Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 54/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w P.
przy uczestnictwie M. K.
o wpis hipoteki przymusowej zwykłej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 lipca 2008 r.,
zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 9
kwietnia 2008 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca zażalenie w części dotyczącej przywrócenia terminu i oddala je w
pozostałym zakresie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 listopada 2007 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację
uczestnika M. K. od wpisu z dnia 28 czerwca 2007 r. hipoteki przymusowej zwykłej na
rzecz Skarbu Państwa na kwotę 128 367,73 zł w dziale IV księgi wieczystej nr P.(…)
Sądu Rejonowego w P., na zabezpieczenie należności objętych tytułami wykonawczymi
od zaległości podatkowych. Zarzut skarżącego, że wnioskodawca reprezentowany przez
Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. nie dołączył potwierdzeń odbioru
przedmiotowych tytułów wykonawczych ocenił jako bezpodstawny, wyrażając pogląd, że
art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.
U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nie wymaga aby do przedmiotowego wpisu konieczne
były doręczenia odpisów tytułów wykonawczych dłużnikowi.
2
Orzeczenie to z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu w dniu 8 stycznia
2008 r., a zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 11 marca 2008 r.
W dniu 28 marca 2008 r. uczestnik za pośrednictwem ustanowionego
pełnomocnika wniósł skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej
złożenia, od której nie uiścił opłaty. Sam wniosek uzasadnił tym, że uległ wypadkowi
przy pracy i od tego czasu nadal choruje, lecz jego stan uległ poprawie na tyle, że mógł
zająć się sprawą i zlecić jej prowadzenie pełnomocnikowi.
Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił wniosek o
przywrócenie terminu oraz skargę kasacyjną. Ustalił, że niezdolność skarżącego do
pracy trwała do dnia 20 marca 2008 r., a zatem wniosek złożony w dniu 28 marca był
spóźniony o jeden dzień, gdyż tygodniowy termin do jego wniesienia upłynął w dniu 27
marca 2008 r. (art. 171 k.p.c.). Podlegał więc odrzuceniu na podstawie art. 171 k.p.c., a
w ślad za nim skarga kasacyjna w oparciu o art. 3986
§ 2 k.p.c.
Zauważył, że drugą podstawą odrzucenia skargi kasacyjnej było jej nieopłacenie
opłatą w wysokości stałej w kwocie 200 zł (art. 42 ust. 1 w zw. z art. 18 ust 2 ustawy z
dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych, Dz. U. Nr 167, poz.
1398, ze zm.). Skoro bowiem została wniesiona przez adwokata bez opłaty to podlegała
odrzuceniu a limine na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c.
W zażaleniu wniesionym za pośrednictwem Sądu Okręgowego w P.,
skierowanym do „Sądu Apelacyjnego w P.” zaskarżającym postanowienie z dnia 9
kwietnia 2008 r. w całości, skarżący wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Niezaskarżalne, gdyż niekończące postępowania w sprawie (por. np. uchwały
składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego: z dnia 24 listopada 1998 r., III CZP 44/98,
OSNC 1999, nr 5, poz. 87, z dnia 31 maja 2000 r., III CZP1/00, OSNC 2001, nr 1, poz.1
i z dnia 6 października 2000 r., III CZP 31/00, ONSC 2001, nr 2, poz. 22 oraz
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, Biul. S.N.
2005, nr 10, s. 14) jest postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca
2000 r., I PZ 40/00 niepublikowane). Z tego względu zażalenie o ile dotyczyło pkt I
zaskarżonego orzeczenia jako niedopuszczalne uległo odrzuceniu (art. 3941
§ 2 i 3
k.p.c. w zw. z art. 39821
§ 3 k.p.c. i art. 373 k.p.c.)
3
Odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu wywarło wpływ na wynik sprawy,
gdyż doprowadziło do odrzucenia skargi kasacyjnej. To ostatnie postanowienie podlega
zaskarżeniu do Sądu Najwyższego na podstawie art. 3941
k.p.c.
Badanie na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3943
§ 3 k.p.c.
w wyniku tzw. uprzedniej kontroli prawidłowości orzeczenia w przedmiocie przywrócenia
terminu przy rozpoznawaniu zażalenia jest dopuszczalne (por. np. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 8 marca 2000 r., I CZ 259/99, z dnia 15 stycznia 2001 r., II
CZ197/04, z dnia 23 września 2004 r., III CZ 71/04 niepublikowane i z dnia 21 listopada
2001 r., I CZ 165/01, OSNC 2002, nr 7-8, poz. 102). Warunkiem jednak takiej kontroli
niezaskarżalnego postanowienia, które miało wpływ na wynik sprawy, jest
zamieszczenie w środku odwoławczym stosownego wniosku (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 23 września 2004 r., III CZ 71/04 niepublikowane i z dnia 15
stycznia 2001 r., I PZ 85/00, OSNP 2002 nr 19, poz. 464). Gdy w sprawie występuje
profesjonalny pełnomocnik wniosek powinien być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie
ma podstaw do przypisywania pismom przez niego wnoszonym treści wprost w nich nie
wyrażonych (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 3 marca 2005 r., II CZ
197/04 i z dnia 4 października 2006 r., I CZ 81/06, niepublikowane).
Skarżący takiego wniosku w zażaleniu nie zawarł, a same tylko rozważania
dotyczące nietrafności rozstrzygnięcia dotyczącego przywrócenia terminu do złożenia
wniesienia skargi kasacyjnej nie mogą wywołać skutku określonego w art. 380 k.p.c.
Ewentualnie nietrafna informacja pracownika sekretariatu udzielona stronie co do
sposobu uiszczenia, czy wysokości opłaty, nie może być przeszkodą do odrzucenia a
limine nieopłaconej skargi kasacyjnej wniesionej przez adwokata bądź radcę prawnego.
Pełnomocnicy ci jako profesjonaliści powinni znać zasady uiszczania opłat sądowych i
nie mogą polegać na takiej nietrafnej wiadomości przekazanej przez stronę (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 września 1997 r., III CZ45/97, OSP 1998,
nr 4, poz. 88).
Z tych względów na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. Sąd
Najwyższy oddalił zażalenie w części dotyczącej pkt II zaskarżonego postanowienia.