Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu, Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agata Masłowska

Ławnicy: H. Ż., M. Z.

Protokolant: Marzena Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa L. S.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. oraz S. K.

o wynagrodzenie za pracę , o wydanie świadectwa pracy i o nakazanie rozwiązania stosunku pracy

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. oraz od pozwanego S. K. solidarnie na rzecz powoda L. S. kwotę 7.400 zł (słownie: siedem tysięcy czterysta złotych) z ustawowymi odsetkami od 21 marca 2013 r. do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za pracę za okres od 13 grudnia 2010 r. do 16 maja 2011 r.;

II.  nakazuje stronie pozwanej (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. oraz pozwanemu S. K., aby wydali powodowi L. S. świadectwo pracy potwierdzające zatrudnienie powoda w okresie od 13 grudnia 2010 r. do 16 maja 2011 r. na stanowisku kierownika sprzedaży w pełnym wymiarze czasu pracy;

III.  dalej idące powództwo oddala;

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.500 zł;

V.  nakazuje stronie pozwanej (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. oraz pozwanemu S. K., aby uiścili solidarnie na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu) kwotę 400 zł (słownie: czterysta złotych), tytułem części opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony z mocy ustawy;

VI.  w pozostałym zakresie kosztami sądowymi w postaci dalszej części opłaty sądowej od pozwu, od której powód był z mocy ustawy zwolniony, obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt XP 142/12

UZASADNIENIE

Pozwem z 1 lutego 2012 r. (k.2-4), uzupełnionym pismem z 8 marca 2012 r. (k.9), powód L. S. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. kwoty 21.650 zł wraz z ustawowymi odsetkami od daty wydania wyroku, tytułem wynagrodzenia za pracę, poczynając od 13 grudnia 2010 r. Wniósł także o zobowiązanie strony pozwanej do uregulowania wszystkich zaległości w opłatach składek na ubezpieczenie społeczne i zaliczek na podatek dochodowy, jak również o zobowiązanie strony pozwanej do formalnego rozwiązania z nim stosunku pracy i do wydania powodowi wszystkich dokumentów tego dotyczących, tzn. świadectwa pracy i druku (...).

Uzasadniając swe żądanie powód wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej od 13 grudnia 2010 r. do chwili złożenia pozwu, na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, na stanowisku kierownika sprzedaży, w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie wypłacono mu wynagrodzenia za okres zatrudnienia. Powód wyjaśnił, że domaga się kwoty 650 zł tytułem wynagrodzenia za grudzień 2010 r. oraz po 1.500 zł miesięcznie za okres od stycznia 2011 r. do stycznia 2012 r. Powód wskazał, że od dłuższego czasu nie ma żadnego kontaktu z firmą, co przekłada się na brak możliwości świadczenia pracy. Biuro firmy przy ul. (...) jest zamknięte. Z informacji uzyskanej od ZUS i Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, że strona pozwana nie zgłosiła powoda do ubezpieczenia społecznego, jak również nie odprowadzała zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W odpowiedzi na pozew (k.26-28) strona pozwana (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie na swoją rzecz od powoda kosztów procesu. Wskazała, że powód nie świadczył pracy, gdyż w spornym okresie był zatrudniony w innym podmiocie ( (...) Sp. z o.o.), za co uzyskał wynagrodzenie. Zarzuciła ponadto, że trudno dać wiarę twierdzeniom powoda, że od momentu rzekomego rozpoczęcia świadczenia umowy o pracę wykonywał ją bez pobierania jakiegokolwiek wynagrodzenia, przez okres ponad 13 miesięcy. Zaznaczyła, że nie była wzywana do zapłaty. Strona pozwana zaprzeczyła temu, by powód nie miał z nią kontaktu, gdyż jej zdaniem takiego kontaktu w siedzibie spółki powód nie podejmował. Strona pozwana przyznała, że nie zgłosiła faktu zatrudnienia powoda, ale wskazała, że wynikało to z faktu, że powód w ogóle nie podjął pracy. Strona pozwana zarzuciła, że podpisanie umowy o pracę z powodem miało na celu wyłącznie „uregulowanie kwestii mieszkaniowej” powoda.

Na rozprawie w dniu 28 maja 2012 r. (k.24) powód w związku z uzyskaniem informacji o niezarejestrowaniu strony pozwanej w KRS rozszerzył powództwo, wskazując, że wnosi o zasądzenie kwoty wskazanej w pozwie solidarnie od (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą we W. i od S. K., działającego w charakterze prezesa zarządu strony pozwanej.

Postanowieniem z 28 maja 2012 r. (k.25) Sąd uznał się niewłaściwym do rozpoznania sprawy w zakresie żądania nakazania stronie pozwanej uregulowania obciążeń publicznoprawnych i na podstawie art. 464 § 1 k.p.c. sprawę przekazał: w zakresie żądania nakazania odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne – do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., w zakresie żądania nakazania odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – do Naczelnika Urzędu Skarbowego W..

Pozwany S. K. nie ustosunkował się do żądania pozwu, ale w toku przesłuchania zdecydowanie zaprzeczył temu, by stronę pozwaną wiązała umowa o pracę z powodem i by strona pozwana miała obowiązek zapłacić jakiekolwiek kwoty na rzecz powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. S. zawarł w dniu 13 grudnia 2010 r. z (...) Sp.z o.o. w organizacji z siedzibą we W. (reprezentowaną przez prezesa zarządu S. K.) w formie pisemnej umowę o prace na czas nieokreślony. Zgodnie z umową powód miał być zatrudniony na stanowisku kierownika ds. sprzedaży, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 1.500 zł.

Dowody:



umowa o pracę z 13.12.2010 r. (k.5)



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)



przesłuchanie S. K. w charakterze pozwanego i za stronę pozwaną (k.92)

Powód faktycznie wykonywał obowiązki wynikające z umowy o pracę, polegające na pozyskiwaniu różnego rodzaju robót budowlanych dla (...) Sp. z o.o. w organizacji. Pracował w biurze strony pozwanej przy ul. (...) we W., wykonywał również zadania poza nim.

Dowody:



protokół przesłuchania L. S. w postępowaniu II K 686/12 (kopia k.99)



protokół przesłuchania S. K. w postępowaniu II K 686/12 (kopia k.99)



zeznania M. K. (k.69v)



zeznania W. N. (1) (k.84v)



zeznania J. B. (k.84v-85)



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)



częściowo: przesłuchanie S. K. w charakterze pozwanego i za stronę pozwaną (k.92)

(...) Sp. z o.o. w organizacji nie wypłaciła powodowi uzgodnionego wynagrodzenia za pracę.

Dowody:



zeznania M. K. (k.69v)



zeznania J. B. (k.84v-85)



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)

Powód zwracał się do S. K. o zapłatę wynagrodzenia, był jednak informowany, że nastąpi to później.

Dowody:



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)

Pod koniec kwietnia 2011 r. S. K. zaczął unikać powoda, przestał odbierać telefony od niego. W połowie maja 2011 r. powód zaprzestał wykonywania czynności na rzecz (...) Sp. z o.o. w organizacji, gdyż po przybyciu do lokalu przy ul. (...) okazało się, że biuro to zostało zamknięte, z uwagi na zakończenie najmu. Od tego czasu powód nie świadczył pracy na rzecz strony pozwanej, nie kontaktował się z nią pisemnie, w szczególności nie zawiadamiał o tym, że zaprzestał pracy. Powód ustalił, że w miejscu gdzie miała mieścić się siedziba strony pozwanej, znajduje się biuro prawnika, który reprezentuje stronę pozwaną.

Dowody:



protokół przesłuchania L. S. w postępowaniu II K 686/12 (kopia k.99)



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)



częściowo: przesłuchanie S. K. w charakterze pozwanego i za stronę pozwaną (k.92)

Strona pozwana nie złożyła powodowi na piśmie żadnego oświadczenia dotyczącego rozwiązania stosunku pracy bądź cofnięcia (odwołania) oświadczenia o zawarciu umowy o pracę.

