Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2013 r. w S.

sprawy z wniosku A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 26 lipca 2012 roku nr (...)-2005

oddala odwołanie

Sygn. akt VI U 2710/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. decyzją z 26 lipca 2012 roku dokonał ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego dla ubezpieczonej A. B. na dzień 1 stycznia 1999 roku W treści decyzji ustalono, że kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 126 478,44 zł. Do obliczenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął łączny wymiar okresów składkowych w wysokości 18 lat, 5 miesięcy i 20 dni tj. 221 miesięcy. Z kolei wymiar okresów nieskładkowych ustalony przez organ rentowy w wymienionej wyżej decyzji wyniósł 4 miesiące i 21 dni oraz 5 lat, 2 miesiące i 17 dni - okres sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi). Łączny okres nieskładkowy przyjęty przez organ do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 5 lat, 7 miesięcy , tj. 92 miesiące.

W dniu 8 sierpnia 2012 roku ubezpieczona wniosła odwołanie od powyższej decyzji, żądając jej zmiany i zaliczenia do okresu składkowego czasu sprawowania opieki nad dziećmi. W treści odwołania ubezpieczona wskazała, ze dokonane przez organ rentowy zaliczenie do okresu nieskładkowego sprawowania opieki nad dziećmi jest całkowicie błędne z uwagi na treść uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2011 roku, sygn. akt I UZP 1/1 1, której sentencja brzmi „okresy bezpłatnego urlopu dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi a następnie urlopu wychowawczego — wykorzystane przed dniem 1 stycznia 1999 roku — są od dnia 28 stycznia 1972 roku okresem podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”.

Organ rentowy złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania, wskazując, że przywołana przez odwołującą się uchwała Sądu Najwyższego nie dotyczy wykładni art. 6 i art. 7 ust 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, które mają zastosowanie w niniejszej sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona A. B., urodzona w dniu (...), z dniem 1 sierpnia 2010 roku nabyła prawo do świadczenia emerytalnego z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego.

Niesporne, a nadto dowód:

- decyzja z dnia 3.09.2010 r., k. 23, pl. II akt ZUS

Ubezpieczona sprawowała opiekę nad dziećmi przez okres 5 lat, 2 miesięcy i 17 dni –tj. od 1 stycznia 1976 r. do 17 marca 1977 r., pozostając w zatrudnieniu w (...)w D.(do dnia 17 marca 1977 r.) oraz od 18 września 1978 r. do 17 września 1982 r. od urodzenia córki M.. W dniu 1 kwietnia 1987 r. ubezpieczona zatrudniła się w (...) S.A. Oddziale w S., gdzie pracowała do 17 września 2010 r.

Niesporne, a nadto dowód:

- zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, k. 6, pl. I akt ZUS;

- odpis skrócony aktu urodzenia córki k.21 plik I akt ZUS,

- odpis skrócony aktu urodzenia syna k.3 plik I akt ZUS;

- świadectwo pracy k.5 plik I akt ZUS;

- świadectwo pracy k.30 plik II akt ZUS.

W dniu 16 kwietnia 2012 roku ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego z zaliczeniem do okresu składkowego czasu sprawowania opieki nad dziećmi.

Dowód:

- wniosek z dnia 16.04.2012 r., k. 32, pl. I akt ZUS

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej okazało się nieuzasadnione.

Spór w niniejszej sprowadzał się do kwestii zasadności zaliczenia przez organ rentowy do okresów nieskładkowych 5 lat, 2 miesięcy i 17 dni sprawowania przez ubezpieczoną opieki nad dziećmi. Z takim zaliczeniem wymienionego wyżej okresu nie zgodziła się ubezpieczona, twierdząc, że okres ten powinien zostać uwzględniony przez organ rentowy jako okres składkowy, co w efekcie ma wpływ na wysokość ustalonego kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku.

Zgodnie z art. 174 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353 ze zm) kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust 2-12. W myśl art. 174 ust. 2 ustawy przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy emerytalnej okresami nieskładkowymi są m.in. okresy przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem:

a) w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,

b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko.

Mając powyższe na uwadze, Sąd stwierdził, że organ rentowy w zaskarżonej decyzji trafnie zakwalifikował okresu 5 lat, 2 miesiące i 17 dni sprawowania opieki nad dzieckiem przez ubezpieczoną do kategorii okresów nieskładkowych, co wprost wynika z obowiązującego stanu prawnego, tj. art. 7 ust. 5 cyt. powyżej. Zauważyć należy, iż uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2011 roku wydana w sprawie o sygn. akt I UZP 1/11 nie ma żadnego zastosowania dla potrzeb rozpoznania niniejszej sprawy. Odnosi się ona bowiem do zupełnie odmiennego stanu faktycznego oraz do innych przepisów. Dotyczy ona wykładni przepisu art. 29 ust. 3 ustawy emerytalnej dokonanej w sprawie o prawo do emerytury. Zagadnienie prawne będące wówczas przedmiotem zainteresowania Sądu Najwyższego odnosiło się do oceny zakresu pojęcia pracowniczego ubezpieczenia społecznego w kontekście nabycia prawa do emerytury określonej w art. 29 ust. 1 ustawy emerytalnej. Sąd Najwyższy uznał wówczas, że okresy bezpłatnego urlopu dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi a następnie urlopu wychowawczego - wykorzystane przed dniem 1 stycznia 1999 roku - są od dnia 28 stycznia 1972 roku okresem podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając na uwadze treść przytoczonej uchwały Sądu Najwyższego, ubezpieczona uznała, iż zaliczenie okresu bezpłatnego urlopu dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi, a następnie urlopu wychowawczego do okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy jest równoznaczne z zaliczeniem tychże okresów do okresów składkowych. Stanowisko ubezpieczonej w tym zakresie było błędne. Z treści uchwały Sądu Najwyższego, na którą powołuje się ubezpieczona, w żadnym razie nie wynika, iż pojęcie "ubezpieczenie społeczne z tytułu pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu art. 29 ustawy emerytalnej należy utożsamiać z pojęciem "okresu ubezpieczenia" w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (czyli okresem opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe) ani z podleganiem obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w znaczeniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.). Sąd Najwyższy oceniając zakres pojęcia pracowniczego ubezpieczenia społecznego w kontekście nabycia prawa do emerytury określonej w art. 29 ust. 1 ustawy emerytalnej, stanął jedynie na stanowisku, że przepis art. 29 ust. 3 ustawy nawiązuje nie tylko do pojęcia okresów składkowych i to jedynie do tej ich postaci, jaką są okresy ubezpieczenia, ale odsyła do pojęcia "wymaganego okresu, o jakim mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 ", a więc do użytego w tym przepisie "okresu składkowego i nieskładkowego". Chodzi zatem o to, aby okresy składkowe i nieskładkowe w rozmiarze określonym w ust. 1 tego artykułu wynikały z podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym lub ubezpieczeniu społecznemu (zaopatrzeniu emerytalnemu) z tytułu pozostawania w stosunku pracy. Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy przyjął, że skoro z brzmienia obowiązujących od 1972 roku aktów prawnych normujących problematykę bezpłatnych urlopów wynikało, że okres urlopu bezpłatnego udzielanego pracownicy opiekującej się małym dzieckiem był świadczeniem przysługującym z racji pozostawania w stosunku pracy i uważany był za okres zatrudnienia w rozumieniu przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników, to niezależnie od późniejszej kwalifikacji tychże okresów jako nieskładkowych, tak w art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, jak i w art. 7 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, należało przyjąć, że są to okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy, o jakich mowa w art. 29 ust. 3 ustawy emerytalnej. Z powyższego zdaniem Sądu jednoznacznie wynika, że Sąd Najwyższy, zaliczając okresy bezpłatnego urlopu dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi, a następnie urlopu wychowawczego - wykorzystane przed dniem 1 stycznia 1999 roku do okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust. 3, nie zaprzeczył w żadnym razie nieskładkowemu charakterowi tychże okresów (urlopów bezpłatnych dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi oraz urlopów wychowawczych).

Mając na względzie powyższe, Sąd - na mocy art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. - oddalił odwołanie A. B. od zaskarżonej decyzji.

VI U 2710/12

Zarządzenie

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ubezpieczonej;

3.  Z apelacją, najpóźniej za 21 dni