Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale XVII Karnym - Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Olejnik

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Kujawa

w obecności oskarżyciela publicznego -

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 roku na rozprawie

sprawy M. L.

obwinionego o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 k.w.

na skutek apelacji obrońcy obwinionego od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 11 lipca 2014 roku, sygn. akt VI W 2835/13

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje Sądowi Rejonowemu Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu do ponownego rozpoznania

Sławomir Olejnik

UZASADNIENIE

Wyrokiem wydanym w dniu 11 lipca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt VI W 2835/13 Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda uznał M. L. za winnego wykroczenia z art. 86 § 1 kodeksu wykroczeń, polegającego na tym, iż ww. w dniu 16 września 2013 roku ok. godz. 19.15 w P.na ul. (...)na wysokości posesji nr (...), na drodze publicznej, nie zachowując należytej ostrożności, spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem marki A. (...)o nr rej. (...)podczas wyprzedzania a następnie zmiany kierunku jazdy w celu wjechania na teren posesji przy ul. (...), zajechał drogę prawidłowo jadącemu za nim samochodowi F. (...)o nr rej. (...)kierowanemu przez T. J., czym spowodował uderzenie samochodu F.w samochód A.i za wykroczenie to wymierzył obwinionemu karę grzywny w kwocie 1.000 zł.

W ostatnim punkcie wyroku Sąd orzekł o kosztach postępowania obciążając nimi obwinionego oraz wymierzając mu opłatę.

Wyrok powyższy w całości zaskarżył obrońca obwinionego wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i uniewinnienie jego mandanta od zarzucanego mu czynu, ewentualnie o przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W ocenie skarżącego wyrok powyższy wydany bowiem został w sposób sprzeczny z zebranym materiałem dowodowym oraz z naruszeniem przepisów postępowania. Zdaniem skarżącego doszło do naruszenia art. 406 § 1 k.p.k. w zw. z art. 81 k.p.s.w., gdyż do wydania wyroku doszło bez wcześniejszego wysłuchania stron. Co więcej skarżący nie miał możliwości odnieść się do treści opinii biegłego Wojciecha Krugiełki ani też złożyć wniosku o sporządzenie opinii uzupełniającej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podniesione przez skarżącego zarzuty okazały się przynajmniej częściowo zasadne, co spowodowało konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż zgodnie z dyspozycją art. 436 k.p.k. (stosowanego odpowiednio na podstawie art. 109 § 1 k.p.s.w.) Sąd może ograniczyć rozpoznanie środka odwoławczego tylko do poszczególnych uchybień podniesionych przez stronę lub podlegających uwzględnieniu z urzędu, jeżeli rozpoznanie w tym zakresie jest wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne lub bezprzedmiotowe dla dalszego toku postępowania. W ocenie Sądu orzeczenie wydane w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy naruszało zaś w sposób na tyle istotny przepisy prawa procesowego, iż na obecnym etapie postępowania przedwczesne było odnoszenie się do zarzutów kwestionujących poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne jak i wymierzoną obwinionemu karę.

Rację miał bowiem autor apelacji wskazując, iż Sąd Rejonowy w sposób istotny naruszył przepis art. 406 § 1 k.p.k. w zw. z art. 81 k.p.s.w. nakazujący przewodniczącemu składu orzekającego po zamknięciu przewodu sadowego udzielenia głosu stronom, ich przedstawicielom oraz w miarę potrzeby przedstawicielowi społecznemu, który przemawia przed obrońcą i oskarżonym.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż udzielenie stronom głosu po zamknięciu przewodu sądowego pozwala stronom na ustosunkowanie się do całości sprawy, w tym do wszystkich dowodów. Wskazuje się przy tym, iż obraza przepisu o udzieleniu oskarżonemu ostatniego słowa narusza w tak istotny sposób przepisy postępowania, że może mieć to wpływ na treść wyroku i w konsekwencji prowadzić do fikcyjności prawa oskarżonego do rzetelnego procesu, gwarantowanego w art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 6 ust. 3 lit. "c" EKPCz oraz w art. 14 ust. 3 lit. "d" MPPOiP (tak też Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 31 maja 2006 roku, II AKa 78/06).

Zapis protokołu rozprawy z dnia 11 lipca 2014 roku (k. 238 akt) wskazuje zaś, iż Sąd Rejonowy stwierdził jedynie stawiennictwo na tejże rozprawie obwinionego i jego obrońcy oraz oskarżyciela posiłkowego a następnie – bez zamknięcia przewodu sądowego – ogłosił wyrok, nie umożliwiając wcześniej stronom ustosunkowania się do całej sprawy i zgromadzonych w jej toku dowodów.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż takie postępowanie Sądu Rejonowego uznać należało za tym bardziej niezrozumiałe, jeśli uwzględni się fakt, iż w dniu 4 lipca 2014 roku Sąd ten zarządził przerwę w rozprawie właśnie po to, aby obrońca obwinionego mógł się skontaktować z biegłym z (...) w zakresie przedstawionej opinii uzupełniającej i wypowiedzieć się następnie co do jej treści i zgłaszanych wniosków.

Stwierdzone uchybienie – naruszające w sposób istotny prawo obwinionego do obrony - spowodowało konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji winien zatem ponownie przeprowadzić przewód sądowy bacząc, by w toku procedowania nie doszło do naruszenia norm prawa procesowego. Dopiero wówczas możliwym będzie ponowne i właściwe przeprowadzenie postępowania dowodowego, przy czym może ono zostać ograniczone do ujawnienia materiału dowodowego na podstawie art. 442 § 2 k.p.k.

Po przeprowadzeniu powyżej wskazanych czynności oraz dokonaniu prawidłowej interpretacji przez Sąd Rejonowy wynikających z nich okoliczności Sąd ten winien podjąć prawidłową merytorycznie decyzję procesową, natomiast ewentualne sporządzenie uzasadnienia przedmiotowej decyzji zgodnie z dyspozycjami art. 424 k.p.k. pozwoli na przeprowadzenie pełnej merytorycznej kontroli rozstrzygnięcia przez Sąd Odwoławczy w wypadku jego zaskarżenia przez którąkolwiek ze stron postępowania.

SSO Sławomir Olejnik