Dowody:



przesłuchanie S. K. w charakterze pozwanego i za stronę pozwaną (k.92)

Powodowi nie wydano świadectwa pracy dotyczącego zatrudnienia w (...) Sp.z o.o. w organizacji.

bezsporne

W połowie 2011 r. powód spotkał się z S. K. w obecności J. B. i zażądał od pozwanego wypłacenia wynagrodzenia z pracę oraz wydania dokumentów związanych z umową o pracę. S. K. wyraził oburzenie, że powód zwraca się do niego z takim żądaniem, poinformował go, że dokumenty dostanie, ale odmówił wypłacenia wynagrodzenia. Następnie natychmiast opuścił lokal w którym spotkał się z powodem, nie kontynuując rozmowy w sprawie żądań powoda.

Dowody:



zeznania J. B. (k.84v-85)



częściowo: przesłuchanie S. K. w charakterze pozwanego i za stronę pozwaną (k.92)

Powód nie był nigdy pracownikiem (...) Sp.z o.o. Współpracował z tą spółką na podstawie umowy o dzieło, zawartej 1 kwietnia 2011 r. Umowa miała być wykonywana do 30 września 2011 r. Zrealizowanie tej umowy o dzieło nie wymagało stałego wykonywania czynności na rzecz (...) Sp.z o.o. w okresie objętym umowę w dużym wymiarze czasu, prace prowadzone przez powoda miały charakter sporadyczny, doraźny, polegały na negocjowaniu kontraktu. Zawarcie umowy o dzieło miało miejsce pod koniec współpracy powoda z (...) Sp.z o.o. w organizacji. W drugiej połowie 2011 r. w czasie rozmów z W. N. (1), reprezentującym (...) Sp.z o.o., powód wyrażał zainteresowanie zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę. Mówił wówczas, że nie był zadowolony z przebiegu współpracy z (...) Sp.z o.o. w organizacji i że współpraca ta zakończyła się.

Dowody:



pismo z 20.06.2012 r. (k.50)



informacja PIT-11 (k.67-68)



umowa o dzieło z 1.04.2011 r. (k.90) wraz z kopią egzemplarza zamawiającego (k.125)



kopie rachunku z 20.06.2011 r. (k.126), z 15.06.2011 r. (k.127)



wyciąg z rachunku bankowego (k.125v)



zeznania W. N. (1) (k.84v)



przesłuchanie L. S. w charakterze powoda (k.91v-92)

W dniu 26 września 2011 r. powód skierował do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o potwierdzenie przebiegu jego ubezpieczenia z tytułu zatrudnienia u strony pozwanej. ZUS poinformował go pismem z 30 września 2011 r., że nie może takiego potwierdzenia dokonać, ponieważ nie zidentyfikowano zgłoszenia powoda do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

Dowody:



pismo ZUS z 30.09.2011 r. (k.5)

Spółka (...) Sp. z o.o. nie została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego, zaś wniosek o wpis został zwrócony z powodu braków formalnych.

Dowody:



pismo Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej, Wydział VI Gospodarczy KRS z 27.03.2012 r. (k.14)

Nie przeprowadzono dotychczas (...) Sp. z o.o.

bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było częściowo uzasadnione.

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o przedstawione dokumenty i ich kopie, jak również w oparciu o zeznania świadków, którzy będąc dla stron osobami trzecimi nie mieli zdaniem Sądu interesu w zeznawaniu w sposób nieobiektywny i nierzetelny. W związku z tym Sąd ich relacje uznał za wiarygodne i miarodajne. Sąd dał również wiarę dowodowi z przesłuchania powoda, gdyż koresponduje on ze zgromadzonym materiałem dowodowym, jest również spójny z relacją powoda złożoną w postępowaniu karnym. Z kolei dowód z przesłuchania S. K. Sąd uznał za niewiarygodny i przedstawiający wyłącznie linię obrony pozwanych, przyjętą na potrzeby niniejszego sporu. Świadczy o tym nie tylko niezgodność zeznań pozwanego z resztą materiału dowodowego, lecz również fakt, że strona pozwana ani pozwany osobiście nie dysponują żadnymi dowodami z dokumentów potwierdzającymi fakt prawidłowego rozliczenia się z powodem i fakt zakończenia w sposób formalny stosunku pracy. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zeznania pozwanego złożone w niniejszej sprawie w sposób znaczący odbiegają od tego, co zeznała ta sama osoba w czasie przesłuchania w postępowaniu karnym w charakterze świadka.

Sprawa podlegała rozpoznaniu w składzie ławniczym z uwagi na zgłoszenie przez powoda żądania nakazania rozwiązania stosunku pracy; w tej części sprawa należała do kategorii opisanej w art. 47 § 2 pkt 1 lit a) kodeksu postępowania cywilnego [k.p.c.]

Umowa o pracę jest umową odpłatną, co wynika wprost z art. 22 § 1 kodeksu pracy (dalej: k.p.), zgodnie z którym przez nawiązanie stosunku pracy pracodawca zobowiązuje się „do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem”. Obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia wynika z art. 94 pkt 5 k.p., regulującego podstawowe obowiązki pracodawcy względem pracownika . W niniejszej sprawie poza sporem pozostawało, że powód i strona pozwana (reprezentowana przez S. K.) podpisali w dniu 13.12.2010 r. umowę o pracę. S. K. i (...) Sp. z o.o. w organizacji przeczyli temu, by faktycznie doszło do nawiązania stosunku pracy. Pozwani podnosili, że umowa o pracę nigdy nie była wykonywana, o czym powód wiedział, gdyż w jego obecności S. K. miał go poinformować o tym, że cofa swoje oświadczenie o zawarciu umowy o pracę i że podarł swój egzemplarz umowy. Sąd uznał taką obronę za bezzasadną. Przesłuchiwani świadkowie potwierdzają, że powód wykonywał w czasie trwania umowy o pracę czynności na rzecz (...) Sp. z o.o. w organizacji, odpowiadające zakresowi jego obowiązków wynikających z umowy o pracę z 13.12.2010 r. Sam pozwany S. K. potwierdził to zresztą w postępowaniu karnym, nie kwestionując wówczas tego, że powoda łączyła z (...) Sp. z o.o. w organizacji umowa o pracę. W niniejszym postępowaniu pozwany przyznał w toku przesłuchania, że powód wykonywał do kwietnia/maja 2011 r. czynności handlowca na rzecz (...) Sp. z o.o. w organizacji. Pozwani nie wykazali przy tym, aby doszło do zawarcia między stronami innej umowy, która mogłaby być podstawą wykonywania tych czynności.

Poza oświadczeniem samego S. K. nie ma również dowodów potwierdzających, że umowa o pracę została natychmiast po jej podpisaniu rozwiązana bez wypowiedzenia (ze skutkiem natychmiastowym) czy też że doszło do jej rozwiązania za porozumieniem stron lub że (...) Sp. z o.o. w organizacji skutecznie uchyliła się od skutków prawnych oświadczenia woli o zawarciu tej umowy bądź że skutecznie cofnęła (odwołała) swoje oświadczenie w tym zakresie. Po pierwsze, oświadczenie takie nie zostało złożone ani nawet potwierdzone w formie pisemnej. Po drugie, nie zachodziły żadne przewidziane przepisami okoliczności, które uprawniałyby pracodawcę do złożenia tego rodzaju oświadczeń. Po trzecie, skoro pozwany S. K. sam podaje, że powód mógł nie być świadomy tego, jakie oświadczenie jest mu składane, bo rzekomo miał być wówczas w stanie znacznego upojenia alkoholowego – to tym samym pozwany sam podważa skuteczność swojego rzekomego oświadczenia woli. Oświadczenia tego rodzaju nie mogą być skutecznie złożone osobie, która ma zniesioną możliwość postrzegania, rozpoznania i zapamiętania zdarzeń. Nic zresztą nie świadczy o tym, że tego rodzaju oświadczenie w ogóle kiedykolwiek złożono.

