Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII K 57/12

POSTANOWIENIE

Dnia 2. kwietnia 2012. roku

Sąd Okręgowy w Warszawie VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – SSO Tomasz G. Całkiewicz

protokolant Monika Sierocińska

przy udziale prokuratora Wiesława Siepierskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu wniosku J. K. o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1)  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7) kpk umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w P.z 20. października 2005. roku, sygn. XXIII K 2054/05;

2)  na podstawie art. 575 kpk umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 16. grudnia 2008. roku, sygn. VIII K 194/08, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18. sierpnia 2010. roku, sygn. akt II AKa 223/10;

3)  na podstawie art. 632 pkt 2) kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa;

4)  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzić z funduszy Skarbu Państwa na rzecz adw. O. L. wynagrodzenie za obronę skazanego z urzędu w wysokości 120 złotych, powiększając tę kwotę o stawkę należnego podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

J. K. wystąpił do Sądu Rejonowego dla W. z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego (wniosek: k. 2). Wniósł o objęcie takim wyrokiem skazań wynikających z wyroków:

a)  sygn. VIII K 194/08 (nie wskazując sądu, który taki wyrok wydał), oraz

b)  Sądu Rejonowego w P., sygn. XXIII K 2054/05,

w konkluzji wnosząc o to „ aby wyrok ten wszedł w wyrok 7 lat i 6 miesięcy jaki już został przeze mnie odbyty” (wniosek. k. 2).

Sąd z urzędu ustalił, co następuje: J. K. został do chwili obecnej skazany dwudziestoma prawomocnymi wyrokami skazującymi. Były to wyroki:

1)  Sądu Rejonowego w Ż., sygn. II K 191/99 (wyrok: k. 45 akt VIII K 201/09);

2)  Sądu Rejonowego w P., sygn. V K 465/00 (wyrok: k. 82 akt VIII K 201/09);

3)  Sądu Okręgowego w R., sygn. II K 196/01 (wyrok: k. 85 akt VIII K 201/09);

4)  Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. VIII K 112/02 (wyrok: k. 47 akt VIII K 201/09);

5)  Sądu Rejonowego w S., sygn. II K 810/02 (wyrok: k. 49 akt VIII K 201/09);

6)  Sądu Rejonowego w P., sygn. II K 684/01 (wyrok: k. 46 akt VIII K 201/09);

7)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. VIII K 2375/01 (wyrok: k. 53 akt VIII K 201/09);

8)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. III K 2150/03 (wyrok: k. 55 akt VIII K 201/09);

9)  Sądu Rejonowego w N.., sygn. K 421/02 (wyrok: k. 119 akt VIII K 201/09);

10)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. V K 245/03 (wyrok: k. 92 akt VIII K 201/09);

11)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. II K 4488/00 (wyrok: k. 59 akt VIII K 201/09);

12)  Sądu Rejonowego dla W. sygn. IV K 1783/03 (wyrok: k. 60 akt VIII K 201/09);

13)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. V K 62/03 (wyrok: k. 62 akt VIII K 201/09);

14)  Sądu Rejonowego w P., sygn. XXIII K 2054/05 (wyrok: k. 63 akt VIII K 201/09);

15)  Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. VIII K 381/04 (wyrok: k. 64 akt VIII K 201/09);

16)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. III K 343/06 (wyrok: k. 65 akt VIII K 201/09);

17)  Sądu Rejonowego w G., sygn. III K 511/07 (wyrok: k. 66 akt VIII K 201/09);

18)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. V K 106/08 (wyrok: k. 40 akt VIII K 201/09);

19)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. III K 1828/06 (wyrok: k. 43 akt VIII K 201/09);

20)  Sądu Rejonowego dla W., sygn. V K 496/06 (wyrok: k. 30 akt VIII K 201/09).

Nadto wobec J. K. wydany został 18. marca 2010. roku przez Sąd Okręgowy w Warszawie wyrok łączny, sygn. VIII K 201/09, zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18. sierpnia 2010. roku, sygn. akt II AKa 223/10. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego połączone zostały kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami wskazanymi w powyższych punktach nr 1 – 13 (w przypadku wyroku z nr 7 w zakresie pierwszej z orzeczonych tym wyrokiem kar), nr 17 oraz nr 20 i wymierzono J. K. karę łączną siedmiu lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności (pkt I wyroku: k. 135 akt VIII K 201/09). Tym samym wyrokiem Sąd Okręgowy umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym skazań wynikających z wyroków nr 14, nr 16, nr 18 i nr 19 (pkt VI wyroku). Z kolei przywołanym wyrokiem Sadu Apelacyjnego odrębnie połączono jeszcze kary orzeczone wyrokami nr 7 (w zakresie drugiej z orzeczonych tym wyrokiem kar) oraz nr 15 i wymierzono J. K. drugą karę łączną – dwóch lat pozbawienia wolności (wyrok: k. 217 akt VIII K 201/09).

Jeszcze wcześniej – to jest 16. grudnia 2008. roku – zapadł wobec J. K. przed Sądem Okręgowym w Warszawie wyrok łączny sygn. VIII K 194/08 (wyrok: k. 68 akt VIII K 201/09). Ponieważ połączono nim te same kary cząstkowe, co wyrokami VIII K 201/09 i II AKa 223/10 (potrzeba wydania tych wyroków wynikła jedynie z faktu skazania J. K. jednym nowym wyrokiem skazującym, którym orzeczono karę także kwalifikująca się do połączenia z pozostałymi, objętymi już wyrokiem VIII K 194/08), poprzedni wyrok łączny – tj. VIII K 194/08 – utracił moc z chwilą wydania nowego na podstawie art. 575 § 1 kpk.

Sąd zważył, co następuje: nie było podstaw do wydania nowego wyroku łącznego, o który wnosił J. K..

Z powyższych ustaleń wynika, że tutejszy Sąd wyrokiem sygn. VIII K 201/09 – przy uwzględnieniu zmian dokonanych wyrokiem Sądu Apelacyjnego sygn. II AKa 223/10 – prawomocnie rozstrzygnął w kwestii dopuszczalności wydania wyroku łącznego obejmującego wszystkie dotychczasowe prawomocne skazania J. K.. W takim zakresie, w jakim było to dopuszczalne, kary cząstkowe połączono i wymierzono skazanemu dwie odrębne kary łączne. W odniesieniu do czterech prawomocnych skazań – w tym skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w P.sygn. XXIII K 2054/05, wskazanego w obecnym wniosku J. K. – Sąd prawomocnie stwierdził brak przesłanek do objęcia ich wyrokiem łącznym.

Oznacza to, że przedmiot niniejszego postępowania pokrywa się z przedmiotem postępowania zakończonego prawomocnym rozstrzygnięciem tutejszego Sądu w sprawie VIII K 201/09. Jak zaś trafnie wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z 18. lutego 2005. roku (sygn. V KK 458/04, opubl. Prok. i Pr.- wkł. 2005/9/7), „ problem rzeczy osądzonej może wystąpić w procesie karnym nie tylko przy orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności za popełniony czyn, ale także w odniesieniu m.in. do wydania wyroku łącznego”. Wynikający z art. 17 § 1 pkt 7) kpk bezwzględny zakaz ponownego prowadzenia postępowań karnych dotyczących tego samego przedmiotu procesu w stosunku do tej samej osoby, ma pełne odniesienie do postępowań w przedmiocie wydania wyroku łącznego, a warunkiem zachowania wymaganej w takim wypadku tożsamości podmiotowo – przedmiotowej, poza tą samą osobą skazanego, jest to, aby prowadzone postępowania odnosiły się do tych samych wyroków jednostkowych, a więc orzeczeń obejmujących te same czyny tej samej osoby. W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy dodał, że „ przymiot materialnej prawomocności uzyskuje również postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wydane na podstawie art. 572 k.p.k. ” (wyrok z 7. listopada 2004. roku, sygn. V KK 326/04, opubl. Prok. i Pr. nr 10 z 2005. roku poz. 11) – a takie właśnie rozstrzygnięcie zawiera przywołany wcześniej punkt VI wyroku tutejszego Sądu sygn. VIII K 201/09.

Powyższe poglądy w pełnej rozciągłości popiera Sąd rozpoznający niniejszą sprawę, albowiem znajdują one wyraźne i niewątpliwe oparcie w treści art. 17 § 1 pkt 7) kpk. To zaś oznacza, że rozpoznawany w niniejszym postępowaniu wniosek o objęcie wyrokiem łącznym skazania wynikającego z wyroku Sądu Rejonowego w P.sygn.. XXIII K 1054/05 nie kwalifikował się do merytorycznego rozpoznania z uwagi na formalną przeszkodę procesową. Mając to na uwadze, Sąd postanowił jak w punkcie 1) sentencji, umarzając postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 7) kpk.

Nie kwalifikował się także do uwzględnienia wniosek skazanego o objęcie wyrokiem łącznym skazania wynikającego z wyroku VIII K 194/08. Wnioskujący nie sprecyzował, jaki organ miał wydać takie rozstrzygnięcie. W aktualnych danych Krajowego Rejestru Karnego nie figuruje żaden wyrok o takiej sygnaturze (k. 18). Z załączonych akt sprawy VIII K 194/08 wynika jednak, że pod tą sygnaturą – jak wyżej zasygnalizowano – prowadzone już było wobec J. K. przed tutejszym Sądem postępowanie o wydanie wyroku łącznego, zakończone wydaniem takiego wyroku 16. grudnia 2008. roku. Uznać więc należało, że to o ten wyrok chodził skazanemu w złożonym wniosku. Jak jednak wyżej wskazał Sąd, wyrok ten utracił moc ex lege z chwilą wydania nowego wyroku łącznego, to jest 18. marca 2010. roku, kiedy wydany został wyrok VIII K 201/09. Kary orzeczone wyrokiem, który z jakichkolwiek względów utracił moc, traktować należy jako kary nieistniejące, a więc niemożliwe do objęcia wyrokiem łącznym – i to abstrahując od okoliczności, że wyrokiem łącznym nie łączy się kar łącznych (w tym oczywiście także orzeczonych wyrokiem łącznym), lecz kary orzeczone za poszczególne przestępstwa bądź ciągi przestępstw.

Mając to na uwadze, Sąd postanowił jak w punkcie 2) sentencji, umarzając postępowanie na podstawie art. 572 kpk.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt 2) kpk, a o wynagrodzeniu obrońcy na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 5 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28. września 2002. roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.