Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSR del. Ewa Rudkowska - Ząbczyk

Protokolant Jagoda Jarosławska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa J. W. i M. W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w Ś.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I.  oddala powództwo

II.  zasądza od powodów J. W. i M. W. na rzecz strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w Ś. kwoty po 3608,50 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

UZASADNIENIE

Powodowie J. W. i M. W. pozwem z dnia 28 października 2013 r. skierowanym przeciwko pozwanym (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś. i Centrali (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś. domagali się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego sporządzonego przed notariuszem B. W. w Kancelarii Notarialnej w M. w dniu 31 maja 1994 r. rep. A numer (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 14 września 2012 r. (sygnatura akt I Co 660/12), zgodnie z którym powód J. W. zobowiązał się do zapłaty Przedsiębiorstwu (...) w O. kwoty 275 000,00 USD w okresie 3 lat, w 12 równych ratach kwartalnych, stanowiących w dniu płatności równowartość w złotych polskich 1/12 tej kwoty, płatnych z dołu na koniec kwartału, poczynając od I kwartału 1995 r. nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r. według kursu kupna ustalonego przez Prezesa NBP (tabela 105/94) po 2,2555 PLN – na rzecz Centrali (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś., na którą przeszło uprawnienie Przedsiębiorstwa (...) w O.. Powodowie domagali się także zasądzenia od pozwanych na ich rzecz kosztów procesu wedle norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego żądania powodowie podnieśli, że aktualnie prowadzone jest przeciwko nim postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Trzebnicy M. G. (sygnatura akt Km 8487/12) z wniosku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś., przy czym w ramach tego postępowania prowadzona jest także egzekucja z nieruchomości powodów położonej w T. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Trzebnicy prowadzi księgę wieczystą nr KW (...). Podali, że w całości spłacili należność wynikającą z tytułu wykonawczego w łącznej wysokości 275 000,00 USD. Podnieśli, że zgodnie z treścią postanowienia Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 17 listopada 1998 r. (sygn. akt I Co 217/98) spornemu aktowi notarialnemu została nadana klauzula wykonalności na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w O., ale jedynie w części dotyczącej płatności rat za IV kwartał 1996 r. oraz I, II, III i IV kwartał 1997 r. Według powyższego postanowienia należność za powyższe 5 rat na dzień wydania tego postanowienia wynosiła łącznie 114 583,33 USD. Z powyższych względów powodowie wskazali, że należność powoda J. W. wynosiła łącznie tylko 114 583,33 USD, co oznacza że pomiędzy postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzebnicy z 17 listopada 1998 r., a zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 września 2012 r. (sygnatura akt I Co 660/12) zachodzi sprzeczność. Niezależnie od powyższego wskazali, że raty które miał zapłacić powód J. W. tj. za IV kwartał 1996 r. oraz I, II, III i IV kwartał 1997 r. zostały przez niego zapłacone każdy po 22 916,00 USD. Płatności te były wykonywane w formie przelewu z konta firmowego powoda (...) J. – J. W. z Banku (...) w T. na rzecz Centrali (...) w O. w latach 1994 – 1997, jednakże z uwagi na upływ czasu powód aktualnie nie posiada potwierdzeń przelewów. Powodowie podnieśli także, że za dwa ostatnie kwartały tj. III i IV kwartał 1997 r. zapłata nastąpiła przez skompensowanie przez powoda J. W. na rzecz Centrali (...) w O. w postaci maszyn, urządzeń i wyposażenia technicznego suszarni i czyszczalni zbóż, które Centrala (...) w O. otrzymała od niego.

W odpowiedzi na pozew (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powodów na rzecz strony pozwanej kosztów procesu wedle norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska strona pozwana podniosła, że twierdzenia powodów o całkowitej spłacie należności są gołosłowne i nie poparte żadnymi dowodami. Toczące się przeciwko powodom postępowanie egzekucyjne ma swoją podstawę prawną w tytule wykonawczym w postaci aktu notarialnego z dnia 31 maja 1994 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 14 września 2012 r. Powodowie w uzasadnieniu powołali się na złożoną skargę na czynności komornika, w której podnieśli, że tytułem wykonawczym posługuje się zarówno Centrala (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ś., jak i (...) sp. z o.o. Powodowie usiłują wprowadzić Sąd w błąd bowiem toczy się jedno postępowanie, a jedynym wierzycielem jest (...) Polska (wcześniejsza nazwa Centrala (...) sp. z o.o.). Wskazała, że trudno dać wiarę w to, że powodowie spłacili należność objętą aktem notarialnym skoro przez kilkanaście lat od daty wymagalności pomimo wielu toczących się postępowań nie podnieśli, że należność została spłacona. Co więcej w 1996 r. powód potwierdził zwłokę w płatności zobowiązania i proponował porozumienie, a w 2005 r. powód składał propozycję ugodowego załatwienia sprawy poprzez jednorazową spłatę. Nadto w postępowaniu egzekucyjnym powód składał oświadczenia woli spłaty należności, a w toczącym się postępowaniu karnym nie podniósł kwestii uregulowania należności w całości. Strona pozwana podniosła, że powodowie usiłują wprowadzić w błąd co do okoliczności, na które się powołują, aby uniknąć konsekwencji wynikających z ciążących na nich zobowiązań finansowych. Powoływanie się przez powoda na to, że raty III i IV kwartału 1997 r. zostały skompensowane przez niego za przekazane maszyny i urządzenia na rzecz Centrali (...) sp. z o.o. nie dotyczą przedmiotowej sprawy, która obejmuje tytuł wyrównawczy na kwotę 275 000,00 USD. Ponadto strona pozwana podniosła, że w toczącym się postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności zobowiązano powoda do złożenia pełnej dokumentacji związanej z wydzierżawianiem, wynajmowaniem i kosztami utrzymania nieruchomości przy ul. (...) w T.. Powód takiej dokumentacji nie złożył, co rodzi poważne wątpliwości co do rzeczywistej sytuacji majątkowej powodów mającej uzasadniać ich pełne zwolnienie od kosztów sądowych. Mając na względzie powyższe żądanie pozwu winno ulec oddaleniu.

Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił pozew w stosunku do pozwanego Centrali (...) Sp. z o.o. w Ś..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 maja 1994 r. Przedsiębiorstwo (...)w O.sprzedała powodowi J. W.prawo wieczystego użytkowania działki gruntu oznaczonej numerem (...), położonej przy ul. (...)w T.o powierzchni 1,8397 ha (będącej własnością Skarbu Państwa) za kwotę 7 039 814 200,00 zł przy czym kwota ta stanowiła sumę równowartości 275 000 USD według kursu kupna ustalonego przez Prezesa NBP (tabela numer 105/94) obowiązującego w dniu zawarcia umowy oraz kwoty 961 214 200 zł. Powód w dniu zawarcia umowy zapłacił część ceny w wysokości 400 000 000,00 zł i zobowiązał się do zapłaty dalszej kwoty 300 000 000,00 zł do dnia 30 września 1994 r., kwoty 261 214 200,00 zł do dnia 31 grudnia 1994 r. oraz kwoty 275 000,00 USD w okresie 3 lat w 12 równych ratach kwartalnych stanowiących w dniu płatności równowartość w złotych polskich 1/12 tej kwoty płatnych z dołu, na koniec kwartału, poczynając od I kwartału 1995 r. – nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r. W zakresie obowiązku zapłaty powód poddał się rygorowi egzekucji.

(dowód: umowa sprzedaży z dnia 31 maja 1994 r. zawarta w formie aktu notarialnego przed notariuszem B. W. w Kancelarii Notarialnej w M., rep. A numer (...), k. 26-28, przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57 – 01:11:47, k. 254)

Poza zapłatą kwoty 400 000 000,00 zł powód rozliczył się również z rat określonych w umowie sprzedaży w złotych polskich. Kwoty 275 000,00 USD powód nie spłacił do dnia dzisiejszego.

(dowód: umowa sprzedaży z dnia 31 maja 1994 r. zawarta w formie aktu notarialnego przed notariuszem B. W. w Kancelarii Notarialnej w M., rep. A numer (...), k. 26-28, przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57 – 01:11:47, k. 254)

Zarządzeniem numer (...) w sprawie połączenia przedsiębiorstw państwowych pod nazwą Przedsiębiorstwo (...)w Ś.i Przedsiębiorstwo (...)w O.z dnia 16 sierpnia 1994 r. Wojewoda (...)połączył powyższe przedsiębiorstwa państwowe, przy czym połączenie przedsiębiorstw nastąpiło poprzez przejęcie Przedsiębiorstwa (...)w O.przez Przedsiębiorstwo (...)’ w Ś.. Połączone przedsiębiorstwo otrzymało nazwę Przedsiębiorstwo (...)w Ś..

(dowód: zarządzenie numer (...) Wojewody (...)z dnia 16 sierpnia 1994 r., k. 5-6 akt Sądu Rejonowego w Trzebnicy o sygnaturze I Co 660/12; przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

W dniu 23 listopada 2000 r. doszło do komercjalizacji Przedsiębiorstwa (...) w Ś. i przekształcenia go w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą Centrala (...) sp. z o.o.”, której jedynym udziałowcem był Skarb Państwa.

(dowód: akt komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego oraz umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawarte w formie aktu notarialnego z dnia 23 listopada 2000 r. przed notariuszem P. B.z Kancelarii Notarialnej w W.przy ul. (...), rep. A nr (...), k. 7-18 akt Sądu Rejonowego w Trzebnicy o sygnaturze I Co 660/12)

W późniejszym czasie na skutek zmian w strukturze udziałowców Centrala (...) sp. z o.o. zmieniła nazwę na (...) Sp. z o.o. Pierwotnie funkcję dyrektora przedsiębiorstwa, a następnie po przekształceniu w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością funkcję prezesa pełnił i w dalszym ciągu pełni P. D..

(dowód: przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

Pismem z dnia 3 lipca 1996 r. J. W. zwrócił się do Dyrekcji przedsiębiorstwa Centrala (...) z prośbą o akceptację porozumienia wstępnego dotyczącego spłaty zobowiązań wynikających z umowy sprzedaży z dnia 31 maja 1994 r. W załączeniu powód przesłał dwa egzemplarze porozumienia wstępnego dotyczącego spłaty zobowiązań, które przewidywało spłatę zaległości w łącznej kwocie 4/12 z 275 000,00 USD w terminie do końca lipca 1996 r., należności za I półrocze 1996 r. i za drugie półrocze, a także za 1997 r. w łącznej kwocie 8/12 z 275 000,00 USD w terminach po 2/12 do dnia 31 marca 1997 r., do dnia 30 września 1997 r., do dnia 31 marca 1998 r. oraz do dnia 30 września 1998 r. Porozumienie zostało podpisane przez powoda, jednak nie zostało zaakceptowane przez przedsiębiorstwo.

(dowód: pismo powoda z dnia 3 lipca 1996 r. wraz z porozumieniem wstępnym, k. 205-207; przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

Wnioskiem z dnia 15 grudnia 1997 r. Przedsiębiorstwo (...) w Ś. złożyła wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 31 maja 1994 r. rep. A numer (...) w części dotyczącej płatności raty za IV kwartał 1996 r. stanowiącej wartość 1/12 z 275.000 USD.

(dowód: wniosek z dnia 15 grudnia 1997 r., k. 1 w aktach sprawy I Co 217/98)

Postanowieniem z dnia 17 listopada 1998 r. Sąd Rejonowy w Trzebnicy w sprawie o sygnaturze akt I Co 217/98 nadał klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu sporządzonemu przez notariusza B. W. w Kancelarii Notarialnej w M. w dniu 31 maja 1994 r., rep. A numer (...), na mocy którego dłużnik J. W. zobowiązał się do zapłaty na rzecz wierzyciela Przedsiębiorstwa (...) w O. kwoty 275 000,00 USD w okresie 3 lat, w 12 równych ratach kwartalnych stanowiących w dniu płatności równowartość w złotych polskich, według kursu kupna ustalonego przez Prezesa NBP – tabela 105/94 – w części dotyczącej płatności rat za IV kwartał 1996 r., oraz I, II, III i IV kwartał 1997 r. stanowiących w złotych polskich 5 x 1/12 z 275 000,00 USD według kursu dolara zgodnego z tabelą 105/94 po 2,2555 PLN czyli (...),46 czyli 114 583,33 USD oraz zasądził od dłużnika na rzecz wierzyciela koszty postępowania. W oparciu o uzyskany tytuł wykonawczy strona pozwana wszczęła postępowanie egzekucyjne.

