Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rzeźniowiecka

Sędziowie: SSA Janina Kacprzak (spr.)

SSO del. Joanna Kasicka .

Protokolant: st.sekr.sądowy Patrycja Stasiak

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2014 r. w Łodzi

sprawy M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.

o emeryturę,

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu

z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt: V U 893/13;

oddala apelację.

Sygn. akt: III AUa 2472/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Kaliszu oddalił odwołanie ubezpieczonego M. P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 21 maja 2013 roku – odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony M. P., urodzony (...), na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymuje się ponad 17-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach oraz okresami składkowymi i nieskładkowymi wynoszącymi 21 lat, 9 miesięcy i 2 dni. W tym stanie rzeczy sąd ten nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołania, gdyż ubezpieczony nie wykazał, wymaganych do uprawnień emerytalnych z art. 184 ustawy emeryturach i rentach z FUS, 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Wyrok sądu pierwszej instancji zaskarżony został w całości apelacją ubezpieczonego. Apelacja zarzuca zaskarżonemu wyrokowi naruszenie art. 184 i art. 46 w zw. z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach.

Powołując się na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i przyznanie mu prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. W uzasadnieniu apelacji podniósł, że sąd pierwszej instancji rozpatrując jego odwołanie ograniczył się tylko do rozpatrzenia sprawy na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, całkowicie pomijając regulację z art. 46 w zw. z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zdaniem skarżącego spełnia on warunki do przyznania mu świadczenia na podstawie art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Apelacyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja nie zawiera uzasadnionych podstaw. Poza sporem w rozpoznawanej sprawie jest, że ubezpieczony na dzień wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U.z 2013 r., poz. 1440 ), to jest na dzień 1 stycznia 1999 roku nie legitymował się stażem pracy ( okresami składkowymi i nieskładkowymi ) wynoszącym co najmniej 25 lat uprawniającym do emerytury, natomiast wykazał, że przed tą datą wykonywał przez okres ponad 15-letni prace zaliczane do prac w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku, Nr 8, poz.43 z późn. zm.). W okresie od 1 lipca 1977 roku do 11 sierpnia 1995 roku wykonywał prace magazyniera magazynu nawozów w Gminne Spółdzielni (...) -wymienione w dziale IV poz. 40 załącznika do wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów ( wykaz A ). Prace te przed 1 stycznia 1999 roku uprawniały do przejścia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym

( 60 lat dla mężczyzn ), o ile prace wymienione w wykazie były wykonywane stale i w pełnym wymiarze przez co najmniej 15 lat przy ogólnym stażu uprawniającym do emerytury wynoszącym 25 lat dla mężczyzn. Obowiązująca obecnie wyżej wymieniona ustawa o emeryturach i rentach z FUS utrzymała poprzez art. 32 ustawy dotychczasowe zasady przechodzenia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym, według zasad wynikających z powołanego rozporządzenia dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 roku, natomiast ograniczyła takie możliwości dla urodzonych po 31 grudnia 1948 roku, a przed 1 stycznia 1969 roku. Uznano mianowicie, że osoby, urodzone po 31 grudnia 1948 roku, które w dniu wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS spełniały warunki dotyczące ogólnego stażu pracy uprawniającego do emerytury oraz stażu pracy w szczególnych warunkach, według tego rozporządzenia, mogą przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku określonego w rozporządzeniu, po spełnieniu dodatkowych warunków wynikających z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Skarżący, urodzony w (...) roku, na dzień 1 stycznia 1999 roku nie miał 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych i dlatego nie może przejść na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 ustawy, mimo spełnienia pozostałych warunków, od których prawo to zależy, bowiem wszystkie warunki, o których mowa w tym przepisie muszą być spełnione łącznie.

Skarżący nie nabył również prawa do emerytury na podstawie art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z art. 32 gdyż do dnia 31 grudnia 2008 roku nie osiągnął wieku uprawniającego do skutecznego ubiegania się o to świadczenie ( wiek 60 lat osiągnął dopiero w 2013 roku ). Po myśli art. 46 ubezpieczeni urodzeni po 31 grudnia 1948 roku, a przed 31 grudnia 1969 roku mogli przejść na emeryturę na zasadach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 o ile spełnili warunki określone w tych przepisach do 31 grudnia 2008 roku, w tym warunki dotyczące wieku emerytalnego. Przepis ten miał charakter przejściowy i dotyczył bardzo wąskiej grupy osób. Z tego przepisu mogły w szczególności skorzystać kobiety oraz przedstawiciele niektórych innych grup zawodowych wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienione w wykazach stanowiących załącznik do wyżej wymienionego rozporządzenia, w tym mężczyzn, którzy mogli przejść na emeryturę w wieku poniżej 60 roku życia. Ubezpieczony, ze względu na charakter wykonywanej pracy w szczególnych warunkach nie należy do grona tych osób i dlatego nie mógł nabyć prawa do emerytury na podstawie art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Obecnie uprawnienia do przejścia na emeryturę w niższym od powszechnego wieku emerytalnego z tytułu pracy w szczególnych warunkach uregulowane są ustawą z 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych ( Dz. U. 2008.237.1656, ze zm. ), ale dla osób, które przed wejściem w życie tej ustawy i po jej wejściu wykonywały pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu tej ustawy. Skarżący dotychczas nie wystąpił o emeryturę pomostową i dlatego nie było podstaw do badania, czy spełnia on warunki do przyznania tego świadczenia, aczkolwiek z materiału zgromadzonego w sprawie nie wynika, aby wykonywał on prace w szczególnych warunkach w rozumieniu tej ustawy.

Mając na uwadze powyższe wyrok sądu pierwszej instancji odpowiada prawu, a apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.