Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 530/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Waldemar Majka (spr.)

Sędziowie :

SSO Sylwana Wirth

SSO Elżbieta Marcinkowska

Protokolant :

Magdalena Telesz

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 12 września 2014 roku

sprawy skazanego A. W.

syna A. i M. z domu K.

urodzonego (...) w W.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 16 maja 2014 roku, sygnatura akt III K 209/14

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację obrońcy skazanego za oczywiście bezzasadną;

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Z. z Kancelarii Adwokackiej w W. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 530/14

UZASADNIENIE

A. W. skazany został prawomocnymi wyrokami:

1/ Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14.10.2008 r. /sygn.akt X K 970/08 / za czyn z art. 278§1 kk popełniony w dniu 7 czerwca 2008 r. na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby 3 lat z zaliczeniem na poczet kary okresu zatrzymania w dniach 7 i 8 marca 2008 r., oraz okresu faktycznego pozbawienia wolności w państwie wykonania europejskiego nakazu aresztowania od dnia 19.12.2013 r. do dnia 26.02.2014 r., którą to karę zarządzono do wykonania postanowieniem Sadu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 5 maja 2010 r. /sygn.akt III Ko 781/10/

2/ Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 7.05.2009 r., /sygn.akt X K 375/09/ za czyn z art. 279§1 kk popełniony w dniu 29 września 2008 r. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres lat 5 próby, z zaliczeniem na poczet kary okresu zatrzymania w dniu 29 września 2008 r., którą to karę zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14 kwietnia 2010 r. /sygn.akt III Ko 414/10/,

3/ Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14.12.2009 r., /sygn.akt XK 647/09/ za czyny z art. 279§1 kk i z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91§1 kk popełnione w nocy z 1 na 2 marca 2009 r. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, którą to karę zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn.akt III Ko 1454/12.

Wyrokiem łącznym z dnia 16 maja 2014 roku (sygn. akt III K 209/14) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu:

I. na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk połączył skazanemu A. W. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 1 i 2 części wstępnej wyroku i wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności,

II. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach opisanych w pkt 1 i 2 części wstępnej wyroku pozostawił do odrębnego wykonania,

III. na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie karne o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazanie orzeczone wyrokiem opisanym w pkt 3 części wstępnej wyroku,

IV. na podstawie art. 63§1 kk i art. 577 kpk na poczet orzeczonej wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okresy zatrzymania w dniach 7 i 8 marca, 29 września 2008 r. oraz okres faktycznego pozbawienia wolności w państwie wykonania europejskiego nakazu aresztowania od dnia 19.12.2013 r. do dnia 26.02.2014 r. w sprawie XK 970/08,

V. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Z. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

VI. zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od wyroku wywiódł obrońca skazanego zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, który miał wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez uznanie za niewłaściwe zastosowanie wobec A. W. przy wymierzaniu mu kary łącznej pozbawienia wolności zasady pełnej absorpcji, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że dla prawidłowego przebiegu procesu resocjalizacji skazanego wystarczającym jest wymierzenie mu kary łącznej przy zastosowaniu tej zasady, a podnosząc wskazany zarzut wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Z ostrożności procesowej, ewentualnie o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej pozbawienia wolności z zastosowaniem przyjętej przez Sąd I instancji zasady asperacji, w niższym niż orzeczony wymiarze.

Ponadto skarżący wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu przed Sądem II instancji, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

apelacja jest bezzasadna.

Wbrew odmiennym zapatrywaniom skarżącego wyrokując w niniejszej sprawie i orzekając o karze łącznej wobec skazanego A. W. sąd rejonowy nie popełnił zarzucanego w apelacji błędu w ustaleniach faktycznych mającego mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia. Błędu tego skarżący upatruje w niezastosowaniu wobec wymienionego skazanego zasady pełnej absorpcji.

Analizując przedstawioną przez skarżącego argumentację na poparcie powyższego zarzutu zaznaczyć należy, iż jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczone jest stosowanie zarówno zasady pełnej kumulacji, jak i zasady pełnej absorpcji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych, nietypowych sytuacjach (podzielając pogląd prawny wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 marca 2012 roku II Aka 51/12). W niniejszej sprawie za w pełni zasadne uznać natomiast należy stanowisko, iż brak jest podstaw do uznania, że istnieją jakieś szczególne okoliczności uzasadniające zastosowanie przy orzekaniu o karze łącznej wymierzonej skazanemu zasady pełnej absorpcji.

Sąd I instancji wymierzając skazanemu A. W. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności miał na uwadze tak związek tak podmiotowy jak i przedmiotowy pomiędzy przestępstwami za które wymierzono kary podlegające łączeniu a także, iż zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk możliwe było orzeczenie wobec wymienionego skazanego tej kary w granicach od roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z kar pozbawienia wolności podlegających łączeniu) do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa możliwa do łączenia kara stanowiąca sumę kar jednostkowych podlegających łączeniu). Wymierzając karę łączną sąd rejonowy uwzględnił ponadto oraz trafnie ocenił opinie o skazanym do których odnosi się skarżący w uzasadnieniu apelacji. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż wskazane w tej opinii okoliczności nie mogły automatycznie skutkować ukształtowaniem orzeczonej wobec skazanego kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji.

Ze wskazanych wyżej względów apelacja obrońcy skazanego A. W. okazała się niezasadna.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o Adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz. 124 z późn. zm.) oraz § 14 ust. 5 i § 19 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1348) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Z. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu odwoławczym.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk kierując się sytuacją majątkową skazanego.

IV Ka 530/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE