Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 41/07
POSTANOWIENIE
Dnia 19 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Tadeusz Wiśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku B. M.
przy uczestnictwie W. M. i in. ,
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 kwietnia 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 2 listopada 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienia
2
Postanowieniem z dnia 24 maja 2006 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację
wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 30 marca 2005 r.
stwierdzającego nabycie spadku.
Od wskazanego postanowienia Sądu drugiej instancji wnioskodawczyni,
reprezentowana przez adwokata, wniosła skargę kasacyjną. Po jej wpłynięciu do
Sądu Okręgowego skasowano znak opłaty sądowej na kwotę 50 zł naklejony na
pierwszej stronie skargi.
Postanowieniem z dnia 2 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną ze względu na jej nienależyte opłacenie, przyjmując, że podlegała ona
opłacie sądowej w wysokości 100 zł.
W zażaleniu skarżąca podniosła, że na przedmiotowej skardze naklejono
dwa znaki opłaty sądowej wartości 50 zł każdy, lecz jeden z nich musiał odpaść
przed jego skasowaniem. Zarzuciła ponadto naruszenie art. 45 ust. 1 i art. 2
Konstytucji RP w zw. z art. 3986
§ 3 i art. 1302
§ 3 k.p.c., domagając się uchylenia
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 50 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), od skargi kasacyjnej
w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku pobiera się opłatę stałą w kwocie 100 zł.
Skarga wnioskodawczyni opłacona została tymczasem znakiem opłaty sądowej
wartości 50 zł. Sąd Okręgowy przyjął zatem trafnie, że skarga ta podlegała, na
podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c., odrzuceniu jako nienależycie opłacona. Oceny tej nie
może zmienić twierdzenie skarżącej, że drugi znak opłaty sądowej wartości 50 zł
odpadł przy otwieraniu przesyłki w Sądzie drugiej instancji. Po pierwsze bowiem,
twierdzenie to nie zostało w zażaleniu choćby uprawdopodobnione. Po wtóre,
uiszczającego opłatę znakami opłaty sądowej obciąża obowiązek prawidłowego ich
naklejenia.
Nietrafny okazał się również zarzut naruszenia art. 45 ust. 1 i art. 2
Konstytucji RP w zw. z art. 3986
§ 3 i art. 1302
§ 3 k.p.c. przez naruszenie
konstytucyjnego prawa do sądu i rzetelnego procesu. Przede wszystkim zauważyć
trzeba, że przepisy Konstytucji RP gwarantują jedynie prawo do rozpoznania
sprawy w dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym (art. 176 ust. 1 Konstytucji
3
RP). Uprawnienie do wniesienia skargi kasacyjnej, będącej nadzwyczajnym
środkiem zaskarżenia orzeczenia sądu drugiej instancji, nie mieści się zatem w
konstytucyjnym prawie do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji, por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 2002 r., V CZ 84/02, niepubl.), ani też nie może być
wywodzone z zasady demokratycznego państwa prawa (art. 2 Konstytucji RP).
Dodać trzeba, że prawa do żądania rozpoznania sprawy w instancji kasacyjnej nie
przewidują także standardy międzynarodowe (art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie
praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada
1950 r. – Dz.U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm., art. 7 Zalecenia Nr R/95/5
Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 7 lutego 1995 r.). Ponadto, jak wielokrotnie
podkreślał Sąd Najwyższy, strona, która nieprawidłowo korzysta z przysługującego
jej prawa do zaskarżenia orzeczenia sądowego i w związku z tym spotyka się
z zasadnym odrzuceniem wniesionego przez nią środka, nie może skutecznie
odwoływać się do art. 45 ust. 1 Konstytucji RP lub do art. 6 ust. 1 powołanej
Konwencji dla wykazania, że została pozbawiona możliwości sprawiedliwego
rozpatrzenia jej sprawy przez wyższą instancję sądową (postanowienia z dnia
10 września 1998 r., III CZ 114/98, OSNC 1999, nr 2, poz. 42, oraz z dnia
14 września 2004 r., III CZ 74/04, niepubl.).
Z podanych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z 3941
§ 3 k.p.c., Sąd
Najwyższy oddalił zażalenie.

I CZ 41/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia