Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił, iż K. W. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 18/10 za czyn z art. 286 § 3 k.k. popełniony w dniu 02 czerwca 2009 r. na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych oraz za czyn z art. 286 § 3 k.k. popełniony w dniu 30 maja 2009 r. na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, a na podstawie art. 415 § 4 k.p.k. zasądzono od skazanego odszkodowania, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 maja 2011 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 60 (sześćdziesięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny;

2. Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1378/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 czerwca 2009 r. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, przy czym na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, a na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 11 marca 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

3. Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 115/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 07 lipca 2009 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 11 marca 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

4. Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 948/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 16 maja 2009 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 09 lutego 2012 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

5. Sądu Rejonowego w Jaworznie z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 218/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 listopada 2009 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 09 stycznia 2013 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

6. Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 543/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 sierpnia 2009 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 15 kwietnia 2011 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 20 (dwudziestu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny, a prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 13 października 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

7. Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 sierpnia 2009 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata oraz na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, przy czym na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, a na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 13 lipca 2011 r. uchylono zabezpieczenie majątkowe dokonane postanowieniem Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Legionowie z dnia 01 marca 2010 r. w postaci zajęcia kwoty 200 (dwustu) złotych i przelano tę kwotę na rzecz Skarbu Państwa tytułem grzywny wymierzonej skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10;

8. Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2010 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 12 marca 2013 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 40 (czterdziestu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny;

9. Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 24 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 898/11 za dwa czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 15 kwietnia 2010 r. i 22 kwietnia 2010 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w okresie od 29 grudnia 2010 r. do 07 stycznia 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) rok 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

10. Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 28 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 509/11 za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 czerwca 2010 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 415 § 1 k.p.k. zasądzono od skazanego kwotę 572,22 (pięciuset siedemdziesięciu dwóch złotych dwudziestu dwóch groszy) złotych tytułem naprawienia szkody;

11. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 02 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 02 czerwca 2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wonności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w okresie od 06 czerwca 2011 r. do 08 czerwca 2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

12. Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1007/11/S za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 czerwca 2010 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

13. Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2010 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego w okresie próby pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody;

14. Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 691/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w dniach 04 marca 2011 r. i 07 marca 2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

15. Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 czerwca 2011 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 09 sierpnia 2013 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 40 (czterdziestu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny;

16. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 90/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 12 kwietnia 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego w okresie próby pod dozór kuratora, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

17. Sadu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 826/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w okresie od 08 marca 2011 r. do 14 marca 2011 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 marca 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, a na podstawie art. 415 § 1 k.p.k. zobowiązano skazanego do zapłaty kwoty 532,50 (pięciuset trzydziestu dwóch złotych pięćdziesięciu groszy) złotych tytułem powództwa cywilnego;

18. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1060/11 za trzy czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 30 marca 2011 r., 29 marca 2011 r., 27 marca 2011 r. na karę 2 (dwóch) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

19. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 43/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 maja 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 21 czerwca 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 25 czerwca 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

20. Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 maja 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 122/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 czerwca 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

21. Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 25 maja 2011 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora;

22. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyżaków we Wrocławiu z dnia 06 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 560/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 maja 2011 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

23. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 961/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 marca 2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

24. Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 1266/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 marca 2011 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

25. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 28 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 885/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 października 2010 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 czerwca 2011 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

26. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 827/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 maja 2011 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawiania wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

27. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 16 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 142/12 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 czerwca 2011 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

28. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 04 listopada 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 872/11 za czyn z art. 286 § 3 k.k. popełniony w dniu 30 marca 2011 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

Skazany we wniosku z dnia 07 lutego 2013 r. (k. 1) wniósł o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenia kar orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 872/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 142/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 827/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt VIII K 885/12 oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt VIII K 17/13. Nadto we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (k. 117) skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyroki wydane w następujących sprawach: Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie o sygn. akt II K 1378/09, Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 718/11, Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie o sygn. akt II K 115/10, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 826/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt 2 Ds. 1375/11/IV oraz Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie o sygn. akt II 18/10. Następnie we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (k. 454-455) skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenia kar orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 18/10, Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1378/09, Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 29 kwietnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 115/10, Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt IX K 948/10, Sądu Rejonowego w Jaworznie z dnia 15 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 218/10, Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 543/10, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 826/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 02 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11, Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 691/11, Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1060/11, Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11, Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 43/12, Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 maja 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 122/12, Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyżaków we Wrocławiu z dnia 06 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 560/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 961/12, Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1007/11, Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 24 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 898/11, Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11, Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 1266/11.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w Warszawie-S. wynika, że K. W. jest kawalerem, ma jedno dziecko, ma zobowiązania alimentacyjne z tego tytułu ma zaległości. Skazany kilkakrotnie przebywał w Pogotowiach (...), Ośrodkach (...), Schroniskach(...)z uwagi na postępującą demoralizację skazanego oraz problemy z nauką. K. W. przed osadzeniem mieszkał z matką, pracował w prowadzonej przez nią firmie remontowa-budowlanej. Skazany aktualnie ma do odbycia siedemnaście kar pozbawienia wolności oraz trzy zastępcze kary pozbawienia wolności zamienione w zamian za nieuiszczone grzywny. Sądy nałożył na skazanego obowiązek naprawienia szkód, jednakże nie zostały uregulowane, gdyż skazany nie ma warunków finansowych aby wykonać te obowiązki, twierdzi, że nie wie kiedy je wykona. Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej oceniane jest jako poprawne, był on kilkukrotnie nagradzany nagrodą regulaminową, nie był karany dyscyplinarnie. K. W. nie deklaruje udziału w nieformalnych strukturach podkultury przestępczej. Skazany w grupie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo, a wobec przełożonych zachowuje się w sposób prawidłowy. K. W. został zatrudniony w jednostce penitencjarnej jako pomoc kuchni. Skazany nie został zdiagnozowany jako osoba uzależniona od alkoholu bądź środków odurzających, nie wymaga oddziaływań terapeutycznych, uczestniczy w dostępnych formach zajęć kulturalno-oświatowych, czas wolny spędza na zajęciach własnych w celi mieszkalnej. K. W. nie uczestniczy w systemie przepustkowym, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania. Jak wynika z opinii o skazanym początkowo zadania wynikające z indywidualnego programu oddziaływania wykonywał w stopniu dostatecznym obecnie zadania z niego wynikające realizuje na bieżąco. Skazany w warunkach izolacji penitencjarnej ukończył program readaptacji społecznej z zakresu komunikacji interpersonalnej, ma wykształcenie podstawowe, proponowano mu udział w kursie zawodowym, ale nie był zainteresowany. K. W. kontakt zewnętrzny w dostępnych formach utrzymuje z matką i rodzeństwem. Wobec popełnionych przestępstw jest mało krytyczny, niechętnie rozmawia na temat dotychczasowego trybu życia. Skazany twierdzi, że potrzebował pieniędzy i znalazł sposób w jaki mógł je zdobyć. W ocenie Dyrektora Aresztu Śledczego prognoza penitencjarna skazanego jest pozytywna. Należy przy tym wskazać, że z opinii o skazanym wynika również, że nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie uczestniczył w zdarzeniach nadzwyczajnych, nie prezentował zachowań agresywnych. Nadto ze wcześniejszej opinii o skazanym Dyrektora Aresztu Śledczego wskazał, że skazany jest osobą o znacznym stopniu demoralizacji.

Nadto z opinii Dyrektora Zakładu Karnego w C. wynika, że skazany jest postrzegany jako osoba głęboko zdemoralizowana i prowadząca aspołeczny tryb życia. Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary w Zakładzie Karnym w C. było oceniane jako dobre w stopniu dobrym przestrzegał on porządku i dyscypliny.

Sąd ustalił następujący powyższy stan faktyczny na podstawie następujących dowodów: wniosków skazanego (k. 1, 117, 454-455), opinii o skazanym (tom IV k. 16-22, 327-329, 364-370, 720-728, 788-803), danych z (...) (k. 778-784), danych o karalności (k. 762-766, 812-816, 827-831) i poszczególnych akt spraw.

Sąd zważył co następuje:

Po przeanalizowaniu danych o karalności skazanego, odpisów wyroków oraz dołączonych do akt sprawy poszczególnych postanowień i zgromadzonej dokumentacji Sąd uznał, iż istnieją warunki do wydania wyroku łącznego stosownie do treści art. 85 k.k., art. 86 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k.

Zgodnie z treścią art. 85 k.k. - regulującego jedną z podstawowych przesłanek wydania wyroku łącznego - orzeczenie kary łącznej jest możliwe, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw. Stosownie zaś do uchwały Sądu Najwyższego 1 KZP 36/04 z dnia 25 lutego 2005 r. (OSNKW 2005/2/13) zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw. To data wydania pierwszego chronologicznie wyroku określa, które kary podlegają połączeniu. Zatem tylko kary orzeczone za zbiegające się przestępstwa popełnione przed datą wydania tego wyroku podlegają połączeniu. Nadto stosownie do treści art. 85 k.k. kary te muszą być karami tego samego rodzaju lub też innymi karami podlegającymi łączeniu.

I tak mając na uwadze 85 k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k. stwierdzić należy, że pierwszy chronologicznie wyrok skazujący wobec K. W. został wydany przez Sąd Rejonowy w Bełchatowie z dnia 18 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 18/10 i to ten wyrok wyznaczał realny zbieg przestępstw. Przed wydaniem tego wyroku, tj. przed dniem 18 stycznia 2010 r. skazany dopuścił się popełnienia: w dniu 04 czerwca 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1378/09; w dniu 07 lipca 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 115/10; w dniu 16 maja 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 948/10; w dniu 22 listopada 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jaworznie z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 218/10; w dniu 18 sierpnia 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 543/10; w dniu 31 sierpnia 2009 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10. Ponadto należy wskazać, że w sprawach o sygn. akt II K 18/10, IX K 543/10 oraz II K 197/10 orzeczone zostały wobec skazanego kary tego samego rodzaju tj. kary grzywny a zatem spełnione zostały przesłanki zawarte w art. 85 k.k. pozwalające na wydanie wyroku łącznego. Wobec powyższego Sąd objął wyrokiem łącznym kary grzywny orzeczone ww. wyrokami. Wobec konieczności objęcia wyrokiem łącznym ww. wyroków Sąd rozwiązał orzeczenie o karze łącznej grzywny zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 18/10.

Natomiast w sprawach o sygn. akt II K 1378/09, II K 115/10, IX K 948/10, II K 218/10 oraz IX K 543/10 również orzeczono wobec skazanego kary tego samego rodzaju, tj. kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, których wykonanie zostało prawomocnie zarządzone. Z uwagi na powyższe Sąd objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone ww. wyrokami.

Należy również wskazać, że Sąd rozważał również możliwość objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10. Jednakże Sąd uznał, że brak jest warunków do objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 197/10, gdyż jak już wskazano powyżej w sprawach o sygn. akt II K 1378/09, II K 115/10, IX K 948/10, II K 218/10 i IX K 543/10 orzeczono wobec skazanego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, których wykonanie zostało prawomocnie zarządzone natomiast w sprawie o sygn. akt II K 197/10 orzeczono wobec skazanego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, której wykonanie nie zostało zarządzone. Zdaniem Sądu nie zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w odniesieniu do ww. wyroków, gdyż art. 89 § 1a k.k. stanowiący, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, wszedł w życie po dokonaniu przez skazanego przestępstw, za które został skazany wyżej opisanymi wyrokami. W związku z powyższym przepis ten nie może zostać zastosowany wobec skazanego z uwagi na brzmienie art. 4 § 1 k.k., który zobowiązuje sąd do stosowania ustawy obowiązującej w czasie uprzednio, jeśli jest ona względniejsza dla sprawcy, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie. Zastosowanie bowiem art. 89 § 1a k.k. pogarszałoby sytuację skazanego wpływając na orzeczenie wobec niego kary bezwzględnej pozbawienia wolności w wyższym wymiarze niż dotychczas. Natomiast zastosowanie art. 89 § 1 k.k., który umożliwia w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie jest zasadne w przedmiotowej sprawie z uwagi na brak przesłanek wymienionych w art. 69 § 1 i 2 k.k., których zaistnienie jest konieczne do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Skazany jak wynika z analizy danych o karalności był dwadzieścia osiem razy karany, wykazuje lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego popełniając kolejne przestępstwa o wysokiej szkodliwości społecznej, wymierzone w istotne dobra chronione prawem, tj. mienie. Przy czym skazany trzydzieści siedem razy dopuścił się popełnienia czynu wyczerpującego znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 k.k., co zdaniem Sądu świadczy o znacznej demoralizacji skazanego. Nadto jak wynika z opinii o skazanym popełnianie przestępstw miało być zdaniem skazanego sposobem na zdobycie pieniędzy. Powyższe wskazuje, że brak jest warunków wskazanych w dyspozycji art. 69 § 1 i 2 k.k. umożliwiających zastosowanie zasady absorpcji i warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej. W ocenie Sądu orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie byłoby wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec skazanego, w szczególności jej celu prewencyjnego. Wobec powyższego Sąd uznał, że brak jest warunków co do objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10 i stosownie do treści art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej ww. wyrokiem.