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 17 listopada 1998 r., sygnatura kat I Co 217/98, k. 25; przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

Postanowieniem z dnia 7 października 2005 r. w sprawie o sygnaturze akt I Co 621/05 Sąd Rejonowy w Trzebnicy nadał aktowi notarialnemu sporządzonemu przez notariusza B. W. w Kancelarii Notarialnej w M. w dniu 31 maja 1994 r., rep. A numer (...), klauzulę wykonalności także przeciwko małżonkowi dłużnika – powódce M. W. z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością ustawową oraz zasądził od małżonka dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 1 512,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 7 października 2005 r. sygnatura akt I Co 621/05, k. 23)

Pismem z dnia 21 października 2005 r. powód złożył stronie pozwanej propozycję ugodowego zakończenia sprawy wierzytelności przysługującej Centrali (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś., polegającą na zapłacie jednorazowo, przy podpisaniu porozumienia, kwoty 115 000 zł na zaspokojenie wszelkich roszczeń.

(dowód: pismo powoda z dnia 21 października 2005 r., k. 204)

Postanowieniem dna 14 września 2012 r. Sąd Rejonowy w Trzebnicy w sprawie o sygnaturze akt I Co 660/12 nadał klauzulę wykonalności tytułowi wykonawczemu, tj. aktowi notarialnemu sporządzonemu przez notariusza B. W. w Kancelarii Notarialnej w M. w dniu 31 maja 1994 r., rep. A numer (...), na mocy którego dłużnik J. W. zobowiązał się do zapłaty na rzecz poprzednika prawnego wierzyciela ( Przedsiębiorstwa (...) w O.) kwoty 275 000,00 USD w okresie 3 lat, w 12 równych ratach kwartalnych stanowiących w dniu płatności równowartość w złotych polskich 1/12 tej kwoty, płatnych z dołu na koniec kwartału, poczynając od kwartału 1995 r., nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., według kursu kupna ustalonego przez Prezesa NBP (tabela 105/94) po 2,2555 PLN – na rzecz Centrali (...) Sp. z o.o. w Ś., na którą przeszło uprawnienie Przedsiębiorstwa (...) w O..

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 14 września 2102 r., sygnatura akt I Co 660/12, k. 24, przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

Spółka Centrala (...) sp. z o.o. zmieniła nazwę na (...) Sp. z o.o.

(dowód: przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

W oparciu o uzyskany przez stronę pozwaną (...) Sp. z o.o. tytuł wykonawczy w chwili obecnej toczy się przeciwko powodom postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Trzebnicy M. G. pod sygn. KM 8487/12.

(dowód: przesłuchanie w charakterze strony pozwanej P. D., e-protokół z dnia 9 czerwca 2014 r., 00:52:57-01:11:47, k. 254)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powodowie swoje żądanie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności wywodzili z przepisu art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście. Powodowie w uzasadnieniu pozwu twierdzili, że całość zobowiązania wynikającego z umowy sprzedaży z dnia 31 maja 1994 r. (zobowiązanie do zapłaty ceny sprzedaży) została przez nich wykonana, a zatem strona pozwana nie miała podstaw do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Nie precyzowali jednak kiedy do wykonania zobowiązania doszło, w szczególności czy miało to miejsce przed, czy po powstaniu zaskarżonego tytułu wykonawczego. Z powyższych względów powództwo mogło opierać się także na art. 840 § 1 pkt 2 zd. 1 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

W niniejszej sprawie bezsporny było to, że powód J. W. zawarł z przedsiębiorstwem państwowym Przedsiębiorstwem (...) w O. w dniu 31 maja 1994 r. umowę sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości obejmującej działkę numer (...) położoną przy ul. (...) w T. za łączną kwotę 7 039 814 200 zł, z czego kwota 400 000 000,00 zł została sprzedawcy przekazana przed zawarciem umowy, a pozostała część ceny miała zostać zapłacona później, tj. kwota 300 000 000,00 zł do dnia 30 września 1994 r., kwota 261 214 200,00 zł do dnia 31 grudnia 1994 r., a pozostała część ceny w kwocie 275 000,00 USD miała zostać zapłacona w 12 równych ratach w okresie 3 lat poczynając od I kwartału 1995 r., nie późnej niż do dnia 31 grudnia 1997 r. do ostatniego kwartału 1997 r. Bezspornym nadto było to, że strona pozwana – po uzyskaniu klauzuli wykonalności – wystąpiła z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i aktualnie Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Trzebnicy M. G. prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko powodom.

