Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w XVII Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Jarosław Komorowski

Protokolant: st. prot. sąd. Karolina Tomiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marzanny Woltmann - Frankowskiej

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia2014 roku

sprawy P. S.

oskarżonego o przestępstwo z 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i inne

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kościanie z dnia 10 czerwca 2014 roku, sygn. akt II K 89/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 8. wyroku równowartość pieniędzy podlegających przepadkowi w oparciu o dyspozycję art. 45 § 1 k.k. określa na kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) zł,

2.  w pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,

3.  zwalnia oskarżonego z obowiązku poniesienia kosztów procesu za postępowanie odwoławcze.

SSO Jarosław Komorowski

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Kościanie w sprawie o sygn. akt II K 89/14 orzekł o odpowiedzialności karnej za przestępstwa z ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii czterech oskarżonych: K. B., K. L., M. S. i P. S..

W punkcie 6. wyroku Sąd Rejonowy uznał oskarżonego P. S. za winnego tego, że we wrześniu 2013 roku, dokładnych dat nie ustalono w K., woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej sprzedał środek odurzający K. L. udzielając mu jedną porcję 0,5 grama netto marihuany za kwotę 30 zł a także w dniu 16 października 2013 roku w K., woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy sprzedał jednokrotnie środek odurzający K. L. udzielając mu 2 porcje 0,5 grama netto każda marihuany za łączną kwotę 60 zł oraz działania w warunkach przestępstwa ciągłego, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. i za to przestępstwo na podstawie art. 59 ust. 3 wymienionej ustawy wymierzył mu karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, przy przyjęciu, że jedna stawka dzienna grzywny wynosi 20 zł.

W punkcie 7. wyroku Sąd Rejonowy uznał oskarżonego P. S. za winnego tego, że w dniu 17 października 2013 roku w K., woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy, posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 10,19 grama netto, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 1 wymienionej ustawy wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby.

W punkcie 8. wyroku Sąd Rejonowy na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzekł przepadek uzyskanej przez oskarżonego P. S. korzyści majątkowej w postaci pieniędzy stanowiącej równowartość 300 zł.

W kolejnych dwóch punktach wyroku orzeczono przepadek marihuany oraz przedmiotów, które m.in. służyły do jej przechowywania.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 11. wyroku, obciążając nimi każdego z oskarżonych w ¼ części oraz wymierzając im opłaty, w tym P. S. w kwocie 260 zł.

Od powyższego wyroku apelację wywiódł jedynie prokurator wskazując, że zaskarża go w całości na korzyść oskarżonego P. S..

Zaskarżonemu wyrokowi apelujący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść a polegający na przyjęciu, iż oskarżony P. S. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 300 zł, w sytuacji gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego wskazuje, iż uzyskane przez niego korzyści majątkowe opiewają na kwotę 90 zł.

Wobec powyższego apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art. 45 § 1 k.k. przepadku uzyskanej przez oskarżonego P. S. korzyści majątkowej w postaci pieniędzy stanowiącej równowartość 90 złotych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora okazała się zasadna i musiała skutkować modyfikacją kwestionowanego rozstrzygnięcia w sposób wnioskowany przez skarżącego.

Na wstępie niniejszego wywodu podkreślenia wymaga, że Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy rozważył wszystkie dowody i okoliczności ujawnione w toku rozpoznania sprawy i na ich podstawie dokonał trafnych ustaleń faktycznych. W oparciu o lekturę uzasadnienia zaskarżonego wyroku realizującego dyspozycję art. 424 § 1 k.p.k. można jednoznacznie stwierdzić, że sprawstwo i wina oskarżonego P. S. co do dopuszczenia się występków w z art. 59 ust. 3 i art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii zostały udowodnione. Wątpliwości Sądu Odwoławczego nie budzi także wymiar orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych, a mianowicie kary 40 stawek dziennych grzywny po 20 zł każda stawka oraz kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat.

Zgodzić należy się natomiast z prokuratorem, że błędem obarczone jest rozstrzygnięcie w przedmiocie środka karnego, zawarte w punkcie 8. wyroku, w którym Sąd Rejonowy orzekł wobec P. S. przepadek uzyskanej przez oskarżonego korzyści majątkowej w postaci pieniędzy stanowiącej równowartość 300 zł. Z opisów przypisanych oskarżonemu czynów oraz dowodów, w oparciu o które odtworzono stan faktyczny w tym zakresie wynika bowiem ponad wszelką wątpliwość, że oskarżony sprzedał K. L. 3 porcje środka odurzającego w postaci marihuany po 0,5 grama netto każda za łączną kwotę 90 zł. Jak przyznał Sąd Rejonowy w pisemnych motywach wyroku, wskazanie kwoty 300 zł nastąpiło omyłkowo, gdyż taką właśnie kwotę przepadku należało orzec wobec dwóch innych oskarżonych (strona 6 uzasadnienia). Jako, że przedmiotowe uchybienie mogło zostać usunięte tylko w toku kontroli instancyjnej wydanego przez Sąd Rejonowy wyroku, wywiedzenie przez prokuratora apelacji na korzyść oskarżonego P. S. należało uznać za w pełni uzasadnione.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 8. wyroku równowartość pieniędzy podlegających przepadkowi w oparciu o dyspozycję art. 45 § 1 k.k. określił na kwotę 90 zł.

W pozostałym zakresie Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy, albowiem nie dostrzeżono żadnych dalszych uchybień, które w myśl art. 439 § 1 k.p.k., art. 440 k.p.k. bądź art. 455 k.p.k. należałoby wziąć pod uwagę z urzędu (pkt 2 wyroku).

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono w punkcie 3. wyroku, zwalniając oskarżonego, na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, z obowiązku ich poniesienia. Za wydaniem przedmiotowego rozstrzygnięcia przemawiały względy słuszności, bowiem konieczność przeprowadzenia kontroli odwoławczej wyroku Sądu I instancji i zmiany wydanego rozstrzygnięcia była wyłącznie wynikiem błędu tego Sądu.

SSO Jarosław Komorowski