Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 125/06
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 4 maja 2005 r.,
w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko K. K.
o uchylenie obowiązku alimentacyjnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 stycznia 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Powód A. K. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia maja 2006 r. oddalającego
jego apelację wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego B. z dnia 18 stycznia 2005 r.,
którym zostało oddalone jego powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego
spoczywającego na względem K. K.
Skarga powoda jest niedopuszczalna ze względu na występujące w niej
istotne braki konstrukcyjne.
Po pierwsze, skarżący nie wskazał przepisu, z którym zaskarżone
orzeczenie jest, jego zdaniem, niezgodne (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Przytoczenie
podstaw skargi nie jest bowiem równoznaczne ze spełnieniem tego nie może
go zastąpić (por. postanowienie SN z dnia 20 lipca 2006 r., IV CNP 1/05,
niepubl.).
Po drugie, powód nie uprawdopodobnił, że na skutek wydania zaskarżonego
wyroku została mu wyrządzona szkoda (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Spełnienia tego
wymagania polega na złożeniu przez skarżącego oświadczenie, że szkoda taka
nastąpiła, wskazaniu jej rodzaju i rozmiaru, a także związku przyczynowego, jaki
zachodzi między wydaniem zaskarżonego orzeczenia a szkodą. Skarżący
obowiązany jest ponadto powołać bądź przedstawić dowody lub inne środki, które
uwiarygodniałyby jego twierdzenia w tym zakresie (por. postanowienie SN z dnia
23 marca 2006 r., IV CNP 23/06, Biul.SN 2006, nr 6, poz. 8 oraz postanowienie SN
z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, 7-8, poz. 141). Skarga
powoda tak określonego wymagania nie spełnia. Powód nie wskazał bowiem
żadnych wiarygodnych źródeł, które mogłyby świadczyć o tym, że poniósł
wskazane przez siebie wydatki i na skutek wydania zaskarżonego wyroku
doznał szkody.
Po trzecie wreszcie, powód w skardze nie wykazał, że zmiana lub uchylenie
wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 4 maja 2006 r. w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Ograniczenie się w
tym względzie do stwierdzenia, że upływ czasu od wydania zaskarżonego
3
orzeczenia spowodował, że nie jest już możliwe jego wzruszenie w drodze
środków prawnych przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego nie może
być uznane za zadośćuczynienie temu obowiązkowi. Dla spełnienia wymagania
określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżący powinien dokładnie i w sposób
szczegółowy wyjaśnić nie tylko dlaczego wzruszenie zaskarżonego przez niego
wyroku nie jest, ale i nie było możliwe, odnosząc się w tym zakresie do
poszczególnych środków prawnych, które według kodeksu postępowania cywilnego
mogą służyć stronom w tym celu (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r.,
III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140 oraz postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17).
Mając powyższe na względzie, należało orzec, jak w sentencji, na podstawie
4248
§ 1 k.p.c.
db