Pełny tekst orzeczenia

W I M I E N I U

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny - Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Ziołecka (spr.)

Protokolant: st. prot. sąd. M. K.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Wojskowej del. do Prokuratury Okręgowej M. N.

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 roku

sprawy K. F. (F.) oskarżonego z art. 278 § 1 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Złotowie

od wyroku Sądu Rejonowego w Pile VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Z. z dnia 11 września 2014 roku, sygnatura akt VIII K 363/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok i przyjmuje, że przypisanych mu przestępstw z art. 278 § 3 k.k., stanowiących ciąg przestępstw, oskarżony K. F. dokonał w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 k.k.,

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

/-/ M. Z.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 września 2014 roku, Sąd Rejonowy w Pile uznał oskarżonego K. F. za winnego popełnienia ciągu przestępstw z art. 278 § 3 k.k., to jest za winnego tego, że w dniu 19 maja 2014 roku, w J., województwo (...), w sklepie (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1.500 złotych, działając na szkodę T. P. oraz za winnego tego, że w dniu 30 maja 2014 roku, w J., województwo (...), w sklepie (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 460 złotych, działając na szkodę T. P. i za to, na podstawie art. 91 § 1 k.k. w związku z art. 278 § 3 k.k., Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżonego w tym okresie, na podstawie art. 34 § 2 punkt 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k., do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Nadto, na podstawie art. 46 § 1 k.k., Sąd Rejonowy, zobowiązał oskarżonego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz T. P. kwoty 1960 złotych.

Orzekając natomiast o kosztach, Sąd Rejonowy, na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ustęp 1 punkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 190 złotych, w tym wymierzył mu opłatę w kwocie 120 złotych.

Powyższy wyrok w całości i na niekorzyść oskarżonego zaskarżył prokurator, zarzucając Sądowi I instancji:

- obrazę prawa karnego materialnego, to jest art. 64 § 1 k.k. poprzez jego nie zastosowanie pomimo, że oskarżony wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotowie z dnia 6 marca 2008 roku, skazany został na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby za przestępstwa podobne, sygnatura akt II K 823/07, a postanowieniem Sądu Rejonowego w Złotowie z dnia 4 listopada 2008 roku, zarządzono wykonanie kar pozbawienia wolności, sygnatura akt II Ko 1012/08, którą oskarżony odbywał w okresie od 23 grudnia 2009 roku do dnia 15 września 2009 roku, a zatem zarzucany mu aktem oskarżenia czyn popełnił w warunkach art. 64 § 1 k.k.

Wskazując na powyższe prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że oskarżony popełnił przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w warunkach art. 64 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i wymierzenie oskarżonemu kary 5 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązanie go, na podstawie art. 46 § 1 k.k., do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez dokonanie zapłaty kwoty 2960 złotych na rzecz pokrzywdzonego T. P..

Na odbywającej się w dniu 27 grudnia 2010 roku rozprawie apelacyjnej, prokurator zmodyfikował wiosek końcowy apelacji, wnosząc jedynie o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, iż przypisane oskarżonemu czyny stanowią przestępstwa z art. 278 § 3 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora i jej wniosek końcowy, w kształcie ostatecznie sformułowanym na rozprawie apelacyjnej, okazał się być w pełni zasadny.

Sąd II instancji, po zapoznaniu się z aktami niniejszej sprawy, treścią wyroku, jego pisemnym uzasadnieniem oraz lekturą wywiedzionej apelacji, podnosi, iż w pełni podzielił stanowisko skarżącego odnośnie tego, że Sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok dopuścił się obrazy przepisu prawa materialnego, to jest art. 64 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy przypomina, iż ustawodawca w art. 64 § 1 k.k. jednoznacznie wskazał, iż w przypadku, gdy sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd II instancji zauważa, iż z aktualnych danych o karalności oskarżonego K. F. wynika, że w dniu 6 marca 2008 roku został on skazany przez Sąd Rejonowy w Złotowie na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby za przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. (sygnatura akt II K 823/07 - k. 24, k. 26-27 akt). W dniu 4 listopada 2008 roku Sąd Rejonowy w Złotowie zarządził wykonanie powyższej kary łącznej (k. 77 akt). Karę tę, jak wynika z notatki urzędowej na karcie 63 akt, oskarżony odbywał od 23 grudnia 2008 roku do 15 września 2009 roku, kiedy został warunkowo przedterminowo zwolniony (k. 24 akt).

Przypomnienie powyższego było niezbędne celem wykazania, że w stosunku do oskarżonego K. F. wystąpiły wszystkie przesłanki, wskazane w art. 64 § 1 k.k., pozwalające na zakwalifikowanie jego zachowania w dniach 19 i 30 maja 2014 roku w J., jako tego popełnionego w warunkach recydywy, określonej w art. 64 § 1 k.k. Jeżeli mimo to, Sąd I instancji nie zakwalifikował zachowania oskarżonego także i z tego przepisu prawa, to oczywistym jest, że zarzut prokuratora, iż sąd rozstrzygający dopuścił się obrazy prawa materialnego, to jest art. 64 § 1 k.k., jest całkowicie uzasadniony.

W tym miejscu zauważyć jednak należy, że Sąd I instancji powielił jedynie błąd aktu oskarżenia, w którym również nie zastosowano kwalifikacji z art. 64 § 1 k.k., co oczywiście uchybienia tego nie usprawiedliwia.

Uznając zatem apelację prokuratora za zasadną, Sąd II instancji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż uznał, że oskarżony, przypisanych mu przestępstw z art. 278 § 3 k.k., stanowiących ciąg przestępstw, dokonał w warunkach określonej w art. 64 § 1 k.k. recydywy, o czym orzekł, jak w punkcie I wyroku z dnia 26 listopada 2014 roku.

W pozostałym natomiast zakresie, nie widząc podstaw do dalszej ingerencji, Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, o czym z kolei orzekł, jak w punkcie II swego orzeczenia.

Orzekając natomiast o kosztach, Sąd Okręgowy, mając na uwadze zasady słuszności, określone w art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze (punkt III wyroku Sądu Okręgowego).

/M. Z./