Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 49/09
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi D.K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego nakazu zapłaty Sądu
Okręgowego w C. z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt I[...]
w sprawie z powództwa Banku S.A.
przeciwko J.K. i D.K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 października 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pozwana D.K. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 11 czerwca 2008 r. wydanego przez Sąd
Okręgowy w C.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub
uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. Wyjątek od wskazanej zasady przewidziano w art. 4241
§ 2
k.p.c. W sytuacji, gdy strona nie skorzystała z przysługujących jej środków
prawnych, dopuszczalność skargi uzależniona jest od istnienia wyjątkowego
wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem o kwalifikowanym
charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego
lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 5 in fine k.p.c., gdy skargę wniesiono stosując
art. 4241
§ 2 należy w skardze wykazać, że występuje wyjątkowy wypadek
uzasadniający jej wniesienie. Skarga pozwanej tego wymagania nie spełnia.
Skarżąca nie wyjaśniła, jakie, jej zdaniem, zasady, o których mowa w art. 4241
§ 2
k.p.c., zostały naruszone zaskarżonym nakazem.
Skargę należało ocenić jako niedopuszczalną także z innych względów.
Skarżąca oznaczając orzeczenie, od którego wniosła skargę nie wskazała, czy jest
ono zaskarżone w całości, czy w części (art. 4245
§ 1 k.p.c.). Ponadto badana
skarga nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
brak w niej bowiem wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie
jest niezgodne. Nie sanuje tego braku wskazanie podstaw, na których skarga
została oparta, bowiem wymagania skargi zawarte w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c.
są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje
(zob. m. in. postanowienie SN z 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05 , OSNC 2006, nr
7–8, poz. 140).
3
Skarga nie spełniła również wymagań przewidzianych w art. 4245
§ 1 pkt 4
i 5 k.p.c. Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.) polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda
została wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem (por. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-
8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, niepubl., z dnia 23 września
2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl.).
Przesłanka uprawdopodobnienia szkody, przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.,
zostaje spełniona, jeżeli skarżący powoła w skardze nie tylko wszystkie znane mu
fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym orzeczeniem a doznanymi
wskutek jego wydania stratami lub utraconymi korzyściami, ale ponadto powoła
dowody lub co najmniej ich surogaty, które uczynią twierdzenie o wyrządzeniu
szkody wiarygodnym (tak m.in. postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r., IV CNP
23/06, Biul. SN 2006, nr 6, s. 8, postanowienie SN z dnia 25 lipca 2006 r., III CNP
40/06). Wykazanie natomiast w skardze, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c.) polega na ujawnieniu i przedstawieniu tej okoliczności w sposób
wyczerpujący i niebudzący wątpliwości oraz na dowiedzeniu jej istnienia
i przekonywającym uzasadnieniu. Niezbędne jest przedstawienia analizy prawnej
przepisów dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie - w odniesieniu
do zaskarżonego orzeczenia - jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na
pewno nie mogłoby odnieść skutku. (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia
2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006/7-8/140, postanowienie SN z dnia 28 lutego
2006 r., I CNP 12/06, niepubl.).
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji postanowienia
(art. 4248
k.p.c.).

V CNP 49/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia