Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2014r. w S.

odwołania T. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 lutego 2014 r. Nr (...)

w sprawie T. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej T. S. przysługuje prawo do emerytury od dnia 18 stycznia 2014 roku.

Sygn. akt: IV U 263/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia(...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił T. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione przez ubezpieczoną na datę 01.01.1999 r. okresy nieskładkowe: 1 rok, 6 miesięcy i 24 dni, okresy składkowe: 20 lat, 8 miesięcy i 7 dni tj. łącznie 22 lata, 3 miesiące i 1 dzień. Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres 5 lat, 8 miesięcy i 16 dni jako okres zatrudnienia w (...) od 23.05.1977 r. do 31.01.1979 r., od 06.12.1979 r. do 18.09.1981 r., od 20.12.1982 r. do 12.03.1985 r., natomiast nie zaliczył okresu zatrudnienia w w/w zakładzie pracy od 13.03.1985 r. do 01.08.1998 r. wskazując, że w tym okresie ubezpieczona zatrudniona była na dwóch stanowiskach: zgrzewacz-tłoczarz metalu, co wyklucza możliwość wykonywania prac w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła T. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że niezasadnie organ rentowy nie uznał jej okresu pracy w warunkach szczególnych w okresie od 13.03.1985 r. do 01.08.1998 r., bowiem praca na stanowisku zgrzewacz – tłoczarz metalu jest pracą w warunkach szczególnych (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona T. S. ur. (...) w dniu (...). ukończyła (...)rok życia. W dniu 10 stycznia 2014 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 22 lata, 3 miesiące i 1 dzień, z czego okresy składkowe wynoszą 20 lat, 8 miesięcy i 7 dni, a okresy nieskładkowe 1 rok, 6 miesięcy i 24 dni. Ponadto organ rentowy uznał ubezpieczonej okres 5 lat, 8 miesięcy i 16 dni jako staż pracy w warunkach szczególnych w okresach zatrudnienia od 23.05.1977 r. do 31.01. 1979 r., od 06.12.1979 r. do 19.09.1981 r., od 20.12.1982 r. do 12.03.1985 r. w (...). Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 10 lutego 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 10 lutego 2014r. k.50 akt emerytalnych).

Ubezpieczona od dnia(...). była zatrudniona w (...) Zakładzie Produkcji (...) w S. na stanowisku tłoczarz w metalu (umowa o pracę k. 1 cz. B akt osobowych). Od dnia 6 grudnia 1979 r. ubezpieczonej T. S. powierzono obowiązki zgrzewacza (angaż z 5.12.197 r. k. 10 cz. B akt osobowych). Następnie od 10 czerwca 1980 r. T. S. wróciła na stanowisko tłoczarz w metalu (angaż z 07.06.1980 r. k. 12 cz. B akt osobowych). Następnie od 19.09. 1981 r. ubezpieczona przebywała na urlopie bezpłatnym, a od 01.03.1982 r. na urlopie wychowawczym (k. 22 cz. B akt osobowych). Po urlopie wychowawczym od dnia 20 grudnia 1982 r. T. S. powierzono obowiązki tłoczarza w metalu i na tym stanowisku pracowała do 12.03.1985 r. (angaż z 16.12.1982 r. k. 26 cz. B akt osobowych). Od dnia 13 marca 1985 r. T. S. na własną prośbę ze stanowiska tłoczarza w metalu została przeniesiona do pracy na stanowisku zgrzewacza na wydziale W-2 (podanie o przeniesienie k. 33, angaż z 13.03.1985 r. k. 35 cz. B akt osobowych). Ubezpieczona w angażu z 13.03.1985 r. miała wpisane stanowisko zgrzewacz-tłoczarz w metalu na wydziale W-2, ale faktycznie wykonywała pracę zgrzewacza. W okresie od 26 marca do 14 maja 1985 r. ubezpieczona została przeniesiona na stanowisko kontrolera czasu pracy (k.37, 39 cz. B akt osobowych). Od 15 maja 1985 r. ubezpieczona wróciła na dotychczasowe stanowisko pracy. Od dnia 21 sierpnia 1986 r. ze względu na ciążę T. S. została przeniesiona do pracy chronionej do końca ciąży tj. do pracy przy liczeniu, wiązaniu i sortowaniu detali oraz przy pracach porządkowych na wydziale W-2 (k.45 cz. B akt osobowych). Od dnia 1 listopada 1987r. ubezpieczona wróciła na stanowisko zgrzewacza na wydziale W-2 (angaż z 04.12.1987 r. k. 46 cz. B akt osobowych). Ze względu na ciąże ubezpieczona od dnia 01 stycznia 1988r. została skierowana do oddziału pracy chronionej (k.47 cz. B akt osobowych). Od 1 sierpnia 1988 r. T. S. powierzono obowiązki zgrzewacza – operatora pras na wydziale W-2 (angaż z 25.07.1988 r. k. 50 cz. B akt osobowych). Następnie w okresie od 2.12.1996 r. do 31.12.1996 r. i w okresie od 01.01.1997 r. do 01.03.1997 r. ubezpieczona została przeniesiona do pracy lżejszej na oddział pracy chronionej przy liczeniu i sortowaniu detali (k.84, 86 cz. B akt osobowych). W okresie od 27 stycznia do 28 marca 1997 r. T. S. została oddelegowana do prac związanych z myciem, czyszczeniem, malowaniem podłóg, maszyn, pojemników itp. W ramach akcji „5S” koordynowanej przez Koreańczyków (k.87, 91, 93 cz. B akt osobowych), po czym wróciła do pracy na stanowisko zgrzewacza, na którym to stanowisku pracowała do 01.08. 1998 r. Od 01 sierpnia 1998 r. ubezpieczona została przeniesiona na wydział montażu W-3 w charakterze operatora maszyn i urządzeń – zgrzewacz (k. 101 cz. B akt osobowych). T. S. mimo tego, że w angażu od 13.03.1985 r. miała wpisane stanowisko zgrzewacz- tłoczarz w metalu to faktycznie w tym czasie pracowała na stanowisku zgrzewacza, na które to stanowisko została przeniesiona na własną prośbę (zeznania świadków G. K. k. 14v-15, G. R. k. 15, J. F. k. 15-15v, zeznania ubezpieczonej k. 15v-16).

