Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku S. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 613/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T.odmówił wnioskodawcy S. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, z uwagi na to, że częściowa niezdolność do pracy powstała od daty wyczerpania poprzedniego świadczenia tj. od 1 grudnia 2012 roku a przypadku wnioskodawcy winna powstać przed dniem 5 listopada 2004 roku ( tj. w ciągu 18stu miesięcy od ustania ubezpieczenia)

W odwołaniu, złożonym w dniu 22 kwietnia 2013 roku, S. K. wniósł o zmianę tej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział wT. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

S. K. urodził się w dniu (...). Posiada wykształcenie podstawowe i dyplom mistrza malarza budowlanego. W okresie aktywności zawodowej pracował jako malarz, stolarz, pracownik magazynu, konduktor autobusowy, tkacz, omiatacz krosień, robotnik transportu wewnętrznego, malarz budowlany, zatacznik, suszarniowy, tapeciarz, tynkarz, pomocnik na budowie.

(dowód: wniosek o rentę k. 1-2 akt ZUS, świadectwa pracy k. 7-13, 15, 17, 19-20, 23, 25, 27, 29,31-32, 34, 36-37, 39, 41-42 akt ZUS, wywiad zawodowy w opinii lekarskiej koperta k. 25 akt ZUS plik II)

W okresie aktywności zawodowej był zatrudniony:

- od dnia 25 sierpnia 1969 roku do 15 listopada 1972 roku w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarza,

- od 8 grudnia 1972 roku do 10 lutego 1973 roku w (...) Fabrykach (...) w Ł. na stanowisku stolarza-przyuczenie do zawodu,

- od 19 marca 1973 roku do 9 listopada 1973 roku w Powiatowej Spółdzielni Pracy Usług (...) w Ł. na stanowisku malarza budowlanego,

- od 22 listopada 1973 roku do 9 marca 1974 roku w Spółdzielni (...) w Z. na stanowisku pracownik magazynowy,

- od 18 marca 1974 roku do 14 stycznia 1980 roku w Oddziale (...) w Z. P. Terenowej w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku konduktor autobusowy,

- od 21 stycznia 1980 roku do 30 września 1986 roku w Z. Zakładach (...) w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku tkacz omiatacz krosien, klejarz pomoc, robotnik transportu wewnętrznego,

- od 15 października 1986 roku do 14 lutego 1990 roku w Kombinacie (...) „S. w B. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku robotnik budowlany i malarz budowlany,

- 6 czerwca 1990 roku do 4 sierpnia 1990 roku w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zatacznik,

- od 2 września 1990 roku do 31 grudnia 1990 roku w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) na budowie eksportowej w ZSRR na stanowisku malarz,

- od 12 kwietnia 1991 roku do 30 kwietnia 1991 roku w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku suszarniowy,

- od 2 czerwca 1991 roku do 23 listopada 1991 roku w (...) S.A. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku robotnik,

- od 21 lipca 1992 roku do 20 stycznia 1993 roku w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarza,

- od 8 lutego 1993 roku do 27 sierpnia 1993 roku w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. na budowie eksportowej na Ukrainie w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarza,

- od 3 listopada 1993 roku do 15 stycznia 1994 roku w Przedsiębiorstwie (...) spółka z o.o. w B. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz,

- od 6 lutego 1994 roku do 31 sierpnia 1994 roku w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...) Spółka z o.o. w Ł. na budowie eksportowej w Rosji w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz,

- od 12 czerwca 1995 roku do 8 września 1995 roku w (...) S.A. w B. na budowie eksportowej w Rosji w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz-szpachlarz,

- od 6 września 1995 roku do 30 września 1996 roku w (...) M.” Spółce z o.o. w M. na budowie eksportowej w Rosji w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku tapeciarz,

- od 14 kwietnia 1997 roku do 1 maja 1997 roku w Zakładzie Usługowo-Handlowym (...) spółce cywilnej S. & Z. w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz budowlany,

- od 2 czerwca 1997 roku do 31 lipca 1997 roku w (...) Spółce z o.o. w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku tynkarz, malarz, pomocnik na budowie,

- od 4 sierpnia 1997 roku do 30 września 1997 roku w Kombinacie Budownictwa (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz,

- od 25 października 1997 roku do 5 grudnia 1998 roku w (...) C.” Spółce z o.o. w C. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarz,

- od 8 września 2000 roku do 30 listopada 2000 roku w PPHU (...) spółce cywilnej w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownik budowlany,

- od 12 lutego 2001 roku do 30 listopada 2001 roku w (...) spółce cywilnej m. Ł., P. Z. w R. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownik ogólnobudowlany, w okresie zatrudnienia przebywał na zasiłku chorobowych w okresach od 3 września do 30 września 2001 roku, od 1 października do 31 października 2001 roku i od 1 listopada do 30 listopada 2001 roku.

(dowód: świadectwa pracy k. 7-13, 15, 17, 19-20, 23, 25, 27, 29,31-32, 34, 36-37, 39, 41-42 akt ZUS)

Wnioskodawca był również zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. jako bezrobotny w okresach od:

- 27 kwietnia 1990 roku do 5 czerwca 1990 roku i od dnia 4 maja 1990 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 6 sierpnia 1990 roku do 31 sierpnia 1990 roku i od 14 sierpnia 1990 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 8 stycznia 1991 roku do 11 kwietnia 1991 roku i w tym okresie pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 2 grudnia 1991 roku do 20 lipca 1992 roku i od 3 grudnia 1991 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 21 stycznia 1993 roku do 7 lutego 1993 roku i od 22 stycznia 1993 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 30 sierpnia 1993 roku do 2 listopada 1993 roku i od 31 sierpnia 1993 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 20 stycznia 1994 roku do 7 lutego 1994 roku i od 21 stycznia 1994 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 1 września 1994 roku do 9 czerwca 1995 roku i od 2 września 1994 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 18 listopada 1996 roku do 13 kwietnia 1997 roku i od 19 listopada 1996 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 5 maja 1997 roku do 1 czerwca 1997 roku i od 13 maja 1997 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 7 października 1997 roku do 23 października 1997 roku i od 8 października 1997 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 10 grudnia 1998 roku do 26 czerwca 2000 roku i od 11 marca 1999 roku do 10 grudnia 1999 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych,

- 29 kwietnia 2002 roku do 1 lipca 2004 roku i od 7 maja 2002 roku do 6 maja 2003 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

(dowód: zaświadczenia k. 14, 16, 18, 21, 24, 26, 28, 30, 33, 35, 38, 40, 43 w aktach ZUS)

Wnioskodawca w okresie od 1 sierpnia 2005 roku (tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek) do 30 listopada 2012 roku uprawniony był do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z powodu schorzeń onkologicznych.

(dowód: decyzja z dnia 17.11.2005 r. k. 61 akt ZUS, decyzja z dnia 7.11.2007 r. k. 126 w aktach ZUS, decyzja z dnia 2.12.2008 r. k. 129 w aktach ZUS, decyzja z dnia 10.12.2010r. k. 146 w aktach ZUS)

W dniu 12 listopada 2012 roku S. K. złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek – k. 26 akt ZUS plik II)

Orzeczeniem z dnia 17 grudnia 2012 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej, jest częściowo niezdolny do pracy do 31 grudnia 2017 roku i niezdolność ta powstała po wyczerpaniu poprzednich świadczeń. Taki wniosek wywiódł ze stopnia zaawansowania rozpoznanego u niego schorzenia w postaci przebytej przed ponad 7 laty amputacji odbytnicy z końcowym odbytem sztucznym z następową chemioradioterapią bez cech wznowy.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS - k. 29 – akt rentowych plik II wraz z dokumentacją medyczną w aktach ZUS)

Wnioskodawcy został przywrócony termin do wniesienia sprzeciwu i wnioskodawca został skierowany na badania do Komisji Lekarskiej. Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 27 marca 2013 roku, po zdiagnozowaniu u wnioskodawcy raka odbytnicy po przebytej w 2005 roku amputacji odbytnicy z wyłonieniem sztucznego odbytu z następową chemioterapią zakończona w 2007 roku, bez cech wznowy procesu nowotworowego, wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS.

(dowód: orzeczenie z dnia 27.03.2013 r.- k. 32 akt rentowych plik II wraz z dokumentacją medyczną)

U wnioskodawcy występują następujące schorzenia:

- rak odbytnicy po amputacji odbytnicy i wytworzeniu definitywnej stomii, stan po chemio i radioterapii,

- nadciśnienie tętnicze ustabilizowane,

- przewlekła choroba niedokrwienna serca.

Stopień zaawansowania schorzeń onkologicznych czyni wnioskodawcę częściowo niezdolnym do pracy od dnia 1 grudnia 2012r. do dnia 31 grudnia 2017r.

Natomiast schorzenia kardiologiczne skutkują trwałą częściową niezdolnością do pracy od 1 grudnia 2012r.

Wcześniej z powodu schorzeń onkologicznych wnioskodawca był całkowicie niezdolny do pracy od 19 czerwca 2005 roku do 30 listopada 2012r.

Wnioskodawca nie był niezdolny do pracy przed 19 czerwca 2005r.

(dowód: opinia onkologa D. P. (1) k. 15-16 wraz z opinią pisemna uzupełniająca k. 67-68 k. 98-99, opinia biegłego medycyny pracy J. G. (1) k. 32-34 wraz z opinią uzupełniającą k. 63-64, k. 86, k. 107, opinia biegłej kardiolog M. M. k. 57-59 wraz z opinia uzupełniającą k. 78 k. 103)

Wnioskodawca od dnia 18 lutego 2011r. do dnia 31 marca 2016r. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

(dowód: orzeczenie z dnia 24 marca 2014r. – k.3 akt)

Ogólny staż pracy wnioskodawcy wynosi 31 lat, 2 miesiące i 3 dni w tym 30 lat, 7 miesięcy i 27 dni okresów składkowych i 6 miesięcy i 7 dni okresów nieskładkowych (po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych).

W 10-leciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę tj. w okresie od 12 listopada 2002r. do dnia 11 listopada 2012r. wnioskodawca nie legitymuje się okresem składkowym w wymiarze 5 miesięcy i 25 dni.

Wymagany 5-leni okres ubezpieczenia wnioskodawca posiada w okresie 10 lat przed powstaniem niezdolności do pracy tj. przed 19 czerwca 1995r.

(dowód: karta przebiegu zatrudnienia – k. 96 akt rentowych, odpowiedź na odwołanie – k. 4-5 akt, odpowiedź na odwołanie k.6 )

Sąd Okręgowy dokonał oceny dowodów i zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z przepisem art. 12 powołanej ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Częściowa niezdolność do pracy polega zaś na utracie w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Wyjaśnienie treści pojęcia „pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji” wymaga uwzględnienia zarówno kwalifikacji formalnych (czyli zakresu i rodzaju przygotowania zawodowego udokumentowanego świadectwami, dyplomami, zaświadczeniami), jak i kwalifikacji rzeczywistych (czyli wiedzy i umiejętności faktycznych, wynikających ze zdobytego doświadczenia zawodowego) (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2006 roku, I UK 103/06 OSNP 2007/17-18/261). Dopiero zatem zmiana zawodu w ramach posiadanych kwalifikacji i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu dają podstawę do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (por. Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 13 października 2009 roku, II UK 106/09, LEX nr 558589, z dnia 8 maja 2008 roku, I UK 356/07, OSNP 2009/17-18/238, z dnia 11 stycznia 2007 roku, II UK 156/06, OSNP 2008/3-4/45 i z dnia 25 listopada 1998 roku, II UKN 326/98, OSNAP 2000/1/36).

Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1) .

Dla ustalenia, czy wnioskodawca jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS Sąd z urzędu dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu onkologii D. P. (1), kardiologii M. M. (3) - biegłych z zakresu dziedzin medycyny, w ramach których mieszczą się rozpoznane u niego schorzenia oraz dodatkowo z opinii biegłego medycyny pracy J. G. (1), którego zadaniem była całościowa ocena stanu zdrowia wnioskodawcy przy uwzględnieniu wszystkich wydanych w sprawie opinii biegłych lekarzy.

Biegli sporządzili opinie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawcy, wynikami dodatkowych badań oraz po przeprowadzeniu jego osobistego badania. Określili w opiniach na jakie schorzenia cierpi obecnie wnioskodawca.

Głównym schorzeniem wnioskodawcy jest schorzenie onkologiczne mające postać raka odbytnicy po amputacji odbytnicy i wytworzeniu definitywnej stomii oraz stanu po chemio i radioterapii. To bowiem z tego powodu wnioskodawca był od 1 sierpnia 2005r. do dnia 30 listopada 2012r. uznawany przez organ rentowy za całkowicie niezdolnego do pracy.

Schorzenie onkologiczne, jak wynika z podzielonej przez Sąd opinii biegłego onkologa D. P. (1) skutkowało niezdolnością do pracy wnioskodawcy dopiero od 19 czerwca 2005r. i od początku była to całkowita niezdolność do pracy. Wnioskodawca w tym dniu został hospitalizowany na Oddziale Wewnętrznym w B. z powodu bólów podbrzusza i krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. W trakcie tego pobytu zdiagnozowano u niego raka odbytnicy. Biegły nie miał wątpliwości, że rak odbytnicy istniał u wnioskodawcy kilka bądź nawet kilkanaście miesięcy przed hospitalizacją, brak jednak dowodów medycznych na to (nie ma dokumentacji lekarskiej sprzed hospitalizacji), aby od początku choroba ta skutkowała niezdolnością do pracy. Sam fakt istnienia nowotworu nie jest bowiem równoznaczny z takim pogorszeniem stanu zdrowia, który by powodował niezdolność do pracy. W ocenie biegłego ze względu na brak anemizacji w badaniu morfologii krwi w trakcie pobytu na oddziale chorób wewnętrznych w B., należy wysnuć wniosek, że choroba nowotworowa nie powodowała stałych objawów ogólnych u wnioskodawcy przed hospitalizacją, dlatego nie znalazł podstaw do orzeczenia częściowej niezdolności do pracy przed 19 czerwca 2005r..

Wnioskodawca z powodu choroby nowotworowej był całkowicie niezdolny do pracy od 19 czerwca 2005r. do 30 listopada 2012r. Natomiast od 1 grudnia 2012r. schorzenie to czyni wnioskodawcę jedynie częściowo niezdolnym do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji okresowo do 31 grudnia 2017 roku. Wnioskodawca 8 lat po leczeniu raka odbytnicy, jest bowiem w pełnej remisji choroby nowotworowej. Od 3 lat w dokumentacji medycznej nie ma żadnych danych na prowadzenie obserwacji klinicznej S. K.. Wnioskodawca po 5 latach od zabiegu bezobjawowej choroby został zakwalifikowany jako wyleczony. Jedynie istniejąca przepuklina okołostomijna powoduje, że w przypadku wnioskodawcy wykluczona i przeciwwskazana jest praca ciężka z dźwiganiem ciężarów, co powodowałoby zwiększenie tłoczni brzusznej i powiększenie przepukliny okołostomijnej. Wnioskodawca może natomiast wykonywać pracę lekką, do której nie ma przeciwwskazań medycznych.

Za osobę częściowo niezdolną do pracy z powodu nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej choroby niedokrwiennej serca uznała wnioskodawcę także biegła kardiolog M. M. (3), z tym że stwierdziła że jest to niezdolność o charakterze trwałym. Nie mniej początek tej niezdolności datuje się dopiero od dnia 1 grudnia 2012r. Przed tą datą brak bowiem dowodów na to, jak wskazała biegła, aby schorzenia kardiologiczne czyniły wnioskodawcę niezdolnym do pracy. Wnioskodawca to 62 letni mężczyzna z przewlekłą chorobą wieńcową, ustabilizowanym nadciśnieniem tętniczym, bez klinicznych objawów niewydolności krążenia. Schorzenia kardiologiczne bez udokumentowanych istotnych powikłań w układzie sercowo-naczyniowym (brak badania echokardiograficznego, brak oceny rezerwy wieńcowej testem wysiłkowym) w EKG spoczynkowym bez cech niedokrwienia mięśnia sercowego, wymagają systematycznego leczenia farmakologicznego, ale nie powodują całkowitej niezdolności do pracy.

Również biegły medycyny pracy J. G. (1), po zapoznaniu się ze sporządzonymi w sprawie opiniami i dokumentami leczenia oraz opiniami lekarzy orzeczników ZUS uznał, iż wnioskodawca jest jedynie częściowo niezdolny do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji od 1 grudnia 2012 roku. W uzasadnieniu swojej opinii biegły wskazał, że wnioskodawca w 2005 roku z powodu raka odbytnica przebył zabieg jej chirurgicznego uśnięcia z następowym wytworzeniem ostatecznej stomii – sztucznego odbytu. Podał również, że wnioskodawca posiada wykształcenie podstawowe i jest przyuczony do zawodu malarza budowlanego. Tego typu pracę wykonywał ostatnio przed zachorowaniem. W ocenie biegłego ośmioletni okres przeżycia bez wznowy procesu nowotworowego od chwili jego rozpoznania i wdrożonego leczenia, świadczy o tym, że wnioskodawca z wysokim prawdopodobieństwem jest trwale wyleczony z choroby nowotworowej. Wytworzony sztuczny odbyt, konieczność stosowania worka stomijnego oraz dbania o higienę powodują, że wnioskodawca nie może wykonywać pracy malarza, podobnie jak i każdego rodzaju innych prac wymagających ciężkiego bądź umiarkowanie ciężkiego wysiłku fizycznego. W ocenie biegłego wnioskodawca może wykonywać natomiast lekkie prace fizyczne, szczególnie w pozycji siedzącej oraz w dobrych warunkach klimatycznych i lokalowych. Może dla przykładu pracować jako portier, kontroler jakości, monter produktów niskogabarytowych, sprzedawca itp. Wszystkie powyższe okoliczności przemawiają za tym, że wnioskodawca nie jest już osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu choroby nowotworowej, natomiast począwszy od 1 grudnia 2012 roku stał się osobą częściowo niezdolną do pracy zarobkowej w okresie kolejnych 5 lat tj. do 31 grudnia 2017 roku. Natomiast niezdolność do pracy S. K. w związku z chorobą nowotworową jelita grubego powstała w dniu 19 czerwcu 2005 roku , kiedy to został przyjęty do Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Wojewódzkiego w B., przy czym była to od początku całkowita niezdolność do pracy. Przed tą datą wnioskodawca nie był niezdolny do pracy.

Zarzuty wnioskodawcy zgłoszone do powyższych opinii w pismach z dnia 24 czerwca 02013 r. (k. 23-24), 21 października 2013 roku (k. 42-44) i z dnia 17 lutego 2014 roku (k. 82-82verte) w zasadzie sprowadzają się do nieprawidłowego rozumienia pojęcia częściowej i całkowitej niezdolności do pracy. Wnioskodawca utożsamia bowiem całkowitą niezdolność do pracy z niezdolnością do pracy zgodnej z jego kwalifikacjami. Takie rozumowanie jest błędne. Niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami powoduje zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 powołanej ustawy częściową niezdolność do pracy, a nie całkowitą. Jak wskazali biegli onkolog D. P., medycyny prac J. G. i kardiolog M. M. wnioskodawca jest niezdolny do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami tj. przede pracy malarza budowlanego . Należy także zaznaczyć, że pojęcie "pracy zgodnej z kwalifikacjami" obejmuje zarówno kwalifikacje formalne (wykształcenie i przygotowanie zawodowe stwierdzone świadectwami, dyplomami, zaświadczeniami), jak i kwalifikacje rzeczywiste (wiedza i umiejętności faktyczne). Natomiast dokonując analizy pojęcia "całkowita niezdolność do pracy", należy brać pod uwagę zarówno kryterium biologiczne (stan organizmu dotkniętego schorzeniami naruszającymi jego sprawność w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do jakiejkolwiek pracy), jak i ekonomiczne (całkowita utrata zdolności do zarobkowania wykonywaniem jakiejkolwiek pracy). Osobą całkowicie niezdolną do pracy jest więc osoba, która spełniła obydwa te kryteria, a więc jest dotknięta upośledzeniem zarówno biologicznym, jak i ekonomicznym.

Z jednoznacznych opinii wszystkich biegłych wynika, że wnioskodawca od 1 grudnia 2012r. jest osobą jedynie częściowo, a nie całkowicie niezdolną do pracy. Powtórzyć należy za biegłym J. G., że wnioskodawca ma wykształcenie podstawowe i nie ma wyuczonego zawodu. Posiada kurs przyuczający go do pracy w charakterze malarza budowlanego. W przeszłości w/w wykonywał różnorodne prace fizyczne, m.in.: konduktora, pomocnika magazyniera oraz malarza budowlanego. W związku z chorobą nowotworową jelita grubego, koniecznością wyłonienia sztucznego odbytu, wnioskodawca w pierwszych latach po rozpoznaniu raka był całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej. Pięcioletni okres przeżycia bez wznowy procesu nowotworowego jest, w ocenie biegłego medycyny pracy i onkologa, okresem wystarczającym, aby przyjąć, że pacjent dotknięty chorobą nowotworową jest trwale z niej wyleczony. W przypadku S. K. okres ten jest wyraźnie dłuższy i wynosi aktualnie przeszło 8 lat.

Biorąc pod uwagę niski poziom wykształcenia wnioskodawcy, biegły medycyny pracy stwierdził, że jest on predestynowany do pracy fizycznej, przy czym ze względu na stan jego zdrowia, istnieją u niego przeciwwskazania do zatrudnienia na określonych stanowiskach, głównie wymagających ciężkiej pracy fizycznej oraz sprawnego poruszania się. Z tych względów biegły uznał, że wnioskodawca utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy odpowiedniej dla posiadanych kwalifikacji, w tym przypadku pracy fizycznej, co czyni go częściowo niezdolnym do pracy zarobkowej. Wnioskodawca może natomiast wykonywać lżejsze prace fizyczne, odpowiednie dla osoby z wykształceniem podstawowym, po przeszkoleniu stanowiskowym, co wyklucza możliwość uznania go za osobę całkowicie niezdolną do pracy Tylko bowiem niezdolność do wykonywania każdego rodzaju pracy zarobkowej odpowiada definicji całkowitej niezdolności do pracy.

Opinie biegłych sądowych pokrywają się co do stwierdzonych u ubezpieczonego schorzeń, stopnia niezdolności do pracy oraz daty powstania niezdolności, ze stanowiskiem lekarza orzecznika ZUS oraz komisji lekarskiej ZUS.

Dysponowanie przez wnioskodawcę orzeczeniem (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. z dnia 24 marca 2011 roku o zaliczeniu go z dniem 18 lutego 2011r. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, nie świadczy o całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawcy.

Wynika to stąd, że pojęcie niepełnosprawności z art. 4 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) nie jest tożsame z pojęciem niezdolności do pracy z art. 12 i 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Pojęcie niezdolności do pracy występuje w przepisach prawa ubezpieczenia społecznego, głównie w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, natomiast pojęcie niepełnosprawności znajduje swoje umiejscowienie w przepisach dotyczących innych świadczeń socjalnych, jak świadczenia pomocy społecznej, świadczenia z funduszu alimentacyjnego, zasiłki pielęgnacyjne i inne. Na gruncie obowiązującego prawa nie ma podstaw do utożsamiania wymienionych pojęć, względnie negowania występowania między nimi różnic. Różnice występują zarówno w płaszczyźnie definitywnej (pojęcie niezdolności do pracy, zawarte w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest inne niż pojęcie niepełnosprawności, zawarte w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych), jak i w zakresie orzekania o każdym z tych stanów. Są one też przesłanką do przyznania innego rodzaju świadczeń (wyrok SN z dnia 20 sierpnia 2003 r., II UK 386/2002). Dlatego też, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności nie przesądza o niezdolności do pracy zarobkowej.

Stwierdzenie niezdolności do pracy jest tylko jedną z przesłanek, od których zależy prawo do renty.

I tak, w przypadku stwierdzenia niezdolności do pracy prawo do renty uzależnione jest w dalszej kolejności od:

- powstania niezdolności w enumeratywnie wymienionych okresach składkowych wymienionych w art. 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS lub nieskładkowych wskazanych w art. 7 ustawy lub w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów (art. 57 ustęp 1 pkt 3 ustawy). Spełnienie tego ostatniego warunku tj. powstanie niezdolności do pracy w ciągu 18 miesięcy od ustania okresów ubezpieczenia nie jest wymagane jedynie wobec mężczyzn całkowicie niezdolnych do pracy, którzy udowodnili co najmniej 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy.

- udokumentowania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, który zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy w przypadku ubezpieczonego wynosi 5 lat. Przy czym ten wymagany okres musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy ( art. 58 ust. 2 ustawy). Warunku tego od dnia 23 września 2011r. nie wymaga się od ubezpieczonego mężczyzny, który legitymuje się okresem składkowym wynoszącym 30 lat i jest całkowicie niezdolny do pracy. Natomiast do dnia 22 września 2011r. warunku tego nie musiał spełniać ubezpieczony mężczyzna całkowicie niezdolny do pracy legitymujący się 25-letnim okresem składkowym i nieskładkowym.

Wnioskodawca legitymuje się wymaganym 5 –letnim okresem składkowym i nieskładkowym. Okres ten, jak wyżej wskazano, musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Z tym, że okresy nieskładkowe jak wynika z uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 11 stycznia 2012r., I UZP 5/11 przypadające w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy (art. 58 ust. 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5) uwzględnia się w rozmiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej okresów składkowych udowodnionych w tym dziesięcioleciu (art. 5 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Biorąc pod uwagę, że niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała dopiero 19 czerwca 2005r. , wymagany 5-leni okres składkowy i nieskładkowy winien wykazać w ciągu 10 lat przed powstaniem niezdolności do pracy czyli od 19 czerwca 1995r. do 18 czerwca 2005r. lub w ciągu 10 lat przed złożeniem wniosku rentę czyli od 12 listopada 2002r. do dnia 11 listopada 2012r. Wnioskodawcza wykazał wymagany 5- letni okres ubezpieczenia w okresie 10 –lecia przed powstaniem niezdolności do pracy od 19 czerwca 1995r. do 6 maja 2003rr. Oznacza, to że spełnił przesłankę legitymowania się wymaganym okresem składkowym i nieskładkowym z art. 57 ustęp 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 58 ustęp 1 pkt 5 w zw. z art. 58 ust. 2 ustawy.

Ostatnią przesłanką, od której zależy prawo do renty ubezpieczonego to powstanie niezdolności do pracy w enumeratywnie wymienionych okresach składkowych wymienionych w art. 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS lub nieskładkowych wskazanych w art. 7 ustawy lub w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów (art. 57 ustęp 1 pkt 3 ustawy). Ostatnim okresem ubezpieczenia wnioskodawcy był okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, który skończył się z dniem 6 maja 2003r. A zatem, aby wnioskodawcy przysługiwało prawo do renty powinien stać się osobą niezdolną do pracy w ciągu 18 miesięcy od 6 maja 2003r., czyli do dnia 5 listopada 2004r. Tymczasem – jak wynika z podzielonych przez Sąd opinii biegłych sądowych- wnioskodawca stał się po raz pierwszy niezdolny do pracy dopiero z dniem 19 czerwca 2005r.. Niezdolność ta powstała po upływie 18 miesięcy od ustania okresu ubezpieczenia. Spełnienie tego warunku nie jest wymagane jedynie wobec mężczyzn całkowicie niezdolnych do pracy, którzy udowodnili co najmniej 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy. Biorąc pod uwagę, że wnioskodawca od 1 grudnia 2012r. jest jedynie osobą częściowo niezdolną do pracy, należy stwierdzić, że nie spełnił przesłanki z art. 57 ustęp 1 pkt 3 ustawy. Wnioskodawca stał się bowiem niezdolny do pracy po upływie 18 miesięcy od ustania okresu ubezpieczenia, w którym w ciągu ostatniego dziesięciolecia wykazał 5-letni okres ubezpieczenia.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.