SNO 2/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE Z DNIA 8 LUTEGO 2011 R.
SNO 2/11
Przewodniczący: sędzia SN Józef Dołhy.
Sędziowie SN: Tadeusz Wiśniewski, Mirosław Bączyk (sprawozdawca).
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
w sprawie b. sędziego Sądu Okręgowego po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2011 r.
kwestii wznowienia postępowania z urzędu, zakończonego wyrokiem Sądu
Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 8 października 2008 r., sygn. akt SNO
76/08,
p o s t a n o w i ł : stwierdzić brak podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.
U z a s a d n i e n i e
Były sędzia Sądu Okręgowego złożył w dniu 22 grudnia 2010 r. wniosek o
wznowienie z urzędu postępowania dyscyplinarnego, zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 8 października 2008 r.,
sygn. akt SNO 16/08. Wyrokiem tym utrzymano w mocy wyrok Sądu Apelacyjnego –
Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 16 czerwca 2008 r., sygn. ASD (…), w którym
uznano b. sędziego Sądu Okręgowego za winnego kierowania w stanie nietrzeźwym
(1,63 ‰ alkoholu w organizmie) w dniu 13 lipca 2008 r. rowerem na drodze
publicznej i uchybienie przez to godności sędziego. Za ten czyn, stanowiący
przewinienie dyscyplinarne określone w art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. –
Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm., cyt. dalej jako
„u.s.p.”), Sąd Dyscyplinarny wymierzył obwinionemu karę dyscyplinarną złożenia
sędziego z urzędu.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Wznowienie postępowania dyscyplinarnego stanowi szczególny wypadek
kontroli prawomocnych wyroków zapadłych w toku tego postępowania, przy czym z
wnioskiem o wznowienie może wystąpić skazany sędzia (art. 126 § 3 u.s.p. i art. 342 §
2 k.p.k.). Wznowienie postępowania dyscyplinarnego może nastąpić także z urzędu
(art. 542 § 3 k.p.k.), a możliwe byłoby to tylko w razie ujawnienia się jednego z
uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., przy czym wznowienie postępowania
jedynie z powodów określonych w pkt 9 – 11 tego przepisu może nastąpić tylko na
korzyść oskarżonego. Skazany w postępowaniu dyscyplinarnym może złożyć wniosek
z sugestią wznowienia postępowania dyscyplinarnego z urzędu (art. 9 § 2 k.p.k.),
2
powinien jednak odpowiednio wykazać i umotywować przyczyny prawne takiego
wznowienia, wymienione w art. 439 § 1 k.p.k.
Tymczasem we wniosku b. sędziego Sądu Okręgowego znalazły się bardzo
ogólne, niczym właściwie niepoparte stwierdzenia o istnieniu takich podstaw.
Wnioskodawca wskazuje wprawdzie na przyczyny określone w art. 439 § 1 pkt 1 i 3
k.p.k. (udział w składzie sądu „osób nieuprawnionych do orzekania” i orzekanie „w
niewłaściwym sądzie”), jednakże kwestia ta była już szczegółowo podnoszona i
rozważana w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia
8 października 2008 r. (s. 5 uzasadnienia tego wyroku). Stwierdzono tam m.in. to, że
kwestia składu sędziowskiego była przedmiotem korespondencji, kierowanej do
wnioskodawcy. Sąd Apelacyjny w A. został wyznaczony przez Pierwszego Prezesa
SN w dniu 6 stycznia 2004 r. i Sąd ten pozostawał właściwy w sprawie dyscyplinarnej
wnioskodawcy w toku całego postępowania. Nie ma również podstaw do twierdzenia,
że w sprawie Sąd Dyscyplinarny nie był należycie obsadzony (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.c.,
s. 7 wniosku).
W tej sytuacji Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny stwierdził brak
odpowiednich podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.
SNO 2/11
Przewodniczący: sędzia SN Józef Dołhy.
Sędziowie SN: Tadeusz Wiśniewski, Mirosław Bączyk (sprawozdawca).
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
w sprawie b. sędziego Sądu Okręgowego po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2011 r.
kwestii wznowienia postępowania z urzędu, zakończonego wyrokiem Sądu
Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 8 października 2008 r., sygn. akt SNO
76/08,
p o s t a n o w i ł : stwierdzić brak podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.
U z a s a d n i e n i e
Były sędzia Sądu Okręgowego złożył w dniu 22 grudnia 2010 r. wniosek o
wznowienie z urzędu postępowania dyscyplinarnego, zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 8 października 2008 r.,
sygn. akt SNO 16/08. Wyrokiem tym utrzymano w mocy wyrok Sądu Apelacyjnego –
Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 16 czerwca 2008 r., sygn. ASD (…), w którym
uznano b. sędziego Sądu Okręgowego za winnego kierowania w stanie nietrzeźwym
(1,63 ‰ alkoholu w organizmie) w dniu 13 lipca 2008 r. rowerem na drodze
publicznej i uchybienie przez to godności sędziego. Za ten czyn, stanowiący
przewinienie dyscyplinarne określone w art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. –
Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm., cyt. dalej jako
„u.s.p.”), Sąd Dyscyplinarny wymierzył obwinionemu karę dyscyplinarną złożenia
sędziego z urzędu.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Wznowienie postępowania dyscyplinarnego stanowi szczególny wypadek
kontroli prawomocnych wyroków zapadłych w toku tego postępowania, przy czym z
wnioskiem o wznowienie może wystąpić skazany sędzia (art. 126 § 3 u.s.p. i art. 342 §
2 k.p.k.). Wznowienie postępowania dyscyplinarnego może nastąpić także z urzędu
(art. 542 § 3 k.p.k.), a możliwe byłoby to tylko w razie ujawnienia się jednego z
uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., przy czym wznowienie postępowania
jedynie z powodów określonych w pkt 9 – 11 tego przepisu może nastąpić tylko na
korzyść oskarżonego. Skazany w postępowaniu dyscyplinarnym może złożyć wniosek
z sugestią wznowienia postępowania dyscyplinarnego z urzędu (art. 9 § 2 k.p.k.),
2
powinien jednak odpowiednio wykazać i umotywować przyczyny prawne takiego
wznowienia, wymienione w art. 439 § 1 k.p.k.
Tymczasem we wniosku b. sędziego Sądu Okręgowego znalazły się bardzo
ogólne, niczym właściwie niepoparte stwierdzenia o istnieniu takich podstaw.
Wnioskodawca wskazuje wprawdzie na przyczyny określone w art. 439 § 1 pkt 1 i 3
k.p.k. (udział w składzie sądu „osób nieuprawnionych do orzekania” i orzekanie „w
niewłaściwym sądzie”), jednakże kwestia ta była już szczegółowo podnoszona i
rozważana w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia
8 października 2008 r. (s. 5 uzasadnienia tego wyroku). Stwierdzono tam m.in. to, że
kwestia składu sędziowskiego była przedmiotem korespondencji, kierowanej do
wnioskodawcy. Sąd Apelacyjny w A. został wyznaczony przez Pierwszego Prezesa
SN w dniu 6 stycznia 2004 r. i Sąd ten pozostawał właściwy w sprawie dyscyplinarnej
wnioskodawcy w toku całego postępowania. Nie ma również podstaw do twierdzenia,
że w sprawie Sąd Dyscyplinarny nie był należycie obsadzony (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.c.,
s. 7 wniosku).
W tej sytuacji Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny stwierdził brak
odpowiednich podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.