Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 581/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Ewa Rusin (spr.)

Sędziowie :

SSO Waldemar Majka

SSO Elżbieta Marcinkowska

Protokolant :

Ewa Ślemp

przy udziale Jolanty Siwik-Ważny Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 24 września 2014 roku

sprawy skazanego G. H.

syna R. i M. z domu T.

urodzonego (...) w W.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 27 maja 2014 roku, sygnatura akt II K 251/14

I.  uchyla zaskarżony wyrok to jest punkt II jego dyspozycji i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. S. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 581/ 14

UZASADNIENIE

Skazany G. H. złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego, obejmującego kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach pod sygn. akt II K 680/10, II K 186/12 i II K 902/12.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu wyrokiem łącznym z dnia 27 maja 2014r. sygn. akt II K 251/ 14 , ustalając że G. H. został skazany :

1.  z dnia 29.07.2010 r., sygn. akt II K 680/10 , za czyny:

a)  popełniony w okresie od 30.08.2009 r. do 03.09.2009 r., od 30 sierpnia 2009r. do 7 września 2009r., od 12 września 2009r. do 13 września 2009r., w dniach 14 września 2009r., 15 września 2009r., w nieustalonym dniu września 2009r., w okresie od 2 września 2009r. do 6 września 2009r. stanowiące występki z art. 262§2 kk popełnione w warunkach ciągu przestępstw na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 11.07.2005 r. do dnia 26.10.2005 r., a następnie zarządzono ją do wykonania na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 07.08.2012 r. ( II Ko 1057/12);

2.  z dnia 07.05.2012 r., sygn. akt II K 186/12, za czyny:

a) popełniony w dniu 03 grudnia 2011 r., stanowiący występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 §1kk

b)  popełniony w dniu 26 listopada 2011r. stanowiący występek z art. 280 §1 kk

– oba czyny w warunkach ciągu przestępstw, za które orzeczono na podstawie art. 91 §1 kk karę 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 3 grudnia 2011 r. do 7 maja 2012 r.

3.  z dnia 11.10.2012 r. sygn. akt II K 902/12 za czyny:

a)  popełnione w dniu 8 maja 2012r. i 19 maja 2012r. stanowiące występki z art. 280§1 kk na kary po 2 (dwa) lata pozbawienia wolności;

b)  popełnione w dniu 8 maja 2012r. i 19 maja 2012r. stanowiące występki z art. 245 kk na kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

z orzeczeniem kary łącznej 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4.  z dnia 10.10.2013 r. sygn. akt II K 1302/12 za czyn popełniony w okresie od września 2011 r. do grudnia 2011 r. stanowiący występek z art. 278 §1 kk i art. 288 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk i art. 12 kk. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby lat 2,

orzekł, co następuje:

I.  na podstawie art. 572 kpk postępowanie dotyczące połączenia kar orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt 1 i 3 części wstępnej niniejszego wyroku łącznego umorzył, pozostawiając wykonanie tych kar jako nie podlegających łączeniu do odrębnego wykonania.

II.  na podstawie art. 572 kpk postępowanie dotyczące połączenia kar orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt 2 i 4 części wstępnej niniejszego wyroku łącznego umorzył, pozostawiając wykonanie tych kar jako nie podlegających łączeniu z korzyścią dla skazanego do odrębnego wykonania.

III.  zwolnił skazanego G. H. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych prze Skarb Państwa w sprawie o wydanie wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Wyrok ten zaskarżył prokurator.

Apelujący zarzucił zaskarżonemu wyrokowi obrazę przepisów prawa karnego materialnego a to przepisu art. 85 kk, polegająca na jego nie zastosowaniu i nie połączeniu kar orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego Wałbrzychu z dnia 07 maja 2012 roku sygn. akt II K 186/12 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk popełniony w dniu 03 grudnia 2011 i czyn z art. 280 § 1 kk popełniony w dniu 26 listopada 2011 roku przy przyjęciu, iż zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 10 października 2013 roku sygn. akt II K 1302/12 za czyn z art. 278 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk popełniony w okresie od września 2011 roku do grudnia 2011 na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 (dwóch) lat próby, mimo spełnienia przesłanek do połączenia tych wyroków, albowiem czyn objęty wyrokiem w sprawie II K 1302/12 Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 10 października 2013 roku został popełniony zanim zapadł wyrok w sprawie II K 186/12 wydanym przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu.

Podnosząc wskazany zarzut apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie punktu II obejmujące umorzenie postępowania dotyczące połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Wałbrzychu o sygn. akt II K 186/12 oraz II K 1302/12 i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna i skutkuje uchyleniem zaskarżonej części wyroku.

Błędnie uznał Sąd Rejonowy zaistnienie przesłanek do umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego w zakresie skazań objętymi wyrokami pod sygn. akt II K 186/12 i II K 1302/12. Przesłanką umorzenia postępowania w przedmiocie wyroku łącznego jest wyłącznie brak warunków do wydania wyroku łącznego, a te znajdują się tylko w art. 85 kk, który to przepis jasno określa kryteria ustawowe łączenia kar. Otóż stwierdzając realny zbieg przestępstw ( a w sytuacji skazanego zachodzi taki związek wyłącznie pomiędzy skazaniami objętymi wyrokami pod sygn. akt II K 186/12 i II K 1302/12, bo dotyczą czynów popełnionych zanim w dniu 7 maja 2012r. zapadł pierwszy wyrok w sprawie pod sygn.akt II K 186/12 ), sąd ma obowiązek orzec karę łączną, choćby nie miał swobody co do jej wymiaru bądź co do stosowania probacji.

Obowiązujące od dnia 8 czerwca 2010 r. unormowanie art. 89 § 1a kk (wprowadzone ustawą z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy i innych ustaw Dz. U. Nr 206, poz. 1589) przesądza, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Tak więc oczywiście chybiony jest pogląd Sądu Rejonowego, że omawiane kary nie podlegają połączeniu, bo nie przyniesie to korzyści skazanemu.

Nie można tracić z pola widzenia, że celem kary łącznej nie jest premiowanie osoby wielokrotnie łamiącej porządek prawny, ale zapewnienie racjonalnego stosowania kar i środków karnych przez likwidację w postępowaniu wykonawczym ich swoistej konkurencji, wynikającej z kilkakrotnych skazań.

Nie ulega też żadnej wątpliwości, że popełnienie więcej niż jednego przestępstwa przez tego samego skazanego stanowi okoliczność przemawiającą za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy pełnej absorpcji. Powrót skazanego do przestępstwa ( dzień po wyroku z dnia 7 maja 2012r. G. H. dopuścił się rozboju z art. 280 § 1 kk i czynu z art. 245 kk, osądzonych kolejnym wyrokiem pod sygn. akt II K 902/12) wskazuje na daleko posunięty stopień demoralizacji skazanego, dla którego wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, przypadkowego charakteru, a było wręcz sposobem na życie.

Z przytoczonych względów Sąd Rejonowy sprawę rozpozna ponownie, stosując się do powyższych zaleceń Sądu Odwoławczego.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie §14 ust. 5 oraz § 19 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – Dz.U. Nr 163 poz.1348 z późn. zm.