Reasumując Sąd objął wyrokiem łącznym kary grzywny orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 18/10, Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 543/10 oraz Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10. Sąd również objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1378/09, Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 115/10, Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 948/10, Sądu Rejonowego w Jaworznie z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 218/10 oraz Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IX K 543/10. Sąd wobec braku przesłanek warunkujących możliwość wydania wyroku łącznego, umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/10.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec K. W., był wyrok Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11 i to ten wyrok wyznaczał kolejny realny zbieg przestępstw. Przed wydaniem tego wyroku, tj. przed dniem 08 sierpnia 2011 r. skazany dopuścił się popełnienia: w dniu 15 kwietnia 2010 r. i 22 kwietnia 2010 r. dwóch czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz w okresie od 29 grudnia 2010 r. do 07 stycznia 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 24 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 898/11; w dniu 29 czerwca 2010 r. czynu z art. 288 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 28 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 509/11, w dniu 02 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. oraz w okresie od 06 czerwca 2011 r. do 08 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 02 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11; w dniu 24 czerwca 2010 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1007/11/S; w dniu 29 września 2010 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11; w dniach 04 marca 2011 r. i 07 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 691/11; w dniu 20 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11; w dniu 12 kwietnia 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 90/12; w okresie od 08 marca 2011 r. do 14 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. oraz w dniu 30 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 826/11; w dniach 30 marca 2011 r., 29 marca 2011 r. i 27 marca 2011 r. trzech czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1060/11; w dniu 29 maja 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., w dniu 21 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. oraz w dniu 25 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 43/12; w dniu 20 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w P. z dnia 07 maja 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 122/12; w dniu 25 maja 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11; w dniu 17 maja 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławie-K. we W. z dnia 06 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 560/12; w dniu 30 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 961/12; w dniu 30 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 1266/11; w dniu 31 października 2010 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. oraz w dniu 22 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie 28 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 885/12; w dniu 30 maja 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 827/12; w dniu 20 czerwca 2011 r. czynu z art. 286 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 16 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 142/12; w dniu 30 marca 2011 r. czynu z art. 286 § 3 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 04 listopada 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 872/11.

Ponadto należy wskazać, że w sprawach o sygn. akt II K 303/11 oraz II K 1099/11 orzeczono kary tego samego rodzaju tj. kary grzywny. Zatem spełnione zostały przesłanki zawarte w art. 85 k.k. pozwalające na wydanie wyroku łącznego. Wobec powyższego Sąd objął wyrokiem łącznym kary orzeczone ww. wyrokami.

Natomiast w sprawach o sygn. akt II K 898/11, VIII K 833/11, II K 1007/11/S, II K 691/11, IV K 826/11, VII K 1060/11, VIII K 43/12, III K 122/12, II K 560/12, VIII K 961/12, VIII K 1266/11, VIII K 885/12, IV K 827/12, IV K 142/12 oraz IV K 872/11 orzeczono wobec skazanego również kary tego samego rodzaju tj. kary pozbawienia wolności. Zatem spełnione zostały przesłanki zawarte w art. 85 k.k. pozwalające na wydanie wyroku łącznego. Z uwagi na powyższe Sąd objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone ww. wyrokami. Wobec konieczności objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych ww. wyrokami Sąd rozwiązał orzeczenie o karach łącznych pozbawienia wolności zawarte w wyrokach: Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 24 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 898/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 02 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 826/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 43/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 28 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 885/12.

