Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Kz 699/14

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Beata Jarosz

Sędziowie SO Jerzy Pukas

SO Adam Synakiewicz (spr.)

Protokolant Małgorzata Idzikowska-Oleszczyk

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bożeny Odulińskiej

po rozpoznaniu w sprawie M. K.

oskarżonego o czyn z art. 190 § 1 k.k. i inne

zażalenia obrońcy adwokata M. M.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie

z dnia 21 listopada 2014 roku wydane w sprawie IV K 754/14

w przedmiocie wynagrodzenia za obronę z urzędu

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Częstochowie postanowieniem z dnia 21 listopada 2014 roku, wydanym w sprawie IV K 754/14, na podstawie art. 29 ust 1 ustawy Prawo o adwokaturze a contrario w związku z art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. oddalił wniosek adwokata M. M. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu obrony udzielonej z urzędu.

Zażalenie na wskazane postanowienie wniósł obrońca, kwestionując orzeczenie Sądu Rejonowego w Częstochowie w całości i podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że czynności podjęte przez adwokata w przedmiotowej sprawie nosiły jedynie cechę potencjalnej gotowości do niesienia pomocy prawnej, obrońca nie podjął czynności związanych bezpośrednio z udzieleniem pomocy stronie, czynności polegające na zapoznaniu się z aktami czy udział w czynnościach procesowych w toku postępowania przygotowawczego są jedynym przejawem świadczenia obrony, wystąpienie przez obrońcę do Prokuratury z wnioskiem o wydanie odpisu postanowienia o przedstawieniu zarzutów podejrzanemu było tylko czynnością techniczną a nie świadczeniem pomocy prawnej i działaniem zmierzającym do oceny sytuacji prawnej oskarżonego (podejrzanego). W konkluzji obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia z tytułu obrony udzielonej z urzędu w postępowaniu przygotowawczym ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Istota problemu związanego z wnioskiem obrońcy z urzędu oskarżonego M. K., czyli adwokata M. M., sprowadza się do zagadnienia, czy sam fakt wyznaczenia obrońcy oraz przesłania mu odpisu postanowienia o przedstawieniu zarzutu prowadzi do wniosku, iż obrońca udzielił oskarżonemu pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu przygotowawczym.

Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę na tak postawione pytanie udziela odpowiedzi negatywnej. Z jednej bowiem strony u podstaw takiego stanowiska leży to, iż Sąd w pełni podziela przedstawiony przez Sąd Rejonowy pogląd prawny, znajdujący oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że przewidziany w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1058 ze zm.) obowiązek Skarbu Państwa ponoszenia kosztów nieopłaconej przez strony pomocy prawnej z urzędu (art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k.) dotyczy pomocy "udzielonej", a zatem powstaje w momencie rozpoczęcia wykonywania przez adwokata czynności związanych bezpośrednio z udzieleniem pomocy stronie, dla której został on wyznaczony. Z drugiej strony podkreślić należy, iż obowiązek Skarbu Państwa ponoszenia kosztów obrony z urzędu przewidziany jest tylko za obronę udzieloną, a więc dostarczoną, odrębnie na etapie postępowania przygotowawczego, odrębnie na etapie postępowania sądowego.

Przy takim rozumieniu zapisów zawartych w art. 29 ust 1 ustawy Prawo o adwokaturze trudno podzielić stanowisko obrońcy, iż zapoznanie się z odpisem postanowienia o przedstawieniu zarzutu prowadzi do udzielenia obrony w postępowaniu przygotowawczym, gdyż „docelowo” pozwoliłoby to na prawidłowe dokonanie oceny sytuacji prawnej podejrzanego (oskarżonego). Nie sposób bowiem przyjąć, iż obrońca przeczytawszy opis postanowienia o przedstawieniu zarzutu, a więc znając jedynie treść zarzutu, pod którym stawał podejrzany, był w stanie – jak skarżący wskazuje – przygotować linię obrony dla podejrzanego, czyli dokonać oceny jego sytuacji prawnej. Wszak z opisanego odpisu postanowienia nie wynika, czy oskarżony kwestionuje swe sprawstwo, jakie są dowody mające wskazywać na dokonanie przez niego czynu zabronionego, a które z dowodów za sprawstwem oskarżonego nie przemawiają. Mówiąc inaczej, bez znajomości akt sprawy, która u obrońcy nie występowała, nie był on w stanie dokonanie oceny sytuacji prawnej podejrzanego M. K..

Podsumowując, z podanych wyżej powodów zaskarżone postanowienie należało uznać za słuszne, zaś zarzut podniesiony w zażaleniu za bezzasadny, co w konkluzji legło u podstaw nieuwzględnienia tego środka odwoławczego.

Mając to wszystko na uwadze orzeczono jak w części dyspozytywnej.

Na oryginale właściwy(e) podpis(y)

Za zgodność

Sekretarz:

POUCZENIE : na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje.

VII Kz 699/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE