Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 29/09
POSTANOWIENIE
Dnia 30 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi strony pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 13 sierpnia 2008 r., w sprawie z powództwa E. POLSKA Spółki z o.o. z
siedzibą w W.
przeciwko P. Spółce z o.o. z siedzibą w G. i M. S.
o zakazanie i nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 czerwca 2009 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2008 r. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie
pozwanych M. S. oraz P. Sp. z o.o. od postanowienia Sądu Okręgowego w G. z
dnia 15 kwietnia 2008 r., którym Sąd oddalił wniosek pozwanych o uchylenie
zabezpieczenia udzielonego powodowi postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z
dnia 20 maja 2005 r. zmienionego postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 18
lipca 2006 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia pozwani zarzucili naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 378
§ 1 k.p.c. Wskazali, że przez wydanie zaskarżonego orzeczenia została im
wyrządzona szkoda oraz że jego wzruszenie w drodze innych środków nie było
i nie jest możliwe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona,
ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi, 6) wniosek
o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Badana skarga nie spełnia wymagania przewidzianego w art.4245
§ 1 pkt 3
k.p.c., brak jest bowiem wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne. Nie sanuje tego braku wskazanie podstawy, na której
skarga została oparta, bowiem wymagania skargi zawarte w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1
k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi,
różne funkcje.
Ponadto skarga nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 4345
§ 1 pkt 4
k.p.c. Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
3
orzeczenia, którego skarga dotyczy polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas
jej powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r.,
IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP
4/05, niepubl., z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia
22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl.). Przesłanka uprawdopodobnienia
szkody, przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., zostaje spełniona, jeżeli skarżący
powoła w skardze nie tylko wszystkie znane mu fakty, które wskazują na związek
między zaskarżonym orzeczeniem a doznanymi wskutek jego wydania stratami lub
utraconymi korzyściami, ale ponadto powoła dowody lub co najmniej ich surogaty,
które uczynią twierdzenie o wyrządzeniu szkody wiarygodnym (tak m.in.
postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r., IV CNP 23/06, Biul. SN 2006, nr 6, s. 8,
postanowienie SN z dnia 25 lipca 2006 r., III CNP 40/06 niepubl.). Skarżący tego
obowiązku nie spełnili.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
jz