Należy również wskazać, że Sąd rozważał również możliwość objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11, Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 28 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 509/11, Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11, Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 90/12 oraz Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11. Jednakże Sąd uznał, że brak jest warunków do objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami w sprawach o sygn. akt II K 303/11, II K 509/11, VII K 704/11, II K 1099/11, VIII K 90/12 oraz II K 1943/11, gdyż jak już wskazano powyżej w sprawach o sygn. akt II K 898/11, VIII K 833/11, II K 1007/11/S, II K 691/11, IV K 826/11, VII K 1060/11, VIII K 43/12, III K 122/12, II K 560/12, VIII K 961/12, VIII K 1266/11, VIII K 885/12, IV K 827/12, IV K 142/12 oraz IV K 872/11 orzeczono wobec skazanego bezwzględne kary pozbawienia wolności, natomiast w sprawach o sygn. akt II K 303/11, II K 509/11, VII K 704/11, II K 1099/11, VIII K 90/12 oraz II K 1943/11 orzeczono wobec skazanego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, których wykonanie nie zostało zarządzone. Z uwagi na fakt, że omawiany w tym miejscu realny zbieg przestępstw wyznacza wyrok Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11, wyrokiem tym K. W. został skazany za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2010 r., a zatem przed wejściem w życie art. 89 § 1 i 1a k.k. w brzmieniu obowiązującym obecnie, tj. przed dniem 08 czerwca 2010 r. Sąd rozważał zastosowania wobec skazanego ww. przepisu odnosząc się do reguł intertemporalnych zawartych w art. 4 § 1 k.k. Zdaniem Sądu nie zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w odniesieniu do ww. wyroków, gdyż art. 89 § 1a k.k. stanowiący, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, wszedł w życie po dokonaniu przez skazanego przestępstwa, które wyznaczało realny zbieg przestępstw, za które został skazany wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 303/11. W związku z powyższym przepis ten nie może zostać zastosowany wobec skazanego z uwagi na brzmienie art. 4 § 1 k.k., który zobowiązuje Sąd do stosowania ustawy obowiązującej w czasie uprzednio, jeśli jest ona względniejsza dla sprawcy, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie. Zastosowanie bowiem art. 89 § 1a k.k. pogarszałoby sytuację skazanego wpływając na orzeczenie wobec niego kary bezwzględnej pozbawienia wolności w wyższym wymiarze niż dotychczas. Natomiast zastosowanie art. 89 § 1 k.k., który umożliwia w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie jest zasadne w przedmiotowej sprawie z uwagi na brak przesłanek wymienionych w art. 69 § 1 i 2 k.k., których zaistnienie jest konieczne do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę powyższe sąd uznał, że brak jest warunków do połączenia kar orzeczonych w ww. sprawach wyrokiem łącznym z przyczyn wskazanych we wcześniejszej części przedmiotowego uzasadnienia - wobec niemożności zastosowania art. 89 § 1 i § 1a k.k. i stosownie do treści art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11, Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 28 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 509/11, Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11, Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 90/12 oraz Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11.

Reasumując Sąd objął wyrokiem łącznym kary grzywny orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11 oraz Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11. Sąd również objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 24 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 898/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 02 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11, Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1007/11/S, Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 691/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV K 826/11, Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1060/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 43/12, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w P. z dnia 07 maja 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 122/12, Sądu Rejonowego dla Wrocławie-K. we W. z dnia 06 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 560/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 07 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 961/12, Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 1266/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie 28 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 885/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 827/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 16 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 142/12, Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 04 listopada 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 872/11. Sąd wobec braku przesłanek warunkujących możliwość wydania wyroku łącznego, umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 08 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 303/11, Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 28 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 509/11, Sądu Rejonowego w Tychach z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt VII K 704/11, Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1099/11, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 90/12 oraz Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1943/11.

Wobec skazanego K. W. stosownie do treści art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd był uprawniony do orzeczenia kar łącznych zamiast kar jednostkowych orzeczonych:

- wyrokami 1, 6 i 7 w granicach od 100 (stu) stawek dziennych grzywny (najsurowsza kara jednostkowa) do 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny (suma wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 160 (stu sześćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

- wyrokami 2, 3, 4, 5 i 6 w granicach od 1 roku (najsurowsza kara jednostkowa) do 3 lat 5 miesięcy pozbawienia wolności (suma wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

- wyrokami 8 i 15 w granicach od 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny (najsurowsza kara jednostkowa) do 160 (stu sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny (suma wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

- wyrokami 9, 11, 12, 14, 17, 18, 19, 20, 22, 23, 24, 25, 26, 27 i 28 w granicach od 2 lat 6 miesięcy (najsurowsza kara jednostkowa) do 16 lat 4 miesięcy pozbawienia wolności (suma wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 13 (trzynastu) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Przy ustalaniu wysokości kar łącznych w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze treść orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Łodzi II AKa 63/01 z dnia 09 maja 2001 r. (Prok. i Pr. 2002, Nr 7-8, póz. 20) w myśl którego - zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczanego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objętych tym wyrokiem.

Odnosząc powyższe twierdzenia do okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności do kary łącznej grzywny orzeczonej w punkcie II. wyroku należy stwierdzić, iż pomiędzy czynami, za które K. W. został skazany w sprawach o sygn. akt II K 18/10, IX K 543/10 oraz II K 197/10 nie zachodzi bliska łączność przedmiotowa i podmiotowa. Wprawdzie przestępstwa, za które K. W. został skazany ww. wyrokami były skierowane przeciwko temu samemu dobru, tj. przeciwko mieniu, nadto przestępstwa te wyczerpały znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 k.k., jednakże przestępstwa te różnił sposób działania skazanego, miejsce popełnienia przestępstw oraz osoby pokrzywdzonych. Pomiędzy ww. przestępstwami istniał dość bliski związek czasowy. Przestępstwa te zostały popełnione między 30 maja 2009 r. a 31 sierpnia 2009 r., a więc przestępstwa te były popełniane na przestrzeni trzech miesięcy. Skazany w okresie tym dopuścił się popełnienia czterech przestępstw. Nie mniej jednak mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, w tym brak łączności przedmiotowej i podmiotowej brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji.

Odnosząc się do kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie IV. wyroku należy stwierdzić, iż pomiędzy czynami, za które K. W. został skazany w sprawach o sygn. akt II K 1378/09, II K 115/10, IX K 948/10, II K 218/10 oraz IX K 543/10 nie zachodzi bliska łączność przedmiotowa i podmiotowa. Wprawdzie przestępstwa, za które K. W. został skazany ww. wyrokami były skierowane przeciwko temu samemu dobru, tj. przeciwko mieniu, nadto przestępstwa te wyczerpały znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 k.k., jednakże przestępstwa te różnił sposób działania skazanego, miejsce popełnienia przestępstw oraz osoby pokrzywdzonych. Należy podkreślić także, że pomiędzy tymi przestępstwami nie zachodzi również bliski związek czasowy, albowiem przestępstwa te zostały popełnione między 16 maja 2009 r. a 22 listopada 2009 r. Mając na uwadze powyższe, w tym brak łączności przedmiotowej i podmiotowej oraz brak bliskości czasowej pomiędzy tymi czynami brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji.

Natomiast odnosząc powyższe twierdzenia do kary łącznej grzywny orzeczonej w punkcie VI. wyroku należy stwierdzić, iż pomiędzy czynami, za które K. W. został skazany w sprawach o sygn. akt II K 303/11 oraz II K 1099/11 nie zachodzi bliska łączność przedmiotowa i podmiotowa. Wprawdzie przestępstwa, za które K. W. został skazany ww. wyrokami były skierowane przeciwko temu samemu dobru, tj. przeciwko mieniu, nadto przestępstwa te wyczerpały znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 § 1 k.k., jednakże przestępstwa te różnił sposób działania skazanego, miejsce popełnienia przestępstw oraz osoby pokrzywdzonych. Należy podkreślić także, że pomiędzy tymi przestępstwami nie zachodzi również bliski związek czasowy, albowiem przestępstwa te zostały popełnione między 23 kwietnia 2010 a 20 czerwca 2011 r. Mając na uwadze powyższe, w tym brak łączności przedmiotowej i podmiotowej oraz brak bliskości czasowej pomiędzy tymi czynami brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji.

