Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 134/07
POSTANOWIENIE
Dnia 28 września 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 września 2007 r.
skargi H. S .
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 14 września 2006 r., wydanego w sprawie z wniosku J. Z.
przy uczestnictwie C. S., H. S. i J. S.
o dział spadku,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 14 września 2006 r. Sąd
Okręgowy w P. odrzucił apelację uczestnika H. S. od postanowienia Sądu
Rejonowego w O. w przedmiocie działu spadku obejmującego nieruchomość rolną.
Sąd Okręgowy przyjmując, że apelacja została wniesiona po upływie ustawowego
terminu uznał jednocześnie za bezpodstawne przywrócenie terminu udzielone
postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 21 czerwca 2006 r.
Uczestnik H. S. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia o odrzuceniu jego apelacji powołując się na
naruszenie art. 373 k.p.c. w związku z art. 148 § 1 k.p.c., z art. 168 § 1 k.p.c., z art.
233 § 1 k.p.c., z art. 382, z art. 391 § 1 k.p.c. przez odrzucenie przez sąd drugiej
instancji apelacji z powodu zakwestionowania zasadności przywrócenia terminu do
jej wniesienia przez sąd pierwszej instancji, co jest równoznaczne z oddaleniem
wniosku o przywrócenie terminu, pomimo nie przeprowadzenia własnych ustaleń i
postępowania dowodowego a zwłaszcza nie wyznaczenia w tym zakresie
rozprawy umożliwiającej stronie wypowiedzenie się, co do przyczyn niezachowania
terminu. Według treści skargi, w wyniku sprzecznego z prawem orzeczenia
uczestnik H. S. poniósł szkodę w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c. polegającą na
braku rozpoznania apelacji i w związku z tym nie przyznania mu w ramach działu
wnioskowanych działek o wartości 7 000 złotych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy. Użyte w tym przepisie sformułowanie „przez wydanie” oznacza, że między
wydaniem zaskarżonego orzeczenia a szkodą musi zachodzić związek
przyczynowy. Wobec tego skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
postanowienia sądu drugiej instancji odrzucającego apelację będzie dopuszczalna
tylko wtedy, gdy szkoda zostanie wyrządzona przez wydanie tego postanowienia,
nie zaś orzeczenia co do istoty sprawy, które miała podważać odrzucona apelacja.
3
Tymczasem szkoda na którą powołuje się skarżący uczestnik postępowania o dział
spadku wiąże się bezpośrednio z wydaniem przez sąd pierwszej instancji
postanowienia co do istoty, nie uwzględniającego jego wniosków co do sposobu
działu.
Nie jest rzeczą Sądu Najwyższego w postępowaniu o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, którym został zamknięty
stronie dostęp do rozpoznania sprawy w drugiej instancji, zastępowanie tego sądu
i rozstrzyganie jakie orzeczenie należałoby wydać, gdyby apelacja nie została
odrzucona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r.
V CNP 79/05 nie publ., z dnia 4 lipca 2006 r. V CNP 86/06 OSNC 2007, nr 3,
poz. 47, z dnia 27 kwietnia 2007 r. I CNP 20/07 nie publ.).
Z tych względów okoliczności, które przytoczył skarżący
na uprawdopodobnienie szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego
postanowienia o odrzuceniu apelacji, jako nie podlegające ocenie w postępowaniu
o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia, nie spełniają wymagania
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody.
Dlatego należało odrzucić skargę na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
jz