Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Taberska ( spr.)

Sędziowie SSO Hanna Bartkowiak

SSO Dariusz Śliwiński

Protokolant prot. sąd. M. W.

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Artura Domańskiego

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014r.

sprawy M. C. (1)

oskarżonej z art. 284 § 2 kk i art. 288 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Gnieźnie

z dnia 23 czerwca 2014r. sygn. akt II K 108/13

1. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w miejsce orzeczenia zawartego w punkcie II uznaje oskarżoną M. C. (2) za winną tego, że w okresie od stycznia 2012r. do 22 kwietnia 2012r. w G. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru jako pracownik kolektury Totalizatora Sportowego nr 6 /196 przy ul. (...) przywłaszczyła sobie powierzone jej mienie w postaci kilku tysięcy kuponów różnego rodzaju loterii ZDRAPKA, a następnie usunęła z każdego z nich powierzchnię zabezpieczającą kod, co spowodowało straty w kwocie 12.367 złotych na szkodę I. G., tj. za winną przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

- uchyla orzeczenie o wymiarze kary 6 miesięcy pozbawienia wolności zawarte w punkcie I oraz orzeczenia zawarte w punktach III i IV

- przyjmuje, że przestępstwa przypisane oskarżonej w punkcie I oraz powyżej przez Sąd Okręgowy stanowią ciąg przestępstw art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to podstawie art. 284 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza na okres lat 3 (trzech) tytułem próby.

2. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy - punkt V, VI i VII.

3. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. (3) kwotę 516,60 złotych brutto z tytułu zwrotu kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

4. Zwalnia oskarżoną od zwrotu Skarbowi Państwa kosztów procesu za postępowanie odwoławcze.

D. Ś. E. H. B.

UZASADNIENIE

M. C. (2) została oskarżona o to, że:

I. w okresie od stycznia 2012 r. do 22 kwietnia 2012 r. w G. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru jako pracownik kolektury Totalizatora Sportowego nr 6/196 przy ul. (...) przywłaszczyła pochodzące z wpłat klientów pieniądze w kwocie 4.200 zł, czym działała na szkodę I. G.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

II. w okresie od stycznia 2012 r. do 22 kwietnia 2012 r. w G. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru jako pracownik kolektury Totalizatora Sportowego nr 6/196 przy ul. (...) uszkodziła kilka tysięcy kuponów różnego rodzaju loterii ZDRAPKA w ten sposób, że usunęła z każdego z nich powierzchnię zabezpieczającą kod, co spowodowało straty w kwocie 12.367 złotych, czym działała na szkodę I. G.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Rejonowy w Gnieźnie wyrokiem z dnia 23 czerwca 2014r. sygn. akt II K 108/13:

I.  Oskarżoną M. C. (2) uznał za winną czynu zarzucanego jej w pkt I aktu oskarżenia, popełnionego w sposób wyżej opisany, tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 284 § 2 kk wymierzył jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Oskarżoną M. C. (2) uznał za winną czynu zarzucanego jej w pkt II aktu oskarżenia, popełnionego w sposób wyżej opisany, tj. przestępstwa z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 288 § 1 kk wymierzył jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  Na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk połączył wymierzone wobec oskarżonej w punktach I i II wyroku kary pozbawienia wolności i wymierzył jej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej w punkcie III wyroku kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 (trzech) lat próby;

V.  Na podstawie art. 73 § 1 kk oddał oskarżoną w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

VI.  Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z § 19 pkt 1, § 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3, § 16 i § 2 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1348 z późn.zm.) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. (3) kwotę 870,84 zł (osiemset siedemdziesiąt złotych i osiemdziesiąt cztery grosze) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu przygotowawczym oraz przed Sądem I instancji;

VII.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn.zm.) zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym nie wymierzył jej opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator i obrońca oskarżonej.

Prokurator zarzucił mająca wpływ na jego treść obrazę przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 7 kpk poprzez przyjęcie , że czyn opisany w punkcie 2 zaskarżonego wyroku stanowi przestępstwo z art. 288 § 1 kk podczas gdy prawidłowa ocena zebranego materiału dowodowego winna skutkować przyjęciem, iż zachowanie to wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk.

Podnosząc ten zarzut prokurator niósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca zarzuciła :

1.  rażącą niewspółmierność kary orzeczonej zaskarżonym wyrokiem polegająca na warunkowym zawieszeniu orzeczonej wobec oskarżonej w punkcie III wyroku kary łącznej pozbawienia wolności na okres 3 lat

2.  naruszenie prawa materialnego art. 73 § 1 k poprzez oddanie oskarżonej pod dozór kuratora pomimo braku przesłanek uzasadniających powyższe.

Podnosząc te zarzuty obrońca wniosła o :

1.  Zmianę pkt. IV zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonej w punkcie III wyroku kary łącznej pozbawienia wolności na okres 2 lat

2.  Uchylenie pkt V wyroku

3.  Zasądzenie kosztów obrony z urzędu za II instancję

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zasadną okazała się apelacja prokuratora.

Apelacja obrony nie zasługiwała na uwzględnienie.

Przed przystąpieniem do analizy zarzutów obu apelacji należy zauważyć, iż orzeczenie wydane w przedmiotowej sprawie jest oparte na całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został poddany wnikliwej analizie bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów. Analiza ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy znajduje pełne odzwierciedlenie we wnioskach zawartych w uzasadnieniu wyroku, które czyni zadość wymogom art. 424 § 1 i 2 k.p.k., co w pełni pozwala na przeprowadzenie kontroli instancyjnej.

Sąd Okręgowy chciałby również podkreślić, iż Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy oraz dokładny przeprowadził postępowanie dowodowe, wnikliwie i wszechstronnie rozważył wszystkie dowody i okoliczności ujawnione w toku rozprawy, dokonując następnie na ich podstawie właściwych ustaleń faktycznych co do obu zarzutów, z tym, że co do zarzutu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia, przyjął złą kwalifikację prawną czynu przypisanego, albowiem należy podzielić zapatrywania prokuratora, że ten czyn oskarżonej wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, przy czym, zdaniem Sądu Okręgowego, zniszczenie mienia przez pokrzywdzoną jest jedynie czynem współukaranym następczym.

Rację ma prokurator, że oskarżona usunęła z losów tzw. zdrapek powierzchnie zabezpieczające kod, nie kupując tych zdrapek, a tym samym uczyniła je niezdatne do sprzedaży. Nie wprowadziła ich jednak wcześniej do systemu, a więc nie było możliwe dokonanie wypłaty z nich jakiejkolwiek z wygranych.

Właściciel punktu totalizatora sportowego poniósł określoną stratę materialną. Oskarżona jako pracownica tego punktu, była odpowiedzialna za sprzedaż tych zdrapek. Jej celem jak wynika z jej wyjaśnień, było uzyskanie ze zdrapek tak dużej wygranej, która by, m.in. pokryła koszt zakupu tych losów. Dopiero wówczas oskarżona miała wprowadzić losy do systemu a wygarną ponad koszt zakupu zatrzymać dla siebie, bez wydawania pieniędzy na ich zakup.

Taki był zatem zamiar oskarżonej, nie zaś zniszczenie mienia, jak to przyjął Sąd Rejonowy. Oskarżona bowiem pierwotnie przywłaszczyła każdorazowo powierzoną jej zdrapkę, albowiem przed usunięciem powierzchni zabezpieczającej, oskarżona winna taką zdrapkę kupić i dopiero wówczas sprawdzić, czy los jest wygrany.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, zgodnie z wnioskiem prokuratora złożonym na rozprawie odwoławczej – zgodnie z treścią art. 455 kpk - zmienił zaskarżony wyrok (nie widząc potrzeby jego uchylania do ponownego rozpoznania ) w ten sposób, że:

- w miejsce orzeczenia zawartego w punkcie II uznał oskarżoną M. C. (2) za winną tego, że w okresie od stycznia 2012r. do 22 kwietnia 2012r. w G. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru jako pracownik kolektury Totalizatora Sportowego nr 6 /196 przy ul. (...) przywłaszczyła sobie powierzone jej mienie w postaci kilku tysięcy kuponów różnego rodzaju loterii ZDRAPKA, a następnie usunęła z każdego z nich powierzchnię zabezpieczającą kod, co spowodowało straty w kwocie 12.367 złotych na szkodę I. G., tj. za winną przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

- uchylił orzeczenie o wymiarze kary 6 miesięcy pozbawienia wolności zawarte w punkcie I oraz orzeczenia zawarte w punktach III i IV

- przyjął, że przestępstwa przypisane oskarżonej w punkcie I oraz powyżej przez Sąd Okręgowy stanowią ciąg przestępstw art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to podstawie art. 284 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył oskarżonej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił na okres lat 3 (trzech) tytułem próby.

2. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy - punkt V, VI i VII.

Sąd Okręgowy pouczył obecne na rozprawie strony o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej w sposób przyjęty następnie w wyroku.

Oskarżona i jej obrońca mieli także wcześniej świadomość możliwości zmiany tej kwalifikacji, albowiem do spornej kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego w punkcie II odniósł się już Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, z czym nie zgodził się Sąd Okręgowy, ale przede wszystkim kwalifikacji takiej dotyczyła apelacja prokuratora.

Wymierzając oskarżonej karę pozbawienia wolności w rozmiarze 1 roku oraz warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres lat 3, Sąd Okręgowy miał na uwadze tożsame okoliczności łagodzące i obciążające jakie przyjął Sąd Rejonowy.

Jednakże Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutu obrony, iż 3 letni okres próby będzie dla oskarżonej zbyt dolegliwy. Nie można bowiem lekceważyć faktu, że oskarżona dopuściła się przestępstwa z chęci zysku, albowiem jak sama napisała „wpadła w pułapkę hazardu”.

Jeżeli natomiast, tak jak to podnosi obrona, oskarżona miała jakiekolwiek roszczenia w stosunku do swojego pracodawcy winna zgłaszać je na drodze sądowej, a nie rekompensować je poprzez przywłaszczenie mienia.

Tym samym zarówno 3 letni okres probacji jak i orzeczony dozór kuratora ma na celu powstrzymywać oskarżoną i pomagać przed powrotem nie tylko do przestępstwa, ale także i do hazardu. Natomiast przystąpienie przez oskarżoną do naprawienia szkody jest zwyczajnym następstwem przypisanego jej przywłaszczenia powierzonego zresztą mienia.

Tym samym nie sposób uznać, by wymierzona oskarżonej kara w całokształcie była karą rażąco surową i apelację obrońcy oskarżonej należało uznać na bezzasadną.

Na podstawie § 2 ust. 3, § 14 ust. 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. (3) wynagrodzenie w kwocie 516,60 złotych brutto tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Orzekając natomiast o kosztach, Sąd II instancji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze trudną sytuację materialną oskarżonej, zwolnił ją w całości od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania odwoławczego.

D. Ś. E. H. B.