Pozwani podnosili też, że powód nie mógł być w spornym okresie pracownikiem (...) Sp. z o.o. w organizacji, gdyż był w tym czasie zatrudniony w (...) Sp.z o.o. na pełen etat. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło tego zarzutu. Jednoznacznie wynika z niego, że powód współpracował z (...) Sp. z o.o. wyłącznie na podstawie umowy o dzieło, zaś czynności wynikające z tej umowy nie były na tyle czasochłonne i absorbujące, by wyłączyć możliwość wykonywania ich obok umowy o pracę. Potwierdzają to nie tylko dokumenty dotyczące zawarcia i wykonywania umowy o dzieło, lecz również zeznania W. N.. Warto też wskazać, że umowa o dzieło została zawarta w kwietniu 2011 r., w końcowym okresie współpracy stron, w czasie, gdy powód będąc niezadowolony z współpracy ze stroną pozwaną zamierzał znaleźć inne źródło utrzymania. Zawarcie tej umowy nie może więc świadczyć o tym, że w okresie od 13.12.2010 r. do 31.03.2011 r. powód był zatrudniony w innej firmie niż strona pozwana.

W toku postępowania karnego (i częściowo również w postępowaniu przed sądem pracy) S. K. podnosił, że wypłacił powodowi należne mu wynagrodzenie. Poza jednak samym oświadczeniem pozwanego nie ma dowodów potwierdzających ten fakt. W szczególności znamienne jest, że nie został on w żaden sposób odnotowany w dokumentacji prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. w organizacji – brak jest pokwitowań, rachunków, list płac, nie przekazano również informacji o wypłaconych należnościach Urzędowi Skarbowemu, a płatności nie zostały odnotowane w dokumentacji księgowej firmy. Pamiętać należy, że ciężar wykazania, że pracownik otrzymał wynagrodzenie, spoczywa na pracodawcy. Strona pozwana podnosiła, że nie jest prawdopodobnym, by powód tak długo pracował bez wynagrodzenia – jednakże zdaniem Sądu zarzut ten również nie jest trafny, a to z tego względu, że z materiału dowodowego wynika, że powód i S. K. pozostawali w koleżeńskich stosunkach, co mogło sprawić, że powód dawał wiarę zapewnieniom pozwanego, iż wynagrodzenie zostanie mu wypłacone w późniejszym terminie. Nie bez znaczenia jest fakt, że (...) Sp. z o.o. w organizacji prowadziła działalność budowlaną, która nierzadko wiąże się z przejściowymi zaburzeniami w płynności finansowej (poziom posiadanych środków pieniężnych uzależniony jest od harmonogramu płatności inwestora i terminowej zapłaty przez niego), a ponadto w tym okresie spółka dopiero powstała (o czym świadczył jej status spółki „w organizacji”).

Wobec powyższego Sąd nie miał podstaw aby dać wiarę pozwanym, że nie doszło w ogóle do zawarcia umowy o pracę lub że nigdy jest nie wykonywano, ani też temu, że wynagrodzenie zostało w całości powodowi wypłacone.

