Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 353/13

POSTANOWIENIE

Dnia 5 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Protokolant: Ewa Wołoncewicz

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art.300 § 1 k.k.

na posiedzeniu w dniu 5 kwietnia 2013 r.

w przedmiocie rozpoznania zażalenia z dnia 22 stycznia 2013 roku (data wpływu) na postanowienie Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Stare Miasto z dnia 24 grudnia 2012 roku (sygn. akt 1 Ds.3575/12) o umorzeniu śledztwa

na podstawie art. 329 § 1 i 2 k.p.k., 437 § 1 k.p.k., art. 330 § 1 k.p.k.

postanowił:

uchylić postanowienie Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Stare Miasto z dnia 24 grudnia 2012 roku wydane w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 3575/12 o umorzeniu śledztwa i sprawę przekazać Prokuraturze celem kontynuowania postępowania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 grudnia 2012 r. Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Stare Miasto umorzyła postępowanie w sprawie:

zbycia w dniu 23 lutego 2012 roku we W. nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) przez P. B. i P. K. (1) celem udaremnienia zaspokojenia wierzycieli (...) s.c.

tj. o czyn z art. 300 § 1 k.k. – wobec braku znamion czynu zabronionego.

Na powyższe postanowienie w dniu 22 stycznia 2013 roku (data wpływu) zażalenie złożyli pokrzywdzeni zarzucając:

- naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez niewłaściwą wykładnię art. 300 §1 k.k. w zw. z art. 527 i nast. k.c.

- naruszenie przepisów postępowania poprzez niewyjaśnianie okoliczności sprawy tj. zaniechanie przeprowadzenia postępowania dowodowego, a także brak dostatecznego uzasadnienia przyczyn umorzenia śledztwa

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu zażalenie skarżących jest zasadne. Wskazać należy, iż pokrzywdzeni słusznie podnieśli w wywiedzionym zażaleniu zarzut braku wyjaśnienia wszelkich okoliczności sprawy, a to w szczególności zaniechanie przeprowadzenia postępowania dowodowego w zakresie, w jakim pozwalałoby ono na podjęcie ostatecznej decyzji kończącej prowadzone postępowanie przygotowawcze.

Ponadto co należy stwierdzić z urzędu prowadzący postępowanie wydaje się nie dostrzegać przepisu art. 300par. 2 k.k. a trzeba zaznaczyć, że jak trafnie stwierdził SN że „przestępstwo określone w art. 300 § 2 k.k. dotyczy także mienia "zagrożonego zajęciem". Nie jest, więc wymagane, aby w czasie przestępnego działania istniało już orzeczenie, którego wykonanie sprawca chce udaremnić. Przestępstwa z art. 300 § 2 k.k. można się, zatem dopuścić również wtedy, gdy egzekucja dopiero grozi, a więc w okresie, kiedy wierzyciel w sposób niedwuznaczny daje do zrozumienia, że postanowił dochodzić swojej pretensji majątkowej w drodze sądowej. Wystarczające jest, więc, by składniki majątku były zagrożone zajęciem, jeżeli istnieje obiektywne, rzeczywiste i bezpośrednie niebezpieczeństwo zajęcia, a więc takie niebezpieczeństwo, z którym należy się liczyć. (wyrok SN z 17 listopada 2011r., sygn. V KK 226/11, OSNKW 2012/2/21).

Mając na uwadze powyższą tezę oraz fakt, że w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa podniesiono, że M. i R. D. wytoczyli przeciwko, P. B. sprawę o zapłatę, z tzw. skargi pauliańskiej, o czym pozwany dowiedział się w dniu 22 lutego 2012r. tj. dzień przed zawarciem umowy sprzedaży nieruchomości koniecznym jest dokładne zbadanie i ustalenie tych okoliczności, jako istotnych dla oceny jego zachowania, czego zaniechał prowadzący postępowanie, nie przeprowadzając m In. istotnego dowodu z akt Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. IC 32/12.

W ocenie Sądu ponadto konieczne jest ustalenie wszelkich okoliczności sprzedaży spornej nieruchomości, w szczególności, dlaczego i w jakim celu P. B. a następnie P. K. (1) zakupili powyższą nieruchomość czy P. B. był on wyłącznym zainteresowanym i jak skontaktował się z biurem nieruchomości. Słusznie akcentują pokrzywdzeni, iż zbieżność dat kolejnych transakcji sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. (...) we W. z czynnościami prawnymi przedsiębranymi przez pokrzywdzonych, zmierzającymi do uzyskania pełnego zaspokojenia ich wymagalnych wierzytelności wobec spółki (...) sp. z o.o. nakazuje zachowanie szczególnej uwagi i ostrożności w zakresie podejmowanych czynności dowodowych i oceny ich rezultatu. Nadto zachodzi konieczność ustalenia wzajemnych relacji i powiązań pomiędzy kolejnymi nabywcami nieruchomości –, które jak wynika z zeznań pokrzywdzonego M. D. (vide: k. 49-50) nie są osobami przypadkowym, a wręcz jak wskazał pokrzywdzony R. D. (2) (vide: k. 54-55) istnieją pomiędzy w/w powiązania na płaszczyźnie gospodarczej związanej z działalnością (...) E. s.r.o..

Nie przesądzając o końcowym wyniku postępowania przygotowawczego z tych powodów, zażalenie pokrzywdzonych zasługiwało na uwzględnienie.

Oskarżyciel publiczny kontynuując śledztwo dopuści dowód z akt SO we Wrocławiu sygn. IC 32/12 ustalając, kiedy M. i R. D. wytoczyli przeciwko P. B. powództwo o zapłatę z tzw. skargi paulińskiej, kiedy pozwany dowiedział się o złożeniu tego powództwa a w szczególności czy przed sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Ponadto prowadzący postępowanie ustali okoliczności związane ze zbyciem nieruchomości położonej przy ul. (...) we W., wzajemne relacje i powiązania pomiędzy P. B. a P. K. (2) jak również przesłucha pracowników Biura (...), w szczególności J. B. celem ustalenia okoliczności nabycia majątku spółki (...) sp. z o.o. przez P. B.. Nadto prowadzący postępowanie ustali czy istniały powiązania pomiędzy P. B. a P. K. (1), w szczególności na płaszczyźnie gospodarczej związanej z działalnością (...) E. s.r.o.

Po ustaleniu w/w okoliczności faktycznych i ocenie całokształtu materiału dowodowego zebranego w toku prowadzonego postępowania oskarżyciel dokona ponownie analizy i oceny działania P. B. w tym na gruncie art. 300par.2 k.k. a w stosunku P. K. (1) także w zakresie pomocnictwa do tego przestępstwa

Mając powyższe rozważania na uwadze na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. orzeczono jak w sentencji postanowienia.