 89-90, umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego k. 93-95v, płyta c-d k. 96, wyjaśnienia oskarżonego k. 115)

Oskarżony K. W. (1) był w przeszłości karany za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2013r. w sprawie o sygn. akt VII K 434/13 wymieniony został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2 oraz karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych, przy określeniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 złotych.

Wyrokiem z dnia 05 lipca 2013r. wydanym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia K. W. (1) skazano za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2.

Wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 09 sierpnia 2013r. w sprawie o sygn. akt VII K 658/13 oskarżony został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 kk.

Następnie wyrokiem nakazowym z dnia 23 sierpnia 2013r. Sądu Rejonowego w Pruszkowie w sprawie o sygn. akt V K 900/13 wymieniony został skazany za czyn z art. 286 § 3 w zw. z § 1 kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

(dowód: informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego k. 45-46, odpisy wyroków k. 53,54, 56, 57)

W trakcie postępowania sądowego oskarżonego poddano jednorazowemu badaniu przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy w wydanej następnie opinii nie stwierdzili u oskarżonego objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, stwierdzili natomiast u oskarżonego cechy hazardu patologicznego. W czasie popełnienia przestępstw oskarżony mógł rozpoznać znaczenie czynów i pokierować swoim postępowaniem.

(dowód : opinia sądowo – psychiatryczna k. 153-156).

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego, przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Pomimo formalnej odmowy wyjaśnień, wskazał on jednak, że w tym temacie ma prowadzone wiele postępowań z całej Polski i nie pamięta szczegółów tych transakcji, gdyż było tego bardzo wiele, lecz sam fakt kojarzy (k. 115).

Sąd zważył, co następuje:

Za wiarygodne w całości Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do winy. Wyjaśnienia te z uwagi jednak na swoją zdawkowość nie mogły stanowić samodzielnie o przypisaniu sprawstwa oskarżonemu i w znikomym stopniu przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Tym niemniej w połączeniu z pozostałymi dowodami zebranymi w sprawie pozwoliły na pełne ustalenie wskazanego powyżej stanu faktycznego.

Wobec powyższego Sąd rekonstruując stan faktyczny sprawy oparł się w głównej mierze na zeznaniach pokrzywdzonych oraz dowodach z dokumentów. Wymienione wyżej dowody nie budziły wątpliwości Sądu gdyż wzajemnie ze sobą korespondowały, uzupełniając się wzajemnie. Natomiast przedstawione dokumenty zostały sporządzone w prawidłowy sposób, przez osoby posiadające ku temu stosowne uprawnienia, a ich treść nie została w toku postępowania skutecznie zakwestionowana.

Świadek B. R. w sposób precyzyjny i dokładny opisała sposób działania K. W. (1). Wymieniona zeznała, że jej córka wystawiła na portalu (...)ogłoszenie o chęci kupna biletów na koncert R. organizowany w ramach corocznego(...)w dniu 07.07.2013r. Podała ona, że na to ogłoszenie smsem odpowiedziała osoba posługująca się nr (...), która zaproponowała sprzedaż dwóch biletów i zażądała wpłaty zaliczki w kwocie 135 zł. Wymieniona podała także numer konta oraz dane którymi posługiwała się wymieniona osoba. Dane te w sposób nie budzący wątpliwości pozwoliły na ustalenie, że osobą tą był oskarżony, który jest posiadaczem rachunku bankowego o nr (...). Z umowy rachunku bankowego wynika, że nikt inny nie dysponował dostępem do wymienionego konta. W dalszej części zeznań świadek podkreślała, że oskarżony nalegał by transakcja została zrealizowana za pomocą serwisu pośredniczącego w przelewach międzybankowych (...) oraz wskazała z czyjego rachunku bankowego i na czyją rzecz został dokonany przelew. Powyższe koresponduje z przedstawionym przez nią potwierdzeniem przelewu (k.4) oraz z danymi uzyskanymi od banku (...)(k. 36). Analiza tych dokumentów pozwala stwierdzić, że oskarżony otrzymał przelew odpowiadający wysokością umówionej zaliczki od osoby wskazanej przez pokrzywdzoną jako osoba dokonująca przelewu. Wersję pokrzywdzonej potwierdzają także dane telekomunikacyjne uzyskane od (...) sp z. o.o. Z wymienionych wynika bowiem, że w dniu 22 .06.2013r. osoba posługująca się numerem (...) nawiązała połączenie z telefonem należącym do córki pokrzywdzonej K. R. tj. z nr (...). Dalsza analiza wskazuje, że była to wiadomość sms wysłana o godzinie 09:43:12.

Na osobę oskarżonego wskazują także dane (...), które wskazują, że osoba posługująca się numerem (...) logowała się wówczas do stacji (...) znajdującej się w O. na ul. (...).

Nie ulega przy tym wątpliwości, że oskarżony wiedział, że nie wywiąże się z zawartej umowy sprzedaży i nie zamierzał wysłać biletów pokrzywdzonej oraz zwracać jej kwoty, którą wpłaciła mu ona tytułem zaliczki. Powyższego nie neguje fakt, że oskarżony ostatecznie po pierwszej rozprawie zwrócił wymienioną kwotę pieniężną. W ocenie Sądu bowiem spowodowane to było jedynie chęcią przedstawienia się przez oskarżonego w lepszym świetle, a tym samym zniwelowania grążącej mu kary. Wobec powyższego Sąd uznał, że wersja przedstawiona przez pokrzywdzoną jest w pełni wiarygodna i najpełniej oddaje przebieg wydarzeń zarówno przed jak i po dokonaniu zakupu.

Także okoliczności popełnienia przez oskarżonego drugiego z czynów nie budzą wątpliwości. Podobnie jak w przypadku pierwszego z czynów, najistotniejszym dowodem okazały się zeznania pokrzywdzonej – R. D.. Wymieniona zeznała, że na początku lipca 2013r. umieściła ogłoszenie na portalu (...), że poszukuje biletów na mecz piłki siatkowej do katowickiego (...). W dniu 02 lipca 2013r. otrzymała ona smsa od osoby podającej się za K. N., zamieszkałego w (...) na ul. (...), która wskazała, że posiada takowe bilety. Podała ona, że cena za dwa bilety miała wynosić 200 zł i najpierw przelana miała być kwota 100 zł tytułem zaliczki, a następnie po otrzymaniu biletów dosłana miała być brakująca kwota. Także wymieniona podała numer konta należący do oskarżonego tj. (...) i wskazała, że na podane konto przelała w dniu 02 lipca 2013r. kwotę 100 zł. Następnie zaś oskarżony potwierdził otrzymanie przelewu i poprosił o przelanie brakującej kwoty, gdyż jak stwierdził znalazł kupca który płaci od razu całą sumę. W swoich zeznaniach podkreśliła ona, że po odmowie przesłania brakującej kwoty oskarżony podał, że w takim razie nie wysyła biletów, a wpłaconą zaliczkę odeślę przelewem pocztowym. W związku z nabraniem podejrzeń R. D. przeszukała dane sieci internet w poszukiwaniu informacji o osobie sprzedającej bilety, z których dowiedziała się, że wymieniony nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań. Wówczas napisała do oskarżonego, że zgłasza sprawę organom ścigania, na co oskarżony odpowiedział, że wydał otrzymaną kwotę i musi poczekać. Po wyznaczeniu kolejnego terminu oskarżony odpisał, że może składać zawiadomienie bo on i tak pieniędzy nie zwróci. W swoich drugich zeznaniach wymieniona wskazała, że przelew za namową oskarżonego zrealizowała za pomocą portalu (...) z konta należącego do rodziców jej partnera. Z zeznań wymienionej wynika ponadto, że do dnia dzisiejszego oskarżony nie zwrócił otrzymanej kwoty 100 zł.

Wymienione zeznania potwierdzają zdjęcia ilustrujące treść wiadomości sms oraz numer którym posługiwał się oskarżony tj. (...) (k.69-71) a także potwierdzenie przelewu k. 72. Ponadto twierdzenia świadka znajdują odzwierciedlenie w danych uzyskanych od spółki (...) S.A. która jest operatorem serwisu (...). Z danych tych wynika, że w dniu 02 lipca 2013r. na konto oskarżonego wpłynęła kwota 100 zł przelana przez B. M.. Z informacji od wymienionej spółki wynika także, że dane odbiorcy wpisywane są przez osobę generującą transakcje i mogą nie odpowiadać właściwym danym posiadacza rachunku bankowego (k. 89). Dlatego też dane te zostały zweryfikowane przez prowadzący rachunek bank (...), z którego odpowiedzi wynika, że konto to jest prowadzone dla oskarżonego K. W. (1)(k.92). Podobnie jak w przypadku pierwszego z czynów na osobę oskarżonego wskazują również dane uzyskane od (...) sp. z o.o.

Na wiarę zasługuje również opinia sądowo - psychiatryczna sporządzona przez dwóch biegłych lekarzy –psychiatrów. Została ona bowiem sporządzona przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikację i wiedzę, a ponadto nie zawiera one sprzeczności, jest jasna, pełna i logiczna oraz w sposób rzeczowy odpowiada na postawione przez Sąd pytania.

We wskazanej opinii biegli wskazali, że K. W. (1) nie jest osobą chorą psychicznie, ani upośledzoną umysłowo. Stwierdzili natomiast u oskarżonego cechy hazardu patologicznego. Oskarżony odczuwał silne pragnienie grania z pochłonięciem swojej aktywności na tej czynności. Wydaje się, że uprawianie hazardu dominowało w ostatnich kilku latach w życiu oskarżonego, co prowadziło do ograniczenia kontaktów społecznych i innych form aktywności. Biegi podali jednak, że w okresie objętym zarzutami nie stwierdzają zaburzeń mogących mieć znaczny wpływ na poczytalność. Przypisywane oskarżonemu działanie nie wynikało z pobudek psychotycznych. W ocenie biegłych brak jest jakichkolwiek przesłanek sugerujących, że w okresie krytycznym wystąpiły u oskarżonego zaburzenia psychotyczne czy też jakościowe zaburzenia świadomości. Oskarżony co prawda powiązał popełnienie czynów zabronionych z uprawianiem hazardu, jest to jednak częste u osób cierpiących na to zaburzenie. Zdaniem biegłych działania oskarżonego nie można określić jako nie poddającego się kontroli intelektualnej i wolicjonalnej. Przypisywane oskarżonemu przestępstwa wymagały bowiem uprzedniego zaplanowania, rozciągniętej w czasie realizacji i podejmowania złożonej aktywności. Ponadto biegli wskazali, że oskarżony miał już wgląd w swój problem i był świadomy jego konsekwencji, a ponadto jest on osobą sprawną intelektualnie i prawidłowo rozumie normy społeczno – moralne, a także zna konsekwencje wynikające z ich łamania.

W świetle zebranego materiału dowodowego wina oskarżonego nie budzi zatem najmniejszej wątpliwości. W sposób jednoznaczny zostało wykazane, że oskarżony:

I. w dniu 22 czerwca 2013r. w O. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził B. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 135 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy kupna – sprzedaży biletu na koncert R. i nie dostarczając jej tego biletu czym wyczerpał dyspozycję art. 286 § 1 kk.

II. w lipcu 2013r. w O. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził R. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 100 zł poprzez wprowadzenie wyżej wymienionej w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się ze zobowiązania dostarczenia pokrzywdzonej 2 biletów na mecz piłki siatkowej organizowany w katowickim (...)oraz tożsamości oferenta czym wyczerpał dyspozycję art. 286 § 1 kk.

Mając powyższe na względzie, Sąd w wydanym wyroku zaocznym uznał oskarżonego K. W. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw z art. 286 § 1 kk jednocześnie uzupełniając kwalifikację prawną o art.91§1 kk, przyjmując, że były one popełnione w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu.

Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Jest człowiekiem dorosłym, posiadającymi odpowiedni poziom doświadczenia życiowego. W czasie popełnienia przestępstw oskarżony mógł rozpoznać znaczenie czynów i pokierować swoim postępowaniem (k. 156). Zna również obowiązujące normy prawne i konsekwencje ich nieprzestrzegania wobec powyższego zdaniem Sądu można mu przypisać winę.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd zgodnie z dyrektywami z art.53 § 1 kk baczył, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu oraz cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

Oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko mieniu, działając jedynie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu ocenić należy jako znaczny. Oskarżony działał z premedytacją, konsekwentnie realizował swój zamiar, utwierdzając pokrzywdzonych w przekonaniu o tym, że dysponuje biletami, a następnie po otrzymaniu przelewu wskazywał, że sprzedał je innej osobie. K. W. musiał przygotować się do popełnienia przypisanego mu czynu. Oskarżony był karany za podobne przestępstwa, a mimo to w krótkim czasie popełnił ponownie podobne czyny przestępne. Świadczy to o tym, że oskarżony narusza porządek prawny i godzi w cudze dobra prawne, aby realizować swoje doraźne potrzeby.

Jako okoliczność obciążającą, Sąd uwzględnił zatem dotychczasową jego karalność.(k.45-46)

Jako okoliczność łagodzącą uznano jego przyznanie się do winy.

Wobec powyższego Sąd uznał, że adekwatną karą za popełnione przez oskarżonego przestępstwa będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu oskarżony nie zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia jej wykonania. Skoro bowiem oskarżony, uprzednio wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, nie skorzystał z możliwości, jaką dają kary wolnościowe, to kolejne warunkowe zawieszenie mu kary byłoby nieuzasadnione i nieracjonalne, a także niecelowe. Oskarżony trzykrotnie był skazywany na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Nie zrozumiał jednak ostrzeżenia. W takich okolicznościach ocenić należy, że oskarżony jest sprawcą niepoprawnym i nie oddziałują na niego stosowane dotychczas kary.

O obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 100 na rzecz pokrzywdzonej R. D. Sąd orzekł na podstawie art. 46§1 kk.

W ocenie Sądu tak wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do stopnia jego winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości zarzucanego mu ciągu przestępstw oraz cele kary jakie ma wobec niego osiągnąć tak wychowawcze, jak i zapobiegawcze.

Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego oraz to, że odbywa on karę pozbawienia wolności, na podstawie art. 624§1kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23. 06. 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) Sąd zwolnił oskarżonego z kosztów sądowych w całości. Nie jest on bowiem w stanie ich ponieść.