Ubezpieczona przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego i złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej T. S. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę „ogólnego” stażu pracy i złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Ubezpieczona podnosiła, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, bowiem wykonywała pracę w takich warunkach również w okresie od 13.03.1985 r. do 01.08.1998 r. w (...) Sp. z o.o. w S. (poprzednio (...) Zakład Produkcji (...) w S.).

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w wymienionym okresie ubezpieczona T. S. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracowała na wydziale W-2 na stanowisku zgrzewacza. Powyższe potwierdzają zeznania świadków: G. K., G. R., J. F., którzy razem z ubezpieczoną w tym czasie pracowali, podanie ubezpieczonej o przeniesienie jej ze stanowiska tłoczarza w metalu na stanowisko zgrzewacza (k.33 cz. B akt osobowych) jak również część angaży znajdujących się w aktach osobowy z wymienionego okresu (k. 46,52-55 cz. B akt osobowych). Praca ubezpieczonej polegała na zgrzewaniu detali w zgrzewarce, służących następnie do produkcji samochodów. Wymienieni świadkowie pracowali razem z ubezpieczoną w spornym okresie na wydziale W-2 i zeznali, że T. S. pracowała tylko jako zgrzewacz w okresie od 13.03.1985 r. do 01.08.1998 r. Sąd obdarzył wiarygodnością dowody z wymienionych świadków, jak również dowód z przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony. Wymienione dowody są spójne, logiczne, korespondują ze sobą oraz z dowodami z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonej. Mając na uwadze poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne, że ubezpieczona w spornym okresie była oddelegowywana do oddziału pracy chronionej, na stanowisko kontrolera czasu pracy i do prac porządkowych, Sąd odliczył od okresu zatrudnienia (13.03.1985r. -01.08.1998 r.) powyższe okresy tj. od 26.03. – 15.05.1985 r. (1 miesiąc, 20 dni), od 21.08.1986r. -31.12.1986 r. (4 m-ce i 10 dni), od 01.01.1988 r.-31.07.1988 r. (7 miesięcy), od 02.12.1996 r. – 31.12.1996 r. (30 dni), od 01.01.1997 r. -01.03.1997 r. (2 miesiące), od 27.01.-28.03.1997 r. (2 miesiące i 1 dzień), czyli łącznie 1 rok, 6 miesięcy i 1 dzień oraz zwolnienia lekarskie po 14.11.1991 r. w wymiarze 216 dni (7 miesięcy i 6 dni). Podsumowując od okresu zatrudnienia w okresie od 13.03.1985r. do 01.08.1998 r. w wymiarze 13 lat, 4 miesiące i 18 dni Sąd odliczył okres 2 lat, 1 miesiąca i 7 dni.

Zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczona posiadała okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym 16 lat, 11 miesięcy i 27 dni (tj. 11 lat, 3 miesiące i 11 dni + 5 lat, 8 miesięcy i 16 dni uznanych przez organ rentowy). W ocenie Sądu pracę wykonywaną przez ubezpieczoną na stanowisku zgrzewacza należy uznać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale XIV poz. 12 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DZ.U. nr 8, poz. 43 ze zm.) jako praca przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym oraz w dziale XIV poz. 12 pkt 13 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego – jako praca na stanowisku zgrzewacza.

Podkreślić jednak należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczona wykonywała w spornym okresie przez 11 lat, 3 miesiące i 11 dni pracę zgrzewacza na wydziale W-2 zajmując się pracą na zgrzewarce polegającą na zgrzewaniu detali do produkcji samochodów, co potwierdził zebrany w sprawie materiał dowodowy.

Ponadto na uwadze należy mieć również na uwadze stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie I UK 181/13, zgodnie z którym, nie jest dopuszczalne uwzględnianie do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika. A contrario zatem jako praca w warunkach szczególnych może być uznana praca wykonywana na dwóch stanowiskach pracy kwalifikowanych jako praca w warunkach szczególnych w ramach dobowego wymiaru czasu pracy. W okolicznościach niniejszej sprawy zarówno praca na stanowisku zgrzewacza, jak i praca na stanowisku tłoczarza w metalu (wykaz A, dział III, poz. 45 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r.) jest pracą wykonywaną w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ^{( 14 )}§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej T. S. przysługuje prawo do emerytury od (...)r. tj. od ukończenia (...)życia.