Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Piotr Starosta

Sędziowie: SO Aurelia Pietrzak

SO Irena Dobosiewicz (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku: (...)Funduszu (...)z siedzibą w K.

z udziałem: B. Z.

o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt XII Co 8554/13, oddalające wniosek o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień

postanawia:

I  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

a.  nadać klauzulę wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 29 października 2012 r., sygn. akt VI Nc-e 1303852/12, wydanemu przeciwko dłużniczce B. Z., na rzecz (...)Funduszu (...)z siedzibą w K., na który przeszło uprawnienie wierzyciela (...) Bank S.A. z siedzibą we W.,

b.  zasądzić od dłużniczki na rzecz wierzyciela kwotę 133 zł (sto trzydzieści trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania klauzulowego,

II  zasądzić od dłużniczki na rzecz wierzyciela kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 808/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 września 2013 roku, w sprawie o sygn. akt XII Co 8554/13, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. a contrario, oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień.

W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca przedkładając notarialnie poświadczony wyciągu umowy przelewu wierzytelności z dnia 7 czerwca 2013 r. wraz z aneksem zawartej pomiędzy wnioskodawcą a pierwotnym wierzycielem, nie wykazał, aby przedmiotem tejże umowy była wierzytelność objęta wskazanym przez wnioskodawcę tytułem egzekucyjnym. Analiza dokumentu załączonego do wniosku nie pozwalała, w ocenie Sądu Rejonowego, na stwierdzenie, iż faktycznie jest to fragment załącznika do umowy, a jeśli tak, to którego załącznika i do której umowy. Ponadto dokument ten nie pozwala na weryfikację tożsamości zbywanej wierzytelności z wierzytelnością objętą nakazem zapłaty, bowiem brak jest wskazania w umowie cesji na tytuł egzekucyjny, którym została stwierdzona, jak również innych danych umożliwiających wystarczającą identyfikację przedmiotowego zobowiązania. Z uwagi na niespełnienie przesłanek z art. 788 § 1 k.p.c., Sąd I instancji oddalił wniosek.

Zażalenie na postanowienie złożył wnioskodawca, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie w trybie art. 359 § 2 k.p.c., ewentualnie uchylenie i przekazanie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania w II instancji. Dodatkowo wniósł o dopuszczenie dowodu z dokumentu w postaci pozwu pierwotnego wierzyciela przeciwko dłużniczce.

Wnioskodawca podniósł zarzut naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 233 k.p.c. w zw. z art. 788 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów i uznanie, że wierzyciel nie wykazał w wystarczający sposób przejścia praw i obowiązków wynikających z czynności bankowej.

W uzasadnieniu podał, że dane, których istnienie Sąd Rejonowy podważa znajdowały się w klauzuli notarialnej będącej częścią wyciągu. Ponadto wskazał, że do wniosku w przedmiotowej sprawie został załączony tytuł wykonawczy wydany na rzecz pierwotnego wierzyciela, w posiadanie którego nie mógłby wejść w legalny sposób, inny niż nabycie go od poprzedniego wierzyciela na mocy umowy cesji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie skarżący domagał się nadania na jego rzecz klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu z zaznaczeniem przejścia uprawnień w trybie art. 788 k.p.c. Na gruncie omawianej regulacji jedyną i zarazem podstawową przesłanką warunkującą nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności na rzecz nowego wierzyciela, jest wykazanie i udokumentowanie faktu przejścia owych uprawnień za pomocą ściśle określonych środków dowodowych, którymi są dokumenty urzędowe lub prywatne z podpisami urzędowo poświadczonymi. Sąd orzekający w postępowaniu klauzulowym ocenia te dokumenty pod względem formalnym, tj. w zakresie dotyczącym ustalenia, czy spełniają one kryteria wymagane od dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 244 k.p.c. lub czy podpisy na dokumencie prywatnym zostały urzędowo poświadczone (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2013 r., I ACz 284/13; postanowienie Sadu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 3 września 2012 r., I ACz 1207/12). Szczegółowa analiza przedłożonej przez wnioskodawcę umowy cesji wraz z aneksem prowadzi do wniosku, że dokument ten spełnia wymogi dokumentu prywatnego z podpisami urzędowo poświadczonymi określone w art. 98 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2008 r., Nr 189, poz. 1158) .

Ponadto należy wskazać, że Sądowi Rejonowemu umknęły stwierdzenia sformułowane w klauzulach legalizacyjnych dokumentu – w stosunku do samej umowy o treści: „niniejszy dokument stanowi wyciąg z umowy przelewu, zawartej dnia 07 czerwca 2013 roku w W.” oraz w stosunku do aneksu o treści: „niniejszy dokument stanowi wyciąg z aneksu do umowy przelewu i załącznika do tego aneksu, zawartego 24 czerwca 2013 roku we W.”. Obecność tychże stwierdzeń czyni rozstrzygnięcie Sądu I instancji nieuzasadnionym.

Z uwagi na powyższe, na podstawie przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów, w ramach kontroli formalnej dokonywanej przez Sąd w postępowaniu z art. 788 k.p.c., można więc było ustalić, że przejście uprawnień nastąpiło.

Na marginesie należy wskazać, że co prawda w załączniku do aneksu do umowy cesji nie została wskazana sygnatura akt sprawy, w której został wydany nakaz zapłaty, jednakże określenie tożsamości roszczeń możliwe jest po dokonaniu porównania na przykład wysokości należności głównej, która w obu przypadkach jest identyczna.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy podzielił stanowisko skarżącego, że dołączając opisane wyżej dokumenty spełnił on wymóg określony w art. 788 § 1 k.p.c., a mianowicie wykazał dokumentem prywatnym z podpisami urzędowo poświadczonymi, że doszło do przejścia uprawnień z (...) Banku S.A. z siedzibą we W. na rzecz (...)Fundusz (...)z siedzibą w K..

Dlatego też Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., na mocy art. 788 § 1 k.p.c., orzekł, jak w punkcie I postanowienia.

O kosztach postępowania za pierwszą instancję orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. i § 10 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490). O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. i § 10 ust. 1 pkt 13 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 wymienionego wyżej rozporządzenia.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem