II PK 279/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I PKN 157/01
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PK 279/04
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z powództwa G.J.
przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P.
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 marca 2005 r.,
kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w K.
z dnia 16 czerwca 2004 r.,
odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2004 r., Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację powódki G. J. od wyroku Sądu
Rejonowego – Sądu Pracy w B. w sprawie przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P.
o przywrócenie do pracy, podzielając ustalenia Sądu pierwszej instancji, w myśl
których powódka uchybiła terminowi określonemu w art. 264 § 1 k.p. do złożenie
odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, a skoro była prawidłowo pouczona o
sposobie i terminie odwołania, nie ma podstaw do przywrócenia tego terminu.
Powyższy wyrok zaskarżyła kasacją powódka i zarzucając naruszenie
przepisów postępowania – art. 328 § 2, 378 k.p.c. oraz prawa materialnego – art.
265 k.p. i art. 176 ust.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wniosła o jego
2
zmianę i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o jego uchylenie i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Jako okoliczność uzasadniającą rozpoznanie kasacji wskazała, iż „wydane
orzeczenie w sposób oczywisty narusza prawo zarówno materialne jak i
procesowe, prawa pracownika do obrony swoich praw”
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Warunek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji
został wprowadzony art. 393³ § 1 k.p.c. ustawą z dnia 24 maja 2000r. o zmianie
ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i
rejestrze zastawów, o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o
komornikach i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 544). Ujęty on został w pkt 3, obok
pozostałych warunków kasacji, tj oznaczenia orzeczenia, od którego kasacja
została wniesiona, przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia oraz
wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego
uchylenia. Okolicznościami uzasadniającymi rozpoznanie kasacji są argumenty,
mające wykazać, dlaczego uzasadnione jest przyjęcie kasacji do rozpoznania.
Wiążą się one zatem z normą zawartą w art. 393 § 1 i 2 k.p.c., z której wynika, że
Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, jeżeli w sprawie
nie występuje istotne zagadnienie prawne, nie istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w
orzecznictwie ani nieważność postępowania, a ponadto gdy zaskarżone orzeczenie
oczywiście nie narusza prawa lub gdy kasacja jest oczywiście bezzasadna. W
badanej sprawie żadna z tych okoliczności - wbrew odmiennym twierdzeniom
kasacji - nie występuje. Pełnomocnik powódki powołując się na oczywiste
naruszenie prawa jako przesłankę uzasadniającą przyjęcie kasacji polemizuje w
istocie z ustalonym stanem faktycznym sprawy. W postanowieniu z dnia 17
października 2001 r., I PKN 157/01 (OSNAPiUS 2003 nr 18 poz. 437) Sąd
Najwyższy przyjął, że oczywiste naruszenie prawa jako przesłanka przyjęcia kasacji
do rozpoznania ma miejsce wówczas, gdy popełniony przez sąd drugiej instancji
błąd w wykładni lub zastosowaniu prawa jest wyraźnie widoczny bez pogłębionej
analizy wchodzących w grę przepisów. W rozpatrywanej sprawie nie ma potrzeby
dokonywania wykładni przepisów prawa, nie występuje też istotne zagadnienie
3
prawne, zaskarżony wyrok nie narusza prawa w oczywisty sposób ani nie zapadł w
warunkach nieważności postępowania.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 393 § 1 w związku z art.
3937
§ 1 k.p.c. odmówił przyjęcia kasacji do rozpoznania.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z powództwa G.J.
przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P.
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 marca 2005 r.,
kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w K.
z dnia 16 czerwca 2004 r.,
odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2004 r., Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację powódki G. J. od wyroku Sądu
Rejonowego – Sądu Pracy w B. w sprawie przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P.
o przywrócenie do pracy, podzielając ustalenia Sądu pierwszej instancji, w myśl
których powódka uchybiła terminowi określonemu w art. 264 § 1 k.p. do złożenie
odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, a skoro była prawidłowo pouczona o
sposobie i terminie odwołania, nie ma podstaw do przywrócenia tego terminu.
Powyższy wyrok zaskarżyła kasacją powódka i zarzucając naruszenie
przepisów postępowania – art. 328 § 2, 378 k.p.c. oraz prawa materialnego – art.
265 k.p. i art. 176 ust.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wniosła o jego
2
zmianę i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o jego uchylenie i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Jako okoliczność uzasadniającą rozpoznanie kasacji wskazała, iż „wydane
orzeczenie w sposób oczywisty narusza prawo zarówno materialne jak i
procesowe, prawa pracownika do obrony swoich praw”
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Warunek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji
został wprowadzony art. 393³ § 1 k.p.c. ustawą z dnia 24 maja 2000r. o zmianie
ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i
rejestrze zastawów, o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o
komornikach i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 544). Ujęty on został w pkt 3, obok
pozostałych warunków kasacji, tj oznaczenia orzeczenia, od którego kasacja
została wniesiona, przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia oraz
wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego
uchylenia. Okolicznościami uzasadniającymi rozpoznanie kasacji są argumenty,
mające wykazać, dlaczego uzasadnione jest przyjęcie kasacji do rozpoznania.
Wiążą się one zatem z normą zawartą w art. 393 § 1 i 2 k.p.c., z której wynika, że
Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, jeżeli w sprawie
nie występuje istotne zagadnienie prawne, nie istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w
orzecznictwie ani nieważność postępowania, a ponadto gdy zaskarżone orzeczenie
oczywiście nie narusza prawa lub gdy kasacja jest oczywiście bezzasadna. W
badanej sprawie żadna z tych okoliczności - wbrew odmiennym twierdzeniom
kasacji - nie występuje. Pełnomocnik powódki powołując się na oczywiste
naruszenie prawa jako przesłankę uzasadniającą przyjęcie kasacji polemizuje w
istocie z ustalonym stanem faktycznym sprawy. W postanowieniu z dnia 17
października 2001 r., I PKN 157/01 (OSNAPiUS 2003 nr 18 poz. 437) Sąd
Najwyższy przyjął, że oczywiste naruszenie prawa jako przesłanka przyjęcia kasacji
do rozpoznania ma miejsce wówczas, gdy popełniony przez sąd drugiej instancji
błąd w wykładni lub zastosowaniu prawa jest wyraźnie widoczny bez pogłębionej
analizy wchodzących w grę przepisów. W rozpatrywanej sprawie nie ma potrzeby
dokonywania wykładni przepisów prawa, nie występuje też istotne zagadnienie
3
prawne, zaskarżony wyrok nie narusza prawa w oczywisty sposób ani nie zapadł w
warunkach nieważności postępowania.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 393 § 1 w związku z art.
3937
§ 1 k.p.c. odmówił przyjęcia kasacji do rozpoznania.