Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 103/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 marca 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariusz Struski

Sędziowie SO: Andrzej Jastrzębski, Mariola Watemborska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. P.

przeciwko G. P.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku XVII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w Miastku, zawarte w pkt 2 wyroku tego sądu z dnia 15.01.2013r., sygn. akt XVII RC 33/13

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od pozwanego G. P. na rzecz powoda S. P. kwotę 677 zł (sześćset siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  nakazać pobrać od powoda S. P. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 117 zł (sto siedemnaście złotych) tytułem nieuiszczonej opłaty od zażalenia, której pozwany nie miał obowiązku uiszczać.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem zawartym w punkcie 2 wyroku Sąd Rejonowy w Słupsku XVII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w Miastku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3017 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał jedynie podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach procesu, powołując się na treść art. 98 kpc, 99 kpc i 108 kpc, art. 16 ust. 2 i 3 Prawo o adwokaturze, § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i art. 13 ust. 1 stawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł pozwany domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia i zasądzenia od niego na rzecz powoda kwoty 677 zł. Skarżący podniósł, iż sąd orzekający, ustalając wysokość kosztów procesu naruszył § 7 ust. 1 pkt 11 i § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, gdyż koszty zastępstwa procesowego w sprawie alimentacyjnej winny być uwzględnione w wysokości zależnej od wartości przedmiotu sporu tylko w sytuacji, gdy obowiązek zwrotu kosztów obciąża stronę zobowiązaną do alimentów. Taka zaś sytuacja nie dotyczy pozwanego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodzić się bowiem należy ze skarżącym, że rozstrzygając o kosztach procesu Sąd Rejonowy niewłaściwie zastosował § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Zgodnie z w/w przepisem jedynie w sytuacji, gdy w sprawie o alimenty obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązaną do alimentów stawkę minimalną wynagrodzenia adwokata ustala się od wartości przedmiotu sporu tj. w niniejszej sprawie stawka minimalna wynosiłaby zgodnie z § 6 ust. 5 w/w rozporządzenia 2.400 zł ( tak jak przyjął Sąd I instancji).

Nie może być jednak wątpliwości, że pozwany G. P. nie był osobą zobowiązaną do alimentów, wobec czego, sąd ustalając wysokość wynagrodzenia należnego adwokatowi reprezentującemu stronę powodową winien je ustalić w oparciu o treść § 7 ust. 1 pkt 11 w/w rozporządzenia tj. na kwotę 60 zł.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji, na podstawie przepisów art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc , zmieniając zaskarżone orzeczenie.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 kpc i 108 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc uznając, że skoro zażalenie pozwanego zostało uznane za zasadne, powód winien ponieść koszty związane ze złożeniem zażalenia tj. uiścić na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczoną przez skarżącego opłatę od zażalenia.