Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Remigiusz Chmielewski

Sędziowie SSO Małgorzata Tomkiewicz (spr.)

SSO Dariusz Firkowski

Protokolant st. sekr. sądowy Marta Borowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Małgorzaty Stypułkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014r.

sprawy A. W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 13§1 kk w zw z art. 286§1 kk i art. 297§1 kk w zw z art. 11§2 kk, art. 62§4 kks,

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 11 września 2014r.sygn. akt II K 430/14

I.zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że za podstawę prawną orzeczonej w pkt.III kary łącznej grzywny przyjmuje art. 39 §2 kks zaś wysokość jednej stawki dziennej tej grzywny ustala na kwotę 54 zł.;

II.w pozostałym zakresie wyrok ten utrzymuje w mocy;

III.zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

A. W. oskarżony został o to, że :

1. w dniu 27 września 2013r. na trasie komunikacyjnej między L. a O., wykonując obowiązki kierowcy autobusu na rzec R. J., prowadzącego działalność gospodarczą jako przewoźnik autobusowy pod firmą (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował przedłożyć nierzetelne dokumenty w postaci 10 biletów ulgowych, które w rzeczywistości nie potwierdzały wykonanej usługi i wprowadzić w błąd pracowników Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...), a w rezultacie doprowadzić ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu dotacji przedmiotowej z budżetu państwa przyznawanej comiesięcznie na podstawie zawartej z R. J. umowy z Województwem (...) nr (...) z 7 stycznia 2013r. w przedmiocie zakresu oraz zasad refundacji kosztów finansowania uprawnień do ulgowych przejazdów autobusowych osób uprawnionych, w kwocie 73,53zł. na rzecz R. J., na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Zarząd Województwa (...)

-tj. o przestępstwo z art. 13 §1 kk w zw. z art. 286 §1 kk i art. 297 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

II.w dniu 27 września 2013r. na trasie komunikacyjnej między L. a O., wykonując obowiązki kierowcy autobusu na rzecz R. J., będąc upoważnionym do sprzedaży biletów, wbrew przepisowi art. 111 ust. 1i3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dokonał sprzedaży biletów z pominięciem kasy rejestrującej

-tj.o przestępstwo skarbowe z art. 62 §4 kks.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 11 września 2014r. w sprawie VIIK 430/14 orzekł :

Oskarżonego A. W. uznał za winnego:

1.czynu zarzuconego w pkt.1 aktu oskarżenia z tym ustaleniem, iż czyn z art. 286 §1 kk stanowi wypadek mniejszej wagi określony w art. 286 §3 kk tj. przestępstwa określonego w art. 13 §1 kk w zw. z art. 286 §3i§1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

2.czynu zarzuconego w pkt.2 aktu oskarżenia, tj. przestępstwa skarbowego określonego w art. 62 §4 kks

I a to skazał go:

I.za czyn z pkt.1 sentencji wyroku, z mocy art. 297 §1 kk w zw. z art. 11 §3 kk- przy zastosowaniu art. 58§3 kk – na grzywnę w liczbie 20 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 zł.

II.za czyn z pkt.2 aktu oskarżenia, mocy art. 62 §4 kks na grzywnę w liczbie 10 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę54 zzz§;

III.na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 §1i2 kk w miejsce orzeczonych z osobna za poszczególne przestępstwa jednostkowych kar grzywny orzekł karę łączną grzywny w liczbie 10 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50zł;

IV.na podstawie art. 624 §1 kpk zwolnił w całości oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator , zaskarżając przedmiotowe orzeczenie w całości, na niekorzyść oskarżonego. Wyrokowi temu skarżący zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 39 §2 kks polegającą na jego niezastosowaniu, mimo że było to obligatoryjne w przypadku skazania za zbiegające się przestępstwo skarbowe i przestępstwo określone w kodeksie karnym, co skutkowało orzeczeniem kary łącznej grzywny poniżej dolnej granicy zagrożenia.

Stawiając ten zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja zasługuje na uwzględnienie. Zawarty w niej zarzut jest trafny.

Na wstępie stwierdzić należy, iż Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń zarówno w aspekcie okoliczności stanu faktycznego, winy oskarżonego i kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu, jak również w aspekcie wymierzonych mu kar jednostkowych. Dokonana w tym zakresie analiza materiału dowodowego jest wnikliwa i jasna, w pełni odpowiada dyrektywom określonym w art.4 kpk a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami zawartymi w art. 7 kpk i przekonująco uzasadnione.

Wyrokując w przedmiotowej sprawie Sąd I-szej instancji nie ustrzegł się jednakże błędu w zakresie podstawy prawnej i wymiaru orzeczonej kary łącznej grzywny, do czego zresztą sam przyznał się w pisemnych motywach wyroku. Wspomnianą karę łączną Sąd Rejonowy orzekł bowiem na podstawie art. 85 kk i art. 86 §1i2 kk , ustalając wysokość jednej stawki na kwotę50 zł., podczas gdy – zgodnie z art. 39§2 kks- w razie skazania za zbiegające się przestępstwo skarbowe i przestępstwo określonej w innej ustawie karnej, sąd wymierza karę łączną na zasadach określonych w kodeksie karnym skarbowym.

Uznając, że wspomniany błąd był jedynie wynikiem oczywistej omyłki, która w żadnej mierze nie podważała konsensusu zawartego pomiędzy stronami na rozprawie (art. 387 kpk), Sąd Okręgowy dokonał zmiany zaskarżonego wyroku jak w części dyspozytywnej orzeczenia, w pozostałym zakresie wyrok ten jako prawidłowy i słuszny utrzymując w mocy (art. 437 §2 kpk).

Z uwagi na charakter przedmiotowej zmiany Sąd Odwoławczy uznał, iż względy słuszności przemawiają za zwolnieniem oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze (art. 636 §1 kpk w zw. z art. 634 kpk i art. 624 §1 kpk).