Materiał dowodowy zebrany w niniejszym postępowaniu nie pozwalał na uznanie, że zobowiązanie powodów wynikające z zaskarżonego tytułu wykonawczego wygasło na skutek jego spełnienia. W szczególności nie zasługiwały na uwzględnienie twierdzenia powoda jakoby część swojego zadłużenia spłacił dokonując przelewu środków pieniężnych ze swojego rachunku bankowego na rachunek bankowy poprzednika prawnego strony pozwanej. Powyższym twierdzeniom strona pozwana zaprzeczyła, a zatem jako sporne wymagały wykazania przez stronę powodową (art. 6 k.c.). Tymczasem powodowie nie przedstawili żadnych dowodów, które potwierdzałyby fakt dokonania przelewów bankowych. Co więcej z zeznań powoda wynika, że nie podjął on nawet próby uzyskania potwierdzenia dokonania tych czynności mimo, że dotyczyły one jego rachunku bankowego. Z powyższych względów nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek powoda o zwrócenie się przez Sąd do banku o uzyskanie powyższych dokumentów. Ponadto należy zwrócić uwagę, że dane, o które miałby się zwrócić Sąd, objęte są tajemnicą bankową i w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nie mogłyby być udostępnione nawet na żądanie Sądu (art. 105 ust. 1 pkt 2d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, t.j. Dz. U. z 201 r., poz. 1376 ze zm.).

Jednocześnie Sad nie dał wiary zeznaniom powoda, który potwierdzał fakt częściowego spełnienia świadczenia w drodze przelewu bankowego. Powyższe zeznania były nieprecyzyjne niespójne albowiem powód nie był w stanie wskazać kiedy dokonał zapłaty, ani jakie kwoty miał rzekomo stronie pozwanej przelewać, a na pytania pełnomocnika strony powodowej dotyczące konkretnych dat i konkretnych kwot powód odpowiadał, że nie pamięta, bądź że odmawia odpowiedzi na pytanie.

Nie bez znaczenia pozostaje także fakt, że powód dotychczas nigdy wcześniej, nawet w trakcie toczącego się postępowania egzekucyjnego, nie kwestionował istnienia obowiązku zapłaty, w szczególności nigdy nie twierdził, że sporne świadczenie spełnił. Strona pozwana wskazywała, że taki zarzut został podniesiony dopiero w pozwie w niniejszej sprawie. Powyższe twierdzenie znajduje potwierdzenie między innymi w dokumentach w postaci pism powoda z lipca 1996 r. i października 2005 r., w których powód zwracał się do strony pozwanej i jej poprzednika prawnego z wnioskiem o „ugodowe załatwienie kwestii związanej z wierzytelnością wynikającą z umowy sprzedaży”. Sami powodowie, znając twierdzenia strony pozwanej w tym zakresie, nie przedstawili zresztą żadnych dowodów, które mogłyby potwierdzić fakty odmienne.

Zdaniem Sądu nie zasługiwały na uwzględnienie także te twierdzenia powoda, w których powoływał się na rozliczenie ze stroną pozwaną części ceny sprzedaży przez przekazanie maszyn. Powód twierdził, że w ten sposób doszło do kompensacji wzajemnych roszczeń stron. Należy podnieść, że podczas przesłuchania powód nie był jednak w stanie wskazać jakie maszyny i która część ceny sprzedaży została w ten sposób rozliczona, nie był też w stanie wskazać kiedy do przedmiotowej kompensacji miałoby dojść. W szczególności jednak powód wskazał, że rozważanej kompensacji dokonał niejako „we własnym zakresie”, bez wiedzy i woli strony pozwanej bądź jej poprzednika prawnego. Powyższe zeznania nie mogą stanowić wiarygodnego dowodu na fakt dokonania czynności, której skutkiem byłoby wygaśnięcie zobowiązania pieniężnego powoda. Strona pozwana wprawdzie przyznała, że do podobnego rozliczenia doszło w zakresie wagopakarki przekazanej przez powoda, ale dotyczyło to wyłącznie zadłużenia na kwoty 300 000 000,00 zł i 261 214 200,00 zł, a nie zadłużenia wyrażonego w walucie obcej, tj. 275 000 USD.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, że mimo spoczywającemu na nich ciężarowi dowodu, powodowie nie wykazali, aby doszło do wygaśnięcia zobowiązania objętego zaskarżonym tytułem wykonawczym.

Zdaniem Sądu nie zasługiwał na uwzględnienie także dość zaskakujący zarzut powodów braku legitymacji biernej po stronie pozwanej. Należy zauważyć, że podnosząc powyższy zarzut powodowie, którzy przecież sami oznaczyli stronę pozwaną, konsekwentnie oświadczali, że podtrzymują powództwo przeciwko obu pozwanym przez siebie podmiotom, choć uwzględnienie zarzutu braku legitymacji biernej powinno skutkować oddaleniem powództwa.

Niezależnie od powyższego pozew konsekwentnie podtrzymywany przez powodów wobec Centrali (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ś. należało na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c. odrzucić albowiem podmiot taki nie istnieje, zatem nie posiada zdolności sądowej.

W pozostałym zakresie natomiast zarzut braku legitymacji procesowej biernej okazał się bezzasadny i skutkował oddaleniem powództwa. Wskazać bowiem należy, że z szeregu dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, a także dokumentów znajdujących się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Trzebnicy o sygnaturze I Co 660/12, w szczególności zarządzenia Wojewody (...)numer (...) z dnia 16 sierpnia 1994 r., aktu komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego z dnia 23 listopada 2000 r., a nadto odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego strony pozwanej wynika następstwo prawne pomiędzy poszczególnymi podmiotami. Przedsiębiorstwa (...)w Ś.i w O.zarządzeniem z dnia 16 sierpnia 1994 r. połączyły się w wyniku czego powstało Przedsiębiorstwo (...)w O., które w 2000 r. zostało skutecznie przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – Centralę (...) sp. z o.o., której pierwotnie jedynym udziałowcem był Skarb Państwa. Na skutek sprzedaży części udziałów i przejęcia ich w większości przez spółkę (...), Centrala (...) sp. z o.o.zmieniła nazwę na (...) sp. z o.o.Powyższe świadczy zatem o tym, że kolejne podmioty były następcami prawnymi poprzedników. W ocenie Sądu trudno twierdzenia powoda uznać za wiarygodne skoro cały ciąg zmian w zakresie wierzyciela potwierdzają dokumenty zgromadzonego w aktach sprawy.

Na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 r. Sąd oddalił wniosek powodów o dopuszczenie dowodu z uzupełnienia skargi na czynności komornika z dnia 24 października 2013 r., skargi na czynności komornika z dnia 10 października 2013 r. na okoliczność ustalenia faktu wniesienia skargi na czynności komornika, albowiem okoliczność ta dla nie była istotna dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 217 § 3 w zw. z art. 227 k.p.c.). Z powyższych względów Sąd oddalił także wniosek powodów o dopuszczenie dowodu z zajęcia wierzytelności z dnia 16 września 2013 r., doręczenia obwieszczenia o licytacji nieruchomości z dnia 23 września 2013 r., pisma powoda z dnia 14 października 2013 r. złożonych w sprawie egzekucyjnej Km 8487/12.

Sąd oddalił także wniosek o przesłuchanie powódki M. W., albowiem nie stawiła się ona na rozprawę w dniu 9 czerwca 2014 r. pomimo prawidłowego wezwania pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania.

Sąd oddalił wniosek dowodowy strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z akt egzekucyjnych na okoliczność zmiany nazwy strony pozwanej oraz prowadzenia egzekucji bowiem okoliczność ta w sprawie była bezsporna. Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z akt sprawy Sądu Rejonowego T. o sygnaturze akt II K 133/03, albowiem okoliczności sporne objęte tym wnioskiem zostały już dostatecznie wyjaśnione zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym (art. 217 § 3 k.p.c.).

Jako spóźniony natomiast Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadka K. P. na okoliczność zabrania maszyn ze spornej nieruchomości przez Przedsiębiorstwo Centrala (...) w O.. W ramach obowiązującej obecnie w procedurze cywilnej zasady dyskrecjonalnej władzy sędziego, na strony postępowania został nałożony przez ustawodawcę ciężar wspierania sądu w przeciwdziałaniu przewlekłości postępowania. Strony i uczestnicy postępowania są bowiem obowiązani przytaczać wszystkie okoliczności faktyczne i dowody bez zwłoki, aby postępowanie mogło być przeprowadzone sprawnie i szybko (art. 6 § 2 k.p.c.). Czyniąc zadość powyższemu ciężarowi strona może przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej – bądź w pismach przygotowawczych składanych przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę (art. 207 k.p.c.), bądź też na rozprawie (art. 217 k.p.c.). Powinna to jednak uczynić we właściwym czasie (art. 217 § 2 k.p.c.), uzasadnionym naturalnym przebiegiem postępowania i jego dynamiką. W ocenie Sądu wniosek powodów o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. P. był wnioskiem spóźnionym. Został on bowiem złożony na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 r., po przeprowadzeniu dowodu z dokumentów i po przesłuchaniu stron. Należy zauważyć, że zgłaszając powyższy wniosek powodowie chcieli udowodnić fakty, na które powoływali się już w pozwie, a nadto które zostały zaprzeczone przez stronę pozwaną już w odpowiedzi na pozew. Tym samym sporny wniosek powinien być zgłoszony już w pozwie. Najpóźniej, znając stanowisko procesowe strony pozwanej, powodowie, chcąc przeciwdziałać przewlekaniu postępowania, powinni byli złożyć sporny wniosek bądź w piśmie przygotowawczym przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę (do złożenia którego nie jest wymagane uprzednie zarządzenie przewodniczącego), bądź też jeszcze na rozprawie 9 czerwca 2014 r., jednak przed przystąpieniem przez Sąd do postępowania dowodowego, a nie po jego zakończeniu. Wniosek powodów złożony po przeprowadzeniu wszystkich dopuszczonych przez Sąd dowodów nie był zdaniem Sądu złożony we właściwym czasie, a zatem jako spóźniony podlegał obligatoryjnemu oddaleniu (art. 217 § 2 k.p.c.). Jednocześnie powodowie nie uprawdopodobnili żadnej okoliczności przewidzianej w powołanym przepisie, która pozwalałaby przeprowadzić Sądowi wnioskowany dowód, pomimo uznania go za spóźniony. Po otrzymaniu odpowiedzi na pozew powodowie mogli przewidzieć tok postępowania co najmniej w zakresie adekwatnym do twierdzeń i wniosków dowodowych zawartych w pozwie i odpowiedzi na pozew i stosownie do niego przygotować już wcześniej także własne stanowisko w sprawie, w szczególności dalsze wnioski dowodowe. Z tych względów Sąd uznał, że powodowie nie zgłosili spornego wniosku dowodowego ze swojej winy, a w sprawie nie występowały żadne inne wyjątkowe okoliczności (art. 217 § 2 k.p.c.). Niewątpliwie też uwzględnienie spóźnionego wniosku dowodowego powodów spowodowałby zwłokę w rozpoznaniu sprawy albowiem wiązałoby się z koniecznością odroczenia rozprawy celem wezwania wnioskowanego świadka.

Z powyższych względów Sąd oddalił także wniosek powodów o zakreślenie terminu celem złożenia dalszych wniosków dowodowych albowiem od czasu wniesienia pozwu do czasu rozprawy upłynął prawie rok, w ciągu którego powodowie, poza pozwem, nie wnieśli żadnego pisma procesowego, ani nie składali dalszych wniosków dowodowych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu) W związku z tym, że powodowie przegrali sprawę w całości, Sąd zasądził od każdego z nich na rzecz strony pozwanej (...) sp. z o.o. kwoty po 3608,50 zł, na które składa się wynagrodzenia pełnomocnika określone stosownie do wartości przedmiotu sporu, zgodnie z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 z późn. zm.), w tym 17,00 zł tytułem opłaty sądowej od pełnomocnictwa.

.

Z/

1.  (...);

2.  (...):

-

(...);

3.  (...).