Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 marca 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Mariusz Struski (spr.)

Sędziowie SO : Andrzej Jastrzębski, Mariola Watemborska

po rozpoznaniu w Słupsku na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 marca 2013r.

sprawy ze skargi dłużnika W. K. na czynność Komornika Sądowego K. S. podjętą w sprawie Km 7011/11 prowadzonej z wniosku wierzyciela F. G. w zakresie dotyczącym ustalenia w postanowieniu z dnia 26.10.2012r. opłaty stosunkowej w kwocie 1 380,08zł.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 listopada 2012 roku sygn. akt I Co 5471/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać mu nową treść i :

a/ uchylić zaskarżoną czynność komornika w zakresie ustalenia opłaty stosunkowej w wysokości 1 380,08 zł (tysiąc trzysta osiemdziesiąt złotych osiem groszy),

b/ zasądzić od wierzyciela F. G. na rzecz skarżącego W. K. kwotę 100 (sto ) zł. tytułem zwrotu opłaty od skargi na czynność komornika;

2.  zasądzić od wierzyciela na rzecz skarżącego kwotę 30 (trzydzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt IV Cz 2/13

UZASADNIENIE

Dłużnik W. K. wniósł skargę na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku, dokonaną w sprawie Km 7011/11, polegającą na ustaleniu przez ww. organ egzekucyjny, na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji opłaty stosunkowej w kwocie 1.380,08 zł. Skarżący domagał się uchylenia postanowienia w przedmiocie ustalenia opłaty stosunkowej we wskazanej wysokości i zobowiązania komornika sądowego do ustalenia, jak faktycznie kwota pozostała do wyegzekwowania.

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2012 roku, wydanym w sprawie IX Co 5471/12, Sąd Rejonowy w Słupsku oddalił przedmiotową skargę na czynności komornika oraz zawarty w jej treści wniosek dłużnika o wydanie komornikowi zarządzeń w trybie art. 759 § 2 k.p.c.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem dłużnik W. K., domagając się ponownego rozpatrzenia złożonej przez niego skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, w konsekwencji zaskarżone postanowienie komornika nie może się ostać.

Na wstępie należy wskazać, że w niniejszej sprawie Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku w sprawie Km 7011/11 postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2011 roku zawiesił postepowanie na wniosek wierzyciela. Po upływie roku, wobec braku wniosku wierzyciela o podjęcie postepowania, umorzył je na podstawie art. 823 k.p.c., a następnie na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji postanowieniem z dnia 26.10.2012r. ustalił min. wysokość obciążającej dłużnika opłaty stosunkowej od niewyegzekwowanej wierzytelności na kwotę 1.380,08 zł (5 % niewyegzekwowanej sumy).

Zgodnie z treścią art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/10 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

W myśl z kolei art. 823 zdanie pierwsze k.p.c., postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa, jeżeli wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania.

Sąd I instancji rozpoznając skargę dłużnika zastosował zacytowane wyżej przepisy. Legły one u podstaw wydania zaskarżonego postanowienia.

Tymczasem Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 26 czerwca 2012 roku (w sprawie P.13/2011 – za pośrednictwem Systemu Informacji Prawnej LexPolonica) stwierdził, że art. 49 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376) przez to, że w każdym wypadku umorzenia na podstawie art. 823 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) zawieszonego wcześniej postępowania egzekucyjnego przewiduje pobieranie od dłużnika opłaty stosunkowej w wysokości nie niższej niż 1/10 wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe oznacza, że w aktualnym systemie prawnym mającym zastosowanie w niniejszej sprawie nie obowiązuje wskazana wyżej podstawa prawna umożliwiająca obciążenie dłużnika opłatą stosunkową od niewyegzekwowanej części wierzytelności, w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy prawa w sytuacji, gdy wierzyciel w ciągu roku od dnia zawieszenia tegoż postępowania nie zażądał jego podjęcia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność komornika sądowego polegająca na ustaleniu opłaty stosunkowej od niewyegzekwowanej wierzytelności w kwocie 1.380,08 zł nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386§ 1 kpc i art. 397 § 2kpc i art. 13 § 2kpc postanowił, jak w punkcie 1 lit. a sentencji postanowienia.

Wynik postępowania skargowego determinował orzeczenie o kosztach tego postępowania. Z tego względu, Sąd Okręgowy na podstawie. 386§ 1 kpc i art. 397 § 2kpc przy zast. art. 98 § 1 kpc i art. 108 § 1 kpc oraz art. 13 § 2 kpc zasądził od wierzyciela na rzecz dłużnika zwrot uiszczonej opłaty od skargi na czynności komornika, o czym orzekł jak w pkt 1 lit b sentencji.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd drugiej instancji orzekł natomiast na podstawie art. 98 § 1 kpc i art. 108 § 1 kpc oraz art. 13 § 2 kpc k.p.c. zasadzając od wierzyciela na rzecz skarżącego kwotę 30 zł tytułem zwrotu uiszczonej opłaty od zażalenia (punkt 2 sentencji).