V CZ 41/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 41/09
POSTANOWIENIE
Dnia 10 września 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi Z.P.
przeciwko M.P.
o egzekucję z nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 września 2009 r.,
zażalenia wierzycielki Z.P. na postanowienie Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2009 r. Sąd Okręgowy w Ś. odrzucił
skargę kasacyjną wierzycielki Z.P. od postanowienia tego Sądu z dnia 11 lutego
2009 r. oddalającego jej zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w W.,
stwierdzającego wygaśnięcie skutków przybicia nieruchomości udzielonego na
rzecz Z.P. oraz utratę przez nią rękojmi w postępowaniu egzekucyjnym przeciwko
M.P.
Sąd Okręgowy stwierdził, że zaskarżone postanowienie zapadło po wejściu
w życie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r.
Nr 13, poz. 98), a zatem zgodnie z art. 3 tej ustawy, do wniesienia i rozpoznania
kasacji stosuje się przepisy k.p.c. w brzmieniu i numeracji nadanej tą ustawą.
W konsekwencji uznał, że zgodnie z art. 7674
§ 2 w brzmieniu nadanym tą ustawą
na postanowienie sądu drugiej instancji wydane po dniu 5 lutego 2005 r. w wyniku
rozpoznania zażalenia w postępowaniu egzekucyjnym skarga kasacyjna nie
przysługuje (art. 7674
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu, wniesionym przez wierzycielkę Z.P., skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2004 Nr 172,
poz. 1804) przez jego niezastosowanie i bezpodstawne odrzucenie kasacji oraz
art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 13,
poz. 98). Podniosła, że skoro w niniejszej sprawie postępowanie egzekucyjne
wszczęte zostało przed dniem 5 lutego 2005 r., to stosownie do art. 7 powołanej
wyżej ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – do postępowań zabezpieczających
i egzekucyjnych, będących w toku, stosuje się przepisy dotychczasowe, co
oznacza, że w sprawie dopuszczalna jest kasacja.
Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie obowiązujący już przepis art. 7751
k.p.c. w brzmieniu sprzed dnia
5 lutego 2005 r. dopuszczał zaskarżenie kasacją wydanego w postępowaniu
egzekucyjnym postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie przybicia
i przysądzenia własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji oraz
w przedmiocie planu podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji.
Przepis ten zastąpiony został wprowadzonym do kodeksu postępowania cywilnego
ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. przepisem art. 7644
§ 2, który wszedł w życie w dniu
5 lutego 2005 r. i wyłączył dopuszczalność zaskarżenia kasacją wydanych
w postępowaniu egzekucyjnym postanowień sądu drugiej instancji wydanych po
rozpoznaniu zażalenia. Jednak na podstawie art. 7 tej samej ustawy, wydane
w postępowaniach egzekucyjnych wszczętych przed dniem 5 lutego 2005 r.,
postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie przybicia i przysądzenia
własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji oraz w przedmiocie planu
podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji podlegały w dalszym ciągu
zaskarżeniu kasacją na zasadach obowiązujących przed dniem 5 lutego 2005 r.
Stan prawny wynikający z art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. trwał jedynie do
dnia 6 lutego 2005 r., kiedy to weszła w życie kolejna ustawa zmieniająca kodeks
postępowania cywilnego z dnia 22 grudnia 2004 r. W zmienionym tą ustawą,
w związku z zastąpieniem kasacji skargą kasacyjną, art. 7674
§ 2 k.p.c. utrzymane
zostało wyłączenie w postępowaniu egzekucyjnym skargi kasacyjnej na
postanowienia sądu drugiej instancji wydane po rozpoznaniu zażalenia.
Równocześnie jej art. 3 ustanowił w odniesieniu do spraw wszczętych przed
wejściem w życie tej ustawy zasadę jej bezpośredniego działania, z wyłączeniem
złożenia i rozpoznania kasacji od orzeczenia wydanego przed dniem 6 lutego
2005 r. oraz do odmowy przyjęcia jej do rozpoznania, do których zachowały
zastosowanie dotychczasowe przepisy. Wynika z tego, że na wydane
w postępowaniu egzekucyjnym, wszczętym przed dniem 5 lutego 2005 r., lecz po
tym dniu, postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na
postanowienie w przedmiocie przybicia, skarga kasacyjna nie przysługuje (zob.
również postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 7 lutego 2006, IV CZ 4/06, z dnia
4
6 kwietnia 2006 r., IV CSK 160/05, z dnia 12 stycznia 2007 r., IV CZ 94/06, z dnia
30 maja 2007 r., I CZ 55/07).
W tym stanie rzeczy zażalenie, którego zarzuty okazały się bezzasadne,
podlegało oddaleniu stosownie do art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c..
POSTANOWIENIE
Dnia 10 września 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi Z.P.
przeciwko M.P.
o egzekucję z nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 września 2009 r.,
zażalenia wierzycielki Z.P. na postanowienie Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2009 r. Sąd Okręgowy w Ś. odrzucił
skargę kasacyjną wierzycielki Z.P. od postanowienia tego Sądu z dnia 11 lutego
2009 r. oddalającego jej zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w W.,
stwierdzającego wygaśnięcie skutków przybicia nieruchomości udzielonego na
rzecz Z.P. oraz utratę przez nią rękojmi w postępowaniu egzekucyjnym przeciwko
M.P.
Sąd Okręgowy stwierdził, że zaskarżone postanowienie zapadło po wejściu
w życie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r.
Nr 13, poz. 98), a zatem zgodnie z art. 3 tej ustawy, do wniesienia i rozpoznania
kasacji stosuje się przepisy k.p.c. w brzmieniu i numeracji nadanej tą ustawą.
W konsekwencji uznał, że zgodnie z art. 7674
§ 2 w brzmieniu nadanym tą ustawą
na postanowienie sądu drugiej instancji wydane po dniu 5 lutego 2005 r. w wyniku
rozpoznania zażalenia w postępowaniu egzekucyjnym skarga kasacyjna nie
przysługuje (art. 7674
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu, wniesionym przez wierzycielkę Z.P., skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2004 Nr 172,
poz. 1804) przez jego niezastosowanie i bezpodstawne odrzucenie kasacji oraz
art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 13,
poz. 98). Podniosła, że skoro w niniejszej sprawie postępowanie egzekucyjne
wszczęte zostało przed dniem 5 lutego 2005 r., to stosownie do art. 7 powołanej
wyżej ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – do postępowań zabezpieczających
i egzekucyjnych, będących w toku, stosuje się przepisy dotychczasowe, co
oznacza, że w sprawie dopuszczalna jest kasacja.
Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie obowiązujący już przepis art. 7751
k.p.c. w brzmieniu sprzed dnia
5 lutego 2005 r. dopuszczał zaskarżenie kasacją wydanego w postępowaniu
egzekucyjnym postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie przybicia
i przysądzenia własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji oraz
w przedmiocie planu podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji.
Przepis ten zastąpiony został wprowadzonym do kodeksu postępowania cywilnego
ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. przepisem art. 7644
§ 2, który wszedł w życie w dniu
5 lutego 2005 r. i wyłączył dopuszczalność zaskarżenia kasacją wydanych
w postępowaniu egzekucyjnym postanowień sądu drugiej instancji wydanych po
rozpoznaniu zażalenia. Jednak na podstawie art. 7 tej samej ustawy, wydane
w postępowaniach egzekucyjnych wszczętych przed dniem 5 lutego 2005 r.,
postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie przybicia i przysądzenia
własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji oraz w przedmiocie planu
podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji podlegały w dalszym ciągu
zaskarżeniu kasacją na zasadach obowiązujących przed dniem 5 lutego 2005 r.
Stan prawny wynikający z art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. trwał jedynie do
dnia 6 lutego 2005 r., kiedy to weszła w życie kolejna ustawa zmieniająca kodeks
postępowania cywilnego z dnia 22 grudnia 2004 r. W zmienionym tą ustawą,
w związku z zastąpieniem kasacji skargą kasacyjną, art. 7674
§ 2 k.p.c. utrzymane
zostało wyłączenie w postępowaniu egzekucyjnym skargi kasacyjnej na
postanowienia sądu drugiej instancji wydane po rozpoznaniu zażalenia.
Równocześnie jej art. 3 ustanowił w odniesieniu do spraw wszczętych przed
wejściem w życie tej ustawy zasadę jej bezpośredniego działania, z wyłączeniem
złożenia i rozpoznania kasacji od orzeczenia wydanego przed dniem 6 lutego
2005 r. oraz do odmowy przyjęcia jej do rozpoznania, do których zachowały
zastosowanie dotychczasowe przepisy. Wynika z tego, że na wydane
w postępowaniu egzekucyjnym, wszczętym przed dniem 5 lutego 2005 r., lecz po
tym dniu, postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na
postanowienie w przedmiocie przybicia, skarga kasacyjna nie przysługuje (zob.
również postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 7 lutego 2006, IV CZ 4/06, z dnia
4
6 kwietnia 2006 r., IV CSK 160/05, z dnia 12 stycznia 2007 r., IV CZ 94/06, z dnia
30 maja 2007 r., I CZ 55/07).
W tym stanie rzeczy zażalenie, którego zarzuty okazały się bezzasadne,
podlegało oddaleniu stosownie do art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c..