V CNP 34/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 34/09
POSTANOWIENIE
Dnia 19 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi K.M. i Z.M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 8 marca 2007 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa Gminy G.
przeciwko K.M. i Z.M.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 19 czerwca 2009 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) oddala wniosek Gminy G. o zasądzenie kosztów
postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
aktualizuje się w sytuacji, w której niegodność ta – w rozumieniu art. 4241
k.p.c.
w związku z art. 417 § 1 i 4171
§ 2 k.c. – polega na oczywistej i rażącej obrazie
prawa, niebudzącej żadnych wątpliwości (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 4 stycznia 2007 r., V CNP 132/06, OSNC 2007, nr 11, poz. 174 oraz z dnia
21 lutego 2007 r., I CNP 71/06, niepubl.).
Wyrok, którego skarga dotyczy, skorygował niezgodność między wpisem
w księdze wieczystej a stanem prawnym wynikającym z treści art. 3 ustawy
o własności lokali w oznaczeniu wielkości udziałów w częściach wspólnych
budynku i w prawie użytkowania wieczystego (por. orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 14 marca 2002 r., IV CKN 896/00, OSNC 2003, nr 6, poz. 81). Wyrok ten
uporządkował stan prawny nieruchomości w interesie wszystkich współwłaścicieli,
zapobiegając utrudnieniom, które mogłyby wystąpić, np. przy sprzedaży
nieruchomości.
Skarga nie zawiera uprawdopodobnienia powstania rzeczywistej szkody po
stronie skarżących w wyniku wydania kwestionowanego wyroku. Sprawa z art. 4241
k.p.c. ma charakter odszkodowawczy, powodujący konieczność wykazania,
że szkoda już wystąpiła i jaki ma rozmiar. Ogólnikowa wzmianka nie spełnia
wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. (orzeczenia Sądu Najwyższego
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, niepubl. oraz z dnia 16 czerwca 2009 r.,
I CNP 40/09, niepubl.). Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Odpowiedź na skargę została złożona przez Gminę G. po upływie 14 dni od
doręczenia jej odpisu, dlatego nie było podstaw do uwzględnienia jej wniosku o
zasądzenie kosztów postępowania skargowego (art. 3987
§ 1 k.p.c. w związku z
art. 42412
k.p.c. por. też orz. SN z 27 października 1998 r., III CNN 805/98, OSNC
1999, nr 4, poz. 79).
POSTANOWIENIE
Dnia 19 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi K.M. i Z.M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 8 marca 2007 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa Gminy G.
przeciwko K.M. i Z.M.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 19 czerwca 2009 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) oddala wniosek Gminy G. o zasądzenie kosztów
postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
aktualizuje się w sytuacji, w której niegodność ta – w rozumieniu art. 4241
k.p.c.
w związku z art. 417 § 1 i 4171
§ 2 k.c. – polega na oczywistej i rażącej obrazie
prawa, niebudzącej żadnych wątpliwości (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 4 stycznia 2007 r., V CNP 132/06, OSNC 2007, nr 11, poz. 174 oraz z dnia
21 lutego 2007 r., I CNP 71/06, niepubl.).
Wyrok, którego skarga dotyczy, skorygował niezgodność między wpisem
w księdze wieczystej a stanem prawnym wynikającym z treści art. 3 ustawy
o własności lokali w oznaczeniu wielkości udziałów w częściach wspólnych
budynku i w prawie użytkowania wieczystego (por. orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 14 marca 2002 r., IV CKN 896/00, OSNC 2003, nr 6, poz. 81). Wyrok ten
uporządkował stan prawny nieruchomości w interesie wszystkich współwłaścicieli,
zapobiegając utrudnieniom, które mogłyby wystąpić, np. przy sprzedaży
nieruchomości.
Skarga nie zawiera uprawdopodobnienia powstania rzeczywistej szkody po
stronie skarżących w wyniku wydania kwestionowanego wyroku. Sprawa z art. 4241
k.p.c. ma charakter odszkodowawczy, powodujący konieczność wykazania,
że szkoda już wystąpiła i jaki ma rozmiar. Ogólnikowa wzmianka nie spełnia
wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. (orzeczenia Sądu Najwyższego
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, niepubl. oraz z dnia 16 czerwca 2009 r.,
I CNP 40/09, niepubl.). Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Odpowiedź na skargę została złożona przez Gminę G. po upływie 14 dni od
doręczenia jej odpisu, dlatego nie było podstaw do uwzględnienia jej wniosku o
zasądzenie kosztów postępowania skargowego (art. 3987
§ 1 k.p.c. w związku z
art. 42412
k.p.c. por. też orz. SN z 27 października 1998 r., III CNN 805/98, OSNC
1999, nr 4, poz. 79).