II Cz 518/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-10-2014
-
Osoba publikująca:Grażyna Żółtek
-
Korektor:Grażyna Żółtek
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygnatura akt II Cz 518/14
POSTANOWIENIE
K., dnia 16 września 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, Wydział II Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSO. Janusz Roszewski
Sędziowie: SSO. Barbara Mokras
SSO. Wojciech Vogt – spr.
po rozpoznaniu w dniu 16 września w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. w O.
przeciwko A. R.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego
od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 9 maja 2014 r., sygn. akt I Nc366/13
postanawia:
oddalić zażalenie
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim odrzucił zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w tymże Sądzie z dnia 26 lutego 2014 r. oddalającego wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Wskazał, że postanowienie to nie jest zaskarżalne i dlatego należało zażalenie od tego postanowienia odrzucić.
Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zarzucając naruszenie przepisów postępowania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Powszechnie przyjmowany - zarówno w literaturze prawniczej jak i orzecznictwie - jest pogląd, że postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie i dlatego nie jest samodzielnie zaskarżalne zażaleniem niezależnie od tego, czy zawiera rozstrzygnięcie pozytywne, czy negatywne (por. Ewa Stefańska /w/ Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz pod redakcją Małgorzaty Manowskiej, Warszawa 2013, s. 311 oraz podane przez Sąd I instancji orzecznictwo SN – I CZ 76/12 i II CZ 54/08). Zażalenie to to postanowienie należało więc odrzucić.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należało zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.