Pozostała do rozstrzygnięcia kwestia czasu trwania umowy i tego, za jaki okres powodowi należy się wynagrodzenie. Sąd uznał, że stosunek pracy został rozwiązany przez czynności faktyczne (w sposób konkludentny) wraz z zaprzestaniem przez powoda pracy na rzecz strony pozwanej, w związku z zamknięciem biura przy ul. (...). Zdarzenie to trudno umiejscowić w czasie, z relacji świadków i stron wynikają bowiem różne terminy faktycznego zerwania współpracy stron – przypadające w okresie od kwietnia do czerwca 2011 r. Są to przy tym, co trzeba podkreślić, terminy jedynie przybliżone i szacunkowe. Z relacji powoda w postępowaniu karnym wynika, że pod koniec kwietnia 2011 r. S. K. zaczął go unikać, zerwał z nim kontakt, a później doszło do zamknięcia biura przy ul. (...). W postępowaniu cywilnym tak powód, jak i świadkowie nie potrafili przypomnieć sobie, kiedy dokładnie zamknięte zostało biuro. Z kolei pozwany zeznał: „biuro miałem do połowy maja” (k.92v). Sąd przyjął w związku z tym, że zatrudnienie powoda trwało do połowy maja 2011 r. (do 16 maja 2011 r.). Po tej dacie ani pozwany, ani powód nie mieli zamiaru kontynuowania współpracy. Strona pozwana uchylała się od kontaktu z powodem, uniemożliwiła mu wykonywanie pracy i nie wykazywała zainteresowania przyczynami nieświadczenia jej przez powoda. Z kolei powód, jak wynika z jego zeznań, zaczął rozmowy z (...) Sp.z o.o. na temat zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, co jednoznacznie świadczy o tym, że nie pozostawał w gotowości do powrócenia do pracy i przyjął, że jego współpraca z (...) Sp. z o.o. w organizacji uległa zakończeniu.

Sąd nie uznał za trafny zarzut strony pozwanej, że już w chwili podpisania umowy o dzieło powód nie mógł być jej pracownikiem. Świadek W. N. (1) nie miał w tym zakresie pewności i nie potrafił w sposób stanowczy potwierdzić, czy rozmowa o ewentualnym zatrudnieniu powoda na podstawie umowy o pracę miała miejsce w toku współpracy (1.04.2011 r. – 30.09.2011 r.), czy jeszcze przed podpisaniem umowy z 1.04.2011 r. czy też przy jej podpisywaniu. Wskazał, że jedynie przypuszcza, że umowa z 1.04.2011 r. została podpisana po zakończeniu współpracy stron. Z zeznań powoda wynika natomiast, że co prawda w kwietniu 2011 r. miał już bardzo poważne zastrzeżenia do współpracy z (...) Sp. z o.o. w organizacji, niemniej jednak nadal był jej pracownikiem. Poszukiwanie przez niego w tym czasie dodatkowe źródła dochodów (jak również ewentualne szukanie nowego pracodawcy) nie może w żaden sposób dziwić w sytuacji, gdy od kilku miesięcy pracodawca nie wypłacał mu wynagrodzenia.

Sąd wobec powyższego przyjął, że powód był pracownikiem strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w organizacji do 16.05.2011 r. i zasądził na jego rzecz wynagrodzenie za okres od 13.12.2010 r. do 16.05.2011 r., w stawce 1.500 zł miesięcznie brutto, tj. w wysokości określonej umową o pracę. Łącznie z tego tytułu w punkcie I wyroku przyznano powodowi kwotę 7.400 zł (w tym za grudzień 2010 r. 650 zł, za styczeń, luty, marzec oraz kwiecień 2011 r. po 1.500 zł i 750 zł za połowę maja 2011 r.). O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 481 k.c. w zw. z art. 300 k.p., zasądzając je zgodnie z żądaniem powoda od daty wydania wyroku. Z tych przyczyn orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Sąd oddalił powództwo w zakresie wynagrodzenia za pracę za okres po 16.05.2011 r., gdyż zdaniem Sądu w tym czasie powód nie był już pracownikiem strony pozwanej. Współpraca ustała, na co godziły się obie strony. Powód nie pozostawał w gotowości do pracy (gdyż jak wynika z zeznań W. N. chciał zawrzeć z (...) Sp.z o.o. umowę o pracę, informując, że nie jest już pracownikiem strony pozwanej), a zatem nie przysługiwało mu wynagrodzenie za czas nieświadczenia pracy.

