I CZ 61/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 61/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Marek Machnij
w sprawie z powództwa Z. P.
przeciwko RWE Polska S.A. w W.
o ustalenie i zobowiązanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 września 2011 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 24 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 stycznia 2011 r. Sąd Okręgowy
odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu z dnia 6 września 2010 r.
oddalającego apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji, którym
oddalono powództwo przeciwko STOEN S.A. o zobowiązanie strony pozwanej do
świadczenia energii elektrycznej na terenie posesji powoda w W. przy ul. P. […]
oraz o uznanie za nienależną opisanej w pozwie faktury VAT na kwotę 11 623,58
zł., wystawionej przez stronę pozwaną w dniu 13 września 2006 r.
Sąd Okręgowy stwierdził, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, gdyż
sprawa jest o prawa majątkowe, a wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana
została na kwotę 11 623,58 zł., zaś zgodnie z art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c. w sprawach
o prawa majątkowe skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, jeżeli wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50 000 zł.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił, że sprawa jest o ustalenie
i o zobowiązanie, a więc nie jest sprawą o prawa majątkowe i dopuszczalność
skargi kasacyjnej nie zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia, która została
wskazana jedynie w celach porządkowych. Wnosił o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż 50 000 zł.
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, sprawami „o prawa majątkowe”,
w rozumieniu powyższego przepisu są sprawy, w których przedmiot żądania
objętego pozwem ma wartość majątkową. Są to sprawy, w których zgłoszone
żądanie zmierza do realizacji prawa lub uprawnienia mającego bezpośredni wpływ
na stosunki majątkowe stron, a więc ma na celu zmianę lub utrzymanie
dotychczasowego stanu majątkowego stron. Dla rozróżnienia majątkowego
i niemajątkowego charakteru sprawy nie ma natomiast znaczenia charakter
zgłoszonego roszczenia, a zatem sprawami majątkowymi są zarówno sprawy
o świadczenie, jak i o ustalenie lub o ukształtowanie stosunku prawnego lub
3
prawa, jeżeli zgłoszone żądanie zmierza do realizacji prawa lub uprawnienia
mającego bezpośredni wpływ na sytuację materialną stron (porównaj między
innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2001 r. III CKN 568/01,
z dnia 28 listopada 2001 r. II UZ 81/01, z dnia3 grudnia 2001 r. I PZ 95/01, z dnia
8 grudnia 2005 r. II CZ 110/05, z dnia 6 października 2006 r. V CZ 67/06 i z dnia
15 grudnia 2006 r. III CZ 85/06, niepubl.).
Nie ulega wątpliwości, że rozpoznawana sprawa jest sprawą „o prawa
majątkowe” w powyższym rozumieniu, bowiem przez jej wytoczenie powód dążył
do uchylenia obowiązku zapłacenia należności w kwocie 11 623,58 zł., którą
obciążyła go strona pozwana oraz do zapewnienia dostaw energii elektrycznej na
swoją nieruchomość, a więc dążył do zwolnienia z obowiązku świadczenia
pieniężnego oraz do uzyskania świadczenia o charakterze materialnym, mającego
określoną wartość majątkową.
Sąd Okręgowy prawidłowo zatem zastosował art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c.
i odrzucił skargę kasacyjną, skoro w sprawie o prawa majątkowe skarżący,
wypełniając obowiązek przewidziany w art. 3984
§ 5 k.p.c., wskazał jako wartość
przedmiotu zaskarżenia kwotę 11 623,58 zł., czym Sąd był związany.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Marek Machnij
w sprawie z powództwa Z. P.
przeciwko RWE Polska S.A. w W.
o ustalenie i zobowiązanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 września 2011 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 24 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 stycznia 2011 r. Sąd Okręgowy
odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu z dnia 6 września 2010 r.
oddalającego apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji, którym
oddalono powództwo przeciwko STOEN S.A. o zobowiązanie strony pozwanej do
świadczenia energii elektrycznej na terenie posesji powoda w W. przy ul. P. […]
oraz o uznanie za nienależną opisanej w pozwie faktury VAT na kwotę 11 623,58
zł., wystawionej przez stronę pozwaną w dniu 13 września 2006 r.
Sąd Okręgowy stwierdził, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, gdyż
sprawa jest o prawa majątkowe, a wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana
została na kwotę 11 623,58 zł., zaś zgodnie z art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c. w sprawach
o prawa majątkowe skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, jeżeli wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50 000 zł.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił, że sprawa jest o ustalenie
i o zobowiązanie, a więc nie jest sprawą o prawa majątkowe i dopuszczalność
skargi kasacyjnej nie zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia, która została
wskazana jedynie w celach porządkowych. Wnosił o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż 50 000 zł.
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, sprawami „o prawa majątkowe”,
w rozumieniu powyższego przepisu są sprawy, w których przedmiot żądania
objętego pozwem ma wartość majątkową. Są to sprawy, w których zgłoszone
żądanie zmierza do realizacji prawa lub uprawnienia mającego bezpośredni wpływ
na stosunki majątkowe stron, a więc ma na celu zmianę lub utrzymanie
dotychczasowego stanu majątkowego stron. Dla rozróżnienia majątkowego
i niemajątkowego charakteru sprawy nie ma natomiast znaczenia charakter
zgłoszonego roszczenia, a zatem sprawami majątkowymi są zarówno sprawy
o świadczenie, jak i o ustalenie lub o ukształtowanie stosunku prawnego lub
3
prawa, jeżeli zgłoszone żądanie zmierza do realizacji prawa lub uprawnienia
mającego bezpośredni wpływ na sytuację materialną stron (porównaj między
innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2001 r. III CKN 568/01,
z dnia 28 listopada 2001 r. II UZ 81/01, z dnia3 grudnia 2001 r. I PZ 95/01, z dnia
8 grudnia 2005 r. II CZ 110/05, z dnia 6 października 2006 r. V CZ 67/06 i z dnia
15 grudnia 2006 r. III CZ 85/06, niepubl.).
Nie ulega wątpliwości, że rozpoznawana sprawa jest sprawą „o prawa
majątkowe” w powyższym rozumieniu, bowiem przez jej wytoczenie powód dążył
do uchylenia obowiązku zapłacenia należności w kwocie 11 623,58 zł., którą
obciążyła go strona pozwana oraz do zapewnienia dostaw energii elektrycznej na
swoją nieruchomość, a więc dążył do zwolnienia z obowiązku świadczenia
pieniężnego oraz do uzyskania świadczenia o charakterze materialnym, mającego
określoną wartość majątkową.
Sąd Okręgowy prawidłowo zatem zastosował art. 3982
§ 1 zd.1 k.p.c.
i odrzucił skargę kasacyjną, skoro w sprawie o prawa majątkowe skarżący,
wypełniając obowiązek przewidziany w art. 3984
§ 5 k.p.c., wskazał jako wartość
przedmiotu zaskarżenia kwotę 11 623,58 zł., czym Sąd był związany.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.