Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2014 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Polikowska

Protokolant: Kamila Ciesielka

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Krzysztofa Długosza

po rozpoznaniu w dniu: 15 października 2014 r.

s p r a w y : M. K.

syna J. i R. z domu K.

urodzonego w dniu (...) w K.

skazanego prawomocnym:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie II K 258/13 za występek z art. 62 ust 1 w zw. z ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 25 października 2012 r. na karę 110 stawek dziennych grzywny liczonych po 10 złotych każda;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12 za występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 05/06 sierpnia 2012 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 za występek z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 23/24 października 2012 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13 za występki:

a). z art. 289 § 1 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 lutego 2013r. na karę 11 miesięcy pozbawienia wolności;

b). z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione nieustalonego dnia w okresie pomiędzy 17 lutego 2013r. a 18 lutego 2013r. oraz 12 marca 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

c). z art. 178a § 1 k.k. popełniony w okresie od 17 lutego 2013r. do 18 lutego 2013r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

którym orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat;

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie II K 413/14 za występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 15 stycznia 2014r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

I.  na podstawie art. 85 k.k., art. 91 § 2 k.k. łączy skazanemu M. K. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt. 2,3 i 4 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 2 /dwóch/ lat i 8 /ośmiu/ miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu M. K. okres kar pozbawienia wolności dotychczas odbyte w sprawach objętych karą łączną orzeczoną w pkt I części dyspozytywnej wyroku;

III.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, iż pozostałe, nie podlegające łączeniu rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach opisanych w pkt. 2,3 i 4 części wstępnej wyroku pozostawia do odrębnego wykonania;

IV.  na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałej części postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umarza;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego M. K. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. urodzony (...) był skazany prawomocnymi:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie II K 258/13 za występek z art. 62 ust 1 w zw. z ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 25 października 2012 r. na karę 110 stawek dziennych grzywny liczonych po 10 złotych każda;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12 za występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 05/06 sierpnia 2012 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 za występek z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 23/24 października 2012 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

-wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13 za występki:

a). z art. 289 § 1 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 lutego 2013r. na karę 11 miesięcy pozbawienia wolności;

b). z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione nieustalonego dnia w okresie pomiędzy 17 lutego 2013r. a 18 lutego 2013r. oraz 12 marca 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

c). z art. 178a § 1 k.k. popełniony w okresie od 17 lutego 2013r. do 18 lutego 2013r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie II K 413/14 za występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 15 stycznia 2014r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód:

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie II K 258/13 k. 17,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12 k. 18,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 k. 19-20,

- odpis wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 k. 21,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13 k. 22-23,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie II K 413/14 k. 24,

Skazany M. K. rozpoczął odbywanie kary pozbawienia wolności dnia 22 lutego 2014 r. w Areszcie Śledczym w J.. Zachowanie skazanego w okresie odbywania kary jest przeciętne, niczym szczególnym się nie wyróżnia. Raz został wyróżniony nagrodą kodeksową za wykonanie gazetki ściennej w pawilonie, raz udzielono ulgi, raz wystąpiła konieczność wymierzenia mu kary dyscyplinarnej za palenie papierosów w celi mieszkalnej. Nie stwarza większych problemów wychowawczych. Identyfikuje się z grupą skazanych, nie uczestniczy w podkulturze przestępczej. W stosunku do przełożonych stara się odnosić regulaminowo. Swoje relacje z osadzonymi stara się układać zgodnie. W warunkach izolacji więziennej funkcjonuje normalnie – w stopniu należytym dba o swój wygląd zewnętrzny oraz porządek w miejscu zakwaterowania. Nie jest zatrudniony z uwagi na brak wolnych miejsc pracy. Sporadycznie angażuje się do prac na rzecz pawilonu mieszkalnego. Czas wolny w większości przeznacza na oglądanie telewizji, spacery oraz zajęcia własne. Nie uczestniczy w systemie przepustkowym. Nie prezentuje postaw agresywnych oraz samoagresywnych. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Nie był uczestnikiem wydarzeń nadzwyczajnych. Kontakty zewnętrzne w postaci korespondencji, rozmów telefonicznych oraz widzeń utrzymuje z matką, ojcem oraz kuzynem. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Podczas poprzedniego pobytu w placówce penitencjarnej odbył terapię dla osób uzależnionych od środków odurzających. Nie wyraża obecnie chęci podjęcia leczenia z uzależnienia od środków odurzających. Sporadycznie uczęszcza na zajęcia grupy NA.

Dowód:

- opinia o skazanym M. K. k. 25-27,

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydawany jest w przypadku zachodzenia warunków do orzeczenia kary łącznej. Sąd wydaje wyrok łączny z urzędu lub na wniosek skazanego albo prokuratora. W razie istnienia warunków do wydania wyroku łącznego jego wydanie jest obligatoryjne. W zakresie postępowania o wydanie wyroku łącznego nie obowiązuje zasada skargowości i Sąd obowiązany jest wydać wyrok łączny obejmujący także prawomocne orzeczenia nie wskazane we wniosku skazanego, o ile spełnione są przesłanki z art. 85 k.k.

Stosownie zaś do treści art. 85 k.k. Sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu. Potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi wówczas, gdy sprawca przed datą pierwszego wyroku skazującego popełnił wiele przestępstw, ale z różnych przyczyn, nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jak miałoby to miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Oznacza to, że granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym jest data wydania pierwszego wyroku skazującego. Przestępstwa popełnione po tej dacie mogą tworzyć odrębny zbieg, skutkujący orzeczeniem odrębnej kary łącznej. Kara łączna w wyroku łącznym nie może stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wyniknęłaby z kolejnego wykonania zapadłych przeciwko skazanemu wyroków podlegających połączeniu. Mając na względzie powyższe Sąd ustalił, że możliwe jest połączenie skazanemu M. K. kar pozbawienia wolności orzeczonych: wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12, którym za występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 05/06 sierpnia 2012 r. wymierzono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14, którym za występek z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 23/24 października 2012 r. wymierzono mu karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13, którym za występki:

- z art. 289 § 1 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 lutego 2013r. wymierzono mu karę 11 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione nieustalonego dnia w okresie pomiędzy 17 lutego 2013r. a 18 lutego 2013r. oraz 12 marca 2013 r. wymierzono mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 178a § 1 k.k. popełniony w okresie od 17 lutego 2013r. do 18 lutego 2013r. wymierzono mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz którym orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Występki, za które M. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13 zostały popełnione przed wydaniem przez Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyroku z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12.

Przepis art. 91 § 2 k.k., regulujący kwestie wymiaru kary w przypadku realnego zbiegu ciągów przestępstw bądź ciągu z innym przestępstwem, wprost odsyła do odpowiednio stosowanych przepisów rozdziału dotyczącego kary łącznej, a więc także do art. 86 § 1 k.k. /wyrok SN z dnia 9 września 2010 r., III KK 249/10, OSNwSK 2010, nr 1, poz. 1695/. Odpowiednie stosowanie art. 86 k.k. oznacza, że w sytuacji określonej w art. 91 § 2 k.k. sąd ma wymierzyć karę łączną - nie w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, z uwzględnieniem górnych granic poszczególnych rodzajów kar wskazanych w art. 86 § 1 k.k., lecz w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za ciąg przestępstw lub za jednostkowe czyny, w zależności od tego, która z nich jest surowsza, do sumy orzeczonych w danym postępowaniu kar za ów ciąg lub ciągi przestępstw i za czyny jednostkowe, oczywiście z uwzględnieniem górnych granic poszczególnych rodzajów kar /wyrok SN z dnia 25 lutego 2010 r., IV KK 397/09, OSNwSK 2010, nr 1, poz. 441/.

Sąd, mając na względzie powyższe, był władny wymierzyć skazanemu M. K. za zbieg przestępstw oraz ciągu przestępstw, za które wymierzono mu kary pozbawienia wolności wyrokami: Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 oraz Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13 karę pozbawienia wolności w granicach od 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 28 lutego 2012 r. II AKa 10/12 KZS 2012/3/41 wyraził pogląd, iż kara łączna orzekana w wyroku łącznym jest swojego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej skazanego w okresie czasu objętego skazaniami za przestępstwa pozostające w realnym zbiegu. Wymierzając karę łączną, stosuje się zwykłe dyrektywy karania: słuszności i celowości, wyrażone przez związek podmiotowo - przedmiotowy i czasowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. O granicach kary łącznej decyduje ścisłość tego związku, więc stopień związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw. W aspekcie przedmiotowym związek przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych czynów jak tożsamość pokrzywdzonych, rodzaj naruszonych dóbr prawnych, sposób działania sprawcy, bliskość czasowa poszczególnych przestępstw itd. W aspekcie podmiotowym chodzi o motywy bądź pobudki, jakimi kierował się sprawca, podobieństwo rodzajów winy, zamiarów itd.

Wymierzając zatem skazanemu M. K. karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i 8 miesięcy Sąd miał na uwadze związek przedmiotowy oraz czasowy pomiędzy poszczególnymi czynami. Były to występki godzące w różne dobra chronione prawem – przestępstwa przeciwko mieniu z art. 278 § 1 k.k., z art. 279 § 1 k.k., z art. 289 § 1 k.k. oraz przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z art. 178a § 1 k.k., zostały popełnione w niedalekim odstępie czasowym – w ciągu niespełna 8 miesięcy. Sąd uwzględnił także opinię o skazanym Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w Z.. Mając na uwadze powyższe, nie było podstaw do wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności ani przy zastosowaniu zasady kumulacji, ani przy zastosowaniu zasady absorpcji. Sąd wymierzył M. K. łączną karę pozbawienia wolności stosując zasadę asperacji.

W ocenie Sądu kara łączna pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i 8 miesięcy będzie wystarczająca dla osiągnięcia zakładanych wobec skazanego celów kary zarówno w zakresie prewencji indywidualnej jak i ogólnej.

Na podstawie art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy kar już odbytych w sprawach objętych wyrokiem łącznym tj. Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 sierpnia 2013 r. w sprawie II K 2150/12, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie II K 391/13 utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie VI Ka 6/14 oraz Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie II K 1380/13.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach podlegających łączeniu opisanych w pkt 2, 3 i 4 części wstępnej wyroku łącznego, a co do których nie wydano orzeczenia o ich połączeniu, zostały pozostawione przez Sąd do ich odrębnego wykonania.

Jednocześnie Sąd, w oparciu o treść art. 572 k.p.k., umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w pozostałym zakresie, bowiem brak było warunków do wydania wyroku łącznego obejmującego karę grzywny orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie II K 258/13 oraz karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie II K 413/14.

Sąd odstąpił od obciążania skazanego M. K. kosztami sądowymi związanymi z wydaniem wyroku łącznego, bowiem skazany przebywa w jednostce penitencjarnej, gdzie nie pozostaje w zatrudnieniu, nie posiada wartościowego majątku. Sąd doszedł do przekonania, iż uiszczenie tych kosztów przez skazanego byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Zaistniały więc przesłanki wskazane w art. 624 § 1 k.p.k.