Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 251/14

1 Ds. 408/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział II Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Magdalena Batog

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 13 sierpnia 2014 r., 02 września 2014r., 23 września 2014r. oraz 21 października 2014r. w Ś.

sprawy

1. B. Z. (Z.)

syna M. i M. z d. (...)

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

I.  w nocy z dnia 28 na 29 marca 2014 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z D. K. i S. Ś. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wyłamanie desek zabezpieczających otwór wejściowy, do znajdującego się w nowobudowanym domu jednorodzinnym położonym przy ulicy (...) na działce nr (...) garażu, z którego zabrał w celu przywłaszczenia piłę spalinową marki (...), młotowiertarkę marki (...) oraz dwa klucze ślusarskie o łącznej wartości 1.200 zł na szkodę A. P. przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnymi wyrokami:

-

Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 27 stycznia 2009 roku sygn. akt II K 129/08 za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2008 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 23 czerwca do 27 lipca 2010 roku oraz w okresie od 12 listopada 2012 roku do 27 sierpnia 2013 roku z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 07 października 2008 roku do 19 listopada 2009 roku,

-

Sadu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 4 października 2011 roku sygn. akt II K 398/11 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 07 lutego 2011 roku oraz za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 07 lutego 2011 roku na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył częściowo w okresie od 09 stycznia 2012 roku do 12 listopada 2012 roku z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od dnia 07 lutego 2011 roku do 04 października 2011 roku,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.;

II.  w dniu 29 marca 2014 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z D. K. i S. Ś. wszedł do nowobudowanego domu jednorodzinnego przy ulicy (...) na działce nr (...) przez niezabezpieczone okno, skąd zabrał w celu przywłaszczenia agregat prądotwórczy marki (...) o wartości 500 złotych na szkodę na szkodę A. P. przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnymi wyrokami:

-

Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 27 stycznia 2009 roku sygn. akt II K 129/08 za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2018 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 23 czerwca do 27 lipca 2010 roku oraz w okresie od 12 listopada 2012 roku do 27 sierpnia 2013 roku z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 07 października 2008 roku do 19 listopada 2009 roku,

-

Sadu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 4 października 2011 roku sygn. akt II K 398/11 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 07 lutego 2011 roku oraz za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 07 lutego 2011 roku na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył częściowo w okresie od 09 stycznia 2012 roku do 12 listopada 2012 roku z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od dnia 07 lutego 2011 roku do 04 października 2011 roku,

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

2. M. Z. (Z.)

syna M. i M. z d. (...)

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

III.  w dniu 18 marca 2014 roku w (...)/1, gmina Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z S. Ś. i D. K. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wypchnięcie okna w ganku do mieszkania skąd zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki (...), radio (...), monitor komputerowy marki (...) oraz głośniki muzyczne o łącznej wartości 950 zł na szkodę I. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

3. D. K. (K.)

syna K. i A. z d. K.

ur. (...) w T. A. (Włochy)

oskarżonego o to, że:

IV.  w dniu 18 marca 2014 roku w (...)/1 gmina Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z M. Z. i S. Ś. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wypchnięcie okna w ganku do mieszkania skąd zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki (...), radio (...), monitor komputerowy marki (...) oraz głośniki muzyczne o łącznej wartości 950 zł na szkodę I. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

V.  w nocy z 28 na 29 marca 2014 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z B. Z. i S. Ś. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wyłamanie desek zabezpieczających otwór wejściowy do garażu nowobudowanego domu jednorodzinnego na działce nr (...) przy ul. (...) skąd następnie zabrał w celu przywłaszczenia agregat prądotwórczy marki (...), piłę spalinową marki (...), młotowiertarkę marki (...) oraz dwa klucze ślusarskie o łącznej wartości 1.700 zł na szkodę A. P.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

4. S. Ś. (Ś.)

syna S. i D. z d. B.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

VI.  w dniu 18 marca 2014 roku w (...)/1 gmina Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z M. Z. i D. K. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wypchnięcie okna w ganku do mieszkania skąd zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki (...), CB radio, monitor komputerowy marki (...) oraz głośniki muzyczne o łącznej wartości 950 zł na szkodę I. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

VII.  w nocy z 28 na 29 marca 2014 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z B. Z. i D. K. dokonał kradzieży z włamaniem poprzez wyłamanie desek zabezpieczających otwór wejściowy do garażu nowobudowanego domu jednorodzinnego na działce nr (...) przy ul. (...) skąd następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia agregatu prądotwórczego marki (...), piły spalinowej marki (...), młotowiertarkę marki (...) oraz dwóch kluczy ślusarskich o łącznej wartości 1.700 zł na szkodę A. P.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonych B. Z. , S. Ś. i D. K. za winnych tego, że w nocy z 27/28 marca 2014r., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu, włamali się do nowobudowanego domu jednorodzinnego położonego na działce nr (...) przy ul. (...) w Ś., w ten sposób, że wyłamali deski zabezpieczające otwór wejściowy do garażu, dostając się w ten sposób do wnętrza budynku, skąd następnie zabrali w celu przywłaszczenia agregat prądotwórczy m-ki E. (...) 2800, piłę spalinową marki H. (...), młotowiertarkę m-ki M. (...) wraz z walizką, taśmę mierniczą o długości 20m, „metrówkę” o długości 5m, przedłużacz oraz zestaw dwóch kluczy ślusarskich, o łącznej wartości 1.150 zł, czym działali na szkodę A. P., przy czym B. Z. czynu tego dopuścił się w warunkach wielokrotnego powrotu do przestępstwa, opisanych w pkt I części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przez oskarżonego B. Z. przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz popełnienia przez oskarżonych S. Ś. i D. K. przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to wymierza oskarżonym:

a.  B. Z. , na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. – karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b.  S. Ś. i D. K. , na podstawie art. 279 § 1 k.k. – kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonych S. Ś. , M. Z. i D. K. za winnych tego, że w nocy z 17/18 marca 2014r., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu, włamali się do budynku w J.nr (...) gmina Ś., w ten sposób, że przy użyciu siły fizycznej wepchnęli do środka zamknięte okno w ganku, dostając się w ten sposób do wnętrza budynku, skąd następnie zabrali w celu przywłaszczenia telewizor m-ki L. (...), radio (...) m-ki M. (...), monitor m-ki F. (...) PS oraz głośnik muzyczny, o łącznej wartości 820 zł, czym działali na szkodę I. S.i A. B., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k., wymierza oskarżonym S. Ś., M. Z.i D. K.kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy oskarżonym S. Ś. i D. K. kary jednostkowe pozbawienia wolności wymierzone im w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku i wymierza im kary łączne po 1 (jednym) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu M. Z. wykonanie wymierzonej mu kary pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby;

V.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonym S. Ś. i D. K. wykonanie wymierzonych im kar łącznych pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby każdemu;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu B. Z. , na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności, okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 02 kwietnia 2014r. do dnia 27 października 2014r.;

VII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu M. Z. , na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności, na wypadek zarządzenia jej wykonania, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 01 kwietnia 2014r. do dnia 02 kwietnia 2014r., co odpowiada dwóm dniom kary pozbawienia wolności;

VIII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu S. Ś. , na poczet wymierzonej mu kary łącznej pozbawienia wolności, na wypadek zarządzenia jej wykonania, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 31 marca 2014r. do dnia 02 kwietnia 2014r., co odpowiada trzem dniom kary pozbawienia wolności;

IX.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu D. K. , na poczet wymierzonej mu kary łącznej pozbawienia wolności, na wypadek zarządzenia jej wykonania, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 31 marca 2014r. do dnia 02 kwietnia 2014r., co odpowiada dwóm dniom kary pozbawienia wolności;

X.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego M. Z. pod dozór kuratora sądowego;

XI.  na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddaje oskarżonych S. Ś. i D. K. pod dozór kuratora sądowego;

XII.  na podstawie 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych B. Z. i M. Z. od kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa;

XIII.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. obciąża oskarżonych S. Ś. i D. K. kosztami procesu w równych częściach, a w tym zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa, zwrot wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w kwocie po 60 zł i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) wymierza im opłaty w wysokości po 300 zł.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

I. S. oraz jej partner A. B. zamieszkują wspólnie w domu w miejscowości (...)/1, gm. Ś.. Pod koniec lutego 2014r. I. S. i A. B. wyjechali do znajomych do B.. Przed wyjazdem pozamykali drzwi wejściowe oraz okna w budynku i pozostawili klucze sąsiadce Z. L..

Dowód:

zeznania świadka I. S., k. 3, 199, 306,

zeznania świadka A. B., k. 326.

Podczas pobytu w B. I. S. i A. B., zostali zawiadomieni telefonicznie przez sąsiada R. L., że w ganku ich budynku jest otwarte okno. W związku z tym A. B. skontaktował się ze znajomym I. B. z prośbą aby wziął klucze od Z. L. i sprawdził czy nic nie zginęło, opisując mu jednocześnie wartościowe przedmioty jakie znajdowały się w jego domu.

Dowód:

zeznania świadka I. S., k. 3, 199, 306,

zeznania świadka A. B., k. 326,

zeznania świadka I. B., k. 326v.

I. B. udał się na miejsce, lecz nie stwierdził aby doszło do kradzieży. Zamknął okno w ganku na zapadkę, zabezpieczając je dodatkowo od środka gumką, oraz dwoma gwoździami. I. B. zamknął drzwi na klucz a następnie zwrócił go sąsiadce i zawiadomił o poczynionych ustaleniach A. B..

Dowód:

zeznania świadka I. B., k. 326v,

zeznania świadka I. S., k. 3, 199, 306,

zeznania świadka A. B., k. 326.

W nocy z 17/18 marca 2014r. oskarżeni M. Z., S. Ś. i D. K. spotkali się na przystanku autobusowym w miejscowości J.. M. Z. opowiedział kolegom, że od dłuższego czasu nikt nie przebywa w budynku I. S. i A. B.. Po tej informacji mężczyźni wspólnie postanowili, że dokonają kradzieży z budynku.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359.

Oskarżeni udali się na miejsce samochodem m-ki V. (...) należącym do D. K.. D. K. został przy aucie, zaś S. Ś. i M. Z. podeszli do budynku. M. Z. używając siły fizycznej wepchnął do środka okno w ganku, które wcześniej zostało zabezpieczone przez I. B. Po wejściu do środka M. Z. i S. Ś. odłączyli od gniazdka telewizor lcd m-ki L. (...) o wartości 600 zł i podali go przez okno w kuchni D. K., który schował go do auta.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

zeznania świadka I. S., k. 3, 199, 306,

protokół oględzin miejsca, k. 6 – 8,

Oskarżeni postanowili, że sprzedadzą telewizor a następnie wrócą do budynku po rzeczy, których nie zdołali od razu zabrać. Zgodnie z ustaleniami pojechali do W., gdzie D. K. zastawił telewizor za kwotę 300 zł w lombardzie przy ul. (...), czynnym 24h/dobę.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

zeznania świadka D. S., k. 66 – 67,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 61 – 63,

umowa z dnia 18.03.2014r., k. 64.

D. K., M. Z.i S. Ś.podzielili się pieniędzmi a następnie ponownie udali się pod budynek w J.nr (...) D. K.pozostawił kolegów na miejscu i odjechał, umówiwszy się z nimi wcześniej że wróci po nich za kilka minut. M. Z.i S. Ś.ponownie weszli przez okno w ganku do mieszkania I. S.i A. B.i po jego przeszukaniu zabrali ze środka radio (...) m-ki M. (...)o wartości 200 zł, monitor m-ki F. (...) PS z uszkodzoną matrycą o wartości 10 zł oraz głośnik muzyczny starego typu o wartości 10 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

zeznania świadka I. S., k. 3, 199, 306,

zeznania świadka A. B., k. 326.

Po opuszczeniu budynku oskarżeni wsiedli do samochodu D. K., który w międzyczasie powrócił na miejsce, a następnie wspólnie pojechali do garażu S. Ś.. Tam podzielili się rzeczami w ten sposób, że S. Ś. wziął dla siebie CB – radio, zaś D. K. monitor komputerowy. Głośnik został wyrzucony przez S. Ś. do kanału w C..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359.

Następnego dnia S. Ś. zastawił CB – radio w lombardzie we W. za kwotę 60 zł. D. K. także próbował zbyć monitor w lombardzie, lecz nie udało mu się to z uwagi na jego zły stan techniczny. W związku z tym pozostawił go w piwnicy należącej do jego „dziewczyny”, przy ul. (...) we W..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 88 – 91.

W dniu 27 marca 2014r. oskarżeni S. Ś., B. Z. i D. K. jeżdżąc po Ś. ustalili, że dokonają włamania do budynku w budowie, znajdującego się na działce nr (...) przy ul. (...). Tego samego dnia, oskarżeni spotkali się w godzinach nocnych, w miejscowości J. a następnie pojechali do Ś. samochodem D. K., m-ki V. (...).

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. Z., k. 134 – 135, 138, 305v.

Po przybyciu na miejsce D. K. pozostał przy aucie, natomiast S. Ś. i B. Z. podeszli do budynku, stanowiącego własność A. P.. Oskarżeni przy pomocy metalowego łomu wyłamali część desek zabezpieczających wejście do garażu. Po wejściu do środka pomieszczenia S. Ś. i B. Z. zabrali znajdujące się tam piłę spalinową marki H. (...) o wartości 250 zł, młotowiertarkę m-ki M. (...) wraz z walizką o wartości 250 zł, zestaw dwóch kluczy ślusarskich o wartości 50 zł, a ponadto taśmę mierniczą o długości 20m, „metrówkę” o długości 5m i przedłużacz - o łącznej wartości 100 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. Z., k. 134 – 135, 138, 305v,

zeznania świadka A. P., k. 13, 184, 307 – 308,

protokół oględzin miejsca, k. 16 – 17,

protokół oględzin miejsca, k. 52 – 53.

Oskarżeni schowali rzeczy do samochodu D. K. i ustalili, że po ich sprzedaży wrócą po znajdujący się na miejscu agregat prądotwórczy. Następnie udali się wspólnie do W., gdzie B. Z. w całodobowym lombardzie przy ul. (...) zastawił za kwotę 300 zł skradzioną piłę i młotowiertarkę. Oskarżeni podzieli się pieniędzmi a następnie ponownie pojechali na ulicę (...) w Ś..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. Z., k. 134 – 135, 138, 305v,

zeznania świadka D. S., k. 66 – 67,

zeznania świadka A. S., k. 29, 110 – 111, 358v – 359,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 61 – 63,

umowa z dnia 28.03.2014r., k. 65.

B. Z., S. Ś. i D. K. weszli do budynku należącego do A. P., przez wcześniej wybity otwór i zabrali z wnętrza agregat prądotwórczy m-ki E. (...) 2800 o wartości 500 zł. Mężczyźni przeciągnęli go do auta D. K. a następnie zawieźli do jego miejsca zamieszkania. Oskarżeni ustalili że dokonają sprzedaży agregatu w późniejszych godzinach. D. K. schował u siebie w domu zestaw kluczy zabrany z budynku A. P..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. Z., k. 134 – 135, 138, 305v,

zeznania świadka A. P., k. 13, 184, 307 – 308,

protokół przeszukania pomieszczeń, k. 54 – 57.

W dniu 28 marca 2014r. około godz. 22.00 D. K. wraz z S. Ś. udali do lombardu we W. na ul. (...). Na miejscu D. K. zastawił skradziony agregat prądotwórczy m-ki E. za kwotę 300 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

zeznania świadka Ł. M., k. 35,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 31 – 33,

umowa z dnia 28.03.2014r., k. 34.

Oskarżony S. Ś. ma 22 lata, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Pracuje w firmie (...) w Komornikach i zarabia 1500 zł netto miesięcznie. Oskarżony nie leczył się psychiatrycznie neurologicznie ani odwykowo. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. Ś., k. 80 – 81, 304, 359,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 211,

informacja z K., k. 119.

Oskarżony D. K. ma 22 lata, jest kawalerem, nie posiada dzieci. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą Usługi (...) w J. i uzyskuje z tego tytułu około 1800 zł miesięcznie. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K., k. 75 – 76, 145, 324v – 326,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 212,

informacja z K., k. 120, 336.

Oskarżony M. Z. ma 20 lat, jest kawalerem, nie posiada dzieci. Oskarżony podejmuje prace dorywcze osiągając z tego tytułu około 500 zł miesięcznie.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. Z., k. 71, 83, 304v – 305,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 213.

M. Z. podejmował w przeszłości leczenie w związku z napadami padaczkowymi. T. criminis oskarżony nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia swojego czynu jak też pokierowania swoim postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 214 – 216.

M. Z. był karany sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia z dnia 05 lutego 2013r., sygn. akt II K 691/12, oskarżony został skazany za przestępstwa z art. 278 § 1 k.k., na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby.

Dowód:

informacja z K., k. 121 – 122,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05.02.2013r., sygn. akt II K 691/12, k. 195 – 197.

Oskarżony B. Z. ma 31 lat, jest kawalerem, nie posiada dzieci. Przed osadzeniem w Areszcie Śledczym utrzymywał się z prac dorywczych. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. Z., k. 134 – 135, 138, 305v.

B. Z. był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 i 2 k.k.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 27 stycznia 2009 roku, sygn. akt II K 129/08, B. Z. został skazany za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k., na kare 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 23 czerwca 2010r. do 27 lipca 2010 roku oraz w okresie od 12 listopada 2012 roku do 27 sierpnia 2013 roku z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 07 października 2008 roku do 19 listopada 2009 roku.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 04 października 2011 roku sygn. akt II K 398/11, B. Z. został skazany za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. ma karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09 stycznia 2012 roku do 12 listopada 2012 roku z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od dnia 07 lutego 2011 roku do 04 października 2011 roku.

Dowód:

informacja z K., k. 116 – 118,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 27.01.2009r., sygn. akt II K 129/08, k. 125 – 126,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 04.10.2011r., sygn. akt II K 398/11, k. 127 – 128,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 28.02.2001r., sygn. akt II K 44/01, k. 188,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 04.03.2003r., sygn. akt II K 5/03, k. 189,

postanowienie Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 20.09.2004r., sygn. akt II Ko 173/04, k. 190,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 25.05.2004r., sygn. akt II K 46/04, k. 191,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24.08.2004r., sygn. akt II K 86/04, k. 192,

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24.10.2006r., sygn. akt II K 152/06, k. 194.

Oskarżeni M. Z., B. Z., S. Ś. i D. K. w toku całego postępowania przyznali się do zarzucanych im czynów i złożyli wyjaśnienia, w których opisali okoliczności ich popełnienia. Oskarżony D. K. w toku rozprawy głównej zmienił częściowo swoje wcześniejsze wyjaśnienia podnosząc, że nie brał udziału w kradzieży rzeczy z budynku A. P., a jedynie pomógł S. Ś. w sprzedaży agregatu.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody o charakterze osobowym oraz materialnym.

W ramach pierwszej grupy przeprowadzonych dowodów sąd uwzględnił zeznania złożone przez świadków A. P., I. S., A. B., I. B., A. S., Ł. M., D. S., P. Ś.. Sąd uznał, że świadkowie ci w sposób zgodny z prawdą opisali fakty, które były ich udziałem, bądź o których posiedli informację z innych źródeł. Analizując relację świadków, sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które podważałyby ich wiarygodność.

Sąd oparł się także na wyjaśnieniach złożonych przez oskarżonych S. Ś., D. K., M. Z. i B. Z.. Mając na uwadze pewne sprzeczności zachodzące pomiędzy ich relacjami sąd jako wiarygodne ocenił tę część wyjaśnień oskarżonych w których przyznali się do zarzucanych im czynów i w sposób korespondujący ze sobą opisali okoliczności ich popełnienia.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się ponadto na zgromadzonych dowodach o charakterze materialnym, wyszczególnionych w pierwszej części uzasadnienia. Sąd dał im wiarę jako w pełni wypełniającym wymogi stawiane takim dowodom oraz nie znajdując żadnych podstaw do podważenia ich wiarygodności.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonych w zakresie przypisanych im czynów, nie budzą wątpliwości.

Sąd w pkt I części dyspozytywnej wyroku uznał oskarżonych S. Ś., D. K. i B. Z., za winnych popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., przyjmując jednocześnie, że B. Z. działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 2 k.k. Sąd ustalił, że oskarżeni wspólnie i w porozumieniu włamali się do budynku A. P. – wyłamując deski zabezpieczające wejście do garażu, a następnie dwukrotnie zabrali w celu przywłaszczenia znajdujące się w środku przedmioty. Stwierdzając powyższe sąd przyjął, iż B. Z., S. Ś. i D. K. działali z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, co uzasadniało przyjęcie że podjęte przez nich zachowania stanowiły jeden czyn ciągły. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze m.in. wyjaśnienia S. Ś., który podał, że wraz z pozostałymi oskarżonymi nie zabrali od razu agregatu prądotwórczego, gdyż był on zbyt duży i ustalili, że wrócili po niego po spieniężeniu wcześniej zabranych przedmiotów. Ustalając wartość przedmiotów skradzionych przez oskarżonych sąd miał na uwadze zeznania złożone przez A. P. w toku rozprawy głównej, a w przypadku piły m-ki H. dodatkowo wycenę tego przedmiotu dokonaną w lombardzie.

Dokonując wskazanych ustaleń sąd dokonał zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzuconych oskarżonym B. Z., S. Ś. i D. K. odpowiednio w pkt I, II, V i VII aktu oskarżenia. Niezależnie od odmiennej oceny prawnej dokonanej przez sąd wskazać należy na niekonsekwencję w sformułowaniu zarzutów aktu oskarżenia w stosunku do poszczególnych oskarżonych. Oskarżyciel publiczny mimo, że ustalił działanie B. Z., S. Ś. i D. K. w formie zjawiskowej współsprawstwa, to w sposób odmienny zakwalifikował zachowanie tego pierwszego w stosunku dwóch pozostałych oskarżonych, zarzucając mu popełnienie dwóch przestępstw.

Sąd w pkt II części dyspozytywnej wyroku uznał oskarżonych S. Ś., D. K.i M. Z., za winnych popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy sąd ustalił, że oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu włamali się do budynku w (...) (...)– poprzez siłowe wepchnięcie do środka zamkniętego okna w ganku a następnie dwukrotnie zabrali w celu przywłaszczenia znajdujące się w środku przedmioty. Sąd przyjął, że oskarżeni działali w warunkach czynu ciągłego – mając z góry powzięty zamiar dokonania kradzieży wszystkich przedmiotów, który zrealizowali w dwóch etapach. Ustalając wartość skradzionych rzeczy sąd miał na uwadze zeznania pokrzywdzonej I. S.oraz relację A. B., który znając stan techniczny monitora i głośnika, był w zakresie ich wyceny osobą w pełni wiarygodną.

Czyny popełnione przez oskarżonych były zawinionego, okoliczności wyłączające winę bądź bezprawność, nie zachodziły.

Sąd wymierzając poszczególnym oskarżonym kary jednostkowe za przypisane im przestępstwa baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych czynów, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonych.

Mając na uwadze całokształt okoliczności przestępstwa popełnionego przez B. Z., sąd w pkt I wyroku wymierzył mu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając wymiar kary wobec oskarżonego B. Z. sąd jako główną okoliczność obciążającą wziął pod uwagę jego działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 2 k.k. Oskarżony pomimo uprzednich skazań i odbyciu kilkukrotnie kary pozbawienia wolności, w dalszym ciągu powraca do przestępstwa, co wskazuje na to, że dotychczas stosowana wobec niego kara pozbawienia wolności nie osiągnęła pokładanych w niej celów. Tym samym sąd uznał, iż w przypadku tego oskarżonego, mimo niewielkiej wartości skradzionego mienia, wymierzona mu kara powinna być dotkliwa w stopniu umożliwiającym mu zrozumienie nieopłacalności popełnienia podobnych czynów w przyszłości. Sąd uznał, iż karą adekwatną wobec oskarżonego jest kara 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę tę mu wymierzył. Zdaniem sądu wnioskowana przez prokuratora kara 3 lat pozbawienia wolności pozostaje wygórowana, stanowi sankcję nieprzystającą do czynu oskarżonego.

Przypisując oskarżonym D. K. i S. Ś., w pkt I części dyspozytywnej wyroku, popełnienie przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., sąd wymierzył im za nie kary po 1 roku pozbawienia wolności. Sąd uznał, że okoliczności przestępstwa popełnionego przez oskarżonych, przemawiają za ukształtowaniem kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Kary w tej samej wysokości sąd wymierzył również D. K., S. Ś. i M. Z. za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., przypisane im w pkt II części dyspozytywnej wyroku. Sąd uznał, że kary 1 roku pozbawienia wolności pozostają adekwatne do popełnionego przez nich przestępstwa, czyniąc zadość względom tak w zakresie prewencji indywidualnej, jak i generalnej.

Sąd w pkt III wyroku połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonych D. K. i S. Ś. i wymierzył im kary łączne po jednym roku i sześć miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając wskazanym oskarżonym kary łączne, sąd działał na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Zgodnie z art. 85 k.k. sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju. Ustalając wymiar kar łącznych oskarżonym D. K. i S. Ś., sąd kierował się zasadą częściowej kumulacji, mając na uwadze charakter związku podmiotowo-przedmiotowego ich czynów, stopień ich zbieżności czasowej i miejscowej. W ocenie sądu kary łączne orzeczone wobec oskarżonych odpowiadają wskazanym wymogom, stanowiąc syntetyczną, całościową ocenę ich zachowań.

Sąd w pkt IV i V wyroku warunkowo zawiesił na okresy 3 lat próby, wykonanie kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec oskarżonych M. Z., S. Ś. i D. K.. Sąd uznał, że w przypadku tychże oskarżonych zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Sąd nie znalazł natomiast podstaw do zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania mu kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego B. Z.. Mając na uwadze uprzednią karalność oskarżonego, a w tym przede wszystkim działanie przez niego w warunkach recydywy, sąd uznał że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie byłaby wystarczająca dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k. sąd w pkt VI – IX zaliczył oskarżonym na poczet wymierzonych im kar, okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. W przypadku oskarżonego S. Ś. sąd stwierdził, że okres jego zatrzymania przekroczył 48 godzin (od dnia 31.03.2014r., godz. 09.30 do dnia 02.04.2014r., godz. 10.00 – k. 21 a.s.). Tym samym w przypadku tegoż oskarżonego, sąd ustalił, że rzeczywiste pozbawienie wolności odpowiada trzem dniom kary pozbawienia wolności.

Sąd w pkt X – XI orzekł o oddaniu oskarżonych M. Z., S. Ś. i D. K. pod dozór kuratora sądowego. W przypadku M. Z. orzeczenie to pozostawało obligatoryjne z uwagi na to, że jest on sprawcą młodocianym. W przypadku natomiast pozostałych oskarżonych sąd uznał, to za celowe dla zapewnienia prawidłowego przebiegu okresu próby.

Sąd zwolnił oskarżonych M. Z. i B. Z. od ponoszenia kosztów sądowych, uznając że w sytuacji w jakiej się aktualnie znajdują, nie będą w stanie wywiązać się z ich zapłaty. Sąd nie znalazł natomiast podstaw do takiego rozstrzygnięcia w stosunku do oskarżonych S. Ś. i D. K. i obciążył ich kosztami procesu w równych częściach, a w tym wymierzył im opłatę w wysokości przewidzianej ustawą.

SSR Radosław Gluza