Sąd oddalił również powództwo o nakazanie stronie pozwanej formalnego rozwiązania stosunku pracy. Skoro do rozwiązania stosunku pracy doszło przez czynności dorozumiane, to takie powództwo było zbędne. Poza tym, nawet gdyby uznać, że nie doszło do rozwiązania stosunku pracy, nie ma podstaw prawnych, aby zobowiązywać pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy, skoro pracownik może rozwiązać ten stosunek prawny mocą własnego oświadczenia, bądź to z zachowaniem okresu wypowiedzenia, bądź to rozwiązując go bez wypowiedzenia np. z uwagi na uporczywe niewypłacanie mu wynagrodzenia.

Sąd uwzględnił natomiast w punkcie II wyroku żądanie wydania świadectwa pracy. Jego podstawę prawną tego rozstrzygnięcia przyjął art. 97 § 1 k.p., w myśl którego „w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.” Skoro w ocenie Sądu z dniem 16.05.2011 r. doszło do rozwiązania stosunku pracy wskutek czynności faktycznych: odmowy dopuszczenia powoda do pracy i trwałej rezygnacji powoda z świadczenia pracy na rzecz strony pozwanej, to bezsprzecznie pracodawca miał obowiązek wydania powodowi świadectwa pracy. W sprawie poza sporem pozostawało, że powód świadectwa pracy dotychczas nie otrzymał.

Podstawę prawną solidarnej odpowiedzialności S. K. za zobowiązania (...) Sp.z o.o. w organizacji zawiera art. 13 § 1 ustawy z 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r., nr 94, poz.1037 ze zm., dalej: k.s.h.), w myśl którego za zobowiązania spółki kapitałowej w organizacji odpowiadają solidarnie spółka i osoby, które działały w jej imieniu. Podkreślenia wymaga, że spółka (...) Sp. z o.o. w organizacji nigdy nie została zarejestrowana w sposób przewidziany przepisami, a zatem nie uzyskała osobowości prawnej. Nie pozbawia jej to jednak ani przymiotu pracodawcy, ani też zdolności do zaciągania zobowiązań, gdyż zgodnie z art. 11 k.s.h. spółki kapitałowe w organizacji mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane (są więc tzw. ułomnymi osobami prawnymi). Z kolei zgodnie z art. 169 k.s.h. jeżeli zawiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego w terminie sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki albo jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne, umowa spółki ulega rozwiązaniu. Spółka taka ulega rozwiązaniu z dniem zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników sprawozdania likwidacyjnego (art. 170 § 4 k.s.h.). Wynika stąd, że pozwanymi w sprawie mogli być tak pracodawca (który nadal istnieje jako podmiot praw i obowiązków, gdyż nie przeprowadzono postępowania likwidacyjnego), jak i S. K. (który działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w organizacji jest osobą, o której mowa w art. 13 § 1 k.s.h.)

Wyrok wydany przeciwko S. K. nie miał charakteru wyroku zaocznego. Co prawda pozwany w zasadzie nie przedstawił swojego stanowiska w sprawie w sposób skonkretyzowany (w szczególności nie wniósł odpowiedzi na pozew), niemniej jednak stawił się na rozprawie, na której został przesłuchany (tj. złożył wyjaśnienia o których mowa w art. 340 k.p.c.). Wskazać wypada, że pozwany w toku postępowania konsekwentnie nie odbierał korespondencji sądowej (poza pierwszym wezwaniem), mimo że adres zamieszkania, na który korespondencja była kierowana, jest aktualny (o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru na k.20, jak również informacja udzielona przez S. K. w postępowaniu karnym w toku przesłuchania z 27.04.2012 r.).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w punkcie I-III wyroku.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 u.k.s.c, obciążając pozwanych obowiązkiem uiszczenia opłaty sądowej od pozwu o zapłatę wynagrodzenia (proporcjonalnie do stopnia uwzględnienia żądania) w kwocie 370 zł oraz opłaty sądowej od pozwu o wydanie świadectwa pracy w kwocie 30 zł, tj. łącznie kwoty 400 zł. W pozostałym zakresie nieuiszczonymi kosztami sądowymi, od których powód był z mocy ustawy zwolniony, obciążono Skarb Państwa.