Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 473/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Waldemar Masłowski (spr.)

Sędziowie SO Klara Łukaszewska

SO Tomasz Skowron

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2014 r.

sprawy J. A. i M. Ż.

oskarżonego z art. 280 § 1 kk i inne

z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 20 czerwca 2014 r. sygn. akt II K 380/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonych J. A. i M. Ż. w ten sposób, że z podstawy skazania eliminuje przepisy art. 278 § 5 kk i art. 217 § 1 kk,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. C. kwotę 516, 60 zł w tym 96, 60 zł podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym,

IV.  zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VIKa 473/14

UZASADNIENIE

J. A. i M. Ż. oskarżeni zostali o to, że w dniu 21 stycznia 2014 roku w J. woj. (...), przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali rozboju na osobie D. U., w ten sposób, że po uprzednim zagrożeniu użyciem natychmiastowej przemocy, a następnie przewracając pokrzywdzonego i używając przemocy polegającej na uderzeniu pokrzywdzonego pięścią i kopaniu go po całym ciele, a także dociskaniu twarzy do podłoża, naruszając nietykalność cielesną wymienionego pokrzywdzonego spowodowali obrażenia w postaci stłuczenia głowy, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia kurtki skórzanej koloru czarnego wartości 200 złotych z zawartością telefonu komórkowego marki S. wartości 300 złotych, dowodu osobistego, prawa jazdy, karty bankomatowej (...) oraz książeczki wojskowej czym spowodowali straty w kwocie 805 złotych na szkodę D. K., to jest o przestępstwo określone w art. 280 § 1 k.k. i art. 278 § 5 k.k. i art. 276 k.k. i art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 20 czerwca 2014 r. w sprawie o sygn. akt IIK 380/14:

I.  uznał oskarżonych J. A. i M. Ż. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, opisanego w części wstępnej wyroku tj. występku z art. 280 § 1 k.k. i art. 278 § 5 k.k. i art. 276 k.k. i art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył im kary po 2 (dwa) lata pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. Ż. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonym J. A. okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 stycznia 2014 r. do dnia 20 czerwca 2014 r. oraz M. Ż. od dnia 21 stycznia 2014 r. do dnia 5 czerwca 2014 r. oraz od dnia 7 czerwca 2014 r. do dnia 20 czerwca 2014 r., przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonych J. A. i M. Ż. do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego D. K. kwot po 402,50 (czterysta dwa 50/100) złotych;

V.  na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddał oskarżonego M. Ż. w okresie próby pod dozór kuratora;

VI.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 k.k. zobowiązał oskarżonego M. Ż. do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;

VII.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 6 k.k. zobowiązał oskarżonego M. Ż. do poddania się leczeniu odwykowemu;

VIII.  na podstawie art. 29 ust 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. C. kwotę 720 złotych plus 165,60 złotych VAT tytułem zwrotu kosztów udzielonej obrony z urzędu;

IX.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k zwolnił oskarżonych J. A. i M. Ż. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelacje od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego J. A. i prokurator.

Obrońca oskarżonego J. A. na rozprawie w dniu 7 listopada 2014 r. cofnął złożoną apelację.

Prokurator w złożonej apelacji zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego – art. 278 § 5 kk i art. 217 § 1 kk – wskutek błędnego zakwalifikowania czynu oskarżonych: J. A. oraz M. Ż. stanowiącego występek z art. 280 § 1 kk, w kumulatywnym zbiegu z tymi przepisami, choć między przepisem art. 280 § 1 kk a przepisami art. 278 § 5 kk i art. 217 § 1 kk nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 11 § 2 kk, co winno skutkować zakwalifikowaniem występku oskarżonych jedynie z art. 280 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Stawiając powyższe zarzuty prokurator wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze przez wyeliminowanie w pkt I części dyspozytywnej wyroku przepisów art. 278 § 5 kk i art. 217 § 1 kk, jako podstawy kwalifikacji prawnej czynu przypisanego obu oskarżonym,

- utrzymanie wyroku w pozostałym zakresie w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Trafnie prokurator wskazał w zarzucie apelacji, iż Sąd Rejonowy błędnie za aktem oskarżenia przyjął, iż zachowaniem swoim oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona art. 278 § 5 kk i art. 217 § 1 kk w zbiegu kumulatywnym z art. 280 § 1 kk i art. 276 kk, bowiem kwalifikowanie czynu przypisanego oskarżonemu z art. 280 § 1 kk na zasadzie konsumpcji eliminowało normy zawarte w art. 278 § 5 i art. 217 § 1 kk.

Z tych wszystkich względów zaskarżony wyrok na podstawie art. 437 § 2 kpk zmieniono eliminując z kwalifikacji prawnej czynu art. 278 § 5 i art. 217 § 1 kk.

W pozostałej części zaskarżony wyrok jako trafny na podstawie art. 437 § 1 kpk utrzymano w mocy.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądzono na rzecz obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej obrony z urzędu oskarżonego J. A..

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono obydwu oskarżonych, na zasadach słuszności, od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem nie mogą oni ponosić negatywnych konsekwencji błędu Sądu.