Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Adam Zarzycki

Sędziowie: SSO Ewa Opozda-Kałka

SSO Anna Szeliga (spr.)

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Komosa

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Andrzeja Kędziory

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2014 roku

sprawy P. Ł.

oskarżonego o przestępstwo z art. 62 ust.1 ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim

z dnia 7 kwietnia 2014 roku sygn. akt II K 972/13

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od oskarżonego P. Ł. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych należnych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IX Ka 966)14)14

UZASADNIENIE

P. Ł. oskarżony został o to, że 7 lipca 2013r. w O. w woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci suszu konopi innych niż włókniste - marihuany – w ilości 0.767 grama tj. o przestępstwo z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii .

Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2014 roku na podstawie art. 66§1i2kk w zw. z art. 67§1kk warunkowo umorzył postepowanie karne przeciwko P. Ł. o czyn z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na okres próby 2 lat. Na podstawie art.67§3kk orzekł wobec P. Ł. świadczenie pieniężne w wysokości 600 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz pomocy Postpenitencjarnej . Na podstawie art. 70 ust.2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających i zarządził ich zniszczenie . Zasądził od oskarżonego P. Ł. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1171,71 zł tytułem kosztów sądowych .

Apelację od tego wyroku wniósł oskarżony P. Ł. , który zarzucił rozstrzygnięciu naruszenie prawa materialnego tj. art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii polegającą na błędnym ustaleniu, że jego zamiarem było posiadanie wbrew przepisom ustawy środka odurzającego w postaci marihuany , co w konsekwencji doprowadziło do przyjęcia, iż swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu przestępstwa , w sytuacji , gdy jego zamiarem nie było posiadanie narkotyku lecz ukrycie w kieszeni spodni na czas pobytu Policji w mieszkaniu M. Ś. „zawiniątka „ aluminiowej folii , które to zawiniątko leżało obok niego, a co do zawartości którego miałem podejrzenie , że może zawierać marihuanę , w obawie przed posądzeniem go , że środek ten należy do niego i w obawie przed ewentualnie grożąca mu odpowiedzialnością karną .

W konkluzji skarżący wniósł o uniewinnienie go od popełnienia zarzucanego mu czynu i obciążenie kosztami postepowania Skarb Państwa .

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelację oskarżonego P. Ł. należało uznać za oczywiście bezzasadną , co oznacza, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia zarzutu w niej podniesionego, jak też wniosków końcowych . Sąd Okręgowy nie dostrzegł również żadnych uchybień, które należało uwzględniać z urzędu .

Wbrew wywodom apelacji poczynione przez Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie ustalenia faktyczne są prawidłowe . Trafnie Sąd I instancji uznał, iż zebrane w sprawie dowody, w szczególności zeznania funkcjonariuszy policji R. S. i M. R. , a także częściowe wyjaśnienia oskarżonego oraz M. Ś. pozwoliły na niewątpliwe ustalenie, iż oskarżony P. Ł. w dniu 07.07.2013 roku posiadał środek odurzający w postaci marihuany . Okolicznością bezsporną było , iż oskarżony przebywając w mieszkaniu M. Ś. w czasie interwencji policji schował do kieszeni zawiniątko z folii aluminiowej, w którym znajdowała się marihuana, a które następnie wydał na żądanie funkcjonariuszy policji. Choć powyższe przyznał P. Ł. w wyjaśnieniach, to jednak kwestionując zasadność wydanego w sprawie wyroku , starał się wykazać , iż nigdy nie palił marihuany, nie zamierzał jej użyć, nie wiedział co jest zawinięte w folii , choć miał podejrzenia , że to środek odurzający, które to okoliczności uzasadniały jego uniewinnienie . Wbrew jednak tym wywodom skarżącego wskazać należy, iż na gruncie prawa karnego pojęcie „posiada” występuje w znaczeniu powszechnym ( „ mieć”) i nie może być utożsamiane z posiadaniem w rozumieniu cywilnoprawnym , co oznacza, iż jest stanem polegającym na faktycznym władztwie nad rzeczą , w tym przypadku środkiem odurzającym ( postanowienie SN z dn. 08.04.2014r. IIIKK88)14 lex 1458717, wyrok SA w Łodzi z dn. 25.10.2012r. IIAKa222)12 ) . Ponadto zauważyć należy , iż zgodnie z utrwalonym w tym zakresie orzecznictwem ( jak choćby postanowienie SN z dnia 28 października 2009 r., I KZP 22/09, OSNKW 2009, z. 12, poz. 103. ) "posiadanie" środka odurzającego lub substancji psychotropowej jest karalne bez względu na cel tego posiadania. Z punktu widzenia karalności istotne jest jedynie wypełnienie przedmiotowych znamion typu czynu zabronionego określonego w art. 62 u.p.n., niezależnie od motywacji czy też nastawienia sprawcy. Zatem z powyższych względów należy przyjąć, że posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde dysponowanie takim środkiem lub substancją, nie tylko związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. W tej sytuacji podnoszone przez oskarżonego argumenty, iż nie zamierzał używać marihuany, a tylko schował ją by oddalić od siebie podejrzenie , że przedmiotowy środek należy do niego , są nie tylko nielogiczne, ale również z punktu widzenia wykładni znamienia czynu z art.62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii , bez znaczenia.

Wbrew wywodom oskarżonego nie znajdują również potwierdzenia w przeprowadzonych w sprawie dowodach, iż chowając zawiniątko z folii aluminiowej w istocie nie wiedział co się w nim znajduje . Sąd Rejonowy dokładnie przeanalizował w tym zakresie dowody w postaci wyjaśnień samego oskarżonego, jak też wyjaśnień M. Ś. . P. Ł. swoje stanowisko radykalnie zmienił dopiero na rozprawie , bowiem w toku postepowania przygotowawczego wskazał, iż przypuszczał , że w zawiniątku, które schował znajduje się marihuana. Uwzględniając zaś wyjaśnienia M. Ś. i opisany przez niego kontekst sytuacyjny , z którego wynikało, iż część marihuany znajdowała się na kartce papieru na ławie , przy której wspólnie z P. Ł. grali w karty , słusznie Sąd Rejonowy nie dał wiary zmiennym relacjom P. Ł. co braku po jego stronie świadomości tego, że w zawiniątku z folii aluminiowej znajdował się środek odurzający.

Okoliczność zaś , iż P. Ł. jedynie przez krótki okres czasu posiadał przedmiotowy środek odurzający, tj. od momentu podjęcia interwencji przez funkcjonariuszy policji w mieszkaniu M. Ś. do momentu wydania rzeczy przez P. Ł. w trakcie czynności przeszukania, została uwzględniona przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i w konsekwencji ( przy uwzględnieniu niewielkiej ilości marihuany) skutkowała warunkowym umorzeniem postepowania wobec tego oskarżonego.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, iż zarówno ustalenia faktyczne, jak też kwalifikacja czynu przypisanego oskarżonemu P. Ł. nie budzą wątpliwości.

Orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania wobec P. Ł. oraz o związanym z tym orzeczeniem świadczenia pieniężnego zostały wyczerpująco uzasadnione przez Sąd I instancji . Uznając zasadność argumentów przedstawionych w pisemnym uzasadnieniu, stwierdzić należy, iż nie ma potrzeby po raz kolejny ich przytaczać.

Uwzględniając powyżej przedstawione argumenty Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1kpk orzekł jak w wyroku .

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636§1kpk oraz art. 8 i 7 ustawy z dn. 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych , na które złożyła się kwota 100 zł opłaty uiszczanej w razie warunkowego umorzenia postepowania i 20 zł ryczałtu za doręczenia pism sądowych w postępowaniu odwoławczym.

SSO Anna Szeliga SSO Adam Zarzycki SSO Ewa Opozda Kałka