Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 76/13

POSTANOWIENIE

dnia 4 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Wiązek

Protokolant: Aleksandra Borowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Agnieszka Wawrzynek

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013 r.

wniosku skazanego P. K.

z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu)

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

postanawia

I.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego;

II.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. J. kwotę 147,60 brutto tytułem kosztów obrony z urzędu;

III.  zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r skazany – P. K. ponownie wniósł do Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział III Karny wniosek o wydanie wyroku łącznego i połączenie w ramach tego wyroku kar orzeczonych następującymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 28 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt II K 1819/05,

2)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 258/10.

W oparciu o dane wynikające z karty karnej oraz dane wynikające z akt Sądu Okręgowego we Wrocławiu, sygn. akt III K 76/13 Sąd ustalił, że P. K. został prawomocnie skazany następującymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 28 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt II K 1819/05 za:

a.  czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

b.  czyn z art. 279 § 1k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1k.k. i w zw. z art. 91 k.k. na karę roku pozbawienia wolności;

c.  czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

wymierzając skazanemu w punkcie IV tego wyroku łączną karę 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd Okręgowy we Wrocławiu na skutek apelacji skazanego (sygn. akt IV Ka 626/06) wyrokiem z dnia 18 października 2006 r. zmienił wyżej wymieniony wyrok Sądu Rejonowego z 28 lutego 2006 r. przez obniżenie łącznej kary do 2 lat pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres 5 lat próby, następnie Sad Rejonowy dla Wrocławia Krzyków w sprawie VII Ko 871/09 postanowieniem z dnia 09 lutego 2010r. zarządził wykonanie tej kary wobec P. K.,

2)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 września 2011 r. w sprawie o sygnaturze III K 258/10 za czyn z art. 156 § 3 k.k. na karę 10 lat pozbawienia wolności.

Na skutek wniosku skazanego z dnia 29 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2012 r. ,sygn. akt III K 213/12 umorzył postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego obejmującego opisane powyżej skazania.

Sąd zważył, co następuje.

Wniosek skazanego P. K. o wydanie wyroku łącznego nie zasługuje na uwzględnienie. Podkreślić należy, iż skazany uprzednio składał wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone wymienionymi powyżej prawomocnymi wyrokami.

Postępowanie w tej sprawie postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 2011 r., sygn. akt III K 213/12 zostało prawomocnie umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., albowiem postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone. Jak wynika bowiem z wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. akt III K 95/12 z dnia 08 maja 2012r. na skutek wniosku skazanego przed tut. Sądem toczyło się postępowanie o wydanie wyroku łącznego, które zakończyło się prawomocnym umorzeniem wobec braku warunków do połączenia kar orzeczonych wobec skazanego.

Jak wynika z akt spraw skazanego jak i jego danych o karalności został on pierwszy raz skazany 28 lutego 2006r. natomiast późniejsze postępowanie które toczyło się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie III K 258/10 i zakończyło prawomocnym skazaniem dotyczyło czynu popełnionego przez skazanego w dniu 12 lipca 2007r. Tym samym wobec skazanego nie zachodzą warunki z przepisu art. 85 i następne kk. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Tymczasem przed wydaniem pierwszego chronologicznie (i następnych) wyroków skazany nie popełniał przestępstw nieobjętych odpowiednimi, następującymi po sobie wyrokami. Innymi słowy, nigdy nie zdarzyło się, by w okresie pomiędzy popełnieniem przez skazanego przestępstwa i wydaniem orzeczenia w zakresie tego czynu, skazany popełniał jeszcze inne przestępstwa objęte chronologicznie późniejszymi wyrokami.

Jednocześnie zważyć należy, iż od czasu wydania postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 2012 r. sygn. akt III K 213/12 P. K. nie został ponownie skazany prawomocnym wyrokiem, zatem jego sytuacja prawna w zakresie przesłanek warunkujących wydanie wyroku łącznego nie uległa zmianie.

W związku z powyższym ponowne orzeczenie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w przedmiotowej sprawie nie jest możliwe. Zgodnie bowiem z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. postępowanie karne, co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone. Podkreślić należy przy tym, że kwestia powagi rzeczy osądzonej może wystąpić w procesie karnym nie tylko przy orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności za popełniony czyn, ale także w odniesieniu - m.in. - do wydania wyroku łącznego. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18.02.2005 r. sygn. akt V KK 458/04). Tym samym, z uwagi negatywną przesłankę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej, Sąd nie może ponownie procedować w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego kary wymierzone skazanemu P. K. wymienionymi powyżej wyrokami.

W tej sytuacji postępowanie o kolejne wydanie wyroku łącznego należało umorzyć, uznając, iż w tej sprawie postępowanie zostało uprzednio prawomocnie zakończone.

Na podstawie § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U 2002r., Nr 163, poz. 1348) zasądzono na rzecz obrońcy skazanego adw. M. J. kwotę 147, 60 zł brutto tytułem kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu skazanemu.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania oparto na treści art. 624 §1 k.p.k. z uwagi na to, że skazany odbywa wieloletnią karę pozbawienia wolności.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak na wstępie.