Odnosząc się natomiast do wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie VII. wyroku stwierdzić należy, iż pomiędzy czynami, za które K. W. został skazany wyrokami w sprawach o sygn. akt II K 898/11, VIII K 833/11, II K 1007/11/S, II K 691/11, IV K 826/11, VII K 1060/11, VIII K 43/12, III K 122/12, II K 560/12, VIII K 961/12, VIII K 1266/11, VIII K 885/12, IV K 827/12, IV K 142/12 oraz IV K 872/11 nie zachodzi bliska łączność przedmiotowa i podmiotowa. Wprawdzie przestępstwa, za które K. W. został skazany ww. wyrokami były skierowane przeciwko temu samemu dobru, tj. przeciwko mieniu, nadto przestępstwa te wyczerpały znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 k.k., jednakże przestępstwa te różnił sposób działania skazanego, miejsce popełnienia przestępstw oraz osoby pokrzywdzonych. Należy podkreślić także, że pomiędzy tymi przestępstwami nie zachodzi również bliski związek czasowy, albowiem przestępstwa te zostały popełnione między 15 kwietnia 2010 r. a 25 czerwca 2011 r. Mając na uwadze powyższe, w tym brak łączności przedmiotowej i podmiotowej oraz brak bliskości czasowej pomiędzy tymi czynami brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji.

Sąd przy wymiarze kar łącznych grzywny i pozbawienia wolności orzeczonych w punktach II., IV., VI i VII. miał również na względzie prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Sąd w pełni podziela stanowisko wyrażone w orzecznictwie, zgodnie z którym absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy - przesłankę prognostyczną jaką jest popełnienie kilku przestępstw (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie II Aka 171/00 z dnia 12 lipca 2000 r. OSA 2001/2/5). Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że K. W. był do chwili obecnej dwadzieścia osiem razy karany za popełnienie trzydziestu ośmiu przestępstw, w tym za popełnienie przestępstw podobnych. Należy podkreślić, że skazany trzydzieści siedem razy dopuścił się popełniania czynu z art. 286 k.k. oraz jeden raz czynu z art. 288 § 1 k.k., co zdaniem Sądu wskazuje na znaczną demoralizację skazanego. Skazany czyny te popełnił na przestrzeni długiego okresu czasu od 16 maja 2009 r. do 25 czerwca 2011 r. Należy również wskazać, że skazany nie skorzystał z szans jakie dały mu sądy orzekające w sprawach o sygn. akt II K 1378/09, II K 115/10, IX K 948/10, II K 218/10 oraz IX K 543/10, które zastosowały wobec skazanego środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary, co skutkowało prawomocnym zarządzeniem wykonania kar orzeczonych w/w sprawach. Wielokrotna karalność, a także brak zdecydowanej zmiany postawy skazanego wskazuje na jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego. W ocenie Sądu negatywne zachowania K. W. nie miały w jego życiu charakteru epizodycznego zwłaszcza, że skierowane były w dobra prawne poddane szczególnej ochronie prawnej, tj. mienie czy własność. Niewątpliwie K. W. jest więc przestępcą niepoprawnym, którego cechuje łatwość popełniania przestępstw, a popełnianie przestępstw stało się wręcz jego swoistym sposobem na życie. Jego zachowanie świadczy więc o dużym stopniu demoralizacji oraz o niespełnieniu przez dotychczas orzeczone kary celów kary w zakresie prewencji indywidualnej w stosunku do skazanego. W świetle powyższego o ocenie Sądu najsurowsze kary jednostkowe wymierzone skazanemu pochłaniające inne kary stanowiłyby w tym przypadku nieuzasadnione premiowanie sprawcy wielokrotnego łagodniejszą karą i byłoby niewystarczającą oceną zachowania sprawcy. Powyższe przemawia za niestosowaniem zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do kar łącznych grzywny i pozbawienia wolności orzeczonych w punktach II., IV., VI. i VII. wyroku oraz skutkowało zastosowaniem przy wymiarze kar łącznych zasady asperacji polegającej na wymierzeniu kar łącznych wyższych niż najwyższe kary jednostkowe orzeczone w stosunku do skazanego, ale przy tym niższych niż suma kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa.

Ustalając wymiar kar łącznych grzywny orzeczonych wobec skazanego K. W. w punkcie II. oraz VI. wyroku Sąd określił najniższą przewidzianą ustawą wysokość stawki dziennej grzywny wobec tego, że skazany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, jak wynika z aktualnej opinii o skazanym koniec odbywania kar przypada na dzień 01 września 2029 r., zatem zasadne jest przyjęcie, że skazany nie byłby w stanie uiścić kary grzywny w wyższym wymiarze stawki dziennej.

Istotny wpływ na wymiar kar łącznych orzeczonych niniejszym wyrokiem miało również zachowanie skazanego w zakładzie karnym, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., II K 245/85, OSNKW 1986, z. 5 - 6, poz. 39, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 r., IV KR 213/83, OSNKW 1984, z. 5 - 6, poz. 65). Jak wynika z opinii Dyrektora Areszty Śledczego zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej ocenione zostało zaledwie jako poprawne. Wprawdzie skazany był kilkukrotnie nagradzany nagrodą regulaminową, nie był karany dyscyplinarnie, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie indywidualnego programu oddziaływania, jednakże jego zachowanie w ocenie Sądu nie jest wyróżniające się. Nadto podniesione w opiniach Dyrektora Aresztu Śledczego oraz opinii Dyrektora Zakładu Karnego okoliczności mają charakter pozytywny jednakże zdaniem Sądu nie są one na tyle doniosłe aby wskazywały na nadzwyczajną i diametralną zmianę w osobowości skazanego, a wobec tego nie uzasadniają zastosowania zasady całkowitej absorpcji przy orzekaniu kar łącznych.

Mając na względzie całokształt wyżej podniesionych okoliczności, orzeczone wobec skazanego kary łączne pozbawienia wolności i kary łączne grzywny zrealizują zdaniem Sądu zadania w zakresie prewencyjnego oddziaływania kary, zarówno w znaczeniu prewencji indywidualnej jak i ogólnej, kształtując we właściwy sposób świadomość prawną społeczeństwa. Podnieść także należy, że wymierzona w ramach wyroku łącznego kara nie musi przynieść skazanemu korzyści w zakresie wyraźnego zmniejszenia okresu pozbawienia wolności, musi ona jednak być sprawiedliwa i celowa.

Sąd na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonych skazanemu w przedmiotowym wyroku kar łącznych zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i odbywania kar w następujący sposób:

 na poczet wymierzonej wobec skazanego K. W. w punkcie II. wyroku kary grzywny zaliczył skazanemu ze sprawy o sygn. akt II K 18/10 okres odbywania zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 60 (sześćdziesięciu) dni wykonywanej w dniach od 19 lipca 2011 r. do 17 września 2011 r. oraz ze sprawy o sygn. akt II K 197/10 karę grzywny uiszczoną w wysokości 200 (dwustu) złotych, uznając karę łączną grzywny za wykonaną w wymiarze 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych, tj. do kwoty 1400 (jednego tysiąca czterystu) złotych;

 na poczet wymierzonej wobec skazanego K. W. w punkcie IV. wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 1378/09 w dniach od 25 czerwca 2011 r. do 19 lipca 2011 r. oraz od 17 września 2011 r. do 24 marca 2012 r., w sprawie o sygn. akt II K 115/10 w dniach od 24 marca 2012 r. do 24 września 2012 r., w sprawie o sygn. akt IX K 543/10 w dniach od 24 grudnia 2013 r. do 24 sierpnia 2014 r.;

 na poczet wymierzonej wobec skazanego K. W. w punkcie VII. wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 898/11 w dniach od 24 września 2012 r. do 24 grudnia 2013 r., w sprawie o sygn. akt VIII K 833/11 w dniach od 24 sierpnia 2014 r. do 18 września 2014 r. (daty wydania wyroku).

W pozostałym zakresie Sąd orzekł, że w części nie objętej niniejszym wyrokiem łącznym, wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu oraz podatek VAT od tej kwoty.

Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że ich uiszczenie byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe z uwagi na fakt, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności nie miałby więc możliwości ich uiszczenia.

Z/ odpis wyroku łącznego wraz z uzasadnieniem doręczyć obrońcy skazanego oraz skazanemu na adres z wniosku.